นิยายประเภทชายรักชายเป็นแฟชั่นไปแล้วหรือคะ?

[ไม่ตายง่ายๆหรอก]

พูดในฐานะนักอ่านคนหนึ่ง เป็นคนชอบอ่านมาก สมัยเมื่อ6-7ปีก่อนนิยายประเภทชายรักชายในเด็กดีก็มีไม่เยอะ ถ้าดังคือดังค้างฟ้า ปากต่อปาก ตามอ่านกันหลายพันหลายหมื่น 

ยุคนี้ดูเหมือนใครๆ อยากจะเขียนก็เขียนได้ มีหลายเรื่องให้เลือก กลายเป็นว่าเดี๋ยวนี้นักเขียนต้องง้อนักอ่านบ้างเสียแล้ว 

แต่ทว่า

พอลองกลับมานั่งดูรายชื่อบทความ ทำไมนิยายประเภทชายรักชายถึงได้มีเกลื่อนกลาดขนาดนี้ล่ะ?

จะมองว่าสังคมเปิดกว้างก็ไม่ใช่ เพราะยิ่งเข้าไปอ่าน เข้าไปดู ตัวนักเขียน-ผู้อ่าน ก็เป็นเด็กวัยต่ำกว่ามัธยมลงไปจนถึงประถมด้วยซ้ำ เป็นผู้หญิงเสียเกินครึ่ง

เหมือนเขียนกันจนเป็นแฟชั่น จั่วหัวว่า Yaoi 18+ ล่อตาล่อใจ มีทางหนีทีไล่ ส่งทางเมล์บ้างล่ะ อัพบล็อกบ้างล่ะ ตามแต่จะมีลู่ทางกันไป

อันนี้ไม่เกี่ยวกับประเด็นฉากเรทนะคะ ไม่ได้แอนตี้นิยายมีNCค่ะ เขียนเหมือนกัน อ่านเหมือนกัน - แต่รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ที่สมัยนี้เหมือนพยายามเขียนชายรักชาย - นำเสนอว่าเป็นชายรักชาย เพื่อให้มีคนอ่านคนติดตามเยอะๆ [แนวช-ญที่มีฉากเรทก็ยังได้รับความนิยมอยู่ แต่รู้สึกว่าจะเริ่มโดนกลบไปเรื่อยๆที่ละเล็กละน้อย เห็นเบนสายมาเขียนกันเยอะเชียว]

ประเด็นอยู่ที่ถึงมันมีจนเกลื่อนทั้งที่อ่านแล้วไม่รู้สึกว่ามันเป็นนิยายชายรักชายสักเท่าไร

คือแค่บอกให้รู้ว่าตัวละครเป็นเพศชาย....ที่เหลือพวกความรู้สึกนึกคิด บรรยากาศโดยรวมไม่ว่าอย่างไรก็เหมือนเป็นผู้หญิง เป็นนางเอกนิยายวัยรุ่นทั่วไป ที่บรรยายว่าร่างกายเป็นชายเท่านั้นเอง 

((ไม่เกี่ยวกับนิยายที่จงใจให้เป็นแบบนั้นตั้งแต่แรกนะคะ เช่นพีเรียตหรือแฟนตาซีที่จะให้รูปงาม อรชรอ้อนแอ้นอะไรก็ตามแต่)) 


เหมือนคนเขียนไม่ได้มีความรู้สึกหรืออินกับความเป็น ชาย รัก ชาย แต่แค่จะเขียนให้ตัวละครเป็นเพศชายกับชาย เพื่อจะนำไปสู่การสัมผัสหรือความสัมพันธ์ลึกซึ้งได้ง่ายดายกว่านิยายชายหญิงอย่างไงอย่างงั้นเลย 

ถึงอย่างไรก็ตาม เป็นห่วงค่านิยมกับความคิดของเด็กรุ่นต่อๆมาเล็กน้อยค่ะ เพราะน้องสาวอายุประมาณ13-14ก็นั่งอ่านนิยายYแล้ว เราก็ถามว่าทำไมถึงอ่านล่ะ เป็นผู้ชายกับผู้ชายนะ

คำตอบที่ได้คือ มันตลกดี คำหยาบเยอะ อ่านไม่ยาก นิยายเล่มๆ ที่วางขายเดี๋ยวนี้ตัวหนังสือเยอะๆ บรรยายยาวๆ อ่านแล้วเบื่อ 

เด็กเดี๋ยวนี้ไม่อ่านวรรณกรรมหรือนวนิยายอื่นๆกันแล้ว แต่หันมาอ่านYแบบเพียวๆ ชายหญิงไม่แตะเลย  หรือวรรณกรรมทั่วไปก็ไม่อ่าน(คือหนูไม่รู้สินะว่าอ่านวรรณกรรมธรรมดาแล้วเอามาจิ้นต่อมันก็สนุก..../ผิด) ประมาณว่าต้องจั่วหัวว่าYเท่านั้น ลงทุนซื้อหนังสือเล่มละหลายร้อยเพราะจะมีฉากเรทแถมในเล่ม....(เหมือนเห็นตัวเองสมัยเด็กเลย5555) 

