(เหมือนจะรก)ขอถามว่าอะไรทำให้ท่านคิดพล็อตออกมาได้
ตั้งกระทู้ใหม่
ขอสวัสดีทุกท่านที่เข้ามาในกระทู้นี้ก่อนค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ว่าอะไรทำให้ท่านคิดพล็อตเรื่องปัจจุบันหรือเรื่องที่อยู่ในไห พล็อตคร่าวๆหรืออะไรก็ได้ค่ะ ก็ไม่อะไรมากค่ะ พอดีเกิดสงสัย แถมวันนี้บอร์ดยังเงียบเหงาเหลือเกินจึงคันไม้คันมืออยากตั้งกระทู้ขึ้นมาแก้เงียบสักหน่อยค่ะ
ของหนูก็เรื่องแรกทีแรกก็คิดไม่ออกหรอกค่ะว่าจะเปิดเรื่องยังไงดี แล้วเมื่อประมาณวันนี้ของเดือนที่แล้วกลับไปบ้านที่กระบี่ ท่านแม่โทรมาค่ะ จากนั้นไม่ทันระวังแล้วหัวก็ไปโขกเข้ากับพังอย่างแรงเลยค่ะ แถมยังไปเอ่ออธิบายไม่ถูกคล้ายๆกับขั้นบันไดแต่ก็ไม่ใช่ถ้าเทียบก็ผนังต่างระดับล่ะมั้งคะ บอกเลยค่ะว่าเจ็บมาก เจ็บกว่าตอนไม่ระวังแล้วลื่นล้มหัวฟาดพื้นห้องน้ำอีกค่ะ แต่ก็นะคะแม่ถามว่าเป็นอะไร ตอบไปว่าหัวฟาดผนังแม่ได้กล่าวไว้ว่า "ผนังเป้นไงบ้าง" น้ำตานี่คลอเลยค่ะ เจ็บหัวมากเลยค่ะ ถึงตอนนี้ถึงได้รูปแบบการเปิดเรื่องเพราะเหตุการณ์นี้ค่ะ
อันนี้พยายามอดกลั้นไม่เปิดอยู่ค่ะ พอดีว่าที่โรงเรียนเป็นโรงเรียนคาทอลิกค่ะ แล้วที่คำว่า"พระเจ้า"แล้วตามด้วยคำต่อถ้ายเช่น "จงให้อภัยแก่กัน ดังที่พระเจ้าให้อภัยแก่เรา" จึงมีความคิดที่นางเอกเป็นคนที่ดวงซวยน้อยกว่าหนู(เดี๋ยวจะซวยเกิน)ไม่เชื่อในปาฏิหาริย์ ไม่เชื่อว่าพระเจ้ามีจริง ก็แค่นั้นแหละค่ะ แต่ความอยากก็มีมากขึ้นเมื่ต้องท่องHoly Maryเป็นภาษาอังกฤษค่ะ
สรุปคืออะไรทำให้เกิดพล็อตของท่านค่ะ
ของหนูก็เรื่องแรกทีแรกก็คิดไม่ออกหรอกค่ะว่าจะเปิดเรื่องยังไงดี แล้วเมื่อประมาณวันนี้ของเดือนที่แล้วกลับไปบ้านที่กระบี่ ท่านแม่โทรมาค่ะ จากนั้นไม่ทันระวังแล้วหัวก็ไปโขกเข้ากับพังอย่างแรงเลยค่ะ แถมยังไปเอ่ออธิบายไม่ถูกคล้ายๆกับขั้นบันไดแต่ก็ไม่ใช่ถ้าเทียบก็ผนังต่างระดับล่ะมั้งคะ บอกเลยค่ะว่าเจ็บมาก เจ็บกว่าตอนไม่ระวังแล้วลื่นล้มหัวฟาดพื้นห้องน้ำอีกค่ะ แต่ก็นะคะแม่ถามว่าเป็นอะไร ตอบไปว่าหัวฟาดผนังแม่ได้กล่าวไว้ว่า "ผนังเป้นไงบ้าง" น้ำตานี่คลอเลยค่ะ เจ็บหัวมากเลยค่ะ ถึงตอนนี้ถึงได้รูปแบบการเปิดเรื่องเพราะเหตุการณ์นี้ค่ะ
