Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

CHINA จ๋า...พี่มาแว้ววว!เม้าท์ประสบการณ์เด็ดๆที่คุณจะต้องฮาสุดๆ(2)

ตั้งกระทู้ใหม่


DORMITORY : หอพักนักศึกษา

                หอพักที่ทางมหาวิทยาลัยจัดให้เป็นห้องเดี่ยวของหอพักนักศึกษาต่างชาติที่เป็นหอรวมชายหญิง  ตอนแรกที่รู้ก็รู้สึกกลัว...กลัวว่าจะอดใจไม่ไหวฉุดปู้จายเข้าห้องงงงง อิอิ  ล้อเล่นนะคะ  คือจริงๆก็กลัวแหละค่ะ  เพราะตอนอยู่มหาลัยก็อยู่หอหญิงของมหาลัยตั้งแต่ปีหนึ่งยันปีสี่  ไม่เคยอยู่หอนอกเลย  วันที่ย้ายเข้าหอก็เลยถามอาอี๋ที่ดูแลหอว่าหอรวมแบบนี้จะปลอดภัยมั้ย  อาอี๋ก็แบบ อู้ยยย เธออย่าคิดมากที่นี่มีกล้องวงจรปิด  ใครเค้าทำอะไรเธอก็โดนบันทึกไว้  ตามตัวได้แน่นอน วางใจได้  ^__^    ฟังจบเราก็แบบ  ค่า ! เริ่ด! เริ่ดมาก! โคตะระปลอดภัยเลยค่ะ!!!  คือ...คือการที่มีผู้ชายนานาชาติเดินเพ่นพล่านอยู่ในหอมันน่าวางใจตรงไหนแว๊  คืออาอี๋มันหมายความว่าถ้าเกิดมีผู้ชายมาฉุดเราจริง  กล้องวงจรปิดก็จับภาพได้  สามารถตามจับมันได้แน่นอน ใช่มั๊ย ?!?  ฮือออออ อยากร้องไห้เป็นภาษาอีสานเด้ T__T   แต่ก็ช่างเถอะ  ร้องไห้ไปก็ช่วยไรไม่ได้อยู่แล้ว  อยู่ฟรีอ่ะนะจะเอาไรมาก  เรียกร้องไรมากก็ไม่ได้หรอก  เดี๋ยวเค้าไล่กลับประเทศเอา 555   เรามาต่อกันที่ห้องพักดีกว่า  ห้องพักที่เราได้เป็นห้องเดี่ยวขนาด 2.5 เมตร × 3 เมตร (รวมห้องน้ำ)  นึกภาพตามนะคะ...พอเราเปิดประตูเข้าไปปุ๊บก็จะเจอเตียงนอนขนาด 3 ฟุต × 5 ฟุต อยู่ติดผนังทางด้านซ้ายมือ  ถัดจากเตียงก็จะเป็นห้องน้ำ  ตรงข้ามกับประตูคือหน้าต่างที่มีราวตากผ้าอยู่ด้านนอก  ส่วนด้านขวามือจะเป็นตู้เสื้อผ้าไม้กับโต๊ะหนังสือ สรุปคือจะเหลือทางเดินภายในห้องแค่ 2 ฟุตบอกตรงๆเกิดมาไม่เคยอยู่ห้องเล็กขนาดนี้มาก่อนเลย  เอาจริงๆนะมันเหมือนคุกในหนังฝรั่งมากอ่ะ  ดีกว่าตรงที่มีโต๊ะกับตู้ให้  ช่วงแรกๆที่อยู่รู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออกอย่างแรง  คือห้องเล็กขนาดที่ว่าตดแล้วเป็นสิบนาทีกว่ากลิ่นจะหายไปอ่ะ  คือมันเล็กม้ากกกกกกกก  กลิ่นก็จะตลบอบอวนอยู่ในห้องนั้นไม่จางหายไป  ฉะนั้นทุกครั้งที่เข้าห้องน้ำเสร็จก็จะพยายามไม่ลืมปิดประตู  ไม่งั้นก็ได้นอนดมขรี้กันทั้งคืนแหละจ่ะ -_-^   ยังดีที่มีหน้าต่างให้อากาศบริสุทธิ์ถ่ายเทเข้ามาเอากลิ่นอับออกไปบ้าง   ไม่งั้นตายแหงๆ                                           หอเราเป็นตึกรูปตัวยูเหลี่ยมๆ  แล้วโชคดีที่ห้องเราก็อยู่กึ่งกลางของตัวยูพอดีไม่ต้องไปหันหน้าให้หอข้างๆเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ  บางคนตอนนอนใส่เกงในตัวเดียวตื่นเช้ามาเปิดหน้าต่างเอาผ้าเช็ดตัวที่ผึ่งไว้  หยิบผ้าเช็ดตัวได้พร้อมกับเสียงกรี๊ดจากสาวตึกตรงข้าม  มันก็เป็นอะไรที่ฟินดีเหมือนกัน555  เพื่อนผู้หญิงบางคนจะอาบน้ำแต่งตัวก็ต้องเช็คให้ดีก่อนว่าปิดม่านปิดหน้าต่างดีหรือยัง  จะทำอะไรก็ไม่ค่อยสะดวก  ที่สำคัญวิวของห้องสองฝั่งนั้นไม่ดีเหมือนอย่างของเรา  ของเราวิวด้านหลังเป็นสนามหญ้ามีต้นไม้มีภูเขาแล้วก็มีสนามบาสกับสนามแบต  โอ้ยยยย  แอบดูผู้ชายออกกำลังกายเช้าเย็น ฟินไปดิ ^ O ^  แต่สิ่งที่ไม่ฟินและเซ็งมากก็มีเหมือนกัน  คุณคิดเหมือนเรามั้ยว่า  ถ้าสภาพห้องไม่ดีอยู่ๆไปเดี๋ยวก็ปรับตัวได้  แต่ถ้าเพื่อนข้างห้องไม่ดีเนี่ย  บอกเลยว่าปรับตัวโครตยากกกกกส์           

