เล่าประสบการณ์แข่งโครงวิทย์ประเภทสิ่งประดิษฐ์
สวัสดีค่ะทุกๆแนะนำตัวก่อนนะคะเราอยู่ ม 2 เราเป็นคนนึงที่มีโอกาสได้ไปแข่งโครงงานของลาดกระบังแล้วได้รางวัลชมเชยมา โดยเรื่องทั้งหมดของเรามันเริ่มต้นขึ้นตอนที่ครูที่โรงเรียนเราให้ไปหาชื่อโครงงานมานำเสนอครูเค้า เราก็ไปหาดูคลิปในยูทูปและอากู๋เลยค่ะ จนเรามาคลิปๆนึงที่เรารู้สึกโดนใจ พอถึงวันพีเซ้นเราก็มาคุยกับเพื่อนหน้าห้องว่าจะยังไงจนเพื่อนตกลงเอาของเรา ตอนรออยู่หน้าห้องเราตื่นเต้นมากเลยค่ะ เพราะเพื่อนกลุ่มก่อนๆเราโดนอาจารย์ซัดมาสะยับ จนกระทั่งถึงคิวเราเราก็ทำหน้ายิ้มสู้เสือแล้วค่อยๆอธิบายว่าเราจะทำอะไร คือบางคนพอพีเซ้นแล้วจะตื่นเต้นจะลน เราจะบอกว่าไม่ต้องลนค่ะ ทำใจเย็นๆ ยิ้มประดุจว่าเราเป็นนางสาวไทย แล้วค่อยๆพูดบอกแรงบันดาลใจ คุยกับอาจารย์พักนึงจนอาจารยิ้มแล้วบอกว่า จะพาไปแข่ง เรานี่โตรดดีใจเลยอ่ะ แต่หนทางมันไม่ง่ายเลยนะคะ เราแบ่งงานกับเพื่อนคือให้ เพื่อนทำเอกสารการสมัคร รายงาน บอด เราทำสิ่งประดิษฐ์และพีเซ้น ยอมรับเลยว่ายากมาก กว่าจะหาอุปกรณ์แต่ละชิ้นๆ เหนื่อยมากค่ะ เราต้องมานั่งจับสว่าน จับค้อนตอกตะปู ซึ่งเราไม่เคยทำ แต่เราก็ทำจนสำเร็จ วันส่งใบสมัครเรารีบมากจนพิมพ์ชื่อโครงงานไปผิด อยากจะบอกว่าตอนเห็นชื่อตัวเองติดรอบคัดเลือกดีใจมากค่ะ แต่ยังไม่ดีใจเท่าตอนเห็นชื่อโรงเรียนที่ผ่านรอบคัดเลือกมาด้วยกัน ขออนุญาตเอ่ยชื่อโรงเรียนนะคะ มีจุลาพร(ขออภัยเขียนผิด) เซนโยเซฟ ขอนแก่นวิทยายน โรงเรียนนายก(ไม่ได้ชื่อนายกค่ะแต่เป็นโรงที่นายกเรียนจบมา) แต่ละโรงเรียน ดังมากกก ตอนนั้นเราคิดในใจว่า แล้วโรงเรียนชั้นละ ไม่มีใครรู้จัก บอกตรงๆมันทั้งดีใจทั้งกดดัน
ตอนเตรียมพีเซ้นเรานั่งเขียนสคิปเป็นร้อยๆแผ่นเลยค่ะ พอเลือกได้เสร็จ เราก็ต้อนมานั่งท่องทำความเข้าใจ แล้วก่อนวันแข่งแม่เราไม่สบายหนักต้องนอนโรงบาล ต้องหอบสับพะสิ่งเอนี่ติงไปโรงบาล ตอนนั้นเครียดมากเลยค่ะทุกอย่างมันรุมเร้า แต่เราเชื่อว่าเราทำได้ จนในที่สุดแม่เราก็ออกจากโรงบาลมาดูเราแข่ง วันแข่งเราออกจะน้อยใจอาจารหน่อยๆค่ะจริงก็โทษเค้าไม้ได้หรอกเนาะ พอไปถึงเรานี่แทบจะร้องไห้ ลุงคนขนของทำสิ่งประดิษฐ์เราพัง เราร้องไห้หนักมากกกก ต้องมานั่งซ่อม แล้วเห็นของคนอื่นแบบ อลังมากอ่ะจริง ของเราดูโลโซไปเลยอ่ะ พอไปถึงมันจะมีพีเซ้นสองรอบ รอบแรกเราพีเซ้นแบบงงๆลนๆ เลยดดนหักคะแนนไปเยอะ ตอนรอรอบสองๆ ทุกคนเคร่งเครียดมาก ท่องสคิปกันแบบคลังมากก ถามว่าเราสามคนไปทำอะไร ไปเต้นรั่วๆค่ะ เพื่อความไม่เครียด55555555 คนมาเราก็นำเสนอเขาไป มีน้องคนนึงน่ารักมากกกก ถ้าใครได้ถ่ายรูปไปก็เอามาอวดกันบ้างนะคะ พอถึงตอนนำเสนอ กรรมการดูจะสนใจของเรานะ ขอจับขอเล่น เราดีใจมากกก
ในที่สุดเราก็ได้รางวัลชมเชยมา นี่เป็นสนามแรงของการแข่งโครงงานของเรา เราขอขอบคุณทุกๆคนมา ณ ที่นี้ด้วย
สุดท้ายนี้เราอยากบอกทุกคนว่า เราเชื่อว่าทุกคนทำได้ โครงงานมันไม่ได้ยากอะไรเลยถ้าทุกคนตั้งใจ มีอะไรมาถามเราได้น้า
แสดงความคิดเห็น