คณะที่อยากเข้ามีคนไม่ไปสัมภาษณ์ เกือบ 10 คน
ตั้งกระทู้ใหม่
และวิชาชีพที่เราต้องการศึกษา รู้สึกเสียใจ เสียโอกาส เสียความรู้ความรู้สึก
เขาจะรู้สึกอย่างไรเมื่อมารู้ว่าตัดโอกาสและอนาคตของเพื่อนร่วมแอดในครั้งนี้
ถ้า สอท จัดการเลื่อนอันดับแอดใหม่เพื่ออนุเคราะห์เด็กที่ต้องการศึกษาจริงๆ
พวกราจะแฮปปี้และมีความสุขมากกกก ฝากไว้แค่นี้ครับ
ต้นกร่าง
30 มิ.ย. 58 เวลา 22:39 น.
1,234
views
10 ความคิดเห็น
อนาคตคนอื่นไม่ใช่เรื่องตลก ถึงคนที่ยื่นแล้วไม่ไปสัมภาษณ์
จะโทษใครล่ะคุณ.....คุณไม่ขยันเอง อย่าไปว่าคนอื่นเค้าเลยยย
คุณเอาอะไรมาวัดว่าคนอื่นไม่ขยันครับ บางทีเราทำสุดความสามารถแล้ว
เราเคยคิดนะว่าถ้าเราได้คะแนนเยอะก็จะยื่นนั้นนู้นี่ ถ้าไม่ชอบก็ไม่เอา
แต่นั้นมันเห็นแก่ตัวเกินไป ไปตัดโอกาสบางคนที่อยากเรียนจริงๆ
ลองนึกดูนะครับว่าบางที ถ้าคนอื่นที่เขาอยากเรียนจริงๆ ได้เข้าไปเรียน เขาอาจจะนำวิชาชีพนั้น
กลับมาพัฒนาประเทศชาติบ้านเมืองของเราได้อย่างมีประสิทธิภาพก็ได้ เพราะเขามีความตั้งใจ และอยากศึกษาในวิชาชีพนั้น ๆ อย่างจริงจัง ไม่ใช่แค่ยื่นไว้เป็นตัวเลือกถึงแม้ว่าจะไม่ชอบก็ตาม
คห.1-1 เพราะมีคนอย่างนี้ละ ประเทศชาติถึงไม่เจริญ
จ้าาาา สงสัยเขาเก่งอลังการ ขยันสุดๆ เจอแต่คำว่าสมหวังมาตลอด
มันไม่ได้เกี่ยวกับความขยันไม่ขยันหรอก มันอยู่ที่จิตสำนึกของคนยื่นมากกว่า เห็นว่าคะแนนเยอะแล้วคนอื่นจะเป็นไงไม่สน มันไม่ใช่วะ
คงร้องเรียนไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าจะจัดอันดับใหม่มันก็ต้องทำกันทั้งรุ่นนี้นั่นแหล่ะค่ะ ไม่งั้นมันก็ไม่ยุติธรรมสิคะ ถึง จขทก. จะรู้สึกเสียใจ เสียโอกาส เสียความรู้สึก แต่นั่นก็เป็นสิทธิ์ของเค้าที่จะยื่นคะแนน และเป็นสิทธิ์ของเค้าที่จะไม่ไปสอบสัมภาษณ์ค่ะ บางทีคนพวกนั้นเค้าอาจจะสมัครรรับตรงเผื่อไว้แล้วโอเคกับคณะของรับตรงมากกว่าแอดฯก็ได้ เพราะเราก็ทำค่ะ พูดตรงๆ เลยเราสมัครรับตรงโควต้าของที่หนึ่งไว้ แล้วก็สมัครเลือกคณะกับแอดฯอีกที เพราะรับตรงของบางที่ประกาศทีหลังแอดฯจะประกาศอีกค่ะ (แต่สุดท้ายเราก็เลือกคณะของรอบแอดฯ นะคะ)
อ้อ! แล้วถึงคุณจะบอกว่าเป็นการตัดโอกาสของคนอื่น แต่เอาจริงๆ นะคะ ถ้าสมมติว่าคุณว่ายน้ำไม่เป็นและมีเพื่อนๆ ที่ว่ายน้ำไม่เป็นอยู่รอบๆ คุณอีกกลุ่มใหญ่ ปรากฏว่ามีขอนไม้ลอยมาอยู่ข้างๆคุณ คุณจะเลือกไม่คว้าขอนไม้แล้วยอมจมน้ำตายเพื่อคนอื่นที่คุณไม่รู้จักหรือเปล่า หรือคุณจะยอมเห็นแก่ตัวแล้วเอื้อมคว้าขอนไม้นั้นเอาไว้?