อันนี้พยายามอดกลั้นไม่เปิดอยู่ค่ะ พอดีว่าที่โรงเรียนเป็นโรงเรียนคาทอลิกค่ะ แล้วที่คำว่า"พระเจ้า"แล้วตามด้วยคำต่อถ้ายเช่น "จงให้อภัยแก่กัน ดังที่พระเจ้าให้อภัยแก่เรา" จึงมีความคิดที่นางเอกเป็นคนที่ดวงซวยน้อยกว่าหนู(เดี๋ยวจะซวยเกิน)ไม่เชื่อในปาฏิหาริย์ ไม่เชื่อว่าพระเจ้ามีจริง ก็แค่นั้นแหละค่ะ แต่ความอยากก็มีมากขึ้นเมื่ต้องท่องHoly Maryเป็นภาษาอังกฤษค่ะ
สรุปคืออะไรทำให้เกิดพล็อตของท่านค่ะ
Atara_Mayumi
23 พ.ค. 58 เวลา 12:28 น.
998
views
31 ความคิดเห็น
ความฝันกับประสบการณ์(ในหลายๆเรื่อง)ครับ
ฝันนี่แทบไม่มีโอกาสเลยค่ะ ช่วงนี้มีแต่ละเมอท่องภาษาจีนอย่างเดียวค่ะ
นานๆทีจะฝันน่ะครับ ฝันเมื่อไหร่มาเป็นเรื่องเลย เสียอย่างเดียวเวลาถึงจุดไคลแม็กซ์ก็ถูกหม่อมแม่ปลุกซะก่อน...(ไม่นะ)
ของหนูกว่าจะฝันก็ประมาณตี3 เสร็จก็จะสะดุ้งตอนกลางๆหรือใกล้จบค่ะ พอตื่นมาก็ตี5แล้วนอนต่อก็ไม่หลับอีกค่ะ
เคยเป็นเหมือนกันครับ สะดุ้งตื่นละนอนต่อไม่ได้(หัวโขกผนัง...)
เป็นทุกรอบค่ะ จากนั้นเอาการบ้านที่ส่งวันอื่นมาทำค่ะ (หัวโขกผนังทำไมเหรอคะ...)
หมายถึงสะดุ้งตื่นเพราะนอนดิ้นจนหัวไปโขกกับผนังน่ะครับ...
อย่างน้อยก็ตื่นค่ะ ของหนูหัวโขกผนังตอนหลับกี่ทีก็ไม่ตื่นค่ะ รู้ตัวอีกทีก็มาเจ็บตอนตื่นค่ะ...
1-1 ดีจัง มีละเมอท่องภาษาจีนด้วย อยากทำแบบนั้นได้จัง
ของเราเท่าที่จำได้ เคยฝันว่านั่งทำข้อสอบ แล้วพอทำสอบจริง มีหลายข้อที่ออกเหมือนในฝัน
1-8 เครียดกับวิชานั้นไปนิดน่ะค่ะ แม่เข้าใจว่าละเมอภาษาอังกฤษแต่พอฟังที่แม่บอก(แม่ยังไม่หลับค่ะ) ก็รู้เลยว่าเป็นคำศัพท์ภาษาจีนค่ะ
ความฝัน สิ่งรอบตัวและการมโนครับ
มโนเท่านั้นที่ครองโลกใช่ไหมคะ ของหนูเคยฝันว่าเจองูกับปลิงอยู่บนที่นอนทำเอาสะดุ้งตื่นแล้วนอนไม่หลับเลยล่ะค่ะ
อย่างเรื่องล่าสุดก็ยืนมองกระจกเงา มองไอ่คนที่อยู่ในนั้นมองไปมองมา ก็รู้สึกว่าหมอนี่มันกวนบาทาจริง ๆ จ้องตรูอยู่ได้ 555+ เลยได้เป็นพล็อตขึ้นมาครับ...
