มีกำลังใจกับการแต่งนิยาย....กำลังใจเพียงปลายนิ้ว
ตั้งกระทู้ใหม่
สิ่งแรกที่กลัวเขียนลงเว็บมีเพียงข้อเดียวคะ....กลัวไม่มีคนอ่าน....
ดังนั้นบางคนที่หน้าใหม่มาก่อนก็คงเจอเหตุการณ์เหมือนเราคะ บางคนท้อใจ บางคนไม่แคร์สื่อ ฉันจะทำในสิ่งที่รัก แล้วจะทำไม ซึ่งถ้าถามความเห็นก็มากมายจนเกินบรรยายคะ เมื่อคิดแบบนั้นคุณจะจะก้มมองเสิร์ชหาวิธีทำให้นิยายมีคนอ่าน หรือคำอะไรทำนองนี้ ซึ่งเขาก็จะบอกธรรมนองว่า
-พล๊อตน่าสนุก
-หมั่นอัพสม่ำเสมอ
-นุ่นนี่เยอะแยะ
และอีกสิ่งอย่างเช่นตั้งกระทู้เหมือนที่เราเคยลองทำคะ....บอกตรงๆเลยว่า ตอนแรกเราไม่คิดว่าการลงกระทู้จะช่วยชีวิตเราได้เพราะเราคิดว่า ขณะเรากำลังโพสนิยายอยู่ มีคนอีกกี่สิบกี่ร้อยกี่พันคนที่ยังเฝ้าเว็บไซค์อยู่ จะมีคนเป็นเหมือเราเหรอ นั่งเฝ้าหน้าจอทั้งวันแบบนี้ หรือถ้าเขาจะอ่านนิยายก็คงเลือกที่เคยติดตามอ่านไว้ มีตอนเยอะๆ ฐานนักอ่านมากๆ....คงไม่อ่านนิยายเราหรอกที่มีแค่ 2 3 4 ตอน แถมยังเป็นนักเขียนใหม่ ไม่มีฐานแฟนคลับ ไม่เคยติดตามนิยายเรามาก่อน *** ในความคิดเรานะ เราไม่ได้เหมารวมว่าทุกคนจะคิดแบบนี้***
ซึ่งการที่จะมาถึงจุดที่คนติดตามมากมาย พวกเขาต้องเริ่มจากความพยายาม ใจรัก และอดทน ซึ่งเราขอคารวะทุกท่านจริงๆ
***มาเริ่มเรื่องกันเลย หลังจากนอกเรื่องละ 555+
เราคิดแบบนั้นคะ แล้วบางทีก็มีชักจะตั้งกระทู้ตัดพ้อตัวเองบ้าง ซึ่งตอนแรกเราก็แค่ระบายๆ ไม่คิดว่าจะมีคนมาอ่าน ให้กำลังใจให้ แต่ผิดถนัดคะ
http://www.dek-d.com/board/view/3525478/1/?comment=36
มีเพื่อนๆที่คอยช่วยเหลือติดตามและแนะนำข้อคิดดีๆให้มากมายคะ แบบว่ามันผิดกับที่เราคิดไว้เลย....ปลื้มใจมากคะ
ขอบอกเลยว่า จะมีกำลังใจเขียนนิยายขึ้นเป็นกองๆๆเลย แม้จะเป็นเพียงคอมเม้นไม่กี่คน หรือมีคนกดอ่านไม่ถึง50คน แต่มันก็แสดงให้เห็นว่า บางครั้งสิ่งที่เราคิด อาจไม่ใช่สิ่งที่คนอื่นคิดเลย/// ใครท้ออย่าเพิ่งท้อนะคะ มาคุยกันได้ แลกเปลี่ยนนิยาย แลกเปลี่ยนความคิดเห็น แลกเปลี่ยนกำลังใจ เพราะคุณไม่ใช่คนเดียวที่เป็นแบบนี้
เพราะมีคนพร้อมจะร่วมด้วยช่วยกันเพื่อสร้างความฝันให้กับเราอย่างไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น
เพราะมีคนพร้อมจะร่วมด้วยช่วยกันเพื่อสร้างความฝันให้กับเราอย่างไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น
am-m-minus
2 ก.ค. 58 เวลา 21:30 น.
