ทะเลาะกับแม่ แม่ไล่ไปตาย
ตั้งกระทู้ใหม่
เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อวันก่อนร.ร.จัดประชุมผู้ปกครองค่ะ เราเลยให้พ่อไปประชุม แต่กลัวหาที่เซ็นต์ชื่อเข้าประชุมไม่เจอเราเลยไปด้วย แต่เราขอครูกลับก่อนค่ะเพราะพ่อต้องไปทำงานต่อ
พอมาถึงบ้าน พ่อจะเอารถยนต์ขึ้นบ้านค่ะ เราเลยเรียกให้พี่ชายจับหมาขึ้นบ้านไว้เพราะกลัวมันออกไปวิ่งเล่นแล้วติดเห็บมา แต่พี่ชายตากผ้าอยู่ เราเลยเรียกแม่ให้จับหมาขึ้นไว้ แต่แม่ไม่ทำ ยืนมองเฉยๆ เราเลยตะโกนบอกไปว่าให้จับหมาขึ้นไว้ พ่อจะรีบไปทำงานต่อ(พ่อเราขี่มอไซค์ไปค่ะ) แต่ก็ไม่ทำอีก เราเลยขึ้นไปจับเอง
แม่ว่าเราว่าถ้ามันจะยากขนาดนี้ ต่อไปไม่ต้องไปประชุมอีก เสียเวลา เราเลยคิดในใจ 'ไม่ไปได้ยังไงเดี๋ยวจะโดนหักคะแนน (ร.ร.เรามีการแจกสมุดธนาคารความดี มีการวัดคะแนนคุณลักษณะ ถ้าไม่ผ่านจะไม่ได้เลื่อนชั้นหรือเรียนต่อม.4)' พอเอารถขึ้นเสร็จ พ่อก็ไปทำงาน เราเดินเข้าบ้าน แม่ก็ด่าว่าทำตัวไร้ประโยชน์ จะตามพ่อไปทำไม ทำการบ้านไม่ดีกว่าหรอ(แต่เราทำเสร็จนานแล้ว) เราโกรธหนักมาก เลยพูดขึ้นว่า ถ้าไม่ทำอะไรแล้วอย่ามาด่าคนอื่น แม่เลยพูดว่าเราเป็นภาระโน่นนั่นนี่บลาๆๆๆ เราเลยด่าแม่อย่างแรงว่า คนอย่าง-น่ะไปตายซะ แม่ก็ด่ากลับว่า-นั่นล่ะต้องไปตาย อยู่ไปก็หนักโลก
เราเข้าห้องเลยค่ะไม่คุยกับแม่ วันต่อมาก็ลุกไปอาบน้ำกินข้าวปกติ แต่ไม่กินพร้อมแม่ แม่พูดขึ้นลอยๆว่า ก็ดีตัดภาระไปหนึ่งคนสบายจะตาย ต่อไปนี้หาอยู่หากินเองค่าเทอมจ่ายเอง(เราเรียนMEPค่าเทอม15,000) ตัดแม่ตัดลูกกันเลย เราเสียใจหนัก สเต็ปเดิมเข้าห้องล็อคกลอนค่ะ คิดจะค่าตัวตายด้วยซ้ำ ไม่รู้จะกินจะอยู่ยังไง ก็เค้าตัดแม่ตัดลูกแล้ว..
ปัญหาหนักค่ะไม่กล้าขอโทษเพราะเราไม่ได้ผิดซะทุกอย่าง แม่ก็มีส่วนผิด ตอนนี้ไม่คุยกัน2วันแล้ว ต่างคนต่างอยู่ค่ะ.
