ผมเครียดมากเลย ผมอยากเรียนคณะที่ผมชอบแต่พ่อกับแม่ไม่ให้เรียน
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีครับทุกคน คือผมเป็นเด็กต่างจังหวัดครับ คอนนี้ผมก็อยู่ม.6 ครับบอกได้เลยครับว่าช่วยนี่เป็นอะไรที่ปวดหัวมากครับ และยิ่งปวดหัวไปใหญ่ก็คือพ่อกับแม่ไม่เห็นด้วยที่ผมจะไปที่กรุงเทพ ครอบครัวก็ฐานะไม่ดี แต่พอมีกินมีใช้อะครับ ประเด็นก็คือว่าผมอยากเรียนคณะ จิตวิทยาคลีนิคครับ แต่มหาลัยที่ผมจะไปเรียนก็คือ มหาลัยเกษรตศาสตร์บางเขนครับ คือเขามีคณะนี้อยู่ แต่พ่อกับแม่ไม่ให้ไปครับท่านบอกว่าค่าใช้จ่ายมันเยอะ อันนี้ผมก็เข้าใจท่านนะครับ ท่านอยากให้เรียนมหาลัยแถวบ้านอะครับ แต่แถวบ้านมันไม่มีคณะนี้อะครับ ผมก็บอกท่านไปแล้วครับ แต่ท่านก็บอกไม่ให้ไปอยู่ดี และให้เรียนคณะอื่นแทน ซึ่งผมก็ไม่อยากจะเรียนคณะที่ผมไม่ชอบ ทุกคนก็คงเข้านะครับว่าถ้าเราเรียนคณะที่ไม่ชอบจะรู้สึกยังไงแถมต้องทำงานตามสายที่เรียนมาอีก เราต้องทนกับสิ่งที่เราไม่ชอบไปอีกกี่ปีครับ ผมว่าค่าใช่จ่ายมันก็ไม่ต่างกันเท่าไรนะครับ อีกอย่างผมก็กู้กยศ. อยู่ครับ และคิดว่าจะทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยอะครับเพื่อจะได้แบ่งเบาภาระของท่าน ผมควรทำยังไงดีครับ ควรทำตามที่ท่านบอกดีไหม ผมเครียดมากเลยครับ
ขอบคุณทุกคนนะครับที่เข้ามาอ่าน
iceZA555555
17 ต.ค. 58 เวลา 22:41 น.
3,030
views
19 ความคิดเห็น
เราก็เป็นนะ เราอยู่กรุงเทพฯแต่อยากไปเรียนต่างจังหวัด 55555 ลองคุยดีๆแล้วรึยัง ลองเปิดใจนั่งคุยกับพ่อแม่ดูสิ ท่านอาจจะมีอะไรที่ท่านคิดจริงๆแต่ไม่ได้บอกเลยเอาเหตุผลอย่างอื่นมากลบแทน อย่างพ่อแม่เราไม่อยากให้ไปเพราะเป็นห่วง ไม่อยากให้อยู่หอไรงี้ เราเลยมาทบทวนดู ในเมื่อเราอยากอย่างนั้น แต่พ่อแม่ท่านอยากอีกอย่าง เราลองมาครึ่งๆดูกันไหม มันจะได้ลงตัว ลองคิดใน 2 แง่มุมดูนะแล้วอย่าลืมคุยกับท่านดีๆ บางทีท่านอาจจะอนุญาติแล้วก็ได้นะ 55555 สู้ๆ
