เเชร์ประสบการณ์ช้ำรักค่ะTT
ตั้งกระทู้ใหม่
วันเเรกที่เราได้เจอA เป็นวันรับน้องค่ะ ตอนนั้นเป็นตอนเย็น เราก็ทำกิจกรรมอะไรเสร็จหมดเเล้ว พี่ๆเขาก็ให้มานั่งจัดเเถวเตรียมตัวปล่อยกลับบ้านค่ะ ช่วงนั้นเรายังไม่รู้จักใครเลยคือ ณ จุดๆนั้นเราเหงามากกกกก เเล้วเราก็เเบบ นั่งฟังคนอื่นคุยกับเพื่อนไปค่ะ(ทุกคนคุยกันอย่างสนุกสนาน มีเรานั่งเงียบคนเดียว
) คิดในใจว่าอยากกลับบ้านๆๆๆ เมื่อไหร่จะปล่อยๆๆๆๆ คิดอะไรเรื่อยเปื่อยซ้ำไปซ้ำมาเกือบชั่วโมงเลยค่ะ จนเราเหลือบไปเห็น เด็กผู้ชายคนนึง(คนนั้นคือAเองเเหละค่ะ)เขาเหล่ๆมาที่เราค่ะ เเล้วก็หันไปกระซิบกับเพื่อน ประมาณว่า "เห้ย คนนั้นชื่ออะไรวะ"(เราอ่านปากเค้าเอาค่ะ
) เเล้วเพื่อนมันรู้ชื่อเรามันเลยบอกAค่ะ เราก็ เออ เขาคงถามไปงั้นเเหละไม่ได้สนใจเรามากมั้ง เเต่ซักแป๊บ A ตะโกนเรียกเราเลยค่ะ แบบ(สมมติเราชื่อ M ) มันตะโกนเลยค่ะ "เห้ย!m!!!" เราก็ "ฮะ??" คือ....มันยิ้มให้เราค่ะ -///- คือเเบบ อึ้งไปนับ30วิเราเริ่มรู้สึกว่าเพื่อนเราคนนึงชอบAค่ะ (สมมติว่าชื่อ T)
เราสังเกตุว่าTเข้าหาAมากขึ้น เเล้วเพื่อนๆเราก็ชอบเเซวว่าสองคนนี้เป็นเเฟนกัน ไอเราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะว่าAทำท่าทีเหมือนจะมีใจให้เราค่ะ (เเล้วเขาก็อยู่กับเรามากกว่าด้วย) เเต่พอนานๆไป Aก็เริ่มไปไหนมาไหนกับTบ่อยขึ้น(เเต่ก็สนิทกับเราเหมือนเดิมนะ) เราก็เริ่มหวงAเเล้ว ก็งอนๆบ้าง เเต่ก็เก็บไว้คิดซะว่าถ้าAรักเราจริงคงไม่ชอบคนอื่นง่ายๆหรอก (มโนว่าเขาเป็นเเฟนเรา
)จนวันนึง A มีเเข่งบาสค่ะ เราก็จะไปเชียร์ เเต่เพื่อนเราขอให้ไปส่งงานเป็นเพื่อนค่ะ เราก็ไปกับเพือ่นเพราะคิดว่าคงไม่นานหรอก เดี๋ยวเรากลับมา Aก็เเข่งพอดี เเต่เราคิดผิดค่ะ
พอเรากลับมาAก็เเข่งเสร็จเเล้ว เเถมยังเเพ้ด้วย เราก็คิดในใจ"ชิบหา* เเล้วจะโกรธมั้ยเนี่ย" เราก็หาAค่ะ เเต่หายังไงก็ไม่เจอ เเล้ว T ก็วิ่งมาค่ะ บอกเรา "ว่าไปไหนมา A ถามหา" (T ไปเชียร์ A ค่ะ) เราก็ถามว่าAอยู่ไหน เเล้ว.....Aมายืนด้านหลังเราพอดีค่ะ