100 ความคิดเห็น
ใจเย็นๆ
ยังมีพ่ออีกคนนิ
เราก้อเคยทะเลาะกับแม่บ่อยๆ
ใกล้กันเหมือนลิ้นกับฟันแหละ
ไมางั้นรอท่านอารมณ์ดีแล้ว
ค่อยไปขอโทษท่าน
เพราะอาจจะพูดแรงไปหน่อย
ไงแม่ลูกกันก้อคุยกันได้
อย่าทำร้ายตัวเองละกัน เราขอละ
เราก็คือ ลูกของแม่ไม่ว่าผิดหรือถูกก็ไม่ควรไปโมโหใส่แต่ถ้าทำไปแล้วก็ให้คิดซะว่าเราจะไม่ทำอีก และจะช่วยดูแลแม่เราเพราะเขาคือผู้ให้กำเนิดเรามา
ปล. ผมก็เคยเป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้ผมรักแม่ผมมาก
เรื่องนี้ จขกท. ผิด 80% เลยนะคะรู้ป่าว ... ไปขอโทษเถอะค่ะ ดีที่สุดแล้ว
ขอโทษจากใจจริง กราบได้ก็กราบเลยค่ะ ทำอะไรคิดดีๆนะ
จขกท ก็แรงนะคะก็ไล่เค้าไปตายก่อนเค้าก็ขึ้นสิคะ
เค้าเป็น"แม่"นะคะยังไงเราเป็นลูกก็ไม่มีสิทธิ์ไปว่าเค้าอยู่แล้ว ยังไงก็ลองไปขอโทษดูนะ
งั้นลองอธิบาย ให้เเม่ฟังก็ได้นะคะ ว่าที่ทำไปเราไม่ได้ไร้สาระ โรงเรียนนี้มันมีกฎเเบบนี้นะ ลองคุยเเบบใจเย็นๆดูนะคะ ยังไงเค้าก็เป็นพ่อเเม่เรา
เราเคยทะเลาะกับแม่หนักมาก
แล้วเค้าไล่เราค่ะ
ไม่ไดไล่ให้ไปตายนะ
เค้าไล่เราให้ไปขายตัว เลี้ยงตัวเอง
แต่เราว่ามันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบตอนโมโหแหละค่ะ
พูดอะไรอาจจะไม่ได้คิดทบทวนให้ดีเท่าไหร่
ลองง้อๆท่านดูค่ะ เดี๋ยวก็ดีกันแล้ว
สู้ๆนะคะ
ใจเย็นเราก็เคยทะเลาะกับแม่งอลกันเป็นเดือนๆ แต่เธอยังดีว่ามีพ่อเรานี่ไม่มีใครเลยแต่เขาแค่พูดไปงั้นๆแหละเขาก็ห่วงเราอยู่ห่างๆ เขาคงโกรธ
คือตัวผมคิดว่าคุณไม่มีสิทธิ์จะไปโกรธแม่มากขนาดนั้นนะครับ เพราะตัวคุณเองเป็นคนเอ่ยปากก่อนว่า "คนอย่าง-น่ะไปตายซะ" แม่เขาถึงได้สวนมาว่า "-นั่นล่ะต้องไปตาย อยู่ไปก็หนักโลก" ปกติลูกก็ไม่สมควรพูดคำนี้กับพ่อแม่อยู่แล้วนะครับ ถึงคุณจะพูดด้วยอารมณ์พาไปหรือโกรธแค้นขนาดไหน ยังไงซะเขาก็เลี้ยงดูคุณมาจนอายุถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าเขาไม่รักคุณเขาคงไม่ส่งเสียคุณมาหรอก แต่คนเป็นแม่ได้ยินคำนี้จากปากลูกมันเจ็บปวดมากกว่าที่คุณเจ็บตอนนี้ซะอีกนะครับ คุณไม่ควรโทษแม่แล้วคิดว่าตัวเองไม่ผิด พิจารณาตัวเองด้วยครับก่อนที่จะกล่าวหาอีกฝ่าย ถ้าคุณไม่พูดแบบนั้นแม่คุณจะสวนมาแบบนี้เหรอ?
ทำอารมณ์ให้สงบ แล้วไปกราบขอโทษเขาซะ
คิดให้ดีครับ คิดให้ดี ดี..
