T.U. Top Secret | รวมเรื่องลับสุดยอดใน ม.ธรรมศาสตร์ ซึ่งคุณอาจไม่เคยรู้มาก่อน ไว้ที่นี่!

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย

มธ. ไม่มีระบบรุ่นพี่รุ่นน้อง แต่จะเรียกว่าเพื่อนใหม่ เพราะถือว่าทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกัน

ในอดีตนักศึกษาสามารถใส่ชุดนอนไปเรียนได้ในบางวิชา

มธ. หอเอเชี่ยนเกมส์จะมีวันเปิดหอ ซึ่งผู้หญิงสามารถขึ้นหอชายได้ซึ่งวันนี้มีคนตั้งฉายาให้ว่าวันปล่อยผีเพราะว่าหอผู้ชายมักจะมีผู้หญิงมาต่อคิวลงชื่อขึ้นหอผู้ชายยาวเป็นกิโล ส่วนหอผู้หญิงผู้ชายไม่ค่อยขึ้นกันมีแต่หอผู้ชายที่มีผู้หญิงจะมาขึ้นหอกันแถมผู้หญิงที่มาสวยซะด้วย

ที่อาคารเรียนรวม (SC) เคยมีป้ายแปะไว้ว่า "สายเดี่ยวห้ามขึ้นลิฟท์!"

ที่ท่าพระจันทร์ โรงอาหารริมน้ำใต้ตึก 60 ปี เด็กรัฐศาสตร์จะเรียกโรงอาหารรัฐศาสตร์ เด็กเศรษฐศาสตร์ก็เรียกว่าโรงอาหารเศรษฐศาสตร์ ผู้ที่ไม่เคยมาจงเข้าใจไว้ว่าเป็นอันเดียวกัน

ห้องสมุดรัฐศาสตร์ เสียงดังมากกก ส่วนใหญ่ใช้ประชุมงานกัน เพราะเป็นห้องแอร์เดียวที่เปิดตลอด

ยามทางเข้าฝั่งถนนพระอาทิตย์โหดมากกกกก แต่ความโหดลดลงได้ด้วยน้ำสีชาหนึ่งขวด

เค้าเล่ากันว่า ความจริงมีแนวโน้มจะทำที่จอดรถได้ตินตรงสนามบอล แต่กลัวขุดไปแล้วเจอซากเมืองเก่า แล้วจะโดนกรมศิลป์สงวนไว้ เหมือนหน้าคณะรัฐศาสตร์ เลยไม่ขุดดีกว่า

ตึกบัญชี เรียกกันว่า ตึกตู้ปลา จริงๆแล้วเด็กบัญชีเรียกกันว่า ตึกรังผึ้ง ต่างหาก

ป้ายชื่อคณะรัฐศาสตร์บนยอดตึกมองจากฝั่งศิริราช ใหญ่กว่าชื่อมหาวิทยาลัยมากมาย

ผนังตึกคณะศิลปศาสตร์ลอกข้อความในหลักศิลาจารึกพ่อขุนหลักที่หนึ่งมาสลักไว้ ซึ่ง อ.ชาญวิทย์ เกษรศิริ อดีตคณบดีคณะศิลปศาสตร์เคยบอกว่าเขียนผิดไป 2 ตัว

ใครคุ้นเคยกะราคาอาหารที่จุฬา มาเจอที่โรงอาหาร SC ที่รังสิตอาจช็อกตายได้

บนดาดฟ้าตึกศูนย์ภาษาเป็นมุมที่มองเห็นตึกโดมได้สวย ติดอันดับต้นๆของมุมอื่นๆในมหาลัย ไม่เชื่อลองขึ้นไปดู
ลีดธรรมศาสตร์ผู้ชายจะหน้าตาเห่ยๆ ทั้งที่ตอนคัดตัวมีหล่อๆเพียบ แต่ไม่เคยเข้าตากรรมการ เพราะที่นี่เค้าคัดตัวด้วยวิธี "พิเศษ" ถ้าตาสีตาสาเดินเข้ามาสมัครให้ซ้อมแทบตายก็ไม่ได้หรอก

ลีดธรรมศาสตร์ คนไหนที่ผ่านงานถ่าบแบบ ถ่ายโฆษณามาก่อน จะมีโอกาสได้เป็นลีดสูงมาก

หอสมุดกลางที่ท่าพระจันทร์เป็นหอสมุดชั้นใต้ดินที่ดูดีมีคลาส แถมอยู่ติดแม่น้ำเจ้าพระยา เลยใช้เป็นเรื่องโจ๊กหลอกเพื่อนๆต่างมหาลัยว่า ผนังด้านหนึ่งของหอสมุดจะเป็นกระจกสามารถมองเห็นโลกใต้เจ้าพระยาได้ด้วย พวกมันก็ตื่นเต้นกันใหญ่