เราก็ขอโทษไปที่ไม่ได้เชียร A ก็ยิ้มค่ะ เเต่สีหน้าเเบบ เศร้าๆบอกไม่ถูกค่ะ คงประกอบกับที่เเข่งเเพ้มาด้วยเลยหงุดหงิดหรือไม่ก็ท้ออะไรประมาณนั้น ตอนนั้นเรารู้สึกผิดมากค่ะ เเต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ก็ยิ้มๆไป (หลังจากนั้นเราก็คิดมาตลอดว่าถ้าเราไปเชียรอย่างน้อยก็สามารถเป็นกำลังใจให้เขาได้ เขาคงทำได้ดีกว่านี้ เเต่คนที่ได้เชียรกลับไม่ใช่เราเเต่เป็น T.... เราเลยคิดว่าจุดนี้เป็นจุดเปลี่ยนของเรากับAค่ะ )
หลายเดือนต่อมา AกับTก็สนิทกันมากขึ้น เรื่อยๆ เหมือนที่เราเคยสนิทกับA เราก็ได้เเต่มองทำอะไรไม่ได้ พอ A มาเล่นด้วยเราก็ด่า (ถึงมันจะเป็นเรื่องปกติของเรากับAก็เถอะค่ะ เราชอบด่ามันอยู่เเล้ว เเล้วทุกๆครั้งมันก็จะเล่นกับเราต่อค่ะ เเต่ครั้งนี้มันไม่ใช่...)Aก็เเบบ เออๆไม่กวนละๆ เเล้ก็ไป เรารู้สึกเหมือนAตีตัวออกห่างเรื่อยๆ เเล้วเราก็เป็นคนที่ไม่ยอมเข้าหาใครง่ายๆด้วยค่ะ (โดยเฉพาะผู้ชาย) ระยะห่างของเราก็เริ่มมากขึ้นๆ ในขณะที่ระยะห่างระหว่างAกับTก็เเคบลงเรื่อยๆ
จนผ่านไปปีกว่าๆ เราก็ได้รู้ค่ะ. ว่า 2 คนนี้เขาคบกันเเล้ว.....เเละก็รักกันมากๆด้วย เราก็ได้เเต่ยินดีกับเขา ทั้งๆที่จริงเเล้วเจ็บมากๆเลยค่ะ เเบบว่า ....
ทำไมถึงเป็นเเบบนี้
ถ้าเราบอกชอบAเเต่เเรกเราก็คงมีความสุขไปเเล้ว
ถ้าเราซื่อสัตย์กับความรู้สึกเราเเต่เเรกก็คงจะดี......
จนถึงวันนี้เราก็ยังรักAอยู่ค่ะ ถึงจะมีบางคนทำให้เราหวั่นเราก็ไม่สามารถไปไหนจากAได้จริงๆค่ะ
เเต่เราก็ไม่อยากเจ็บอีกเเล้ว ไม่อยากทนอีกเเล้วค่ะ....
เราควรบอกเขาว่าชอบเขาดีมั้ยคะ?
หรือว่าควรตัดใจ?
หรือควรรอเขากลับมาหาดี?
คือ ไม่อยากทำร้ายตัวเองเเล้วก็คนอื่นค่ะ ขอคำเเนะนำหน่อยได้มั้ยคะ
ปล. เรากับTรักกันดีนะคะ เป็นเพื่อนกัน
ปล.2 ตอนนี้เราเหมือนเป็นตัวกลางให้สองคนนี้รักกันยิ่งขึ้นค่ะ (เป็นที่ปรึกษาให้ทั้งสองฝ่าย
)พิมอะไรผิดพลาดขออภัยค่ะ ;)
BlessinGForwarD
31 ก.ค. 58 เวลา 22:40 น.
337
views
1 ความคิดเห็น
เราก็เคยจ้าา เราแอบชอบคนนึงแล้วมันดูเหมือนจะชอบเราแบบมองบ่อยๆ ยิ้มให้ ชวนคุยทั้งที่เมื่อก่อนไม่ ผลสุดท้ายมันมีแฟนแล้วจ้าา #สรุปมโนไปคนเดียวใช่ม้ายยยย
โอยยย มีเพื่อนTT
แบบอยากให้เขาคนเดิมกลับมา T^T
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?