สู้ๆนะคะ เป็นเราเราเลือกที่จะทำตามที่พ่อแม่บอก เราว่าถ้าเราทนในสิ่งที่ไม่ชอบเพื่อทำให้คนที่เรารักมีความสุข เราก็พร้อมจะทำให้เค้าค่ะ เราไม่รู้ว่าเค้าจะอยู่จนถึงวันที่เราประสบผลสำเร็จไหม อดทนกี่ปีไม่สำคัญเท่าได้เห็นคนที่เรารักมีความสุขนะคะ เอาใจช่วยนะคะ
อย่าลืมนะครับ ว่าเราจบมาเราต้องทำงานในสายที่เราเรียนมา มันไม่ใช่แค่เรียนจบแล้วจบเลยนะครับ
เขาจะทุกข์กว่าไหม ลองมองในมุมพ่อแม่สิ ลูกทุกข์ตลอด4ปี เพื่อเขา เขาจะดีใจไหม อีกอย่างเหมือนดับอนาคตลูกตัวเอง ที่อาจจะก้าวหน้าในสายอาชีพที่เรียนและชอบด้วย มันน่าจะรุ่งกว่า ทนทำงานกับอาชีพที่มันไม่ตอบสนองกับตัวเองปะ อนาคตของเรา ไม่ใช่ของพ่อแม่นะคะ
เห้ย! หัวอกเดียวกันเลย เราเข้าใจความรู้สึกเลยนะ นายก็สู้ๆ พยายามเข้า ถ้ามีทุนมหาลัยนายก็ลองขอดู ตอนนี้เราก็พยายามทำให้พวกท่านเข้าใจอยู่ พยายามแบ่งเบาเต็มที่อ่านะ เเต่พ่อแม่เราจะหนักหน่อยตรงบอกอยากให้เรียนหมอ ไม่งั้นครู แต่คือเราไม่อยากไง ยิ่งถ้าเราบอกคณะที่อยากเรียนไป คือพวกท่านค่อนข้างหัวโบราณ คณะไหนที่ไม่รู้จัก ก็จะสกัดเราว่าจบไปจะมีงานทำหรอ เราก็อธิบายแล้วว่าเรียนแบบนี้มันเหมาะกับเรายังไง จบไปได้เป็นอะไร มีงานทำแน่นอน แต่พวกท่านก็เหมือนจะไม่ค่อยเชื่อเรา คือเราก็ท้อนะ แต่เราจะค่อนข้างดื้อเงียบอ่ะ อะไรที่ไม่ชอบคือจะไม่เอา เราจะยื่นคะเเนนคณะไหน คือเราจะเเอบๆไม่บอกท่านเลย ท่านถามว่าสรุปจะเข้าไร เราก็จะบอกว่ารอติดก่อน เดียวบอก(เป็นวิธีที่ไม่ดีเลยเนอะ) แต่ถ้าเราบอกไปพวกท่านก็พยายามคัดค้านเรา ทำให้เราเครียดอีก คือแค่นี้ก็เครียดกับการอ่านหนังสือมากอยู่แล้ว บางทีจะยื่นทุนของมหาลัย(แถบกรุงเทพ) บอกมันดีอย่างนั้น อย่างนี้พวกท่านยังไม่เชื่อเลย หาว่าเราเชื่อคอมมากกว่า แล้วพวกท่านก็ฟังคนอื่นมากกว่าเรา คือพวกป้าๆแถวบ้านลูกเขาเรียนครูเเถวบ้าน เขาก็บ่นส่งไม่ไหวงี้ พวกท่านเลยกลัว เราก็เสียใจอยู่นะ เเต่ก็ไม่ยอมแพ้อ่ะ เพื่อคณะในฝัน เพื่ออนาคตที่ดี จขกท.ก็พยายามเข้า สู้ๆ
เราว่านะ ถ้าสิ่งที่เราจะทำไมไม่ผิดอะไร ก็ตวรทำตามที่ใจสั่ง ลองชี้แจงเหตุผล ไม่ก็ลองช่วย แบ่งเบาภาระพ่อ แม่ดู เช่น ทำงามพาร์กไทม์ ไรงี้น่ะ ถ้าชอบจริงๆก็เรียนไปเลย ใครจะว่ายังไงก็ชั่ง ให้รู้ว่าสิ่งที่เราทำ เรามีความสุขกับมันก็พอ