กระจกเงาเหรอคะ โอ้ไม่หนูกลัวนะนั้นน่ะ กลัวตัวเองตื่นแล้วเดินผ่านกระจกค่ะ แบบว่าหน้าโหดอยู่แล้วด้วยแหละค่ะ
เกิดจากเหตุการณ์ในชีวิตและความเกลียดชังเสียส่วนใหญ่
อย่างนิยายแฟนตาซีของเราน่ะค่ะ พลอตมันได้มาจากการที่เราเกลียดผู้ชายคนนึงมากๆบวกกับเอามาผนึกกับตำนานที่เราอ่านทำให้เป็นพล๊อตนิยาย
บวกกับความฝันบ้าๆบอๆของเราด้วย
เกลียดปนกับตำนาน แล้วก็ความฝันดูยิ่งใหญ่ดีนะคะ
ตอนกลางคืนนอน ๆ อยู่เคลิ้มจะหลับแล้วมันก็คิดออกขึ้นมาเองน่ะครับ..
เดือดร้อนต้องลุกขึ้นมาเปิดสมุด เอาไฟฉายจากโทรศัพท์ส่องอีก แล่วตอนง่วง ๆ ก็เขียนเบลอ ๆ ผิดมั่ง คำซ้ำมั่ง
เช้ามาอ่านไม่รู้เรื่อง เขียนอะไรไปบ้างลำดับเหตุการณ์ไม่ได้... Orz
นึกไม่ถึงว่าจะมีคนทำแบบนี้ด้วยนะคะ นึกว่าลืมไปแล้วซะอีก(ตอนตื่น)ค่ะ
5-1 ก่อนนอนพอคิดได้ก็จดไว้น่ะครับ ส่วนจดรู้เรื่องไหมนี่อีกเรื่อง ส่วนเรื่องลืมนี่ก็เป็นบ่อย ๆ ถ้าไม่ได้จดไว้มักจะลืมทุกที แต่ส่วนใหญ่ก็มักคิดออกตอนง่วง ๆ พาลจดไม่รู้เรื่อง ตอนเช้ามาอ่านก็ดันลืมอีกว่าคิดอะไรออกบ้าง ทำให้ลำดับเหตุการณ์ไม่ถูกน่ะครับ
แต่ก็มีบ้างบางทีที่ลืมไปว่าเมื่อคืนคิดพล็อตออกน่ะครับ (ฮา)
ลืมไปเลยเหรอคะ ของหนูส่วนมากจะหลับลึกค่ะ ไม่ก็คิดพล็อตได้ตอนไม่ระวังตัวค่ะ
แนะนำให้พูดอัดเสียง ร่าง Plot ไว้ก่อนคร่าว ๆ ใส่ไว้แทนการจด พอจะช่วยได้ไหม หรือกลัวงัวเงีย อัดเสียงไม่รู้เรื่อง // ช่วยได้หรือเปล่า?
