[วิจารณ์] การตัดสินใจของส้มส้ม กับคำว่า 'ครอบครัว' #ทีมส้มส้ม #HormonesTheSeries3
สำหรับกระทู้นี้ จะขอมาในคราบนักวิจารณ์
สำหรับ EP03 ที่ผ่านมา ตัวละครส้มส้ม มีความคิดที่น่าสนใจมากๆ
เธออาจเป็นผู้หญิงที่ดูแกร่ง แข็ง จากภายนอก
แต่ภายในเธอ่อนไหวแค่ไหนกันนะ?
สิ่งที่คาดหวัง กลับไม่เคยเป็นอย่างที่คาดหวัง
ส้มส้มเกิดในครอบครัวที่มี พ่อเป็นผู้ชาย แม่เป็นผู้หญิงมาโดยตลอด
เธอคิดเสมอว่าเธอมีความสุขดี เธอไม่มีปัญหาที่พ่อแม่ของเธอหย่าร้างกัน
เพราะเธอยังคงได้รับความเอาใจใส่จากทั้งคู่ แม้จะไม่ได้เจอแม่บ่อยๆ
พ่อของเธอเติมเต็มความสุข ความอบอุ่นให้เธอ อย่างไม่บกพร่อง
เธอยังคิดลึกๆอยู่เสมอว่าพ่อแม่ของเธอยังคงรักกันอยู่ ปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างผู้ใหญ่ไม่ใช่สิ่งที่เธอคิดจะเข้าไปยุ่ง เหมือนเธอจะรู้ข้อนี้ดี ไม่ว่าพวกเขามีปัญหาอะไรกัน แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด คือพวกเขายังคงรักเธอ เธอไม่ได้รู้สึกขาดอะไรไปเท่าไร
การยอมรับความจริง มันไม่ได้แย่ไปเสียหมด
แต่สิ่งที่เธอโกรธ มันเหมือนกับว่าเธอถูกหักหลัง แต่การที่มะลิซึ่งมีทัศนคติที่แตกต่างไปจากเธอเข้ามา
และมะลิเองก็เหมือนจะเจอปัญหามามากกว่าเธอ เธอไม่มีแม่ แต่เธอไม่แคร์ เพราะแค่พ่อคนเดียวก็เติมเต็มเธอแล้ว
ในฉากนี้เหมือนมะลิถามกลับไปถึงส้มส้มว่า
เขาไม่ใช่ครอบครัวเหรอ? ฉันแค่รักครอบครัวของฉัน แล้วเธอล่ะ?
เป็นมะลิที่ทำให้เธอฉุกคิดสิ่งทีเธอลืมไปอีกครั้ง ว่าครอบครัวสำคัญกว่าเรื่องอื่นแค่ไหน
พ่อของเธอ รักเธอมากที่สุด และนี้เป็นคำยืนยันจากแม่ ถ้าส้มส้มต้องใช้ชีวิตอยู่กับแม่ของเธอ
เธอเองก็อาจไม่มีชีวิตที่มีความสุขได้เท่ากับการอยู่กับพ่อก็เป็นได้
หน้าที่ความเป็นพ่อ ของพ่อส้มส้มก็ไม่เคยบกพร่อง
เธออาจจะลืมไปว่าพ่อของเธอ เป็นพ่อที่ดีที่สุด และพ่อก็รักเธอที่สุด
ชีวิตเป็นของส้มส้มนะ ส้มส้มต้องเลือกเอง
จะเห็นได้ว่าครอบครัวของส้มส้ม สอนให้ส้มส้มรู้จักคิดเอง ใช้ชีวิตด้วยตัวเอง
และเคารพการตัดสินใจของกันและกัน ตั้งแต่การตัดสินใจของแม่ส้มส้ม
ที่ยอมรับพ่อส้มส้ม โดยไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงเขา
ซึ่งหลังจากนี้ชีวิตของส้มส้มจะเป็นอย่างไรต่อ เธอต้องเป็นคนตัดสินใจเอง
