ทำไงดีคะ!

กำลังประสบปัญหาเดียวกันเลยค่ะ 55555 //มีเพื่อนแล้ว

ของเราผสมกันเข้าไปเลยค่ะ มั่วก็ช่างมัน -*- 

แนวฟรุ้งฟริ้ง มีดราม่านิดๆ ก็ช่วยแก้เลี่ยนนะคะ
แต่วางแนวโครงเรื่องให้ดี เท่านั้นเอง

:)

ลองคิดดูนะคะ นิยายเรื่องหนึ่งมีแต่ดราม่า ปวดตับกันตั้งแต่คำนำยันบทส่งท้าย โหย อ่านไม่ไหวหรอกค่ะ เครียดตาย ส่วนนิยายอีกเรื่องมุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งกิ๊งก๊องแก้วมาก อ่านเรื่อยๆ ยิ้มทั้งเรื่อง แต่พูดตามตรงว่ามันไม่ตราตรึงหรอกค่ะ อ่านได้ไม่เท่าไหร่ก็ลืมเนื้อเรื่องแล้ว 

แต่ถ้าลองจับสองอย่างมาผสมกัน ในแบบที่พอเหมาะเช่นเน้นความมุ้งมิ้งมากกว่าโดยมีประเด็นหรือฉากดราม่ามาช่วยปั้นจุดพีคของเรื่อง นิยายเรื่องนี้ก็จะเป็นแนวรักหวานแหววที่กลมกล่อมมากขึ้น อ่านแล้วได้หลากหลายอารมณ์ แต่ยังมีพื้นเรื่องเป็นแนวรักน่ารักๆอยู่ค่ะ

นิยายรักหวานแหววมีดราม่าแทรกหน่อยก็ไม่เป็นไรค่ะ เป็นตัวขับรสให้สนุกและเข้มข้น
ขนาดนิยายดังแนวรักหวานแหววหลายๆ เรื่องยังมีช่วงดราม่าใส่เลยค่ะ 
แต่สุดท้ายพอแก้ไขปมปัญหาได้แล้ว ก็พาให้ตัวละครเข้าใจกันมากขึ้นในตอนท้าย

ในฐานะคนอ่าน เราว่านิยายรักควรจะมีดราม่านิดหน่อย แต่ไม่ควรเยอะจนทั้งเรื่องเป็นเรื่องรักเศร้าๆนะ

ดราม่าเป็นสีสันของนิยาย เทียบนิยายรักเป็นสีชมพู ดราม่าก็เป็นสีแดง นิยายทั้งเรื่องอาจจะเป็นสีชมพูอ่อน ชมพูเข้ม หรืออาจจะเป็นสีแดงบ้างก็ได้