ก็อปมาดัดแปลงกับได้รับแรงบันดาลใจต่างกันอย่างไร?
ตั้งกระทู้ใหม่
พอดีเราไปพบนิยายเรื่องหนึ่งซึ่งผู้แต่งได้ระบุว่าได้รับแรงบันดาลใจมากจาแฮรี่พอตเตอร์ค่ะ
ซึ่งพอเราลองอ่านดูพบว่าโครงเรื่องคล้ายแฮรี่เกือบๆ 80% เลยค่ะ เช่น
แฮรี่ ---> ซื้อของที่ตรอกไดแอกอนด์
เขา ---> ซื้อของที่ตรอก_________
เขา ---> ชานชาลาที่ 5 เศษ 3 ส่วน 4
แฮรี่ ---> มีปานสายฟ้าที่หน้าผาก
เขา ---> มีปานพระจันทร์ที่หน้าผาก(เป่าปุ้นจิน!)
แฮรี่ ---> หมวกคัดสรร
เขา ---> หมวกคัดสรร
แฮรี่ ---> นกฮูกส่งจดหมาย
เขา ---> นกพิราบส่งจดหมาย
เป็นต้น
สรุปเรื่องนี้เปลี่ยนเพศดำเนินตัวเรื่อง เปลี่ยนชื่อสถานที่ เปลี่ยนรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ แค่นี้?
แบบนี้เขาเรียกว่าได้รับแรงบันดาลใจหรือแค่ก็อปมาดัดแปลงค่ะ?
ฝากทุกท่านช่วยชี้แนะด้วยนะคะ
Polaria 1999
30 ก.ย. 58 เวลา 18:17 น.
2,966
views
19 ความคิดเห็น
แรงบันดาลใจ - ดูแล้วไม่รู้ว่าเอามาจากเรื่องไหนอย่างไร เพราะมีไอเดียของตัวเองผสมเข้าไปแล้ว อาจจะพอเดาได้ แต่ไม่สามารถเทียบได้ชัดเจน
ขอบคุณที่ช่วยชี้แนะค่ะ
มีปานพระจันทร์ที่หน้าผาก อาจจะเป็นเซเลอมูนก็ได้นะ...
ถ้าอ่านแล้วรู้ว่ามากจากไหนก็คือลอก ถ้าคลุมเครือเหมือนจะคล้ายแต่ไม่ใช่คือแรงบันดาลใจ
เออเนอะ เซเลอมูนก็ได้ //ฮา
ขอบคุณที่ช่วยชี้แนะค่ะ
ตอบแบบกำปั้นทุบดินคือ
ก็อปนี่คือ อ่านแล้วรู้เลยว่าเคยเห็นที่ไหน ยิ่งถ้าจับมาประกบได้นี่ยิ่งจบเห่
แรงบันดาลใจคือ ต่อให้อ่านแล้วรู้แต่ก็ยังรู้สึกถึงความแตกต่าง หรือพูดได้ไม่เต็มปากว่ามาจากเรื่องนั้นๆ นักเขียนที่ใช้แรงบันดาลใจจริง ส่วนใหญ่แล้วจะสร้างพล็อตในมุมมอง หรือโครงเรื่องในแบบฉบับของเขาเอง พูดอีกอย่างคือจะได้กลิ่นไอของเรื่องนั้นๆมากกว่าเรื่องที่ดึงพล็อตมานั่นเอง
ตัวอย่างงานที่ลอก....