สมัยเปิดใหม่ๆเป็นหอเชื้อรามากกว่าหอสมุด แต่ยังก็มีหนอนหนังสือเสี่ยงตายเข้าไปอ่านหนังสือ หยิบหนังสือมาอ่านเชื้อราพุ่งมาถีบหน้าทีเดียว ใช้เวลาอยู่นานโคตรกว่าจะปราบได้

ครั้งหนึ่ง สมัยเรียนภาษาอังกฤษที่ตึกโดม (รังสิต) ใครใส่ชุดไปรเวทจะโดนจับ ถึงขนาดไล่ต้อนกันอุตลุต

คาบที่ต้องไปเรียนที่ บร. (อาคารบรรยายรวม หรือเรียกว่า บรรทมรวม) ใครมาก่อนมักจะวางหนังสือ สมุด จองที่ให้เพื่อนในกลุ่มของตัวเอง น่าเบื่อมาก

ถ้าคุณพบเห็นนักศึกษาจำนวนมาก ใส่ชุดนักศึกษาในช่วงปิดเทอม จนรู้ไว้เลย ว่านั่นคือคณะแพทย์ ที่ยังคงเรียนอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าคณะอื่นจะปิดเทอมไปกันหมดแล้วก็ตาม

อาคารเรียนรวม SC มีที่มาจาก Sleeping Class

บร.4 ครั้งหนึ่งคือโรงหนังชั้นดี ที่มีหนังซูมใหม่ๆมาฉายให้เด็กหอดูทุกอาทิตย์

ฟิวเจอร์ปาร์ค รังสิต มีค่าเท่ากับเซ็นเตอร์พอยด์ ของธรรมศาสตร์ แต่ถ้าอยากอวดคนอื่นต้องบอกว่า มหาลัยอยู่ติดกับตลาดผลไม้ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย (ตลาดไท)

การสัญจรระหว่างการไปเรียนท่าพระจันทร์ รังสิต ครั้งหนึ่งยุ่งยาก ลำบาก ถึงขั้นต้องไปขึ้นรถไฟที่หัวลำโพง แล้วไปลงที่สถานีเชียงรากน้อย วันไหนมีเรียนทั้งสองที่ในวันเดียว วันนั้นคือวันนรกมาก เพราะเวลาชีวิตหมดไปกับการนั่งรถ

เวลาไปเรียนที่ศูนย์รังสิต ต่อให้คุณหลับลืมโลกแค่ไหน จะมีสัญญาณเตือนคุณว่าใกล้ถึงจุดหมายแล้ว ด้วยด้วยกลิ่นหอมจรุงใจ ที่ไม่มีวันลืมเลือนแถวๆ ม.กรุงเทพ (ซึ่งมีโรงงานไก่แช่แข็งอยู่ตรงข้าม)

คณะวิทยาศาสตร์ เป็นคณะเดียวในมหาลัยที่ไม่มีตึกคณะเป็นของตัวเอง ปัจจุบันยึด บร.2 - 5 เป็นตึกคณะ

ป้ายคณะวิทยาศาสตร์ ได้มาจากเงินเรี่ยไรของรุ่นพี่ที่จบไปแล้วรุ่นแรกๆ มิฉะนั้นก็ยังไม่มีอยู่

คณะวิทยาศาสตร์ได้เงินจัดสรรในแต่ละปีเพื่อทำกิจกรรม ได้ปีละ 3 หมื่นบาท หรือตกคนละ 5 บาท ในขณะที่คณะนิติศาสตร์ได้ปีละ 2 ล้าน

7-11 ใน มธ. ไม่มีเหล้า บุหรี่ และถุงยาง แต่มีชุดทดสอบการตั้งครรภ์

ปัจจุบันมีขายถุงยางแล้ว แต่จะมีใครหน้าไหนกล้าซื้อ แต่ก็เห็นขายหมดทุกที

คณะถาปัดของมธ.มีชื่อเต็มๆว่า คณะสถาปัยกรรมศาตร์และการผังเมือง โดยผู้ยื่นขอก่อตั้งคณะถาปัดจบถาปัดจุฬา สาขาสถาปัตยกรรมศาสตร์

