มาแชร์ประสบการณความรัก ที่บางคนอาจมีโอกาสแค่ครั้งเดียวที่จะได้เจอคนดีแบบนี้ แต่ปล่อยมือเขาไป..

[oppabba]

สวัสดีค๊าา ทุกคน

นี่ก็เปนกระทู้ที่ 2 ที่เราสร้างขึ้นมาเพื่อแชร์ประสบการณ์ของเราค้ะ
เรื่องนี่เปนเรื่องของเรากับแฟนคนนึงค่ะ [เลิกไปแล้วจ้าา..]
เพื่อให้ไม่เป็นการเสียเวลาขอเริ่มเลยแล้วกันนะค้ะะ

กระทู้นี้อาจยาว หากเป็นการเสียเวลาคลิกกากบาทออกได้เลยจ้า
หรือแปะไว้อ่านเวลาว่างก็ได้น้าา









เรื่องมันก็มีอยู่ว่า ..

มีพี่ผู้ชายคนนึงค่ะ เขาแอบชอบเรา
และแล้ววันนึง เขาก็ทักเฟสเรามาแล้วบอกเราตรงๆเลยว่า 
'จีบได้ป่าว' สำหรับผู้หญิงบางคนอาจจะมองว่า เห้ยยมันง่ายไปอ้ะป่าว
ยังไม่เคยคุยกันเลยด้วยซ้ำ เราก็เลยปฎิเสธไปค่ะ แต่ก็ไม่ได้เย็นชามากนัก

วันถัดไป ..
เราเอาเรื่องนี้ไปบอกกับเพื่อนเราค่ะ
เพื่อนหลายคนก็บอก เออก็ไม่ได้เลวไรนิแก หน้าตาก็น่ารักดี
ดัดฟันด้วยย><
เราก็เออออตามเพื่อนก็จริงนะ ถ้าให้พูดเราแพ้ผู้ชายดัดฟันหน้าหวานๆเข้มๆค่ะ 5555555
นิสัยเขาก็ไม่ได้เลวอะไรมาก
การเรียนก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่ เท่าที่แอบส่องเฟสเขานะคะ อิอิ ><

ก็คือตรงสเป็คเราทุกอย่าง หน้าตาดี ผิวก็ไม่ดำไม่ขาวมาก ดัดฟันน
นิสัยกำลังดี เท่าที่ดูน่าจะเป็นคนเฮฮาค่ะ 5555

เราก็ส่องเฟสเขาประมาณเดือนกว่าๆจนวันนึงเราก็ตัดสินใจค่ะ ..

เอาไงเอากันวะะ!
เลยไปบอกเพื่อนคนนึงว่าเออเราอยากได้คนนี้นะแกช่วยเราหน่อยสิ

เราก็เลยยืมเฟสเพื่อนทักไปถามดูประมาณว่ายังมีใจให้กันอยู่บ้างรึเปล่า
(เวลาเปลี่ยนใจก็เปลี่ยน T T)

ปรากฏว่ายังมีจ้าาาา เพื่อนเราก็เลยบอกลองทักไปดูสิเผื่อครั้งนี้อาจสำเร็จน้ะ
เขาก็ทักเรามาจริงๆจ้า

เราก็ตัดสินใจค่ะเอาไงเอากัน คบก็คบ! 
แท่นแท๊นนน สละโสดเฮ้ฮฮ แฟนคนแรกฮิฮิ้ว><
เพื่อนก็แซวเบาๆค่ะว่าแหมตอนแรกนี่บอกไม่เอาไงง
เอ้าก็คนไม่เคยคุยกันมาก่อนเน่นน-3-