http://drama-addict.com/2010/10/27/%E0%B8%84%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%A2%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B9%84%E0%B8%94%E0%B9%89/
คงอารมณ์เดียวกับที่ จขกท. ว่ามาคือปรับองค์ประกอบปลีกย่อย แต่ตัวหลักคงเดิม เปิดดูปุ๊บก็คุ้น ถ้าคนชอบแนวนี้จะยิ่งจำได้เลยว่ามาจากไหน
ส่วนอันที่เรียกว่าแรงบันดาล ให้ดูสองภาพนี้ครับ
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_One_Piece_manga_volumes
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Dragon_Ball_characters
เชื่อหรือไม่ว่า... อ.โอดะ ผู้วาดวันพีซเคยให้สัมภาษณ์ว่าเขามี อ.โทริยาม่า เป็นแรงบันดาลใจสำคัญเลย เป็นเรื่องที่เขาชอบมากในวัยเด็ก จะว่ามีพล็อตบางพล็อตที่เหมือนก็มีอยู่นะ แต่ภาพรวมแล้วยังไงวันพีซก็คงเอกลักษณ์ของเขาได้ครับ และไม่รู้สึกว่าลอกเลยด้วย
จริงๆในวิกิยังกล่าวถึงขนาดว่า อ.โอดะ ได้รับแรงบันดาลใจจากลายเส้นเลยทีเดียว
แต่คงเป็นเพราะชอบเขียน โดยมีแรงบันดาลใจเป็นแรงผลักหรือเป็นตัวยืนพื้น พอเป็นลูกมือนักวาดชื่อดังมา สุดท้ายเลยสร้างเอกลักษณ์ให้ตัวเองได้สำเร็จ ทุกวันนี้ผมอ่านวันพีซก็ยังรู้สึกว่าเป็นวันพีซครับ ไม่ใช่ดราก้อนบอล
ไม่เหมือนตัวอย่างข้างบนที่ดูยังไงมันก็โดราเอม่อนชัดๆ....
อือหือ...มีภาพประกอบด้วย สุดยอดเลยค่ะ!
ขอบคุณสำหรับข้อมูลและคำชี้แนะค่ะ
" ก๊อบแน่นอน "
คำแนะนำ : ควรปรับปรุงอย่างเร่งด้วยก่อนที่
จะไม่เหลือแม้แต่เอกลักษณ์ของตัวเอง -__-"
เราก็คิดว่างั้นค่ะ แต่น่าแปลกตรงที่ไม่มีแฟนคลับของเขาคนไหนเอะใจเหมือนเราบ้างเลย
ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะค่ะ
ต้องมีเอกลักษณ์เด่นเฉพาะที่ไม่เหมือนกับต้นฉบับ จึงจะบอกได้ว่าเป็นงานของตนที่คิดขึ้นเองหรือได้รับแรงบันดาลใจมา
ในกรณีที่เจ้าของยกมา "ลอก" แน่นอน
//มองในแง่ดี อาจเป็นเปาบุ้นจิ้นหลุดไปในโลกแฮรี่พ็อตเตอร์ก็ได้
ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะนะคะ
เปาปุ้นจิ้นจะไปเสกคาถา!
ราวกับเปลี่ยนแค่ตัวละคร สิ่งของหรือรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น แหมทำไปได้
แรงบันดาลใจมากเกินไปแล้ว แทบไม่ต่างจากอ่านต้นฉบับ
ผมเคยอ่านเรื่องหนึ่งเป็นแนวสืบสวน แรงบันดาลใจมาจากการ์ตูนนักสืบชื่อดังของญี่ปุ่น
เขาเซ็ตติ้งตัวละคร ลักษณะเนื้อหาและการดำเนินเรื่องคล้ายคลึงต้นฉบับมากๆ