          ยังจำพวกปากีสถานที่พูดถึงในบทแรกได้มั้ยคะ  -พวกนี้แหละค่ะบอกเลยว่าเชี่ยยยมาก!  และ.....................มากกกกก! (เลือกเติมคำได้ตามใจเลยนะคะ  แต่ขอเด็ดๆ)  คือก็ไม่รู้จะพูดยังไงกับมนุษย์สัญชาตินี้อ่ะนะ  -ที่ดีๆนี่บอกเลยตั้งแต่อยู่มาเนี่ย  ยังไม่เจอเลยซ้ากกกกคน   มันเป็นยังไงอ่ะหรอ  ก็เป็นประเภทที่ไม่สามารถเข้ากับคนไทยไหรือชาติไหนได้เลยยกเว้นพวกมันเอง  หนึ่งคือมันเสียงดังมาก  ไม่ใช่เสียงดังโหวกเหวกเวลาคุยเหมือนคนจีนนะคะ  แต่เป็นเสียงจากลำโพงสเตอริโอที่เปิดเพลงแขกอะไรก็ไม่รู้ ดึ่งดื้ดดด  ดึ่งดื้ดดดด แม่มมมทู้กวันทู้กคืน  วันดีคืนดีก็เปิดบทสวดเผยแผ่ศาสนาตอนเที่ยงคืนบ้าง  ตอนตี 5 บ้าง  บางทีก็ร้องคาราโอเกะ  ดูบอล  เล่นเกมส์กันตั้งแต่ค่ำยันเช้าก็มี  ไม่ต้องพูดถึงคนข้างห้องหรอกนะคะ  มันอยู่ชั้น 2 เพื่อนเราอยู่ชั้น 5 ยังได้ยินเลยค่ะ (เราอยู่ชั้นสามแต่อีกฝั่งเลยได้ยินบ้างเป็นครั้งคราว)  คนในหอก็ไม่รู้จะทำยังไง  ไปร้องเรียนอาอี๋ก็ไม่ช่วยอะไร  เงียบไปสองวันก็เอาใหม่อีก  เหลือทนจริงๆ-พวกนี้ เท่านั้นยังไม่พอนะคะ  ความจัง.....ของพวกมันยังมีอีกก็คือหน้าหม้อ  เป็นพวกชีกอดีๆนี่เองค่ะ  พวกนี้จะเห็นสาวๆ ขาวๆ สวยๆ ไม่ได้เลยค่ะ  จะเข้ามาทักมาพูดมาคุยทันที  ตอนแรกเราก็ไม่รู้เห็นเค้า Say Hi มา เราก็ Say Hi ไป   เท่านั้นแหละค่ะคุณขา...รี่เข้าใส่แบบระยะประชิดเลยค่ะ  แล้วแบบกลิ่นตัวเหม็นเปรี้ยวมากกกกก  ไม่รู้มันใช้น้ำส้มสายชูฉีดแทนน้ำหอมหรืออย่างไร  กลั้นใจเป็นนานสองนานมันก็ไม่ไป  จนเราต้องบอกว่าเออไอไปก่อนนะมีธุระ  นางก็รีบตอบกลับมาอย่างไวว่า  ว่างๆไปหาชั้นที่ห้องได้นะ  เท่านั้นแหละค่า  ของขึ้นทันทีมันเรื่องอะไรที่ชั้นจะต้องไปหาแกที่ห้องฟระ-กร๊วก ! หน้าอย่าง--แฟบ ตัวก็ดำขี้ไคลก็เขรอะอย่างกะข้อศอกหมา  แกกล้าดียังไงมาชวนชั้นไปห้องห๊า  -สมองกลวง  -หนอนแทะโลง  -ดำตับเป็ด -#@!?&%! บลาๆๆ   แต่...