ถ้าทุกอย่างมันไม่มีอุปสรรค์ เราจะรู้จักคำว่า พยายามหรออ
สู้ๆๆนะ
จขกท.เรียนที่ตัวเองอยากเรียนดีกว่าค่ะ
ลองหาเวลานั่งคุยกับพ่อแม่ ชี้แจงเหตุผลให้ท่านฟัง ชี้แจงว่าเรื่องค่าใช้จ่ายจขกท.จะจัดการยังไง
เป็นกำลังใจค่ะ สู้ๆ
โห้วเหมือนกันเป๊ะเลย สู้ๆๆนะโครตเข้าใจความรู้สึกนายเลยวะ
เหมือนเราเลย แต่ตอนนี้เราอยู่ปี1ล่ะ แต่ประเด็นของเราอยู่ที่ครอบครัวไม่อยากให้เรียนกลัวเราเครียดกับการทำงาน5555 เราว่าถ้าลองคุยก็น่าจะเข้าใจนะอีกอย่างที่มหาลัยก็มีทุนตั้งหลายแบบลองดูเอาใจช่วย
ปล.เราก็ไม่ได้เรียนคณะที่คิดไว้เพราะพ่อกะเเม่ไม่ให้ยื่นเเต่ก็โอกะคณะที่อยู่นะสายเดียวกันอิอิ
เพื่อนเราก็เป็นแบบนายเลย พ่อบอกให้เรียนครูกับพยาบาลแต่ห้ามเรียนบัญชี!!! แต่แม่ให้เรียนนะ คือเรื่องมันมีอยู่ว่าคนแถวบ้านเพื่อนเราอ่ะ มีคนจบบัญชีมาแล้ว 2 คน แต่ไม่มีงานทำ เค้าว่ากันว่าบัญชีจบมาแล้วหางานทำยาก
เค้ารับไม่กี่คน บางทีก็ใช้เส้นสาย (เราอยู่ต่างจังหวัดคงหางานยาก) เหตุผลที่พ่อให้เรียนครูกับพยาบาลก็เพราะจบมาแล้วหางานง่าย แต่เพื่อนเราไม่ชอบทั้ง 2 อย่างเลย pat 5ก็ไม่ได้ลง ตอนนี้เครียดมาก ไม่รู้จะเรียนไรดี
#เรื่องที่ว่าใช้เส้น เราว่าไม่ว่าจะทำงานอะไรก็มีคนใช้เส้นทั้งนั้นแหละอยู่ที่ความสามารถเรามากกว่า แต่ก็นะบัญชีเค้ารับคนเข้าทำงานน้อยหรอ??? (อันนี้ไม่รู้เหมือนกัน ฟังเค้ามาอีกที)
#ใครมีความคิดเห็นช่วยหน่อยนะคะ
อนาคตของเรา เราเลือกเองได้ อย่าให้ใครมาดับอนาคตของเราเลย ลองพูดกับพ่อแม่ดีๆค่ะ อธิบายด้วยคณะ/สาขาที่อยากเข้านั้นมันเป็นยังไง จบออกมาทำงานอะไร พูดให้เขาเข้าใจค่ะ เหตุผลที่อยากเรียน อะไรก็ตามเพื่อให้เขาเห็นด้วยค่ะ ยังไงก็สู้ๆค่ะ
เหมือนกันเลยพ่อแม่เราก็ไม่อยากให้ไปเรียนไกลทำอย่างไงเค้าก็ไม่ยอม
เราต้องทำให้เขาเห็นว่าเราจะเรียนคณะนี้จริงๆๆสุดท้ายเขาก็ยอม
ลองเปิดใจคุยกันดีๆดูดิเผื่อนเขาเห็นใจในความพยายามของเรานะ
สู้ๆๆ!!!