เราก็คบกับเขาไปเรื่อยๆค่ะ เขาเป็นคนนิสัยดีนะ เดินมาหาเราที่ห้อง
เรียนบ่อยๆชวนเราไปเดินตลาดนัดบ้าง ชวนกินข้าวเย็นบ้าง
ในเฟสก็คุยกันนิดๆหน่อยๆแต่ก็ห่างระยะไว้บ้างค่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบ
เราก็เลยไม่ค่อยได้คุยกับเขาเท่าไหร่
บางทีเขาหายไปเราก็ส่งคิดถึงบ้าง
เขาก็บอกคิดถึงเหมือนกันอยากเจอหน้า 
บ้างก็คุยกันหวานๆตามประสาคู่รักข้าวใหม่ปลามันน  
เราก็คบกับเขา2เดือนกว่าแบบเงียบๆไม่ได้โพสหน้าวอลล์หวานแหวว
ไม่ได้มีรูปคู่อย่างใครคนอื่น บางคนบอกว่าคู่เราทำไมไม่เหนเหมือนคนอื่นเลย ไปดูหนัง ไปเดินห้าง2คน เหมือนคนอื่นเขา 
เราก็คิดว่าถึงจะเป็นแฟนกัน ก็ควรจะเว้นระยะห่างบ้าง รักนวลสงวนตัวหน่อย จับมือแฟนเราบอกเลยเราไม่เคยจับค่ะ 55555 จับข้อมืออย่างเดียว-3-  แต่เราก็ไม่ได้แคร์กับคำพูดพวกนี้เท่าไหร่ แฟนเราก็รักเราดี
เราก็รักเขาเหมือนกัน เขาก็ชวนเราไปเดินตลาดนัดทุกวันเหมือนที่เคยชวนทุกครั้ง

และแล้ววันนึง เขาไม่ได้เปลี่ยนไปหรอกค่ะ
เรารู้ความจริงบางอย่าง
อาเพื่อนของเราได้ยินเลยบอกเพื่อนเรามา
เพื่อนของแฟนเราเกลียดเราค่ะ ..
คือเราก็ไม่เข้าใจบางทีเพื่อนคนที่เราเจอเขาแซวแฟนเราเราก็ยิ้มให้ปกติ
[ผู้หญิงน้อ] เพื่อนแฟนเราเลยกุเรื่องขึ้นมาว่าเรา ไม่ชอบขี้หน้าเพื่อนแฟน ชอบยิ้มให้รุ่นพี่ จนถึงวันนั้นวันที่อาเพื่อนเราไปได้ยิน 
'หึ้ยแกดูเด็กนั่นดิ(เราเองค่ะ) น่าตบจังเนอะ ถ้าแม่รู้คงใจแตกตาย'
คือเราก็ไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้? ส่วนเรื่องแม่ แม่เรารู้แล้วค่ะ
แม่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่ก็อย่าให้เกินเลยไป เราก็ทำตามคำพูดแม่
เพราะเราก็ไม่ชอบที่แบบคบมาได้ยังไม่กี่เดือนก็กอดกัน จูบกัน หอมแก้ม
เราก็ไม่เคยทำ แฟนเราก็รู้เขาก็เข้าใจ 

จนถึงวันนึงค่ะวันที่หมดความอดทน 
เราบอกเลิกแฟนเราค่ะ T T 
เขาพยายามยื้อทุกอย่างไม่ว่าจะ เราไม่มีเวลาให้หรอ เรามันนิสัยไม่ดีหรอ
เขาพยายามรั้งเราไว้ แต่ตอนนั้นคือเราอึดอัดมากที่ต้องฟังทนเพื่อนเขาดูถูกเรา เราก็ยืนยันคำเดิมค่ะด้วย'อารมณ์ชั่ววูบ'

เขาเลยปล่อยเรา..