ที่พล่ามมาทั้งหมดนี่คือคิดในใจนะคะ  แหะๆ ก็กลัวว่าถ้าด่าไปมันจะโมโหแล้วฉุดเราเข้าห้อง  ก็เลยได้แต่บอกว่า No,Thanks   แล้วก็รีบเดินหนีออกมาทันที  เหตุการณ์ในวันนั้นเราก็นึกว่ามันจะจบไปด้วยดี  แต่ไม่ค่ะ  มันไม่ใช่เลย  ตกดึกของคืนวันนั้นเวลาประมาณเที่ยงคืนครึ่ง  ตอนนั้นเรากำลังนั่งทำการบ้านอยู่ในห้อง  จู่ๆไฟก็ดับพรึบพร้อมกับเสียงหัวเราะของผู้ชาย ! ด้วยความตกใจและค่อนข้างกลัวความมืดเราก็รีบเปิดประตูออกไปทันที  สิ่งที่เห็นคือ  ผู้ชายประมาณสามถึงสี่กำลังวิ่งหนีไปในความมืดพร้อมกับเสียงหัวเราะ  พอพวกมันได้ยินเสียงเปิดประตูก็หันหลังกลับมามองแล้วก็ยิ้ม ลองคิดดูสิคะถ้าคุณตกอยู่ในสถานการณ์นั้นคุณจะทำยังไง  ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกจริงๆ  รู้แต่ว่าต้องรีบเปิดคัตเอาท์ไฟแล้วรีบเข้าห้องใส่กลอนให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้    พอกลับเข้าห้องแล้วค่อยนึกขึ้นมาได้ว่า  เราได้ยินเสียงหัวเราะแล้ว  รู้แล้วว่าเป็นผู้ชาย  ก็ยิ่งไม่ควรจะเปิดประตูออกไปเลย  ถ้าเกิดว่าพวกมันไม่ได้กะแค่แกล้งปิดไฟแล้ววิ่งหนีไปล่ะ  เราจะเป็นยังไง  จะมีสามีปากีพร้อมกันสี่คนมั้ย ? แค่คิดก็ใจหาบแว้บบบบบ  โชคดีที่วันนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ขอขอบคุณบุญเก่าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายทั้งปวงที่ได้คุ้มครองลูกช้างให้แคล้วคลาดปลอดภัย สาธุๆๆ     หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเราก็ไปแจ้งอาอี๋  ให้เค้าเปิดกล้องวงจรปิด  และร้องเรียนไปที่สำนักงานนักศึกษาต่างดาว  เอ้ยย  ต่างชาติ  -พวกบ้าสี่คนนั้นก็โดนทัณฑ์บนกันไปตามระเบียบ  หลังๆพวกมันก็ไม่มายุ่งกับเราอีก  มีบ้างตอนเดินผ่านห้องเราแล้วกระทืบเท้าแรงๆหรือตะโกนร้องเพลงเสียงดังๆก็แค่นั้น                    
          ข้อแนะนำ
: อยู่ต่างแดนต้องระวังตัวให้มากๆ  อย่าไว้ใจคนง่ายๆ  ให้คิดแง่ลบบ้าง  อย่าโลกสวยจนเกินไป  ที่สำคัญไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขอให้ใช้สติคิดแก้ปัญหา  อย่าตกใจแล้วทำอะไรโดยไร้สติ  คุณอาจจะไม่โชคดีเหมือนเราก็ได้นะ
                                           วันนี้ขอพอเท่านี้ก่อนนะจ๊ะ  เดี๋ยวจะมาอัพใหม่เด้ออออ
                                                                      


แสดงความคิดเห็น

>

2 ความคิดเห็น