ที่จริงเราไม่ค่อยเดือดเนื้อร้อนใจอะไรมากจนกระทั่งคนใกล้ตัวเนี่ยแหละค่ะ 

แต่มันก็แล้วแต่กระแสสังคมไปเนอะ  อันที่จริงที่เราว่าแย่ลงไม่ใช่แค่ตัววรรณกรรมที่มีเพิ่มขึ้นนะ แต่พวกสื่อคู่รักเกย์ที่ถ่ายลงโซเชียลแล้วแสดงออกในทางที่ไม่ดีนี่น่าห่วงกว่า

เพราะเรากลัวว่าถึงวันนึงสังคมจะต่อต้านแล้วกวาดล้างทิ้งไม่มีเหลือแบบช่วงยุคมืดของสาวYน่ะค่ะ ใครอายุเลยเลข2ไปแล้วน่าจะยังจดจำเหตุการณ์เหล่านั้นได้ดี...



ถึงวันหนึ่งกระแสYจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาไป แล้วก็ไม่มีความพิเศษให้จดจำอีกหรือไม่? 

เป็นเรื่องของอนาคตที่เราต้องรอดูกันต่อไป 

Comments

[Vradica]

ที่จั่วหัวว่า 18+ คาดว่าเพราะเรียกร้องความสนใจนักอ่าน
ส่วนกรณีที่วายมีเขียนกันเกลื่อนแต่ให้อารมณ์ว่าตัวละครนิสัยไม่เหมือนชาย กับการที่เขียนวายเพราะมันนำไปสู่ฉากเรทง่ายกว่า ชญ ตรงนี้เราว่ามันเป็นเรื่องของจิตวิทยาผู้หญิงล่ะค่ะ (เคยอ่านบทความที่มีคนแปลจากญี่ปุ่นมา ที่เขาตีความyaoi เชิงจิตวิทยา พบว่าผู้หญิงกลุ่มหนึ่งหันมาอ่านวายเพราะเวลามีฉากเรทมันทำให้รู้สึกผิดได้น้อยกว่าอ่านเรทของ ชญ เพราะสังคมหล่อหลอมไว้ว่า ญที่ดีต้องไม่ยอมเสียตัวให้ ช ง่ายๆ นายเอกจึงเป็นตัวแทนของเพศหญิงที่จะไม่โดนปรามาสว่าทำเรื่องผิดขนบความเป็น ญ นั่นเอง) เราคิดว่า นักเขียนที่สร้างตัวละครเป็น ช แต่เหมือนสวมวิญญาณผู้หญิงก็ด้วยเหตุผลนี้ คือลึกๆแล้วเขาต้องการสร้างงานที่หลบเลี่ยงความมรู้สึกผิดเกี่ยวกับเรื่องเพศสัมพันธ์ 
ส่วนเรื่องที่เด็กไม่อ่านวรรณกรรม แต่อ่านวายด้วยเหตุผลที่ จขกท ยกมา เราว่ามันเป็นเพราะวัยค่ะ ลองยังไม่ต้องเอาวายไปเปรียบ แค่ นิยาย ชญ ของเด็กวัยรุ่นที่เน้นบรรยายน้อย อ่านไม่ยาก เอาตลก กลุ่มนักอ่านก็เลือกอ่านเพราะเหตุผลนี้เช่นกัน(อ่านง่าย บรรยายไม่เยอะแยะมากความ)

จะเรียกว่าเป็นแฟชั่นไหม เราว่าก็ไม่เชิงค่ะ คงมีคนที่เขียนตามกระแสบ้าง แต่ที่เด็กเสพเยอะขึ้นคิดว่าเพราะสื่อเข้ามามากขึ้น บวกกับการเข้าถึงง่ายขึ้นมากกว่า

แต่ที่คิดว่าเป็นแฟร์ชั่นจริงๆ สำหรับเรา คือพวกละคร ซีรี่ส์ ชญ ที่เดี๋ยวนี้พยายามยัดฉากจิ้นเพื่อดึงกลุ่มสาววายทั้งที่ผู้จัดไม่ได้อภิเชษฐ์ในyaoiเลยแม้แต่น้อย

#แก้ไขคำผิด

[libbyScorpion]

จะว่าเป็นกระแสก็มีส่วนละมั้งเนอะ คนเขียนแนวนี้เพิ่มขึ้นมาเยอะจริงๆค่ะ
คือเราก็นิยมเขียนและเสพงานแนวนี้มาแต่ไหนแต่ไร แต่หลังๆนี้จู่ๆมันก็ฮิตตู้มต้ามขึ้นมาซะงั้น
เมื่อก่อนนะหาเสพยากมากกกกกก 55555 แต่เดี๋ยวนี้มีตรึมเลยเนอะ
.
ดีตรงที่มีให้อ่านเยอะ แต่คุณภาพนี่ไม่เหมือนสายวายรุ่นบุกเบิกอ่ะ รุ่นพี่ๆเก๋าๆนี่แต่งเมพมาก
แต่เด็กๆน้องๆยุคปัจจุบันคือแบบ....เอิบ....บางเรื่องก็เถื่อนจนเรารับไม่ได้ก็มี
บางทีถ้ายังเถื่อนแบบไร้ความสุนทรีย์แบบนี้ต่อไป สายวายอาจโดนแอนตี้หนักก็เป็นได้เหมือนกันค่ะ งือ~~

