มีปัญหาจะปรึกษาพี่ๆเพื่อนๆในเด็กดีค่ะ

[wwwwwww]

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเลย... เราเป็นลูกสาวคนเล็กค่ะ พี่สาวเรามีลูกชายหนึ่งคนอายุห่างกับเราแค่ปีเดียว พี่สาวเราอายุสี่สิบล่ะ อายุเราไล่เลี่ยกับลูกชายพี่สาวเราเลย เพราะเราเกิดช้าไง เราจะบอกว่า... เราไม่อยากก่อปัญหาหรอก แต่มันก็เกิดจนได้ เราพยายามแก้ด้วยตัวเอง แต่มันกลับยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ เราเลยต้องมาปรึกษาพี่ๆเพื่อนๆในเด็กดีทุกคนค่ะ ตอนเด็กเรากับหลานชอบเล่นด้วยกันเพราะว่าอายุไล่เลี่ยกัน เลยเล่นกันได้ หลานเราจะเรียกเราแค่ชื่อเฉยๆ ไม่เรียกว่าน้าหรือพี่ อันนี้เราไม่ซีเรียจนะ เรายินดีให้มันเรียกแบบนี้ แบบที่มันชอบเรียกทุกวันนั่นแหละ แต่ที่ซีเรียจมากกว่าคือ เรากับมันเริ่มเข้าสู่วัยรุ่น ตอนเด็กเราจะสูงกว่ามัน แต่เราไม่เคยดุหรือล้อมันว่า ไอร่เตี้ย พอมันเริ่มสูงกว่าเรา เราเป็นผู้ผมสั้นตัวเล็กๆ สูงแค่ร้อยห้าสิบกว่า แต่มันปาไปร้อยเจ็ดสิบแล้ว หลังจากที่มันเริ่มสูง มันล้อเราว่า ไอร่เตี้ยๆๆๆๆๆๆๆ เราก็เลยทนได้ไม่เป็นไร มันแค่ล้อ แต่พอนานไป มันชักเอาใหญ่แระ ไอร่เตี้ยไม่พอ มันยังชอบกำลังและชอบขู่เราอีก เราไม่กลัวมันนะ แต่มันก็เอาจริง เรากับมันเลยทะเลาะกันบ่อย แถมยังชอบอวดเก่งอีก ชอบโม้ว่าเราสู้มันไม่ได้ เพราะเราไม่มีอะไรดีไปสู้ไปกับมันได้ ด่าเราว่าฟันเหยินไม่มีผู้ชายเอาอีก ทั้งที่เพื่อนมันยังมาตามจีบเราเลย แถมมันก็เหยินไม่แพ้เรา ด่าเราแก่มั่ง เราเลยสวนไปว่า ถ้าข้าอายุห้าสิบ เอ็งก็ไม่ต่างกับข้าหรอกนะ มันนี่เงิบไปเลย และมันก็ไม่ยอมจบ จะเอาชนะเราให้ได้ มันคิดคำพูดที่ชนะเราให้ได้โดยการพูดว่า เหอะ มันก็แค่คนขี้แพ้ เราเลยสวนไปว่า งั้นเอ็งก็ไม่ต่างอะไรจากพวกขี้กลัวความแพ้หรอกนะ มันก็พยายามรั้งเราจะพูดให้ชนะเรา เราเลยเดินหนีเพื่อตัดสงคราม มันก็ยังจะตื้อเพื่อเอาชนะอีก เราเลยวิ่งหนีเข้าห้องไปเลย มันไม่จบค่ะ ตะโกนโวยวายด่าเราใหญ่เลย บอกว่าจะเตะเรามั่ง บีบคอเรามั่ง คือเรารำคาญอ่ะค่ะ คือแบบว่า... อธิบายไม่ถูกอ่ะ คือเราไม่อยากมีเรื่อง ไม่อยากทะเลาะ เวลาเจอหน้ากันทีไร เราต้องหลบและวิ่งหนีมันทุกที เราเลยคิดหาทางแก้ปัญหาโดยการ ไม่คุยกับมัน เจอหน้าก็ให้หนีมัน อย่าเถียงมัน ยอมแพ้มันไปซะ ไม่ว่ามันจะอยากเอาชนะเท่าไร เราก็เลยทำทุกอย่างที่เราวางแผนไว้ ปัญหาเริ่มใหญ่ขึ้นค่ะ พ่อเราเริ่มสงสัยว่าทำไมเราถึงทำตัวแบบนี้ เพราะเวลาพ่อเราชวนเราไปไหนแล้วชวนหลานเราไปด้วย เราจะไม่ไป แทนที่พ่อจะถามเราว่า มีอะไรหรือเปล่า พ่อกลับด่าเราซะงั้น ด่าว่า มุงจะเกลียดอะไรมันนักหนา มุงนี่มันยังไง เรางงเลยค่ะ เราไม่เคยเกลียดมันเลยนะ เราก็แค่รำคาญ เพราะมันชอบหาเรื่องเรา เราอธิบายให้พ่อฟังเท่าไร พ่อเราก็ยังเข้าข้างหลานเราตลอด เราต้องแอบร้องไห้ทุกที บางครั้งทนไม่ไหว จนเกือบทำร้ายตัวเองเลย อยากทราบว่าเราต้องควรทำตัวอย่างไรดี ไม่ไหวแล้วค่ะ T^T