แต่เขาก็มาขอเราคืนดีค่ะ

ครั้งแล้ว

ครั้งเล่า

เราก็ยืนยันคำเดิม

ที่เราปฏิเสธเขาเพราะเรากลัวจะทำให้เขาเจ็บอีก แถมเพื่อนเขาก็ไม่ชอบขี้หน้าเรา ขนาดเพื่อนแฟนเรายังไม่ชอบขี้หน้าเราเลยเราจะเอาหน้าไหนไปไว้เราคิดแบบนี้
แล้วเขาก็มาขอคืนดีเราอีกทีแล้วนี้ก็เปนครั้งสุดท้าย..
เราปฏิเสธด้วยเหตุผลทั้งหมดที่เรามีว่าเราไม่ได้รักเขาแล้ว.. จริงๆเรารักเขามากค่ะ รักมากจนกลัวว่าถ้ากลับไปเราจะทำให้เขาเจ็บ

หลังจากวันนั้นเขาก็เลิกยุ่งกับชีวิตเรา มีแฟนใหม่ คนที่ 3 คนที่ 4 
เรื่อยๆ ถามเราว่าเจ็บมั้ย เราเจ็บค่ะ เจ็บจนอยากจะร้องไห้

และแล้วเราก็ไปปรึกษาเพื่อนค่ะว่าจะขอเขาคืนดีดีมั้ย 
เพื่อนเราบอกลองดูสิเขาอาจจะมีใจ เราบอกเพื่อนว่าลองคุยให้เราหน่อย
เหมือนครั้งนั้น เพื่อนเราเลยลองคุยให้
เราพบค่ะพบแล้วว่าเราเสียเขาไปแล้ว ..
เขาบอกว่าเราเป็นแค่อดีต ไม่มีอะไรนอกจากนั้น
วันนั้นเราก็อึดใจค่ะ ทักเขาไปเลย! ขอคืนดีส้ะทีนี้


และแล้วก็พบคำตอบที่ใครๆก็ไม่อยากได้ยินหรอกค่ะ
.....ปฏิเสธ....

เราก็ยังไม่ร้องเราแข็งใจ มันคงเป็นเวรกรรมเราเองแหละที่ทิ้งเขาไป
แบบไร้เยื่อใย เราเป็นคนปากไม่ตรงกับใจ+กับใจเเข็ง วันที่โดนเขาปฎิเสธเราไม่ร้องเลยค่ะ มันเจ็บจนมันอัดอั้นไว้ในใจ .. เจ็บยิ่งกว่าคำปฏิเสธ
ก็เพราะเขามีคนชอบอยู่แล้วค่ะ

และแล้ววันถัดจากที่เขาปฏิเสธเรา..
..เขาคบกับเพื่อนเราค่ะ...
เราพึ่งมารู้ตอนที่เพื่อนของเราอีกคนเอาภาพให้ดูตอนนั้นเป็นช่วงเช้าเราอยู่บนห้องเรียน
คือตอนนั้นสิ่งที่อัดอั้นในใจของเรามานาน
เราร้องไห้ค่ะ ปล่อยออกมาแต่ไม่หมดเพราะเรากลัวว่าถ้าไม่เข้าแถวแล้วจะมีคนถามเราว่าเราเป็นอะไร เดี๋ยวจะโดนเพื่อนแฟนเก่าเราดูถูก
เราเลยกลับบ้านไปขังตัวเองอยู่ในห้องค่ะ นั่งเปิดเพลงฟัง..

 
เจ็บที่ต้องรู้ว่าเธอนั้นต้องไป เจ็บที่ต้องยอมรับคำว่าเสียใจ..
เจ็บที่ต้องรู้..ว่าเขาคือคนใหม่ เจ็บที่วันนี้เธอรักเขาหมดหัวใจ

ตอนนั้นไม่มีอะไรตรงกับเราไปกว่าเพลงนี้แล้วละคะ T^T

เราก็ขอบอกเพื่อนๆพี่ๆน้องๆเพียงแค่นี้ค่ะ ว่าถ้าเจอคนดีๆแล้วอย่า
ปล่อยมือเขาไปเพราะคำว่า อึดอัด คำดูถูกจากคนอื่น หรือเพราะแค่อารมณ์ชั่ววูบ เพราะคำว่าอารมณ์ชั่ววูบถึงทำให้เสียอย่างนึงไปเหมือนเราค่ะ ..

ขอฝากไว้แค่นี้นะคะ ฝากติดตามกระทู้ด้วยนะค้ะ ^ ^
ขอลาไว้เพียงแค่นี้จ้า