อีกอย่างรอบรับตรงหลังแอดฯ มันก็มีเยอะแยะค่ะ ถ้าคุณเลือกที่คณะจริงๆ มันก็มีมหาลัยมากมายที่เปิดรับตรงค่ะ เพียงแต่คุณไม่เปิดหา หรือติดตามเองหรือเปล่า?
ขอมอบให้เมิงแค่3คำ "เมิงมันเลว"
ความเห็นนี้แล้งน้ำใจได้โล่เลยคะ หวังว่าคงไม่ได้เรียนครูหรือหมอนะคะ
มันเป็นความคิดที่เป็นจริงที่สุดแล้วครับ คนเรามีสิทธิเลือกเพราะเขามอบโอกาสให้ พวกที่เสียใจไม่ได้คณะที่หวังไว้แล้วมาโวยวายกับพวกที่ไม่ไปสัมภาษณ์ ทำไมไม่ลองโวยวายตัวเองดูครั้งที่ก่อนสอบGAT PAT ว่าตั้งใจดีแล้วหรือยัง?
ถึงเราจะเลวจะแล้งน้ำใจยังไง แต่สุดท้ายทุกคนมันก็อยากจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองเหมือนกันนั่นแหล่ะค่ะ อยู่ที่ว่าจะพูดหรือไม่พูดออกมาเท่านั้นเอง เพราะเราก็เห็นคนเป็นร้อยเป็นหมื่นเค้าก็สอบรับตรงกัน แต่บางทีถึงเค้าจะได้รับตรงนั่นมันก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะได้คณะที่เค้าอยากได้ แล้วมันจะผิดตรงไหนถ้าเค้าจะสมัครแอดฯ เพื่อเลือกอีกรอบ?
แล้วเราก็ไม่ใช่คนเก่ง แถมเรายังเห็นแก่ตัวเพราะเราคิดก่อนเราจะสมัครรับตรงกับแอดฯอีก ว่าถ้าสมมติเราหลุดแอดฯมันก็ยังโอเคที่เรายังมีรับตรงให้เราเข้าเรียน เพราะดูได้ง่ายๆ จากคะแนนปีนี้ที่มันไม่นิ่งแถมยังมีคนเก่งๆ เยอะ คะแนนทุกอย่างที่มีคนเอามาแชร์ก็สูง ในเมื่อเรารู้ว่าเราอาจจะแข่งกับคนอื่นเค้าไม่ได้ เราก็ต้องลดความเสี่ยงของตัวเองลงแล้วเพิ่มโอกาสและทางเลือกให้กับตัวเอง แม้ว่าพวกคุณจะบอกว่ามันเห็นแก่ตัวก็ตาม
ทุกคนมีสิทธิ์ยื่น มีสิทธิ์ในการตัดสินใจว่าจะไปสัมภาษณ์หรือไม่ไป แต่ทำไมคุณต้องเลือกคณะที่คุณไม่อยากเรียนไว้ด้วยละครับ เพราะการไม่ไปสัมภาษณ์ก็หมายความว่าคุณไม่ประสงค์ที่จะศึกษาต่อในสาขาวิชานี้ อีกอย่างเรื่องของขอนไม้ ถ้าเทียบกับว่าขอนไม้เป็นสาขาวิชาที่เรียน
คุณลองคิดดูนะครับ ว่าถ้าคุณคิดเกาะขอนไม้นั้นหรือเลือกเข้าศึกษาในวิชาชีพนั้น โดยที่คุณมองไว้แค่เป็นตัวเลือกและรู้อยู่ว่า เมื่อเกาะแล้วจะไม่มีความสุขหรืออาจจะจมได้ในที่สุด กล่าวได้ว่า ถ้าคุณเลือกเรียนในสาขาวิชาที่ไม่ชอบ คุณเลือกที่จะเกาะมันไว้ คุณจะเรียนอย่างมีความสุขได้อย่างไรครับ คุณจะอยู่รอดถึงฝั่งไหมครับ นั้นก็แล้วแต่คุณจะคิดแล้วนะครับ ก็ขอให้คุณเกาะขอนไม้ท่อนนั้นไว้ให้แน่นๆ นาน ๆ จนถึงฝั่งนะครับ คอนเก