ครอบครัวของเธอ เธอมีสิทธิ์เลือกให้มันเป็น หรือไม่เป็นได้เสมอ
ไม่มีอะไรสำคัญกว่าคำว่า "ครอบครัว"
ครอบครัวที่มีพ่อกับลูกสาว ลูกสาวมักจะมีบุคลิกที่แข็งแกร่งแบบส้มส้มนี้ล่ะ แต่แกร่งยังไงข้างในกลับอ่อนยวบยาบ ลูกสาวจะรัก และหวงพ่อมากที่สุด หลายครั้งที่เธอมักจะคิดเองได้ว่าอะไรควร ไม่ควร นอกจากที่เธอต้องดูแลพ่อ และยังต้องดูแลตัวเองอีก มันต่างกับ ลูกสาวที่มีแม่คนเดียวไปอีกแบบ ลูกสาวที่มีแม่คนเดียว ยังเหมือนมีเพื่อนคอยให้คำปรึกษา ให้เดินตาม มีคำแนะนำ ที่คุยกันตรงๆได้ง่ายกว่า แต่กับลูกสาวที่มีพ่อคนเดียวแล้ว มีหลายอย่างเป็นเรื่องของผู้หญิง ที่พ่อเองก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก ความอ่อนไหวของลูกสาว มักถูกปลอบด้วยเหตุผลของผู้ชาย
ซีนนี้ทำดีมาก กำกับละเอียดมาก การที่พ่อยก หนังสือพิมพ์ปิดบังน้ำตาที่ทะลักออกมา จากการแค่เห็นลูกร้องไห้ อีกทั้งโมเม้นที่การทะเลาะกันในครอบครัว จบลงที่ข้าวสักจาน เวลาถูกเรียกกินข้าวนี้ล่ะที่ทุกอย่างมันพรั่งพรูออกมาจนหมด
สุดท้ายที่เธอเลือกจบเรื่องนี้ ด้วยการเดินต่อไป กับพ่อของเธอ
ยังไม่รู้ว่าเธอจะยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นได้แค่ไหน
แต่เธอก็ดูจะเข้าใจแล้วว่าพ่อของเธอเป็นพ่อที่ดีมาตลอด
เอาใจช่วยส้มส้มกันนะ #ทีมส้มส้ม !!
8 ความคิดเห็น
ร้องไห้ฉากที่พ่อยกกับข้าวมาให้ส้มส้ม
เเล้วเเอบไปร้องไห้หลังหนังสือพิมพ์
ดีมากเลยนะ คือพ่อส้มส้ม เขาพยายามเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไปของส้มส้ม ให้ส้มส้มไม่รู้สึกขาดความอบอุ่นจากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
ซึ้งมากตอนที่พ่อเตรียมกับข้าวให้ทั้งๆที่โดนลูกด่าแบบนั้น นี่แหล่ะที่เขาบอกว่าพ่อแม่รักเราไม่เปลี่ยนถึงแม้เราเป็นอย่างไรค่ะ #ทีมส้มส้ม #Hormonestheseries
อยากบอกว่าหนูร้องไห้กับฉากนี้ มันพรั่งพรู
ปรบมือให้จขกท.
วิจารณ์เก่งมากเลยค่ะ ชอบๆ
ฉากตอนยกข้าวมาให้นี่จะร้องไห้จริงๆ
ดูมา3ตอน ตอนนี้3นี้แหละ มีครบทุกอารมภ์ นักแสดงแสดงได้ดีมาก บทก็ดี ทำให้คนดูรู้สึกอิน บอกเลยร้องให้หนักมาก โดยเฉพาะซีนตอนส้มส้มถอดกระโปรงเขวี้ยงใส่พ่ออ่ะ หลังจากซีนนั้นตูร้องให้เลยจ้า
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?