คณะถาปัดรุ่นแรกๆเคยเป็นสาขาหนึ่งของคณะวิดวะ แต่ต่อมาในภายหลังจึงแยกคณะออกมาต่างหาก จบจนมีรุ่นที่ 8 แล้ว ตึกคณะก็ยังสร้างไม่เสร็จ คาดว่าสร้างเสร็จแล้วเปิดใช้ได้ในรุ่นที่9 รุ่นที่เก้าจุดห้า เพราะเริ่มใช้ตอนเทอมที่สอง

คณะถาปัดเรียนหกปี (4 ตรี +2) แต่จบแล้วได้ปริญญาโท ส่วนสาขาใหม่อื่นๆเช่นออกแบบภายในเรียน 4 ปี

คณะแพทยศาสตร์ มีหลักสูตรปกติ 6 ปี แต่สามารถยื๊อได้ถึง 12 ปี ถ้าติด F หลายวิชา

คณะแพทย์ จะมีโครงการแพทย์ชนบท ที่เรียนจบแล้ว ต้องไปใช้ทุนในชนบท 12 ปี !!

คณะสังคมสงเคราะห์ ที่ มธ.เรียกว่า สังเคราะห์ เป็นคณะสังคมสงเคราะห์แห่งแรกของประเทศ ที่อื่นมีสอนที่เป็นคณะแล้วคือหัวเฉียว ส่วนมหาลัยอื่นๆจะเป็นวิชาหรือภาควิชาเท่านั้น (เป็นคณะสังคมสงเคราะห์ที่ดีที่สุดในอาเซียนด้วย) มีการแลกเปลี่ยน นศ.ภาคฤดูร้อนไปดูงานที่ประเทศญี่ปุ่นทุกปี ที่ Japan College of Social Work

การเลือกตั้งของมหาลัยที่เกี่ยวกับนักศึกษามี 3 งานคือ การเลือกกตั้งองค์การนักศึกษา (อมธ.) เลือกตั้งสภานักศึกษา และคณะกรรมการนศ.หอพัก(คพน.)

การเลือกตั้ง อมธ. เป็นการเลือกตั้งที่มีการแข่งขันมากสุด เปรียบก็คล้ายๆเลือกรัฐบาลมาบริหารเงิน 7 ล้านของ นศ. ส่วนสภามีการเลือกแบบปาร์ตี้ลิสและผู้แทนจากคณะเพื่อพิจารณาเงินงบประมาณ คล้ายๆสภาผู้แทนพิจารณางบฯ ส่วน คพน. เป็นงานที่เล็กลงมาหน่อยดูแล นศ. หอพักในของมหาลัยและสวัสดิการหอพัก

ที่จริงการเลือกตั้ง อมธ. คือการเลือกคณะกรรมการบริหาร อม. แต่คนจะเรียกว่าเลือก อมธ. ทั้งที่ อมธ.คือชุมนุม ชมรม กลุ่มอิสระ กน.ของทุกคณะรวมกันเป็น อมธ.

และการเลือกตั้ง อมธ.ส่วนใหญ่ของมีอยู่พรรคเดียวที่ได้มานานแล้วคือ "ธรรมเพื่อโดม" 10 ปีได้มั้ง มีครั้งหนึ่งแพ้คะแนนเสียงพรรคเคียงโดม ได้เป็น อมธ.เป็นหนึ่งปี

การเลือกตั้ง อมธ.จะเลือกพร้อมกันทั้ง ท่าพระจันทร์ รังสิต ลำปาง การหาเสียงก็ต้องหาทั้ง 3 ที่ และรวมคะแนนทั้ง 3 ที่ว่าใครได้มาสุดจะได้เป็น อมธ.

ตึกของคณะวิดวะ ออกแบบโดยอาจารย์ในคณะถาปัด

ตลาดนัดที่มีทุกวันจันทร์ และพฤหัส มักจะมีแขกรับเชิญจากมหาลัยอื่นเช่น ม.กรุงเทพ เกษตร จุฬาฯมาแวะเวียน
ตึกของคณะวิดวะมีเคสการวิบัติของตึกครบทุกเคส (ผนังร้าว เพดานรั่ว คานหัก ฯลฯ) ตั้งแต่เริ่มสร้างตึกเสร็จใหม่ๆ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะผลจากผู้ออกแบบหรือผู้ก่อสร้าง แต่ก็ทำให้นักศึกษาคณะวิดวะไม่ต้องไปหาเคสการวิบัติของตึกจากสถานที่อื่นเลย