แต่เขามีปริศนาที่คิดขึ้นเอง (อาจดัดแปลงจากต้นฉบับ แต่ไม่ตรงกันเลย)
ผมก็ถือว่าเขาลอกเลียนเรื่องมา แต่มีความพยายามสร้างปริศนาขึ้นมาใหม่
เราจะคิดซะว่าผู้แต่งท่านนั้นมีความสารถในการตั้งชื่อแล้วกันค่ะ
ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะค่ะ
ก็อปค่ะ ก็อปสุดๆ จากที่เห็นมันมากกว่าแรงบันดาลใจ
เคยมีคนมาขอกลอนเราไปแต่งshort story โดยใช้คำว่าขอยืม ไปต่อยอด เราเจ็บมากค่ะ โกรธด้วย บางครั้งไอคำพวกนี้ก็มีคนที่ใช้เอาไปทำให้คำพูดสวยหรูขึ้นเท่านั้น T T
เห็นด้วยค่ะ -คำพูดแบบนี้อาจพูดให้สวยๆขึ้นอย่างที่ท่านว่า
มันขึ้นอยู่กับเจตนาและจิตสำนึกของคนจริงๆ ค่ะ บางทีก็เจ็บจี๊ด
ไม่ก็อบครับแบบนี้ ...แค่แรงบันดาลใจมากเกินไป
ก็คิดดูเซ่ แฮรี่ พ็อตเตอร์ มันมีตั้งหลายภาค ผมเองก็เคยดูมาภาคก่อนๆ Deady Hollow อะไรนี่แหละ หมดทุกภาค สนุกจริง แล้วถ้าใครได้แรงบัลดานใจจากเรื่องนี้ก็รับรองว่าต้องซึมซับไปหลายอย่างชัวร์ๆ
มันมองได้หลายแง่ครับ ... เรื่องแรงบันดาลใจกับก็อปมาเนี่ย
ผมว่ามันต้องดูหลายอย่างร่วมเลยแหละ แต่ที่แน่ๆ
เจ้าตัวน่ะ เค้าก็รู้ตัวเองดีแหละครับ
ว่าก็อปไม่ก็อป
เค้าแต่งล้อเลียนรึเปล่าคะ?
ก็อป=ไม่ว่าจะเปลี่ยนชื่อ สถานที่อะไรก็แล้วแต่ การดำเนินเรื่องจะคล้ายกันเอาง่ายๆแค่ดัดเเปลง มองปราดเดียวรู้
แรงบันดาลใจ=อ่านเรื่องๆนึง โอ๊ะชอบมากชอบตัวเนื้อเรื่องเอามาเขียนในแบบฉบับของเราอาจมีเนื้อเรื่องคล้ายบางส่วนแต่มักจะมีกลิ่นอายความเป็นตัวเองมากกว่า ลองดูดีๆถ้าเอาเรื่องหลักที่เขียนมานานเปรียบกับเรื่องที่เพิ่้งเขียนอ่านตอนเดียวรู้ เชื่อ!!!
ยอมรับตามตรงนะเคยเขียนแนวนี้(ตอนนี้เขียนอยู่) แต่แบบไม่ได้โจ่งแจ้งแบบนี้ ถ้าจะเขียนแนวนี้นี่ต้องมีความคิดที่พุ้งไกล จินตนาการไปกาแล๊คซี่ แต่นี่เหมือนเรากด Ctrl a แล้วแบบ เบิ้ม!! เป็นโกโก้ครั้น
ถ้าเเทนเป็นสมการก็คือ...
แฮร์รี่ = ซื้อของตรอก+ขึ้นรถไฟ+ปาน+หมวก+นกส่งจดหมาย+โรงเรียน+หอพัก
เรื่องของเขา= ซื้อของตรอก+ขึ้นรถไฟ+ปาน+หมวก+นกส่งจดหมาย+โรงเรียน+หอพัก
แค่องค์ประกอบที่ว่ามาก็เหมือนเกินไปแล้วค่ะ เพราะถ้าคิดเองไม่มีทางที่เราจะจับคู่เหมือนกันได้ขนาดนี้(คิดจากความน่าจะเป็นเเล้วยังไงก็เป็นไปไม่ได้อะเนอะ มันเห็นกันจะๆในเชิงรูปธรรม...) ปกติเเล้วเเรงบันดาลใจ เราหยิบมาได้เเค่ 10% ก็พอแล้วค่ะ ที่เหลือเราต้องเอามาต่อยอดเเละเอามาคัดอีกที...