5-3 ครับ มันเหมือนกับสติไม่เต็มร้อยด้วยแหละ มึน ๆ ลืม ๆ อึน ๆ ฮา
5-4 ขอบคุณครับ ไว้จะลองใช้ดู แต่คาดว่าคงงัวเงีย ถ้าหยุดพูดเพราะนึกเรียบเรียงคำแล้วคงเผลอหลับแน่ ๆ 55555
ฟังเพลง อ่านข่าวค่ะ หรือบางทีนั่งๆ นอนๆ อยู่เฉยๆ มองไปเรื่อยเปื่อยมันก็มีความคิดแวบเข้ามาค่ะ
อย่างล่าสุดเราเห็นเพื่อนเลี้ยงสุนัข ในหัวมันก็คิดว่า เอ๊ะ? ถ้าเกิดมนุษย์อย่างพวกเราสักวันหนึ่งกลายไปเป็นสัตว์เลี้ยงของเผ่าพันธุ์อื่นบ้างจะเป็นยังไงนะ? บวกกับอ่านข่าวพวกค้ามนุษย์ มันเลยผสมรวมกันเป็นพล็อตนิยายแฟนตาซีน่ะค่ะ 55555
แบบนั้นจากนิยายโรแมนติกแฟนตาซี+ดราม่า จะกลายเป็นแฟนตาซีสยองขวัญแทนน่ะสิคะ 555555555555555
5555 นึกว่ามีการขโมยมนุษย์ไปกินแล้วพระเอกนายเอกช่วยกันสืบหาต้นตอซะอีกค่ะ
พล็อตส่วนใหญ่จะได้มาจากการอ่านนิยายหรือฟังเรื่องเล่าของคนอื่นมาครับ พอเราฟังแล้วก็เกิดคำถามขึ้นว่า "ทำไมมันไม่เป็นแบบนี้ล่ะ" หรือไม่ก็ "มันควรจะจบแบบนี้ไม่ใช่เหรอ" พอได้ไอเดียแล้วก็เสริมเติมแต่งจินตนาการกันนิดหน่อยมันก็กลายเป็นพล็อตแล้วครับ
ไม่ได้ดั่งใจใช่ไหมคะ
ลงคำตกค่ะ
ไม่เข้าใจความหมายของท่าน จขกท ครับ ???
พอดีพิมพ์ตกค่ะ
ใช่ครับ พล็อตส่วนใหญ่มักจะไม่ได้ดั่งใจหรือผมหาอ่านอะไรแล้วมันยังไม่สุด อยากให้มันเป็นแบบนั้นแบบนี้ แต่บางทีมันหาอ่านไม่ได้ เลยเขียนเองเลย
เป็นเหตุผลที่หลายๆคนแต่งนิยายเลยทีเดียวค่ะ
เมื่อคืนผมฝันว่าโดนเพื่อนเอามีดแทงคอเลือดพุ่ง แบบว่าตื่นมาผมนั้งร้องไห้ เห็นอดีตตัวเองขึ้นมาเป็นฉากๆเลย ที่ว่าคนเราจะตายจะเห็นภาพในอดีตนี้จรึงสินะ
เคยดูตอนที่ยูคาริถูกร่มเสียบคอได้ไหมคะ
เคยเปิดเจอ แต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร
ดูอนาเธอร์เลยค่ะ ฝากดูแทนหนูด้วยนะคะ
พล็อตสวนใหญ่มาจากความฟินส่วนตัวครับ
ฟินเหรอคะ?
เคยคิดจะเอาความฝันมาเขียนนิยายเหมือนกันค่ะ เพราะฝันได้แฟนตาซีมาก และยังฝันจนจบเรื่อง แต่พอตื่นมา...หายวับ //ร้องไห้แรง
ส่วนมากพล็อตเราจะมาจากตอนอ่านนิยายค่ะ แบบเฮ้ย มันน่าจะเป็นอย่างนั้น อย่างนี้นะ เลยเกิดพล็อตขึ้นมาว่าอิมเมจประมาณนี้ อะไรอย่างนี้ พล็อตจะตามมีทีหลังค่ะ ส่วนมากจะเอาประสบการณ์ที่เคยเจอมาเขียน อย่างเช่น
เราอยู่หอพักค่ะ แล้วทีนี้หอพักเราชั้น 4 (ไม่มีลิฟต์นะคะเพราะเป็นหอพัก)
วันนั้นเพิ่งเปิดเทอมใหม่ๆ เราเพิ่งมาอยู่หอ เรียนหนักมากเดินเรียนทั้งวัน
พอมาถึงก็ต้องเดินขึ้นหอสี่ชั้น (สมบุกสมบันมาก) พอเรานึกว่าถึงชั้นเราแล้วเราก็เดินไปห้องค่ะ ไขกุญแจอยู่ไม่นานก็เปิดไม่ได้ ในใจนี่เริ่มงงละว่าห้องเราเป็นอะไร เลยเขย่าๆ สักพัก ก็ยังเปิดไม่ได้ พอเงยหน้ามองเลขห้อง อ้าว...