343
views
8 ความคิดเห็น
ดีแล้วล่ะครับ ตั้งใจแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ นะ
ไม่ว่าภาษาบรรยาย หรือแนวเรื่องจะเป็นยังไง เรื่องสำคัญที่สุดก็คือต้องแต่งต่อไปให้จบ (ที่สำคัญคือต้องสนุกกับเรื่องที่เขียนด้วยนะ ไม่งั้นแล้วจะกลายเป็นว่าหมดไฟไปดื้อๆ เสียก่อน (ฮา))
ถึงจะล้มลุกคลุกคลานบ้างในบางครั้ง แต่พอได้เขียนจนจบแล้ว มันก็รู้สึกโล่งๆ ยังไงอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียวล่ะครับ
แม่นแล้วคะ
แต่ก่อนผมก็เป็นพวก หายใจเข้าออกเป็นยอดวิว กินคอมเม้นแทนข้าว พอไม่ได้เห็นยอดวิวเยอะๆ หรือยอดเม้น มันทำให้อึดอัด เหมือนจะตาย ทุรนทุรายอยากได้มาเยอะๆ
แต่เมื่อแต่งนิยายจนมาถึงจุดๆหนึ่ง เราจะพบว่าตัวเองรู้สึก "พอ" ไม่ต้องการมากกว่านี้ มองนิยายดังๆก็ไม่ได้รู้สึกว่าจะอิจฉาอะไร อยากให้เจ้าของกระทู้ไปถึงจุดนั้นเร็วๆ เพราะตอนนั้นเจ้าของกระทู้จะเข้าใจว่าแต่งนิยายแล้ว "สนุก" มันเป็นยังไง
แต่ส่วนตัวผมก็ยังอยากได้ยอดวิวเยอะๆอยู่นะ เพราะมันหมายถึงพล็อตนิยายที่คิดมามันประสบความสำเร็จ หากยอดวิวน้อย ก็แสดงว่ามันไม่สนุก ต้องคิดมาใหม่ ทำแบบนี้เรื่อยๆ สักวันน่าจะมีนิยายติดท็อปกับเขาบ้าง ถึงจะล้มเหลว แต่ก็ไม่ได้เครียดอะไร รู้สึกท้าทายทุกครั้งที่ได้เริ่มนิยายเรื่องใหม่ๆ ปัจจุบันผมคิดแบบนี้แหละ
//สรุปก็คือ อะไรที่มันทำให้เราไม่มีความสุขในการแต่งนิยาย พยายามลดละเลิก อย่างเช่นพฤติกรรมโหยหายอดวิวที่เกินงาม นิสัยพวกนี้มีแต่จะพาลทำให้ทุกข์เปล่าๆ
ใช่เลยคะ ชอบคำนี้
///สรุปก็คือ อะไรที่มันทำให้เราไม่มีความสุขในการแต่งนิยาย พยายามลดละเลิก อย่างเช่นพฤติกรรมโหยหายอดวิวที่เกินงาม นิสัยพวกนี้มีแต่จะพาลทำให้ทุกข์เปล่าๆ
ติชมเป็นกำลังใจด้วยนะคะ เม้นติได้เลยคะ เราว่างมากกกก ถ้าผิดพลาดอะไรแนะนำทีคะ จะได้แก้ไขเพื่อมุ่งหน้าสู่ความฝัน
เราก็เคยเขียนดูเหมือนได้ยอดวิวเยอะแต่จริงๆไปเช็คละเอียดๆ คนอ่านมีแค่ 10-20 เองอ่ะ 55+
นิยายถ้ามีกำลังใจเชื่อสิยังไงก็ไปต้องได้เรื่อยๆ เรานะเคยท้อจนหยุดเขียนช่วงหนึ่งด้วย แต่มีกำลังใจเล็กๆที่ได้มา จากคอมเม้นหนึ่ง บอกว่า ช่วยดำเนินต่อไปนะจะรออ่านอยู่ ถึงมันจุอยู่คนละไอดีแต่เราก็ยังไม่ลืมเลย ยิดวิวก็ไม่ได้สนใจมากเราคิดว่าถ้าแต่งดีก็จะมีคนเข้ามาอ่านเอง แต่คอมเม้นที่คอยสนับสนุนเราทุกอันเป็นคอมเม้นที่ให้กำลังใจเรากลับมาเขียนใหม่ได้ในตอนนี้เลยนะ ^^
แปะไว้สนใจก็มาอ่านนะ พอดีกำลังขึ้นเรื่องใหม่ตามโครงการเดิมที่เคยวางไว้
ตำนานสามวีรบุรุษผู้กล้าแห่งมหาภพ
สู้ๆเช่นกันคะ
สู้ ๆ น้า...^^
ใช่ละฮับ นัตสึ
เวลาหมดกำลังใจเกี่ยวกับพวกยอดวิว เม้นต์หรือสิ่งเร้าจากภายนอก วิธีการง่ายๆ (สำหรับข้าน้อย)อันดับแรกคือบอกตัวเองว่า นิยายเรื่องนี้เขียนเพื่อตัวเองค่ะ เราต้องทำให้มันสำเร็จเพื่อตัวเอง อย่ายอมให้อย่างอื่นมาบั่นทอน สู้ต่อไปค่ะ
ใช่แล้วคะ
มาให้กำลังใจด้วยคน สู้ๆ ค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?