ในการออกมาตั้งกระทู้นี้คือ การออกมาสอบถามหรือเรียกร้องการจัดอันดับแอดใหม่ครับ
ผมไม่รู้หรอกนะครับว่าจะทำได้หรือไม่ แต่เป็นคนนึงที่รู้สึกว่าตัวเองอยากได้โอกาสในสาขาวิชาที่อยากเรียนครับ ว่าเราจะสามารถทำอะไร ตรงไหน ได้บ้าง
ไม่ได้ออกมาว่า คนที่เขาได้รับโอกาสแต่ไม่ไปสัมภาษณ์ทำไม ทำอย่างนู้นอย่างนี้
เขาไม่รับโอกาสนั้นไว้ก็เรื่องของเขา แต่เราแค่อยากออกมาแสดงความคิดเห็นว่า เราสามารถทำอะไรได้บ้างเท่านั้นเอง
อีกอย่างคุณบอกว่าเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองแล้วทำไมคุณ๖้องปล่อยสิ่งที่ดีที่สุดของคุณไปง่ายๆด้วยละครับ
ค่ะ เราก็ต้องขอโทษสำหรับสิ่งที่เราคิดด้วย เพราะเหตุผลที่คุณพูดมามันก็ถูกค่ะ คนเราถ้าไม่ได้อยากเข้าคณะนั้นจริงๆ แต่มีคะแนนแล้วยื่นเข้าได้ ถึงเรียนไปก็ไม่มีความสุขกับสิ่งที่เรียน แต่ที่เราบอกว่าเราเลือกรับตรงไว้ด้วย นั่นมันก็เพราะคณะที่เราติดมันยังไม่ตรงกับคณะที่เราต้องการเข้าค่ะ แค่มีวิชาเก็บที่ใช้เหมือนกับคณะที่เราต้องการ เราตั้งใจว่าถ้าเราแอดฯ แล้วหลุดหรือไม่ได้คณะที่เราจะเข้า เราก็จะเลือกคณะที่ใกล้เคียงกับคณะที่เราจะเข้าตรงรับตรงแล้วเก็บเกรดเพื่อแจ้งย้ายคณะตอนปีสองค่ะ
อ้อ แล้วเราก็ชอบคำพูดที่คุณบอกด้วยค่ะ ที่บอกว่า "ถ้าคุณคิดเกาะขอนไม้นั้นหรือเลือกเข้าศึกษาในวิชาชีพนั้น โดยที่คุณมองไว้แค่เป็นตัวเลือกและรู้อยู่ว่า เมื่อเกาะแล้วจะไม่มีความสุขหรืออาจจะจมได้ในที่สุด กล่าวได้ว่า ถ้าคุณเลือกเรียนในสาขาวิชาที่ไม่ชอบ คุณเลือกที่จะเกาะมันไว้ คุณจะเรียนอย่างมีความสุขได้อย่างไรครับ" เพราะมันก็จริง แถม จริงมากๆ ด้วยสำหรับคนที่โลกแคบอย่างเราและการได้รับฟังความคิดเห็นที่มีเหตุผลแบบนี้มันก็ช่วยปรับมุมมองของเราให้กว้างขึ้น ขอบคุณนะคะสำหรับความคิดเห็นดีๆ แบบนี้ ^^
เราก็ได้ความคิดเห็นอีกมุมมองหนึ่งเหมือนกัน ขอบคุณนะ
ตั้งใจเรียน สู้ๆ
ยกตัวอย่างได้ส้น-ีนมาก การแอดกับเอาชีวิตรอดแ-่งคนละเรื่องเลย
เรื่องการสอบแข่งขันนี่ มันวัดกันที่คะแนน
ใครเก่งกว่าก็ได้ไป ใครอ่อนกว่าก็อดไป
และต้องยอมรับว่าโลกแห่งความจริงก็เป็นแบบนี่แหล่ะ
ผมคิดว่าเรื่องการสละสิทธ์มันไม่เกี่ยวกันแล้ว