นี่มันห้อง C6 นี่หว่า (เราอยู่ D6 ค่ะ) หอมันจะไล่เป็นชั้น A B C D E เรียงเป็น 1 2 3 4 5 ตามลำดับค่ะ ตอนนั้นเราโชคดีมากที่ไม่มีใครอยู่ในห้องนั้น เราเลยเดินจากไปเงียบๆ และเก็บเศษหน้าไปด้วยค่ะ
ทีนี้เพื่อนเราก็โดนเหมือนกันแต่คนละหอ นางอยู่ชั้น 4 เหมือนกัน
แล้วนางก็ทำคล้ายๆ เราคือไขประตู ไขก็ไม่ได้ ทุบประตูก็แล้ว แต่ประสบการณ์ของนางไม่เหมือนเราหมดซะทีเดียว เพราะ...
นางดักดาน(ขอด่าเพื่อนออกสื่อหน่อยนะ ฮ่าๆ)แทนที่นางจะเงยหน้ามองเลขห้อง นางไม่เอะใจเลยค่ะ!
นางยืนอยู่ตรงหน้าประมาณเกือบสิบนาที เอาเลย์มากินฆ่าเวลาพร้อมกับเล่นโทรศัพท์แบบไม่เอะใจสักนิด! (มันจะชิลไปไหน) นางมารู้ตอนคุยไลน์กับเพื่อนค่ะ เลยจากไปแบบเงียบๆ ดีที่เจ้าของห้องไม่อยู่ ไม่อย่างนั้นฮาแตกค่ะ
สรุปเราก็เลยเอามา apply กับนิยายวายของเรา (กำลังเขียนและยังไม่ลงเว็บค่ะ)
อารมณ์ตอนนั้นมันเหนื่อยไงคะ พอเดินมาหลายชั้นมันเลยนึกว่าถึงแล้ว อยากถามว่าใครเคยเจอแบบเรากับเพื่อนมั้ยคะ? เป็นประสบการณ์ที่ลืมไม่ลงเลยทีเดียว
โอ้ เข้าใจค่ะ เรียนชั้นสี่แล้วเดินลงไปอีกชั้นแล้วไปอีกอาคารแล้วขึ้นไปเรียนอีกหนึ่งชั้น(งงไหมคะ) เหนื่อยและมึนใช่ไหมคะ
ส่วนใหญ่ที่ได้ล้วนมาจากเกม ไม่ก็จำพวกหนังน่ะครับ
มีส่วนประกอบของการ "มโน" และประสบการณ์มาหน่อยๆ
และความคิดอันแปลกประหลาดเป็นเครื่องเทศอีกหนึ่งครับ
ไม่คิดว่าจะมีคนได้ไอเดียจากเกมค่ะ พอดีหนูก็เป็นแล้วก็ยำเละจนไม่เหลือเค้าเดิมแม้แต่น้อยค่ะ
ของเราบางทีอาจจะดูๆหนังไปเที่ยว หรือเรื่องเล่าของเพื่อนๆหรือว่านั่งๆคิดอยู่ดีๆมีสักฉากหรือสักหตุการณ์ที่อยากให้มันเกิดขึ้นก็ค่อยๆกลายมาเป็นพล็อตค่ะ
แต่พอแต่งๆไปก็จะมีหลายๆเหตุการณ์แทรกแหกแหวกจนบางที่สิ่งที่เราได้ดูหรือฟังมาก็กลายเป็นเพียงเค้าลางๆและมีอย่างอื่นเด่นขึ้นมา หรือบางที่แต่งไปแล้วนั่งคิดว่าเฮ้ย!!! ทำไมเราแต่งเรื่องนีวะ บางทีก็นึกไม่ออกเเล้ว555 (แต่ส่วนใหญ่นึกออกนะ)
สรุปคือมีพล็อตได้ทั้งวันใช่ไหมคะ
คงใช่มั้งคะถ้าเหตุการณ์นั้นมันสะกิดใจ แล้วดูข้าท่าถ้าจะเอามาแต่ง อีกอย่างถ้ามันใกล้ตัวเราก็แต่งง่ายด้วย
ก็ไม่ผิดค่ะ ขนาดของหนูหัวโขกผนังยังได้พล็อตเลยค่ะ
ของเรานั่งดูอินเมะแล้วได้ไอเดียชอบคอสตูมตัวเอก 555555555555