ลูกคลื่นชะลอความเร็วที่เห็นกันเยอะๆในมหาลัย แล้วทำให้บรรดาผู้ขับขี่จักรยานยนต์ต้องไปนอนเล่นบนพื้นคอนกรีต แต่ถ้านักศึกษาท่าใดชอบโชว์หล่อ เอารถไปโหลดมา ต้องขอบอกว่า "กรุณาไปซื้อรถใหม่เข้ามาวิ่ง ไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน" เพราะช่วงล่างกระจุยมาหลายคันแระ

เจ้าของร้านอาหาร วชิรปราการใน มธ. รังสิต คือผู้ก่อตั้ง ร่วมด้วยช่วยกัน

คำขวัญ "ฉันรักธรรมศาสตร์ เพราะธรรมศาสตร์ มีคนที่ฉันรัก"

BBA ธรรมศาสตร์ เป็นคณะเดียวในมหาวิทยาลัยที่ใส่กระโปรงพีสยาวเป็นชุดพิธีการ

BBA ธรรมศาสตร์ เป็นคณะเดียวในมหาวิทยาลัย (อีกแล้ว) ที่ต้องใส่ชุดนักศึกษาไปเรียนหรือสอบทุกครั้ง

ปัจจุบันมีเพิ่มมาอีกคณะหนึ่ง คือ BJM (JC inter) ที่ต้องใส่ชุดนักศึกษาไปเรียนหรือสอบทุกครั้ง

ยุงที่ ธรรมศาสตร์รังสิต เยอะมาก เด็กขี้เกียจออกจากหอตอนเย็นๆก็เพราะกลัวยุงกัด มันเยอะจริงๆ กัดเจ็บด้วย ว่ากันว่ามันหลุดมาจาก Lab ของ สวทช. ยุงไรไม่รู้กัดทะลุกางเกงยีนได้

ห้อง บร. ย่อมาจาก บรรทมรวม โดยเฉพาะ บร.4 ห้องพันคน

กองสันทนาการธรรมศาสตร์ มันส์สุดๆการแต่งตัวอลังการมาก โดยที่เราไม่ต้องไปดูอัลคาซ่าที่พัทยา

ตึกศิลปศาสตร์ท่าพระจันทร์ หากมองจากบนฟ้าลงมาจะเห็นเป็นตัวอักษร TและUตัดไขว้กันอยู่ซึ่งเป็นตัวย่อของมหาลัย

เดี๋ยวนี้เบอร์นาร์ดไม่ได้ขายแค่ถั่วแต่มี มะขามไว้บริการทุกท่าน

รับน้องของศิลปกรรมฯ มธ.จะเรียกว่า ไป "ลงลาน" เพราะสมัยก่อนจะรับน้องกันที่ลานบริเวณหน้าเรือนไทย

นศ.ชาย หรือหญิง ที่นี่เราจะแยกกันไม่ออกเพราะเค้าแปลงมาได้เนียนมั่กๆ

ถ้าอยากเดินทางจากสยามมาที่ธรรมศาสตร์ มีหลายทางให้เลือก

นั่งรถไฟฟ้า BTS ลงที่หมอชิตแล้วต่อรถ NGV ก็ตกอยู่ที่คนละ 65 บาท

นั่งรถไฟฟ้ามาที่อนุเสาวรียชัยสมรภูมิแล้วนั่งรถตู้ ก็คนละ 50 บาท

ถ้านั่งแท็กซี่จะอยู่ที่ 300 บาท

ถ้าอยากประหยัดโคตรๆจริงๆ นั่งรถเมล์ ปอ.29 หน้าฝั่งมาบุญครอง ลง มธ.รังสิต ก็แค่คนละ 19 บาท แต่ต้องเสียเวลาอย่างน้อย สองชั่วโมง หรือ สองชั่วโมงครึ่ง ถ้าเงินพอก็นั่งรถไฟฟ้าเหอะ

หรือหากอยากประหยัดยิ่งกว่านั้นอีก ก็ 29 ที่ไม่ใช่ ปอ. และไม่ใช่ ขสมก. (ซึ่งก็คือรถร่วมนั้นเอง) 8 บาทตลอดสาย แต่ท่านจะประสบอะไรบ้างนั้นก็สุดจะคาดเดา (อย่าลืมกลิ่นกระดูก ม.กรุงเทพ)