พ่อกับพี่ไม่คิดสงสัยเลยหรออ น่าจะนั่งคุยกันดีๆนะ ใช่เหตุผลคุยกันน่าจะเข้าใจกันนะ ลองจับเข่าปรับความเข้าใจกันสิ ยังไงแม่ลูกก็ตัดไม่ขาดหรอก
อุ้ยยยนางแรงมากกก ด่าแม่อย่างนั้นอ่ะคือเธอก็มีเหตุผลของเธอนะ แต่แบบพูดดีๆ ก็ได้ แม่ก็คือแม่ไม่น่าไปพูดอย่างนั้นเลยอ่ะ เรื่องมันผ่านไปแล้วก็ทำไรไม่ได้
ทำได้คือไปคุยกับพ่อ แม่ไม่เลี้ยงก็ยังมีพ่ออีกคนอ่ะ หรือว่าถ้าอยากอยู่แบบปกติก็ไปกราบขอขมาแม่เค้าดิ เอาพวงมาลัยไปไหว้ไรงี้อ่ะ เรื่องนี้แม่ก็ผิดนะ แต่เธอผิดตรงที่ว่าไปด่าแม่เค้าซะงั้น แรงไปมั้ย ถามตัวเองก่อน เค้าเป็นแม่เธอนะ เค้าก็เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เล็ก ไปพูดอย่างนี้เป็นใคร เค้าก็ขึ้นเนอะ เอาเป็นว่าอย่าคิดสั้นเลย เรียนๆให้ดีละกาน ขอโทษแม่ด้วย เคยเป็นเหมือนกัน ไม่ได้คุยกันเป็นเกือบอาทิตย์ สุดท้ายมันก็ต้องมีใครยอมใครสักคนอ่ะ ไม่งั้นย้ายบ้านเลยดีมั้ย อยู่อย่างนี้ไปก็อึดอัดซะเปล่า = =
เราเข้าใจนะ ถึงจะเป็นลูกแต่เราก็มีอารมณ์โกรธเป็นมนุษย์เหมือนแม่ เราก็เคยเป็นคะตอนนั้นอารมณ์เสียมาก้พราะแม่เลยว่าแม่น่ารำคาญแล้วก็ออกจากบ้านมาเลยคะ พออารมณ์เย็นๆก็โทรไปขอโทษแม่คะ แต่เราเข้าใจเจ้าของกระทู้นะ คนเป็นแม่ลูกไม่สามารถโกรธแม่ได้หรอบางคนนี่ฉันเป็นแม่แกแกห้ามโกรธห้ามด่า มันเป็นไปไม่ได้คะ เรามีสิทธ์โกรธคะ แต่ถ้าหากเราทำไม่ดีเราต้องขอโทษคะ แต่จขกท.ต้องรอให้ต่างคนต่างใจเย็น แล้วค่อยๆพูดหรือปรึกษาคุณพ่อคะ ถึงเป็นแม่เขาก็ต้องเข้าใจเราบ้าง ส่วนเราก็ต้องพยายามเข้าใจเขาเหมือนกัน เชื่อเราคะเราก็เคย มีตอนนึงแม่ไม่ยอมไปงานประชุม เราไปคนเดียวแต่ไม่เจอแม่ที่งาน(เพราะนัดกันไป) เราโกรธมาก แต่แม่ก็มาขอโทษคะ จขกท.ต้องใจเย็นๆดูสถานการณ์นะค่ะพร้อมจะขอโทษก็ไปขอ แต่ถ้าขอโทษแล้วเขาก็ประชดประชันกลับมาให้เราเดินออกมาคะ แล้วก็ปล่อยไปคะ
ใจเย็น ๆ ก่อนค่ะ
สงบสติอารมณ์
เราว่า ขอโทษ ไปก็ดีเหมือนกันน่ะ ยังไงเขาก็เป็นแม่เราน่ะค่ะ :)
ไว้รอให้แม่อารมณืดีซักหน่อย แล้วน้องไปขอโทษแม่ซะนะคะ
ไม่ได้ขอโทษเพราะน้องทำผิดในเรื่องที่คุณแม่ว่านะคะ แต่ขอโทษที่แสดงกิริยาหรือคำพูดที่ไม่เหมาะสมกับคุณแม่ค่ะ
เรื่องแบบนี้อย่าปล่อยไว้เฉยๆให้มันบานปลายใหญ่โตเลยค่ะ
บางครั้งการขอโทษก็ไม่ได้ขอโทษเพราะเราทำผิด แต่ขอโทษที่ทำให้คนที่เรารัก/รักเรารู้สึกไม่ดีค่ะ
ผมว่าแม่คุณอ่ะหาเรื่องก่อน