อีกานี่โครตเท่เลยอยากแต่งตัวเอกเป็นอีกามั้ง พลอตเริ่มเรามีแค่นี้จริงๆ ค่ะ
คนอื่นๆ ไม่รู้มายังไง ? ตามน้ำล่ะมั้ง
ส่วนเรื่องอื่นๆ ชอบเป็นพลอตแวบเข้ามาอันไหนน่าสนุกก็ทวนๆ ในหัวไว้ เผื่อจะมา
แต่งค่ะ ( เสี่ยงต่อการลืมมาก ) แต่บางเรื่องที่หัวว่างมากคิดพลอตไม่ได้ก็เอาเรื่อง
รอบตัวมาแต่งค่ะ แต่คนที่เราเอามาแต่งหายไปแล้ว TT ( คนขายขนม )
สุดยอดเลยค่ะ
พล็อตแฟนตาซีส่วนใหญ่มาจากการเสพเกม มังงะ และเมะ
พอถึงจุดหนึ่งที่คิดว่า มันน่าจะเป็นแบบนี้นะ
ลองเอาเรื่องนี้มาผสมให้ได้แบบนี้
ก็เลยกลายเป็นพล็อตนิยายขึ้นมาค่ะ
แต่ถ้าพล็อตแนวออนไลน์ ก็มาจากประสบการณ์ในการเล่นเกม
ผ่านมุมมองของเกมเมอร์หญิง ที่ปาร์ตี้ฮาเร็มหนุ่มตลอด (เราไม่รับชะนีเข้าตี้เอง //แสยะยิ้ม)
เรื่องจริงไม่อิงนิยายเวลาเข้าเกมไปยังมีแต่คนตะโกนหา ผู้หญิง แย้วๆ //ถถถถถ.
พออ่านเม้นนี้แล้วรู้สึกอยากเอาแนวเกมออนไลน์ที่เก็บไว้ในหัวออกมาแต่งเลยค่ะ (โดนรีดเดอร์บึ้มคอนโด)
ยังคิดอยูว่าจะใส่มุกเสี่ยวเกี้ยวสาว จากการเล่น Garina Talk ด้วยดีไหม
แต่เรามองว่า คนมีแต่ Thailand only ละมั้งที่หนุ่มๆ เกี้ยวกร้าว 55555+
ขนาดนั้นเลยเหรอคะ เดี๋ยวนะ Garina รึคะ
^^
**แก้เป็น Garena** //พิมพ์ผิดประจำเลย -*-
ก็ว่าทำไม... พอดีมีเพื่อนชอบเล่นของการีย่าค่ะ จริงๆอยากเล่นนะคะ แต่เดี๋ยวโน๊ตบุ๊คจะไปก่อนค่ะ
เราก็เล่นแค่ในสตีม กับออนไลน์ทั่วไป
แต่ Talk นี่หลายกิลด์บังคับลง //เพราะเอาไว้สั่งเวลาวอร์ หรือนัดตี้น่ะค่ะ แต่เราเวลน้อยก็เล่นผลุบๆ โผล่ๆ ;w;
มันเหมือนเป็นความคิดวูบนึงเข้ามาในหัวค่ะ
จากนั้นเราก็เริ่มตกผลึกความคิดนั้น ด้วยแรงบันดาลใจที่ค้างคามาจากเรื่องอื่น ประสบการณ์ เอาทุกอย่างมาปั้น ๆ เป็นโครงเรื่อง
แล้วก็เติมปมไปตามสไตล์ของเรื่องที่เราต้องการ
ก็ประมาณนี้น่ะค่ะ
คงไม่ได้ปั้นไหขึ้นมานะคะ
อัลไล เธอพูดเรื่องอัลไลยะ
คือตอนนั้นกินการแฟดอยช้าง จำชื่อได้เพราะปกติกินกาแฟแล้วไม่เคยนอนไม่หลับแต่เจอลาเต้ของนี่เข้าตาค้างทั้งคืนเลย
เปล่าเราไม่ได้เข้ามารีวิวกาแฟแต่จะบอกว่าเพราะแก้วนั้นแหละคิดพล็อตพร้อมกำหนดตัวละครได้ครบเลยเหลือแค่ลงมือเขียนแต่ละบทเนี่ยล่ะ
เอามาจากมโนค่ะ...