แถวๆ ประตูท่าพระจันทร์ จะมีอาบังขายถั่วอยู่คนชื่อ "เบอร์นาร์ด" ขายมานานมากกกกกกแล้ว อุดหนุนกันด้วยเด้อ แม้ว่าบางทีแกจะทำเหรียญตกลงไปในถุงถั่ว แล้วนักศึกษาบางคนก็ทะลึ่งเอามือจกลงไปเก็บก็ตาม ว่ากันว่าเบอร์นาร์ดขายจนส่งลูกเรียนจบเอแบคได้เรย บางครั้งไปฉี่แล้วก็มานั่งขายถั่วต่อโดยไม่ล้างมือ แถมเวลาคันตาตุ่มก็เกาด้วยช้อนที่ตักถั่วนั่นแหละ กร๊ากกกกกกกกกกกก

เอกภาษาญี่ปุ่นในคณะศิลปศาสตร์ ที่ท่าพระจันทร์ ไม่จำเป็นต้องใส่ชุดนักศึกษาไปสอบก็ได้ แต่งตัวเปรี้ยวสไตล์ญี่ปุ่นเกือบทุกคนทั้งหญิงชายตุ๊ดเกย์ทอมดี้ หัวมีทุกสีให้เห็น อย่างกับอยู่ฮาราจูกุ (เมื่อก่อนนะ) เด๋วนี้ไม่รู้ว่าเปลี่ยนไปแค่ไหนแล้ว

ร้านเกี๊ยวฟรี ข้างร้านซเวนเซ่น ต้องสั่ง บะหมี่ต้มยำ ถึงจะอร่อย กินกับเกี๊ยวทอด อู้ว์ ซี้ด แซ่บหลาย

หมอดูเยอะมากที่ฝั่งท่าพระจันทร์ แข่งกันแม่นมีคนไปดูเยอะตลอด แต่ว่ามีคุณลุงคนนึง แกดูลายมือ ไม่มีร้าน ไม่มีอะไรเลย นั่งอยู่ใต้ต้นลั่นทมหน้า ร้านก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นเนื้อ ขาแกพิการแกดูแม่นมาก เมื่อก่อนเสียค่าดูแค่ 29 บาท ปัจจุบัน 39 บาท
ข้าวหน้าเม็ด ร้านหน้าท่าพระจันทร์ อาแปะจุดบุหรี่สูบแค่ทีเดียว ที่เหลือแกจะปล่อยให้มันร่นจนหมดตัว เสียดายของว่ะ

No Uniform No Service!!!!!

ร้านอาหารที่เด็ก ม.ธ. นิยมกันมากกก ที่โรงกลาง คือ ร้าน น้องแอม น้ำลายสอด้วย อยู่ที่ โรงอาหารทิวสนโดม
ปัจจุบัน หอพักใน ของมหาวิทยาลัย หรือที่เรียกกันติดปากว่า หอใน นั้น มีการปรับปรุงหลังจาก การแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยโลก โดยมีแอร์ และ เครื่องทำน้ำอุ่น (ที่เปิดเฉพาะวันแรกที่เข้าหอ (และร้อนมากอย่างแรงๆ)) & ค่าไฟก็ปรับเป็นอัตราเดียวกับ หอเอเชี่ยนเกมแล้วด้วย

มหาวิทยาลัยธรมศาสตร์ เสรีภาพทุกตารางนิ้ว แต่ที่ทางออกเชียงราก ติดรั้วอย่างกับคุก

เมื่อก่อนที่นี่จะทำบันไดที่ติดกับรั้วไว้ให้นักศึกษาออกไปข้างนอกง่ายๆ แม้ประตูทางออกจริงๆจะอยู่ถัดไปอีกไม่กี่สิบเมตร!
ตอนที่เริ่มใช้รั้วและประตูคุกทางออกเชียงรากใหม่ๆ เคยมีรถยนต์วิ่งเข้ามาชนประตูเพราะไม่รู้ว่าประตูปิดอยู่ด้วย
น้องหมี น้องหลง น้องเบี้ยว คือชื่อสุนัขสามตัวหน้าตึกคณะรัฐศาสตร์ท่าพระจันทร์ แม้จะชอบเห่าโวยวายใส่คนแต่งตัวไม่ดี คนที่ดูน่าสงสัย และะคนที่มีทีท่าว่าจะเป็นพิษเป็นภัยต่อคณะรัฐศาสตร์อยู่เสมอ แต่ก็เป็นที่รักของเจ้าหน้าที่ อาจารย์ และนักศึกษารัฐศาสตร์เป็นอย่างยิ่ง

น้องหลง น้องเบี้ยว เป็นตัวเมีย น้องหมีเป็นตัวเดียวที่เป็นตัวผู้ (ปัจจุบันน้องหมีตายไปแล้ว)