Comments

[cute-ghost]

เรื่องนี้บอกพี่สาวรึยังคะ เรื่องเค้าขู่จะทำร้ายเราถ้าเค้าทำต้องบอกพ่อกับพี่สาวแล้วล่ะค่ะ  ถ้าไม่บอกก็รีบบอกเถอะค่ะ. ช่วงนี้ก็ทิ้งระยะห่างไว้หน่อย ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็พยายามคุยดีๆ ไม่ทราบว่าเขาเป็นคนนิสัยเอาแต่ใจด้วยรึเปล่าแต่พยายามคุยด้วยเหตุผลไว้ก่อน. ขอให้แก้ปัญหาได้เร็วๆนะคะ

[วาณิช]

ก็เพราะมีคนให้ท้ายไงเลยเป็นพวกยอมคนไม่เป็น ถ้าบอกพ่อแล้วโดนด่าก็ลองไปคุยกับแม่ไม่ก็พี่สาวสิ ลองเล่าถึงพฤติกรรมของเขาให้ทุกคนในบ้านได้รู้บ้าง ถ้าพวกเขาไม่เชื่อก็ถ่ายคลิปเป็นหลักฐาน รู้ไหมว่าการที่คุณยอมปล่อยให้เขาทำแบบนี้ต่อไปโดยไม่คิดจะจัดการจริงจังมันก็เหมือนกับเป็นการประกาศให้เขารู้ว่าสิ่งที่เขาทำนั้นไม่ผิดเพราะทำไปแล้วไม่เห็นจะมีใครมาว่ามาด่าอะไรเลย ลองคิดดูดีๆนะว่าจะปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไปหรือจะลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างเพื่อให้เขาหยุดมาหาเรื่องซะที // ปล.เป็นไปได้รึเปล่าคะที่น้องชายคุณจะป่วยเป็นโรคแพ้ไม่เป็น เคยอ่านเจอในเน็ตนะแต่ไม่รู้ว่าเป็นโรคจริงหรือคำเปรียบเปรย บทความบอกว่าคนที่เป็นโรคนี้จะยอมแพ้อะไรไม่เป็นและถ้าแพ้ก็จะพยายามหาทางออกที่ค่อนข้างรุนแรงกว่าปกติ // ปล.2 หรือไม่คุณก็ลองนึกย้อนกลับไปในช่วงก่อนที่เขาจะทำพฤติกรรมแย่ๆแบบนี้ออกมาดูว่าเพราะอะไรเขาถึงทำ เป็นเพราะคุณไปหาเรื่องเขาก่อนโดยไม่รู้ตัวรึเปล่าเขาถึงมาตามรังควานคุณไม่เลิก เพราะการกระทำของเราบางทีตัวเรามองเป็นเรื่องที่ดีแล้วแต่ในสายตาเขาอาจเป็นเรื่องขวางหูขวางตาสุดๆก็ได้ ถ้าเป็นแบบนี้ก็ลองเข้าไปคุยกับเจ้าตัวดีๆเลย // ปล.3ยังไงก็สู้ๆนะ ขอให้ปัญหานี้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีค่ะ