รู้สึกว้าเหว่จังเลยค่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
ทุกๆวันตอนที่หนูเก้าขาเข้าโรงเรียน
ชีวิตของหนูเหมือนอยู่ตัวคนเดียวขึ้นมาทันที
เป็นครั้งแรกที่รู้สึกไม่อยากไปโรงเรียนเลย...
เมื่อหนูเห็นเพื่อนๆหรือพี่ๆเดินกันเป็นกลุ่ม
รู้สึกว่าทำไมเราไม่มีเพื่อนอย่างนี้
ไม่เคยมีเพื่อนเดินจูงมือ โอบไหล่
หรือเล่นกันแบบที่ทำให้หนูมีความสุขเลยสักครั้ง
หนูจะร้องไห้ตอนนั้นเลยค่ะ...
อยากให้เพื่อนสักคนมาปลอบ
บอกว่าหนูยังมีเพื่อนคนนี้อยู่นะ
มันไม่เคยเกิดขึ้น...เพียงครั้งเดียวค่ะ
มันรู้สึกว้าเหว่มากๆ ครั้งแรกเลยค่ะ
ไม่เคยคิดที่จะร้องไห้เพราะเรื่องพวกนี้มาก่อน
ทุกๆคนเห็นว่าหนูเข้มแข็งตลอด
ไม่อยากแสดงด้านเศร้าให้เขาเห็น
-ถึงเพื่อนๆ เด็กดี ถ้าอ่านข้อความนี้-
อยากให้ทุกคนดีกับเพื่อนตัวเองมากๆนะ
หนูไม่อยากให้ใครต้องมาเศร้าแบบหนูอีก
ถ้าใครทะเลาะกันอยู่ ขอให้เป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิม
คนที่ไม่มีเพื่อน ขอให้มีเพื่อนรุมล้อมรายรอบตัว
ชีวิตของหนูเหมือนอยู่ตัวคนเดียวขึ้นมาทันที
เป็นครั้งแรกที่รู้สึกไม่อยากไปโรงเรียนเลย...
เมื่อหนูเห็นเพื่อนๆหรือพี่ๆเดินกันเป็นกลุ่ม
รู้สึกว่าทำไมเราไม่มีเพื่อนอย่างนี้
หรือเล่นกันแบบที่ทำให้หนูมีความสุขเลยสักครั้ง
หนูจะร้องไห้ตอนนั้นเลยค่ะ...
อยากให้เพื่อนสักคนมาปลอบ
บอกว่าหนูยังมีเพื่อนคนนี้อยู่นะ
มันไม่เคยเกิดขึ้น...เพียงครั้งเดียวค่ะ
มันรู้สึกว้าเหว่มากๆ ครั้งแรกเลยค่ะ
ไม่เคยคิดที่จะร้องไห้เพราะเรื่องพวกนี้มาก่อน
ทุกๆคนเห็นว่าหนูเข้มแข็งตลอด
ไม่อยากแสดงด้านเศร้าให้เขาเห็น
-ถึงเพื่อนๆ เด็กดี ถ้าอ่านข้อความนี้-
อยากให้ทุกคนดีกับเพื่อนตัวเองมากๆนะ
หนูไม่อยากให้ใครต้องมาเศร้าแบบหนูอีก
ถ้าใครทะเลาะกันอยู่ ขอให้เป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิม
คนที่ไม่มีเพื่อน ขอให้มีเพื่อนรุมล้อมรายรอบตัว
1 ความคิดเห็น
วันนี้ไม่มี วันหน้าหนูอาจจะมีค่ะ หนูแค่ยังไม่เจอคนที่จูนตรงกัน
ไม่ว่านานแค่ไหน สักวันเราก็จะเจอคนที่เข้ากับคนได้เอง
เข้ากับหนู*
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?