ตึก SC ชั้นสี่แอร์เย็นยังกับขั้วโลกใต้ โดยเฉพาะห้อง 4020 เพราะมันอยู่ใต้คอมเมนเฟรม ถ้าไปขยับแผงคอนโทรลแอร์ไฟมันจะดับทั้งตึก เพราะงั้นพวกที่เรียนห้องนี้ก็จำต้องเสียสละรับกรรมแทนชาว SC ทั้งหมดทั้งมวล

ชาวหอ C1 มีความชำนาญและเชี่ยวชาญกว่าชาวหออื่นๆเรื่องการหนีไฟ ไม่รู้ทำไมมีธรรมเนียมซ้อมหนีไฟอยู่หอเดียว
รถ NGV สาย 1 ตอนเย็นๆโหดมาก เคยนั่งทีแล้วมันดริฟฟ์หัวทิ่มตรงโค้งอาคาร 14 ชั้น ตื่นเต้นยังกะเล่นรถไฟเหาะ
ใครเคยเรียน TU 120 ห้องสด ถ้านั่งแถวหน้าๆจะซึ้งเลยว่า "1059 หนาวมาก"

NGV สาย 1-3 นั้นที่จริงแล้วเรียงตามลำดับความ Rare ในการหา

เวลาอยากจะไป บร. ไม่รู้ทำไมสาย 1 กับ 3 แห่กันมาเป็นขบวน บางทีมาติดกันสามคัน แต่เวลาอยากจะไป SC ดันมีแต่สาย 2 วิ่งกันสนุกสนาน

เวลาที่หอพักไฟดับ จะมีบางห้องโผล่ออกมาเล่นไฟเย็นที่ระเบียงอวดตึกข้างๆ (เหมือนมันจะรู้แฮะว่าไฟจะดับ) แถมตอนไฟดับยามทั่วมหาลัยจะแห่แหนกันมาราวยกกองทัพตีกรุงศรี เสียงวิ่งงี้ดังขึ้นไปถึงชั้นสี่

คณะศิลปศาสตร์จะมีกิจกรรมแปลกเช่น Back to school คือ ให้ใส่ชุดนักเรียนมาเรียน (อาจารย์ถามเลยว่า "นักศึกษาค่ะวันนี้มีอะไรหรือค่ะ" ) ล่าสุดตอนนี้คณะบัญชีและคณะเศรษฐศาสตร์ก็มีกิจกรรมนี้แล้ว โดยเริ่มจากท่าพระจันทร์ และหลังจากนั้นไม่นานรังสิตก็จัดตาม

แม้ว่าธรรมศาสตร์จะถูกสถาปนาขึ้นด้วยอุดมการณ์ประชาธิปไตย แต่ปัจจุบันหลายๆคณะกลับรับเอาระบบ SOTUS การว๊ากน้อง ประชุมเชียร์มาใช้ แต่อย่างไรก็ตาม คณะนิติฯ ยังคงใช้ระบบ spirit อยู่ในกิจกรรมคณะ ส่งผลให้กิจกรรมคณะบางอย่างเด็กหายไปกว่าครึ่ง

กิจกรรม Crazy Week เป้นของคณะศิลปสาสตร์ ซึ่งเเต่ละวันจะมีการกำหนดหัวข้อการเเต่งกายมาเรียน เช่น Back To School,ฟุตบอลโลก,เซเล็บ วึ่งเป็นที่สนุกสนานของคณะศิลปสาสตร์ เเต่ปี54นี้ มีชุดเเต่งกายประจำชาติมาด้วยเลยมีคนใส่กิโมโน ยูยูกาตะเดินให้ว่อนเลย เเต่แปลกทีสุดคือมีคนใส่ชุดดำนาซีมา

"ฝั่งโน้น" ในความหมายของเด็กธรรมศาสตร์ คือ ร้านเหล้าทั้งหลายแหล่ ที่อยู่ฝั่งประตูเชียงราก ในอดีตมีทั้งสวีทดั้ก ซี - เซมอร์ กระฉ่อน i-animal และนี่คือเด็ดสุด สละโสต เจ๋งพอกับผับในกรุงเทพจิงๆนะ แต่เจ๊งไปหมดแล้ว ปัจจุบันมี เวอร์จิ้น ที่เปิดได้ถึงตี 5 และมีโรงเหล้าเฌอแตมเพิ่มมา