ใจเย็นๆนะคะ ค่อยๆเข้าไปคุยกับแม่ก็ได้เดี๋ยวแม่ก็หายโกรธเองคะ
แม่ จขกท ผิด 30% ที่บ่นนนโดยไม่ดูไรก่อน แต่ จขกท ผิด 70% ที่ไปด่าท่านว่าแบบนั้น บางทีมันก็แรงไป จขกท ควรปรับความเข้าใจกับแม่ และลองเปิดใจคุยกับแม่แบบตรงๆไปเลย ว่า ประชุมงู้นงี้ ทำการบ้านแล้วงั้นงี้ ดีกว่า ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปมันไม่ดีแน่ครับ ลองหาโอกาสดีดี ลากท่าน มาคุยด้วย เดี๋ยวท่านก็หายงอลเองแหละ ><
เราเป็นลูกเราควรจะใจเยนๆ พ่อแม่เลี้ยงเรามาเค้ารักเรานะคะ เพียงเเต่บางครั้งด้วยภาระหน้าที่ หรืออาจจะมีเหตุการณหลายอย่างที่เค้ากำลังหนักใจแต่เราไม่รู้ พอเราขอให้เค้าช่วยเค้าเลยไม่ได้ทำ
เราไม่ควรพูดไล่แม่แบบนั้น มันเปนบาปที่หนักมากนะคะ เข้าใจว่าทุกคนมีอารมณ์โกรธเพียงเเต่สำหรับแม่แล้ว เราควรจะทำดีกับเขาให้มากที่สุดเพราะเราโชคดีมากนะคะที่มีพ่อแม่ คอยดูเเลและยังได้เรียนดีๆ(MEP) ถ้าไม่รู้จะพูดเริ่มต้นยังไงก็ปรึกษาพ่อก่อนก็ได้ ว่าเราไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้นและบอกเหตุผลไปให้พ่อช่วยพูดก่อน แล้วเราถึงเข้าไปพูดกับแม่ รักพ่อแม่ให้มากๆนะคะ ถ้าวันนึงเราไม่มีเค้าเราจะรู้ว่าโลกนี้ไม่มีใครรักเราเท่าพ่อแม่อีกแล้ว สู้ๆค่ะ
ใจเย็นๆนะครับ ทางที่ดีพี่ว่าน้องรีบไปขอโทษดีกว่า ถ้าน้องปล่อยไว้แบบนี้นานๆพี่ว่าสถานการณ์มันไม่ดีขึ้นหรอกครับ ค่อยๆปรับความเข้าใจกับแม่ไปเรื่อยๆ บางทีแม่อาจจะเครียดอะไรบางอย่างอยู่ด้วยหรือเปล่า รีบไปขอโทษนะครับ
ไม่คิดว่าตัวเองพูดกับแม่แรงไปเหรอ
จขกท. ผิดนะที่ว่าแม่ก่อน
เราถึงจะทะเลาะกันกับแม่ขนาดไหนเราก็ไม่เคยตอบโต้
แม่เคยด่าว่าเราไปตาย ไล่ออกบ้าน ขนาดไหนเราก็ไม่เคยโต้
ไม่ใช้แค่ครั้งเดียวเหมือน จขกท. หลายครั้งด้วย
แต่เรารู้ไงว่ามันเป็นอารมณ์ตอนนั้น แม่อาจเหนื่อยมา
โกธรเพื่อนบ้าน ถูกเจ้านายว่า หรืออื่นๆเราก็ไม่รู้ ยังไงแม่ก็รักเรา ดูแลเราอยู่แล้ว แม่ลูกตัดกันไม่ขาดหรอก มันแค่อารมณ์วูบเดียว
เราไม่เคยทะเลาะกับแม่ โกธรกันงอนกัน เกิน 3 ชั่วโมงอะ
เพราะเราไม่โต้ไง พอแม่โกธรเย็นลงนิดๆ เราก็ชวนแม่ทำอย่างอื่นล่ะ ชวนกินข้าว ดูหนังก็ว่าไป
จขกท. ก็ลองทำตัวปกติดู ไม่ต้องคิดมาก ถ้ามีโอกาสก็ขอโทษแม่นะ
ลองคิดดูถ้าตอนนั้น จขกท.ไม่พูดก่อน แม่คงไม่พูดหรอก
เราว่าแม่ จขกท. คงเสียใจมาก และ กำลังน้อยใจ จขกท. อยู่แน่ๆที่ว่าท่าน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?