ที่สำคัญเวลาใช้เเรงบันดาลใจ อะไรที่มันเป็น "ซิกเนเจอร์" ของเรื่องที่เราหยิบมามากๆ เเนะนำว่าถ้าจะหยิบมาควรจะพิจารณาหลายตลบเเละกลั่นกรองก่อนเขียนน่ะค่ะ
ตอนนี้เรารู้สึกเหมือนโดนก๊อปเหมือนกันค่ะ แต่มันเป็น fiction เลยไม่อยากคิดมาก
คือเค้าเคยเป็นคนอ่านของเรา พอเราแต่งจบ เค้าก็เปิดเรื่องของเค้าเอง
แนวเรื่องคล้ายๆ กัน ตัวละครเหมือนกัน เปิดฉากมาตัวเอกแต่งงานด้วยกันแต่ไม่ได้รักกัน
พระเอกรักผู้หญิงคนอื่น แล้วกลับมานอนกับนายเอก เอาอารมณ์มาระบายลงที่นาง ประมาณนี้
(คือทำไมมันเหมือนของฉันจังเลยอ่ะ 5555)
แต่ของเค้าเพิ่มเข้ามาว่าพระเอกกับนายเอกรู้จักกันมาก่อน ซึ่งของเราไม่
เลยหลับหูหลับตามองผ่านๆ ไป แต่เจ็บตรงที่คนที่เคยอ่านฟิคของเราก็อ่านของเขาดด้วย
เราเลยแบบเจ็บจี๊ดๆ เลยนะ เหมือนมีคนมากระชากหัวใจออกไปเลย
เจอกรณีเเบบนี้เหมือนกันค่ะ เข้าใจนะคะ//ตบบ่า
คือเข้าใจว่าเค้าอาจจะชอบ แต่การเอาเรื่องของคนอืนไปต่อยอดแบบนี้มันทำให้เรารู้สึกแย่จริงๆ
#กอดเลยค่ะ
เหมือนจะวกมางานตัวเองเลยค่ะ โดนตัวเองเต็มๆ!
แต่ได้รับแรงบัลดาลใจน่าจะคล้ายกับของเรา(ล่ะมั้ง)คะ ก็เปิดเรื่องเหมือนนิดหน่อย มาเป็นหน่วยเหมือนกัน แต่การบรรยายจะเพิ่มคาวมรักลงไปในเรื่องด้วย ดีนะคะที่หน่วยกล้าตายต้องสู้ด้วยไม่ใช่ไททัน ไม่งั้นโดนฟ้องชัวร์เลย -.- เอ..เหมือนเราจะออกทะเลไปนิด (ไม่นิดแล้วมั้ง)
ส่วนที่ จขกท. ยกตัวอย่างมาเขาอาจจะก๊อปปี้แล้วก็ได้รับแรงบัลดาจใจมาล่ะมั้งคะ ไม่กล้าฟันธงเหมือนกัน คือ มันคิดได้สองแง่อะไรประมาณนี้ แต่ตัวเองย่อมรู้ค่ะว่าก๊อปหรือไม่ก๊อป :)
ถ้าก็ปหรือเรียกง่ายๆว่าลอกงานคือการที่เราลอกของเค้าแทบทุกส่วนแล้วเอาลงใส่นิยายเช่นนิยายที่มีคนหลงป่าแล้วไล่ฆ่ากันแล้วเหมือนเราชอบเรื่องนี้มากๆเลยก็อปไปใส่ทุกอย่างเช่นตัวละครตัวนู้นตัวนี้มีอาวุธอันไหน แล้วติดอยู่ที่ไหนทำไมถึงติด แบบว่า ไม่คิดพล็อตเอง
แรงบับดาลใจ(สำหรับเราคือคล้ายๆการดัดแปลง)เป็นเหมือนเธอชอบเรื่องนี้แล้วเธอหยิบบางอยา่งมาใส่ในนิยาย เช่น รบดจ.เป็นคนที่หลวเข้ามาอยู่ในป่าแล้วไล่ฆ่ากันฟิวแบบเราชอบเรื่องนี้เราอยากได้เป็นแรงบัลดาลใจเหมือนการเอาบางอย่างในเรื่องนั้นเข้ามาใส่ แต่มีการคิดพล็อตเองด้วย (อันนี้คือส่วนตัวเราคิดแบบนี้นะไม่ถูกตรงไหนอย่าว่าเรานะT^T)
ซึ่งนิยายที่เธอบอก ถ้ามีเนื้อหาคล้ายเกินไปคือการก็อป(อันนี้ไม่แน่ใจนะคะแงๆ)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?