เพราะเราแข่งขันด้วยคะแนนกันแล้ว
รู้อนาคตกันตั้งแต่ประกาศผลแล้ว
การสละสิทธิ์ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ การให้โอกาสคนที่อยากเข้าจริงๆ สำคัญมากกว่าครัชชชช
ประเด็นคือแล้วคนที่พลาดไป1คะแนนงี้ ไม่สมควรหลุดเพราะพวกยื่นเล่นเปล่าคะ แค่รร.เค้ากดเกรดมากกว่า หรือมั่วโอเน็ตการงานไม่ถูก1ข้อ พอโดนพวกยื่นเล่นๆเลยทำให้เค้าดูอ่อนกว่าไม่สมควรเรียนขนาดนั้นเลย
ธรรมดา
10คนเหมือนกัน เสียดายที่นั่งมากอะ
ถ้าได้นะ จะดีใจมาก ชีวิตเราจะได้มีทางไป ไม่นั่งร้องไห้อยู่จนถึงวันนี้ เสียใจมากๆ แต่รู้แหชะว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอก เราคงต้องเดินอีกทางนึง ที่เราเห็นมันเป็นเหมือนนรก 5555555 แต่ก้รุ้ว่ามันเป้นสิทธิ์ของใครของมัน
สู้ๆน้า
ขอถามจริงๆเหอะ พวกที่พูดว่า เราขยันแล้วนะ เราทำเต็มที่ของเราที่สุดแล้วเนี่ย มันขนาดไหนกันเชียว?
* เคยนอนดึกๆเพื่ออ่านหนังสือไหม
* เริ่มเตรียมตัวนานแค่ไหน อยู่ ร.ร.ตั้งใจเรียนแค่ไหน
* เคยเข้าห้องสมุด+เข้าเน็ตเพื่อเพิ่มความรู้รอบตัวอื่นๆ ให้ตัวเองเป็นประจำหรือเปล่า
เราคิดว่าถ้าคุณเต็มที่กับอะไรซักอย่างจริงๆแบบสุดพลังแล้ว คุณจะไม่มีคำว่าเสียดายแน่ๆ (แต่อาจจะเสียใจเพราะผิดหวัง)
ลองถามใจตัวเองดูนะ ว่ารู้สึกเสียดายบ้างไหมที่ไม่ได้ทำเต็มที่ ไม่ได้ทำให้ดีที่สุด ...แล้วจะรู้ว่าสิ่งที่ควรจะโทษคือตัวเอง หรือคนอื่นที่เค้าเตรียมตัวมาพร้อมกว่า ดีกว่ากันแน่?
การเข้ามหาลัยมันไม่ใช่เรื่องของว่าใครเก่งกว่าใครนะคะ มันเป็นการแข่งกันว่าใครเตรียมตัวมาพร้อมกว่ากัน (ถ้ารู้ตัวว่าเราอ่อน ก็ต้องเริ่มก่อนเขา ขยันกว่าเขา x2 เท่า)
ปล. ไม่ค่อยเกี่ยวกับกระทู้ แต่อยากเตือนสติเด็ก ม.ปลายหลายๆคน
ขอบคุณครับ
เรามักเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองเสมอค่ะ ถึงเราจะบอกว่า นี่คือการแข่งขัน คนคะแนนสูงกว่าก็ได้ไป แต่เราสมัครไปแค่ 3-4 ที่เองมั้ง แล้วก็ไปสัมภาษณ์ทุกที่ด้วย สมัครเยอะแล้วเหมือนกั๊กที่ชาวบ้านเยอะ 555 ปีหน้าก็สู้ใหม่นะคะ จขกท.
ขอบใจจ้าาา
เรียนรู้ข้อผิดพลาดของตัวเองและแก้ไขมัน คือสิ่งเดียวที่เราทำได้ คุณมีความใฝ่ฝันและความผิดหวังเป็นแรงผลักดันแล้ว สู้ๆละกัน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?