เวลาเราอยู่บ้าน เรารู้สึกไม่มีความสุขเลย

[อนึ่งเคยมีความสุข]

ทุกวันนี้ไม่รู้เป็นอะไร เวลาเราอยู่บ้าน เรารู้สึกไม่มีความสุข รู้สึกโกรธพ่อแม่อยู่ตลอดเวลา รู้สึกเกลียดน้องสาว มากก เราอิจฉาคนที่อยู่บ้านแล้วมีความสุขมากเลย เราไม่รู้จะแก้ยัง เราทำยังเราก็ไม่มีความสุข เราพยายามที่จะไม่โกรธพ่อแม่แต่เราก็ยังโกรธ โดยเฉพาะพ่อ พ่อเราเป็นพวกตกงาน แล้วก็ไม่ยอมไปหางานทำ เราเห็นพ่อเราอยู่บ้านเฉยๆไม่ทำอะไรมานานแล้ว เราเคยถามพ่อว่าทำมั้ยพ่อเราถึงไม่ยอมไปหางานทำ รู้มั้ยพ่อเราตอบเราว่าอะไร พ่อเราตอบว่า"พ่อไม่อยากไปเป็นลูกน้องใคร พ่อถนัดแต่เป็นคนคุม" พอเราได้ยินแบบนั้นเราช็อคเลย เรารู้สึกสงสารแม่เรามากๆ ทุกวันนี้แม่เราเป็นเสาหลักของบ้าน แม่เราทำงานทุกอย่างเพื่อที่จะหาเงินเข้าบ้าน แม้กระทั้งงานบ้าน แม่เรายังเป็นคนทำ แต่พ่อเรา ไม่ยอมทำอะไรเลย งานบ้านก็ไม่ทำ เรารู้สึกเกลียดพ่อเรามากเลย แต่เราก็ไม่รู้ว่าเราจะเกลียดแม่เราด้วยทำมั้ย หรืออาจเป็น แต่ก่อนเรามีถานะค่อนข้างดี เราเคยขอให้พ่อแม่ซื้อโน้ตบุ๊คให้เรา ในตอนที่ถานะเรายังดีอยู่ แต่เหมือนว่าจะไม่มีใครสนใจคนขอของเราเลย เราเลยโกรธแม่มั้ง ล่าสุดนี้เราขอพ่อแม่เราเรียนพิเศษ แล้วพ่อเราก็มาด่าเราว่าเราใช้เงินเปลือง เราเสียใจมากเลยทั้งที่เราพยายามประหยัดที่สุดเท่าที่จะทำได้ เราอุส่าพยายามไม่ใช้ตัง เพื่อนนัดไปทำงานโรงเรียนเราก็ไม่บอกพ่อแม่เพราะกลัวจะว่าเราจะใช้ตังเยอะเกินไป เราเลิกเรียนพิเศษเพื่อที่จะประกยัดตัง แต่พอเราขอเรียนใหม่ พ่อของเรากับพูดกับเราแบบนี้ ก็เราเกรดตกอะ เราก็อยากเรียน ทุกวันนี้เราอยู่บ้านแบบไร้ความสุขเลย เรานอนร้องไห้ทุกคืนเลย มีใครพอจะมีทางแก้ให้เรามีครับ

Comments

[wirakanple]

หวาคุณก็พอกันกับเราเลยนะ เราว่าคุณคงต้องเปลี่ยนนิสัยเป็นเย็นชาเหมือนเราแล้วหล่ะ ภายนอกนะไอลักษณะเย็นชาอ่ะ

[Ratchnee2222]

มันเป็นความรู้สึกโกรธพ่อแม่มากกว่าที่ขออะไรแล้วไม่ได้ น้อยใจ