[Psyzii]

แรกๆที่แต่ง บอกตามตรงว่าคิดถึงแต่ฉากnc รู้สึกว่า อืม ชช เนี้ย มันจำเป็นต้องมีฉากนี้แน่ๆ
พอเอาเข้าจริง
มากไปมันก็ไม่ได้ทำให้คนอ่านรู้ดี รู้สึกอินเท่ากับเนื้อเรื่องที่ดี
จนตอนนี้หลายคนก็คงคิดแบบเจ้าของกระทู้ พอนึกถึงชช มันจะมีความเรทออกมาด้วยตัวเอง
ทำให้รู้สึกว่า เห้ย แบบนี้มันเยอะไปอะ
ใช่ค่ะ หลายๆครั้งเราก็คิดแบบนี้ และคิดว่า ถ้าฉากคัทมันน้อยลงเน้นเนื้อหาที่ดี ทุกอย่างก็น่าจะออกมาดี ไม่ทำให้รู้สึกว่ามันน่ากลัวจนเกินไปสำหรับคนที่ยังไม่เปิดรับ

ว่าไปแล้วก็ขอฝากหน่อยค่ะ เผื่อจะหันมาชอบเพราะฉากคัทมีแค่อันเดียว จากนั้นก็งดไปเลยค่ะ จริงๆ- -
เป็นฟิคนะคะ 
http://writer.dek-d.com/disine/writer/view.php?id=1180419
#โฆษณานิดนึงอย่าว่าเค้าเนอะ

[ผู้รับใช้ซาตาน]

ความเห็นนี้ขอไม่เอ่ยถึงในประเด็ก 18+ 
มันก็แล้วแต่ความชอบของคนค่ะ เหมือนเด็กผู้ชายที่เริ่มโตมาหน่อยก็สนใจในสรีระร่างกายผู้หญิง คือถ้าวันใดวันหนึ่งเขาเบื่อก็จะเลิกไปเองตามอารมณ์ ถ้ามองในแง่ดีอย่างน้อยก็ถือว่าเป็นตัววัดค่าในการเหยียดรักเพศเดียวกันลดน้อยลง
ในส่วนที่ตัวละครในนิยายทั้งๆที่มัน ชายกับชาย แต่ให้ความรู้สึกเหมือนอ่านชายหญิง ขอบอกเลยว่ามันไม่ใช่เรื่องแปลกค่ะ เราไม่จำเป็นต้องสร้างค่านิยมให้ว่าเป็นตัวละครชายกับชายแท้ๆต้องให้เหมือนชายกับชายแท้ๆรักกันสิ แต่เดิมแล้วผู้หญิงที่ริเริ่มชอบแนว BL นี่ก็มาจากการที่อยากได้สรีระร่างกายแบบผู้ชายแต่ใจยังเป็นหญิง มีความคิดอ่านแบบผู้หญิง แบบฝ่ายรับ แล้วก็ค่อยๆพัฒนามาเป็นหลากรูปแบบเบบปัจจุบัน ตัวอย่างก็การ์ตูนวายในญี่ปุ่นนั่นแหละค่ะ เคะแนวหวาน แนวน่ารักๆมีเป็นเบือ นิสัยอะไรเอาจริงๆก็ไม่ต่างกับผู้หญิงมากเลยค่ะ (ทั้งขี้หึง ทั้งร้องไห้เก่ง ทั้งถูกทำร้าย ทั้งร่าเริง ทั้งขี้อาย และอื่นๆอีกมากมายที่ส่วนใหญ่เป็นนิสัยผู้หญิง) แต่ตรงที่ต่างกันคือสรีระร่างกายที่แข็งแรงกว่าผู้หญิง(แต่อาจอ่อนแอกว่าเมะ) และบางสิ่งที่ผู้หญิงทำไม่ได้หรือทำได้ยากแต่ผู้ชายทำได้ และบางสิ่งที่ผู้ชายทำไม่ได้หรือทำได้ยากแต่ผู้หญิงทำได้ เป็นต้นค่ะ
ส่วนนิยายที่เด็กๆแต่งออกแนวแบบนั้นเยอะเพราะอย่าลืมว่าเด็กยังคิดอะไรได้ไม่ซับซ้อนพอค่ะ ยังมีมุมมองที่จำกัด อยู่ในขั้นกำลังเป็นต้นอ่อนหรือขั้นกำลังแตกหน่อ ถ้าโตและมีวุฒิภาวะเพิ่มขึ้นก็จะกลายเป็นต้นไม่ใหญ่ที่แตกกิ่งก้านสาขาไปหลายๆทางค่ะ
อนึ่ง ตลาดวายในไทยถึงจะดูเหมือนเพิ่มมากขึ้นก็จริงแต่ก็ยังนับว่าน้อยอยู่นะคะ แต่สุดท้ายนี้ก็หวังให้เด็กๆอ่านวายอย่างมีพิจารณญาณนะคะ