เวลาดรีมอ่าน ดรีมจะชอบมโนไปเรื่อย จนในที่สุดก็ได้พล็อตใหม่มาค่ะ ผุดขึ้นมาเองเลย
บางส่วนก็ได้มาจากนิยายเรื่องอื่นค่ะ ยอมรับเลย คือลองเดาเรื่องเล่นๆแล้วมันไม่เป็นไปตามที่คิดที่หวัง เลยจัดการแต่งเรื่องของตัวเองสนองนีดซะเลย
อุอิ
เหมือนกันค่ะ บางทีเกิดอ่านการมโนไปอ่านไปคือไม่ได้ดั่งใจจึงเกิดขึ้นสินะคะ
เอ่อ... คงเป็นความอยากของตัวเองล่ะมั้ง
เนื่องจากอ่านนิยายหลายๆเรื่องแล้วมันไม่เป็นไปตามที่ใจนึก เลยแต่งเองซะเลย...
ความอยากคือสิ่งที่จะครองโลกค่ะ
การอ่านหนังสือสอบ ความอยาก และความเพ้อส่วนตัวค่ะ
ช่วงสอบทีไร มองของรอบตัวแล้วนิยายออกมาเป็นฉากๆเลย
หัวแล่นมากกกกกกกกก (ชื่อบางชื่อเอามาจากในหนังสือสอบด้วย)
ของหนูนี่แค่เห็นคำว่าพระเจ้าก็ออกมาเป็นฉากๆเลยล่ะค่ะ
ชื่อนิยายปัจจุบันคือชื่อจากหนังสือสอบจ้า 555555555
หนังสือสอบ! สุดยอดเลยค่ะ
อืม ข้าน้อยอาจจะแปลกกว่าชาวบ้านหน่อยตรงที่เขียนเรื่องที่เป็นพล็อตของตัวเอง เต็มๆ ค่อนข้างน้อย
พี่สาวข้าน้อยกับข้าน้อยจะช่วยกันขอรับ มันเกิดจากการ Discuss ของเราสองคน พี่สาวข้าน้อยมีจินตนาการสูงมาก แต่จะคิดได้เป็นจุดๆ แต่ร้อยเรียงออกมาเป็นเรื่องไม่ได้ ส่วนข้าน้อยมีไอเดียน้อยกว่าเขามาก แต่ข้าน้อยความสามารถสูงในการร้อยเรียงเรื่องต่างๆ เข้าด้วยกัน
นี่เป็นสิ่งที่เราสองคนมี จะว่าไปก็คล้ายๆ กับเขียนร่วมกันสองคนน่ะนะ
หนูว่าไม่แปลกนะคะ ขนาดหนูหัวโขกผนังยังได้พล็อตเลยค่ะ หนูว่าไม่แปลกนะคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?