ระบายยความในใจ!!!!!!!!!!!!!!

[NaM0721]

หวัดดีค่ะ. นี่คือกระทู้แรกของเราค่ะ เราอยากแชร์ประสบการณ์ที่เราเป็นอยู่อ่ะค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนอยู่ประถมอ่ะ เราค่อนข้างจะเป็นเด็กเรียน เลยยังไม่รู้ว่าความรักคืออะไร แต่ก็มีอยู่วันนึง เพื่อนเรามันมาบอกว่ามีคนชอบเราชื่อa(นามสมมุติค่ะ)เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร จนกระทั่งเวลาผ่านไปหลายเดือน จนเราลืมไปแล้วว่าเคยมีคนชอบเรา ตอนนั้นเราอยู่บนห้อง ตอนดึกแล้วล่ะ ก็มีคนส่งข่อความมาแบบเป็นรูปบอกฝันดีอ่ะค่ะเราก็ไม่ได้ใส่ใจอ่ะไร พอหลายวันต่อมาเราตัดสินใจกดโทรหาเบอร์นั้นไป พอเราโทรไปปุ๊ปก็มีเสียงผู้ชายรับ
คุยไปคุยมาจนรู้ว่าเป็นa เราก็เริ่มเก็ไปคิดล่ะ จนเราได้เป็นเพื่อนaในเฟส ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้คุยกัน จนมีอยู่วันนึงเราไปเนียนวิชาดนตรี ซึ่งเราก็ต้องเรียนขลุ่ย เเล้วขลุ่ยเนี้ยมันก็มีซองใส่ของแต่ล่ะขลุ่ยตอนนั้นเราก็เป่าเล่นกับเพื่อน ซึ่งเราก็วางซองเอาไว้ตรงที่นั่งตัวเอง
(ไปนั่งเป่าที่เพื่อน) พอเรียนเสร็จกลับบ้านมา เราจัดตารางสอนเราก็หยิบขลุ่ยขึ้นมาดูเราเอาขลุ่ยออกจากซองแล้วเราก็เจอกระดาษแผ่นเล็กๆอยู่ในซองมันเขียนว่า'รักนะ'O_Oเรานี่งงเลย ใครเอามาใส่ฟ่ะ แล้วลายมือใครก็ไม่รู้ ไปรร.ถามเพื่อนก็ไม่มีใครรู้ (จนถึงทุกวันนี้ก็ไม่รู้5555)เรากับa คุยเฟสกันเกือบทุกวัน แนกๆก็คุยกันแบบเพื่อน(แต่ฝ่ายนั้นคุยแบบfanมั้ง)จนเราเริ่มสงสัยกับตัวเองว่าเรารู้สึกยังไงกับa จนกระทั่งเราคบกัน เวฃาเราทำการบ้านเฃะเราก็เปิดเฟสเล่นไปด้วย aก็ทักมา คุยไปคุยมาเราก็บอกว่าทำการบ้านก่อนนะ แปปนึง aก็รอเราจนเราทำเสร็จ (ทำการบ้านครึ่งชั่วโมงaก็ยังรอ) เรากับaอยู่กันคนล่ะห้อง จนมีวันนึง เพื่อนของมันก็มาบอกเราว่าaมันขอเลิก เเล้วเพื่อนaก็ถามว่าเสียใจมั้ย เราก็ตอบเลยว่าไม่!!!(ทั้งที่เรารู้สึกจุกอ่ะ ที่ต้องให้เพื่อนมันมาบอก)นับตั้งเเต่วันนั้นเรากับaก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย จนกระทั่งอยู่มัธยม  aมันก็ต่อรร.เดียวกับเรา แถมยังได้มาอยู่ห้องเดียวกันอีก เราต้องเจอหน้ามันทุกวันอีก เรายอมรับนะว่าเรายังชอบมันอยู่ เต่เรากับaก็ไม่คุยกันหรอก เวลาเจอหน้าเราก็ต้องทำหน้านิ่งแล้วก็เดินผ่านไป ไม่คุยกันสักคำ แต่เราก็แอบมองหน้าaเวลาที่มันเผลออ่ะ แอบมองหาเวลาที่มันยังไม่มาเข้าแถว เราพยายามตัดใจเเล้วเเต่ทำไม่ได้ จนเราสับสนว่าเราคิดยังไงกับมันกันเเน่ เราอยากคุยกับมันนะในฐานะเพื่อนอ่ะ แต่ติดตรงที่ว่า เรากับaเคยเป็นfanกัน เราก็เลยไม่รู้ว่าจะพูดกับมันยังไง เราไม่พูดกับaมาได้1ปีล่ะทั้งที่อยู่ห้องเดียวกัน แต่ก็ไม่พูดด้วยกัน
สุดท้ายเเล้วนะอาจจะยาวไปหน่อยเเต่เราอยากระบาย
เราเหนื่อยที่ต้องตกอยู่ในสถานะแบบนี้ เเต่ก่อนเราเคยเป็นเพื่อนกัน ไล่ตีกันในห้องกัดกันทุกวัน แต่ก็ต้องกลายมาเป็นคนที่ไม่คุยกัน ได้แต่มองหน้า.
ปล.ถ้าเขียนผิดพลาดไปหรือว่าอ่านแล้วไม่เข้าใจก็ขอโทดด้วยนะค่ะ