7-11 ที่หอทรงฯ เคยขายเหล้า บุหรี่ แต่ปัจจุบันเลิกขาย หากไปถามว่าทำไมเลิกขาย จะได้รับคำตอบว่า เพราะติดมหาวิทยาลัย แต่จริงๆแล้ว เพราะว่าเคยขายเหล้าให้ลูกค้า เกินเวลาที่กำหนด เลยถูกสั่งห้าม (ที่รู้เพราะผู้เขียนเคยทำงานใน Book Smile ที่ 7-11 แห่งนี้...) แต่ในปัจจุบันนี้

ปัจจุบันหอพักใน (หอราคาถูกของมหาลัย) เหลือหอชายเพียงสองหอ ทั้งที่หอหญิงมีถึง 7 หอ

คณะที่เป็นขวัญใจของสาวๆ คือ สถาบันเทคโนโลยีนานาชาติสิรินธร หรือ SIIT แบบว่ารูปหล่อ บ้านรวย เรียนเก่ง (คือถ้าขึ้นปี2ได้ ถือว่านายแน่มาก) เข้าง่าย ออกง่าย (โดนไทล์) แต่จบยาก

ศิลปศาสตร์ เป็นคณะหนุ่มหล่อและสวยของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (ยังไง)

บัญชี เป็นคณะรวมสาวสวยของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

เด็ก self จัดต้องสถาปัตย์ฯ กับ ศิลปกรรมฯ

ถ้าใครเล่น msn หรือเกมส์ ในห้องคอม หอสมุดป๋วยจะโดนขึ้นประจานให้ทุกเครื่องทราบว่าคุณกำลังทำผิดกฎห้องสมุดแล้วทุกคนก็จะหันมาทางคุณกันหมด (เป็นเรื่องที่น่าอับอายมากๆ)

สะพานที่คู่รักมักจะไปนั่งจู๋จี๋ให้อาหารปลากัน คือ สะพานปลา

สะพานหน้าตึกวิศวะมีคำล่ำลือว่า ถ้าคู่รักขี้จักรยานซ่อนไปด้วยกันแล้วปั่นจักรยานขึ้นสะพานโดยไม่ยืนจะรักกันไปตลอด

โรงพยาบาลธรรมศาสตร์ มีอีกชื่อว่า โรงพยาบาลซาร่าเพราะถึงแม้ว่าจะเจ็บปางตาย ถ้าไปขอยาจากที่นี่ก็จะได้แต่ ซาร่า (หรืออาจจะมีอย่างอื่นด้วยไม่แน่ใจ) ปัจจุบันเป็นตัวยาพาราเซตามอนเหมือนเดิมแต่ชื่อ PAT

ตลาดนัดที่นี่มีฉายาว่า ตลาดนัดดูตัว เพราะจะมีคนหน้าตาดีมาเดินเยอะมากจะมีทุกวันจันทร์ กับ พฤหัสบดี ของกินอร่อยๆก็เยอะ ของใช้ก็เยอะเด็กม.อื่นก็มาเดินตลาดนัดที่นี่กันเยอะเช่นกัน แม้แต่จุฬาก็ยังมีเลย

สะพานดาวอยู่หน้ามหาวิทยาลัย ที่ศูนย์รังสิต เอาไว้พาแฟนไปชมดาวกันตอนกลางคืนทางที่ดีควรปั่นจักรยานไป ถ้าเดิน ขาลากแน่นอน เพราะไกลมากๆ

UFM   คืออะไรอ่ะคะ

เก่าไปนะบางที ขออัพเดทหน่อย
หอเอเชี่ยนเกมส์ เป็นหอมหาวิทยาลัยรัฐฯที่หรูที่สุด มีแอร์ เครื่องทำน้ำอุ่น ยูบีซี ลิฟท์ แล้วก็เบอร์โทรศัพท์ 02 ส่วนตัวทุกห้อง ต่อเนตได้สบายๆ ค่าไฟแพงหูฉี่เลย เปิดแอร์อย่างเดียวตกช.ม.ละ 6 บาท 

ตั้งแต่รุ่นUBC เก่ามั้ยล่ะ 555 ตอนนี้ มีแอร์ เครื่องทำน้ำอุ่น ลิฟท์ มีไวไฟฟรีที่ๆไม่ค่อยถึงห้อง ไม่มีโทรศัพท์แล้ว แต่หอเอเชี่ยนเกมส์กำลังโดนบังคับติดทีวี ตู้เย็นเพิ่ม เน็ตในห้องเพิ่ม (ไม่ถงไม่ถามหนูซ้ากคำ) ค่าไฟตอนนี้ แพงขึ้นแต่ถูกกว่าหอนอกอยู่นะ

