ไม่อยากไป รร ไม่มีเพื่อน
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีค่ะ เราเป็นคนลาวน้ะ เราเพิ่งอายุ 14 เอง !!! เราชอบอ่านนิยายของไทยง่ะเราก็เลยเขียน/อ่านไทยได้ ;)
คือเพิ่งเปีดเทอม, เราเรียนอยู่นานาชาติที่ฟิลิปปินส, เราเป็นเด็กใหม่, เราไป รร ได้ 3 อาทิตแล้ว เเต่เรายังไม่มีเพื่อนกี่คนเลย คือเราเป็นคนต่างประเทศคนเดียวในห้อง พวกที่อยู่ในห้องเวลาเขาจะคุยด้วยเขาก็ต้องคุยกับเราเป็นภาษาอังกฤใช่มั้ย-มันทำให้เขาไม่ชินมั้ง-เขาคุยกับเราเเค่ 2-3 ประโหยคเองแล้วเขาก็ไปเล่นกับเพื่อนของเขาอีกต่างหาก คืออยู่ที่เนี้ยเขาก็เล่นกันเป็นกลุ่มเหมือนกัน, เราไม่มีเพื่อนคบเลย, เวลาเราจะถามอะไรเค้า, เค้าก็ไม่ค่อยบอก, ไม่รู้ทำไม;( เค้าเงียบมาก และ บางทีถ้าเราขอไปกินข้าวเที่ยงกับเขา เขาก็ให้ไปด้วยน้ะ แต่เรานะเดีนตามหลังเขาตลอดเลย, เขาไม่พูดกับเรา ไม่สนทนาอะไรเลย. เวลากินข้าว เราก็นั่งใกล้กับเขาอ่ะ เราก็ยิ้มให้เรานะ เพียง 0.01 วิ มั้ง (อันนี้ไม่แน่ใจ(555)) เขาพูดคุยกับเพื่อนเขาเป็นภาษา ตากาล็อก ค่ะ (เป็นภาษาเขาแหละ) เราไม่เข้าใจอะไรเลีย และ บางทีเหมือนเขาจะว่าเราอ่ะ เขาพูดไปพูดมา แล้วก็หันมามองหน้าเราแล้วก็หัวเราะเยาะ คือเราไม่ชอบเลย ;( แม่ของเราก็อยู่ประเทศลาว เราคิดถึงแม่มาก บางครั้งก็ต้องแอบร้องไห้อย่างหนัก เราก็อยากกลับบ้านเกีดเราง่ะ และ อีกอย่างน้ะ เราไม่ค่อยเข้าใจคำศัพในภาษาอังกฤค่ะ แล้ว เราก็ถามคนที่นั่งอยู่ใกล้ เขาก็ไม่บอก ไม่รู้ทำไม เราไม่มีเวลาเปีด dictionary เลย อาจารถามกลับเรา เราก็เป็นงงๆอ่ะ เราก็ตอบไม่ได้สิ, ตอนทำกิจกรรมอะไรอย่างนี้เราก็ไม่รู้จะทำอะไร อาจารก็ไม่เเนะนำ เค้าทำเหมือนเรารู้ทุกอย่าง และ บางครั้งเขาก็ทำไม่พอใจกับเรา ทำไมไม่รู้ ~ เราไม่รู้จะทำไรดี ไม่อยากไป รร อย่างเดียว เเละ วันนี้เราไม่ได้ไป รร อยู่ที่บ้านกับคุณอา อาเขาก็เรียนโทอยู่ที่นี้ เรารู้สึกคิดผิดอ่ะ เราก็สงสารแม่ เเม่จ่ายค่าเรียนหนัก แต่ลูกเรียนไม่ถึงเดือนเลย ต้องทำให้เเม่เสยใจ, พิมพ์ไปก็น้ำตาไหลไป กดดัน กังวล เสยใจ อยากกลับประเทศมากกกก ถ้ากลับไปได้หนูจะไปเรี่มต้นใหม่ให้ดีที่สุดค่ะแม่! คือเรามีเรื่องแบบนี้เกีด2ครั้งแล้ว และ ครั้งนี้ก็ที่3 เราย้ายไปย้ายมา ใครก็บอกว่าเรื่องเล็กน้อย เรียนไปเหอะ-แต่เราก็ไม่ไหวน้ะ....;(
ขอบคุณที่ให้เรารบายน้ะ dek-d เราชอบเว็ปนี้มาก, เราอาจจะเขียนไทยไม่ค่อยดีน้ะ
ຂອບໃຈເດີ້
Vicky7789
11 มิ.ย. 58 เวลา 07:27 น.
208
views
3 ความคิดเห็น
เราก่อยากนะ แบบ เปน นักเรียน แลดเปลี่ยนพอมาเจอกระทู้นี้ปุ๊ป ความฝันสั่นสะเทือนเลย ยังไงก้สู้ๆนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ, สู้ๆเหมือนกันน้ะ!
ฟิลิปปินส์เป็นประเทศที่ค่อนข้างฟังสำเนียงอังกฤษยาก ส่วนเรื่องมนุษย์สัมพันธ์ดีไหมอันนี้เราก็ไม่รู้ แต่เราเคยเรียนกับครูที่เป้นฟิลิปปินศื ต้องพยายามฟังเขาให้ออก ยากมาก แต่ที่อยากบอกคือ ไหนเมื่อเราตัดสินใจที่จะมาเรียนนอกแล้ว เราก็ตั้งใจเรียนให้ถึงที่สุด ไม่รู้ศัพท์ไม่ใช่เรื่องน่าอาย ในเมื่อไม่รู้ก็ต้องขยันท่อง แล้วก็จำคำศัพท์ให้ได้เยอะๆ ไม่มีใครเสียเงินไปแล้วก็เรียนพูดได้เลยหรอกค่ะ ทุกคนต้องฝึกทั้งนั้น เพราะเราไม่ได้เกิดจากประเทศเขา เราไปที่นั่นเพื่อศึกษาภาษาที่ 2 ที่ 3
เข้าใจความรู้สึกเธอนะ แต่ก็ต้องเข้มแข็งเข้าไว้ จำทุกสถานการณ์ไว้เป็นบทเรียน อย่าสนใจกับแค่การกระทำที่จะทำให้เรารู้สึกแย่ ถ้ามีหนังสือเรียนก็ลองเปิดทบทวนทั้งก่อนและหลังเรียน เพื่อให้เราตามทัน มีศัพท์คำไหนที่ไม่รู้ความหมายก็ต้องเปิดดิกหา มั่นใช้ให้เกิดประโยชน์
ไม่รู้คำศัพท์กี่คำจดให้หมด ไม่รู้หมดเลยก็จดให้หมด แล้วก็ค่อยๆท่องวันละอย่างน้อย 3-4 คำ ท่อง เขียน อ่าน จำ จะช่วยได้เยอะค่ะ
ยังไงก็พยายามนะคะ สู้ๆ คิดซ่ะว่าเรากำลังทำเพื่อให้แม่ภูมิใจที่ได้ส่งเรามาเรียนที่นั่น
ขอบคุณมากค่ะ, มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย ;)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?