ขอบคุณทุกคนมากนะครับ ผมจะลองหาจังหวะดีๆคุยกันท่านดูนะครับ
เราก็เป็นค้ะ เราอยากเรียนสถาปัต แต่พ่อแม่บอกให้ไปเรียน หมอ พยาบาล ทหาร ดีกว่าแม่บอกว่าไร้สาระ
เราก็เหมือนกัน แม่ไม่อยากให้ไปเรียนไกล
พูดเรื่องเรียนกับแม่ทีไรเราร้องไห้ทุกทีเลย
เพราะแม่บอกว่าทำยังไงก็ไม่มีทางให้ไป
เราก็ไม่ใช่คนเก่งด้วยไง จะติดรึเปล่ายังไม่รู้เลย
มันยิ่งทำให้เราท้ออ่ะ ทำไมไม่ให้เราสู้ถ้าเราทำได้เราก็ควรได้รับมันสิ
แต่นึกดูแล้วเราก็เห็นใจแม่นะ บางทีเราอาจจะดันทุรังเกินไป
เคยอ่านเจอมีข้อความหนึ่งบอกว่า "ให้เลือกสิ่งที่โลกชอบ แล้วทำสิ่งที่เรารักเป็นงานอดิเรก"
ธรรมชาติจะคัดสรรสิ่งที่เหมาะสมกับตัวเราให้เราเองแหละ
สู้ๆ ^^v
หัวอกเดียวกันค่ะ คุณ จขกท. ทางบ้านไม่ได้มั่งมี มีฐานะอะไร เราเข้าใจค่ะท่านกลัวเราเรียนไม่จบตามคณะที่ต้องการเพราะไม่มีเงินมากพอ แต่ เราก็พยายามหาทุนนะ ว่าเข้าไปแล้ว เขามีทุนอะไรแบ่งเบาภาระทางการเงินให้ไหม ก็ยังถือว่าเป็นแสงสว่างให้กับอนาคตมากๆ พยายามหาทุนให้ได้นะ อธิบายและมุ่งมั่นในเป้าหมาย เก็บไว้เป็นแรงผลักดัน เราเคยท้อมากตอนแรกที่ยังไม่รู้ว่ามีทุนให้
เป็นเหมือนหนูเลยค่ะ ตอนนี้หนูเรียนยุม.ต้นนะค่ะ หนูคิดว่าม.ปลายหนูอยากเรียนสายศิลป์ภาษาค่ะเพราะหนูอยากเป็นครูสอนภาษาหนูชอบภาษาจีนกับภาษาอังกฤษค่ะ แต่พ่อกะแม่หนูบอกว่าให้เรียนสายวิทย์-คณิตค่ะแต่หนูไม่ชอบอ่ะค่ะ แม่บอกว่าเรียนสายนี้ดีกว่าอะค่ะ หนูก้อเลยยังไม่รู้เลยค่ะว่าจะเรียนสายไหนดี
เราก็เป็นนะช่วงแรกๆเลย เราบอกว่าเราอยากไปเรียนนู้นนี้นั้น คือเยอะะะะ แล้วส่วนใหญ่เป็น ตจว
เราขอแม่ไป ลาดกระบังวิทยาเขตชุมพร แม่บอกไม่ให้ไป เราเคลียร์ตั้งนานก้ไม่ให้ไป 5555
จนเราไปคุยดีๆ เขาก็บ่นว่าเออค่าชใช้จ่ายเยอะ เราก็พูดดีๆกับเขา
สุดท้ายเขาก็บอกกับเราว่า คนเราจะไปมันก็ต้องไป โตไปมันก้ต้องไปไกลอยู่ดี 5555
สู้ๆนะ เดีียวสักวันท่านก็เข้าใจแหละ สมัครไปก่อนติดแล้วว่ากัน :)
พี่ก็เคยเป็นแบบจขกท. แต่พี่เลือกเรียนตามพ่อแม่ เพราะคิดว่าน่าจะเปลี่ยนให้ชอบได้ ปรากฎว่าเหมือนตายทั้งเป็น อยากให้ลองคุยอีกทีนะคับ
แนะนำนะคะว่าเลือกในสิ่งที่ตัวเองชอบดีกว่าเพราะว่านั่นคือสิ่งที่เราจะต้องอยู่กับมันไปตลอดชีวิตลองหาเหตุผลและลองเปิดอกคุยกับท่านดูนะคะยังไงท่านก็ต้องเข้าใจเราเนอะ ถึงแม้มันจะใช้เวลาหน่อยก็เถอะ สู้ๆนะคะขอให้ท่านเข้าใจแล้วได้คณะในฝัน
ขอขอบคุณนะครับที่มาให้กำลังใจ ตอนนี้ผมคุยกับท่านทั้งสองแล้วนะครับ ท่านเข้าใจผมแล้วให้ผมไปเรียนได้ครับ ผมดีใจมาก และขอบคุณที่ทุกคนมากให้กำลังใจ ส่วนคนที่มารวมแชร์เหมือนผม แต่พ่อแม่ยังไม่เข้าใจ ผมก็เป็นกำลังใจให้ครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?