คลื่น PCT จะมีที่หอเอฯ โซนซี อินเตอร์โซน แล้วก็บ.ร.1-บ.ร.4 แต่เดี๋ยวนี้มีเกือบทุกที่ ยกเว้นตึก SC หรือเกาะ SC ซึ่งไร้คลื่นอย่างมากกกก

PCTคือไรรร แต่ตอนนี้ มีไวไฟฟรีเป็นบริเวณกว้าง อย่างน้อยๆก็scกับหอป๋วย สัญญาณแรงใช้ได้ ชอบยกคอมมานั่งเล่น แต่ไม่รู้ทำไม เข้าไปในห้องเรียนแล้วไวไฟชอบหาย (สงสัยอยากให้ตั้งใจเรียน) ส่วนไวไฟฟรีที่หอ แยกเป็นอีกอัน

ธรรมศาสตร์ เป็นดินแดนแห่งเสรีภาพทุกตารางนิ้ว
บางที เสรีภาพจนไร้ขอบเขต จนต้องมีการรณรงค์ "เสรีภาพบนความรับผิดชอบ" แต่ก็รู้สึกจะไม่ค่อยได้ผลซักเท่าไร

แต่เสรีภาพจริงๆก็ตรงที่ แสดงความคิดเห็นกันได้ แม้คิดต่างก็รับฟังกัน เถียงกันด้วยเหตุผล แม้บางทีจะโจมตีกันรุนแรง เช่น ดราม่าชุดนศ. แต่พอนอกรอบ ก็คุยกันลั้ลล้า วันดีคืนดี มีโปสเตอร์แปะอยู่ที่โถงSC ถามว่า นิยามความสุขของคุณคืออะไร>>>ถ้าเขียนตอบจะโดนเรียกไปปรับทัศนคติมั้ย 5555 นอกจากนี้ ยังเป็นมหาลัยที่ด่าอธิบดีบ่อยที่สุดไล่ตั้งแต่ออกนอกระบบจนถึงแอร์เสีย นับว่านักศึกษารู้จักสิทธิหน้าที่และเสรีภาพของตนเองอย่างเต็มที่ (ควรภูมิใจมั้ยเนี่ย = =) 

คำขวัญอมตะของธรรมศาสตร์ คือ ฉันรักธรรมศาสตร์ เพราะธรรมศาสตร์สอนให้ฉันรักประชาชน
เป็นmotto ขายของและขายเด็กที่อยากเข้า แต่ความจริง นักศึกษากลายเป็นวัยรุ่นธรรมดา กิน เที่ยว ใช้ชีวิตชิคๆ (ที่ไม่ได้เน้นเรียน) เป็นยุคสายลมแสงแดด ไม่สนใจภายนอกอีกต่อไป

ทางมหาลัยเลยพยายามสร้าง"จิตวิญญาณธรรมศาสตร์" โดยมีวิชาTU100 เป็นวิชาที่ถูกขนานนามว่า "วิชาโลกสวย" สอนตั้งแต่การแยกขยะ ขี่จักรยาน ประชาธิปไตย มีออกชุมชนไปช่วยชาวบ้านหรือทำโครงการในมหาลัย ซึ่งบางทีก็ไม่รู้ว่าช่วยหรือทำให้ลำบากขึ้นกันแน่ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีอะไรดีเลย
ได้เพื่อนต่างคณะ ได้แนวคิดดี ติดนิสัยแยกขยะเพราะโดนกล่อมทุกสัปดาห์ และได้ความภูมิใจเล็กๆที่เคยได้ทำประโยชน์บ้าง (ก่อนไปใช้ชีวิตสำมะเลเทเมาต่อไป)

แต่ๆก็มีบางส่วน ที่น่าชื่นชม ออกทำประโยชน์ช่วยเหลือคนอยู่เสมอๆ อย่างเช่นช่วงน้ำท่วม จัดตั้งศูนย์พักพิง (ที่สุดท้ายก่อนโดนท่วมเหมือนกัน - -")หรือชุมนุมจิตอาสา ค่ายนู่นนี่ออกพัฒนาชนบท (ที่ไม่รู้ว่าไปช่วยชาวบ้านได้จริงๆหรือแค่สนองนีดคนอยากไป อุ้ย ลืมมมม ช่วงนี้ต้องชม ไม่จิกค่ะ 555) เอาเป็นว่า ความเป็นธรรมศาสตร์ที่รักประชาชนมันก็ไม่ได้หายไปซะทีเดียว แต่แค่หายาก มากกกก เท่านั้นแหละ