เราบ้าหรือเปล่า #ขอสาระ

[ระวังชาหกนะค่ะ]

ไม่รูว่ามาตั้งถูกหมวดหรือเปล่านะคะแต่อันนี้ออกแนวปรึกษาสุขภาพทางจิตค่ะ

เราปรกติเป็นคนตลกรั่วๆบ้าๆ แต่พักหลังรู้สึกว่าเราทำตัวโรคจิตเหมือนพวกคนบ้า เช่นแค่เห็นมุกตลก(ฝืดๆ) ก็ขำจะเป็นจะตายขำแบบหยุดไม่ค่อยได้เหมือนคนบ้า
บางทีนั้งๆอยู่ก็เศร้าแบบไม่มีสาเหตุ เบื่อโลกขึ้นมาโดยไร้เหตุผล
เราชอบเล่นคัตเตอร์แต่เรากลัวเลือด(แปลกเนอะ) 
เราเป็นคนกลัวเลือดก็จริงแต่ถ้าถือคัตเตอร์เราจะเป็นเหมือนอีกบุคลิกที่คล้ายว่าต่อให้เอาไปฟันใครก็ไม่รู้สึกอะไร 
เรากลัวตัวเองจะเป็นบ้าหรือโรคจิต
เราเป็นคนเก็บกดด้วยอะ
พ่อบอกเราเหมือนคนเมาตลอดเวลา ปรกติหน้าเราจะเฉยๆไม่นิ่งอะไรไม่ยิ้ม แต่พักหลังเราจะหรี่ตาลงมองพื้นตลอดเหมือนคนขาดความมั่นใจ หน้าจะตายๆพูดอะไรก็ไม่เปลี่ยนสีหน้า น้ำเสียงก็นิ่ง(จนเพื่อนบอกเราเหมือนพวกคูลเดเระไปแล้ว) 
อาการพวกนี้เป็นตั้งแต่ปิดเทอมได้ไม่กี่อาทิตย์เหมือนจะช่วงที่อยู่บ้านไม่เข้าสังคม
* ว่างๆเราไม่ชอบแชทกับใครนะเราชอบเดินออกไปนอกบ้าน เดินไปทั่วอะเหมือนคนบ้า เดินฟังเพลงคิดพล็อตนิยายอะไรเรื่อยเปื่อยมันดูสงบดี แต่ในใจเราก็ว่าเหมือนเราบ้า *

ใครมีทางออกอะไรมั้ง
เรานั้งสมาธิแล้วยิ่งฟุ้งซ่าน
ถ้าไปพบจิตแพทย์ต้องเสียเงินเท่าไหร่ 
อันนี้ขอสาระไม่เอาตอบเล่นๆนะเราเครียดจริง
เราค่อนข้างห่วงหน้าตาทางสังคม

Comments

[สุกิต]

พบจิตแพทย์ คงต้องเสียเงินบ้างครับ

แต่ถ้าสายด่วนสุขภาพจิต 1667

ก็อาจปรึกษาได้บ้าง


แต่น้าว่า หนูรู้ตัวอยู่นะ

ที่เป็นน่ะ ไม่ปกติอยู่ล่ะ


ของมีคม เป็นไปได้ ต้องเลี่ยงนะ


เพราะโดยสัญชาตญาณ ของมนุษย์

ก็กึ่งหนึ่งเป็นสัตว์ ดังนั้นจะมีอารมณ์ดุร้าย

หรือความคิดที่จะ ทำร้ายร่างกาย ตนเอง

หรือผู้อื่น อยู่ตลอดเวลา


แต่เพราะสังคม มนุษย์เราจะต้องสังคม

การกระทำที่ปราศจากการควบคุม

ทำให้สังคม เป็นปกติสุข ไม่ได้


นั่นจึงมีข้อบังคับ ให้เราต้องปฏิบัติ


แต่เมื่อใด ที่เราอยู่ในสภาพ " ไร้สุข "

เมื่อนั้น สัญชาตญาณ เดิม ๆ ของเรา

มันจะกลับมาอีกครั้ง


การจะควบคุมจิตใจ เราต้องมี

" คุณธรรม " พื้นฐาน

คือการรู้จัก ผิดชอบ ชั่วดี

ความอดทน การควบคุมอารมณ์


อย่างน้านี่บอกเลย ว่าชีวิต

น้ามีแรงกดดันเยอะ เพราะน้าเป็น

คนทำงานหาเงินเข้าครอบครัว

น้าไม่ทำ ก็ต้องมีคนอด และอาจถึงตายด้วย


น้าจะคิดมากเหมือนกัน ว่าถ้าตัวเองตกงาน

จะเป็นยังไง เพราะทุกวันนี้ ก็ประหยัดมากแล้ว

ก็ยังแค่ พอกิน แต่ไม่เหลือ

น้ากินประหยัดมากนะ


แต่ว่าคิดไปจะได้อะไร น้าไม่อยากเครียด

เพราะว่ามันไม่ช่วยอะไร

มันยิ่งทำให้อะไร ๆ แย่ลง


ปัญหาทุกคนต้องพบ จะมากน้อย

" ต้องเจอทุกคน "


แต่ต่างกันที่ ใครทนได้

ใครจิตใจคงที่ พอรักษาสถานะ ไว้ได้

ใครเป็นที่พึ่งทางใจ ให้คนอื่นได้

กับอีกคน ที่ไม่สามารถแม้แต่

จะแก้ปัญหาให้ตัวเอง และเพิ่มปัญหา

ของตัวเองให้คนอื่น ที่เค้ามีปัญหาอยู่แล้ว

เข้าไปอีก


น้าเชื่อว่าทุกคน สามารถแก้ปัญหา

ให้ตัวเองได้ เพียงแต่ว่า

พร้อมจะยอมรับ และอดทน

ต่อปัญหาของตัวเอง

หรือพยายามจะผลักมัน ไปไว้ที่คนอื่น

ซึ่งเค้าก็มีปัญหาอยู่แล้ว ให้ต้องแบกมันเพิ่มอีก