ให้ผมปรับปรุงนิยายตรงไหนบ้างครับ กระทู้ก่อนร้างมาก (ช่วยผมด้วย)
ตั้งกระทู้ใหม่
http://my.dek-d.com/annya/writer/view.php?id=739387
ขอบคุณที่นำลิงค์ดีๆมานำเสนอครับ ผมกำลังเบื่อที่จะตั้งกระทู้ละ
ราวกับว่า ผมจะเล่นตลกกับนิยาย แต่โดนนิยายเล่นตลกกับตัวเองแทน
สงสัยนิยายหรือบทความที่ผมกำลังเขียนขึ้น มันต้องมีอะไรแน่ๆ มันถึงให้ผม
โดนแบบนี้ รู้สึกถึงความโชคร้ายเลยครับ แต่ผมจะนำความโชคร้ายมาต่อยอด
ให้เข้ากับนิยายหรือบทความของผม ที่กำลังปรับปรุงให้มันเข้าเส้นนะครับ
ตอนนี้จะพักการเขียนนิยายไปก่อนสักพักนะครับ หลายๆวันเลยครับ
อายจังจนอยากจะลบกระทู้ทิ้งไปเลย กระทู้ดร่ามา สมควรโดนลบนะครับ
แต่มันยังคงอยู่ หรือว่า ทางเบื้องบนอาจจะเป็นใจก็ได้ ก็ดีครับในอนาคตจะได้รู้ว่า
กว่าจะเป็นนักเขียน ผมเคยโดนอะไรมามั้ง เป็น story ที่ดีครับ
ขอตัวไปศึกษาการเขียนนิยายก่อนนะครับ ไม่ตั้งกระทู้ถามละ เพราะ มีอะไรให้อ่าน
ให้ศึกษาเพียบเลย ขอบคุณทุกท่านครับ
Etcsell
30 ม.ค. 59 เวลา 12:30 น.
859
views
13 ความคิดเห็น
ให้คำแนะนำกระทู้ก่อนไปแล้วขอรับ อ่านแล้วหรือยังขอรับ
ถ้าให้คำแนะนำ กระทู้ที่มีดร่ามา ผมเลิกสนใจละครับ
ที่ผมจำได้จากระทู่นั่นคือ ตัวหนังสือบทนำเล็กไป และนำ /b r ออก
และอีกคน บอกให้ลบ ๊ บนอากาเน๊ะ เป็น อากาเนะ ครับ
และทำการแก้ ไขไปแล้ว 80% อีก20% อาจจะตกค้างจาการตรวจทานครับ
ถ้าพบจะรีบแก้ไขให้นะครับ ต่อมาคือ นิยายของผม มันน่าจะมีจุดบงพร่อง ในสิ่งที่มือใหม่มองไม่เห็น
แต่สำหรับผู้ที่ชำนาญเขียนนิยาย อาจจะมองเห็นได้ไม่ยาก หรือ ง่ายดาย ผมอยากรู้ในจุดๆนั่นครับ
ซึ่งก็มีคนบอกผมน้อยมากๆ ประมาณ 2-3คน แต่ก็แก้ไขไปแล้วครับผม
งั้นแปลว่าท่ายังไม่ได้อ่านที่ข้าน้อยวิจารณ์เรื่องของท่านไว้ให้ กลับไปหาดูเองละกันขอรับ
อ่อ ขอโทษนะครับ ที่ล่วงเกินความเป็นส่วนตัว เนื่องจากกระทู้ที่มีดร่าม่า
มีความข้อความเยอะมาก มันตาลายนะครับ ผมก็เลยเข้าไป ในmy id ของคุณ
และหาสิ่งที่คุณเขียน ก็พบว่า
ขอบคุณนะครับผมจะพยายามแก้ไข ให้ดีที่สุดครับ
ส่วนตัวแล้วไม่ได้อ่านิยายเลยครับ อ่านแต่หนังสือแนวพัฒนาตัวเอง HOW TO ต่างๆ
สักวันจะลองหามาอ่านนะครับ ขอบคุณมากๆนะครับ
ไหนว่าเว็บนี้มันไม่ดีไง -_- ยังอยู่อีกหรอ
อ้าว อยากมีประเด็นหรอครับ?
ปล.เนี่ยละนะเด็กดี มีแต่พวกเด็กๆ แต่ผมคงต้องทนเพราะต้องเก็บประสบการ์ณ เมื่อได้มาพอตัว
ก็จะไม่ตั้งบอร์ดแล้ว เบื่อพวกนายวะ บางคนก็เด็ก ก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ สนุกของเขา
แต่-พวกที่โตๆ มาพิมพ์แบบนี้ ผมนี่คงอดขำไม่ได้ ไปเก็บกดที่ไหนมา ถึงมาปล่อยตรงนี้
กลัวจนตัวสั่นไปหมดละค่า...อย่ามาข่มขู่หนูเล้ยยยยยย 555555 นิยายท่านเยี่ยมยอดมากค่าาาา
ผมไม่ได้มาเสียเวลา เพื่อจะมานั่งคุยกับคนอย่างคุณหรอกนะ
แต่มองด้วยสายตาอย่างเวทนาเสียมากกว่า
รูปก็ไม่มี ชื่อก็คงเป็น อร๊า อร๊าๆ เก้าสี่ ไม่ทราบว่าชื่อของท่านได้แต่ใดมา หรือว่า . ..
อุ่ยตาย...ไม่มีไรจะว่าเค้า ก็มาดูถูกเค้าซะงั้น... 5555 สู้สู้... ในการแต่งนิยายกากๆต่อไป...
สักวัน นิยายของผมจะขายดี โดยไม่ทำร้ายใคร และสามารถช่วยคนที่ไม่มีอะไรเลย
คุณคอยดูเถอะครับถึงมันจะไม่ใช่นิยาย
แต่มันอาจจะเป็น หนังสือแนวพัฒนาตัวเองที่สื่ออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม
เห็นบอกอ่านแต่แนวพัฒนาตัวเองและ How to
เอาไปใช้เองบ้างนะคะ... เริ่มจากการรับฟังความคิดด้านที่ตัวเองรับไม่ได้เพื่อเอาไปพัฒนาตัวเองก่อนเป็นไง //มองด้วยสายตาเวทนา
ขอบคุณครับที่ประชด แต่ผมก็ได้จากสิ่งนี้ มาต่อยอด ในการทำนิยาย หรือ non - fic
มาบ้างแล้ว การแต่งนิยายแบบนี้ มันยาก เพราะ อาจต้องเคยทำมาก่อน
ตอนนี้ผมก็ใช้อยู่นะครับ คุณรู้ได้ไงนี้
ปล. ผมเดินหนีคนแบบคุณน่าจะดีกว่า ในเมื่อคุยกันไม่รู้เรื่อง
ประเด็นสำคัญคือ ผมถามแบบนี้ คุณตอบอีกอย่าง ผมว่าต่างคนต่างอยู่เถอะครับ
คนอื่นอาจจะมองคุณ เเบบพวกโรคจิตก็ได้นะ แบบบว่า ตามตื่อ จองเวรจองกรรม
ทั้งๆที่ แค่ผมตั้งกระทู้แล้วลบไป อะไรมากมาย
อ่านให้แตกแล้วเอามาใช้สิคะ อย่าเอาแต่อ่านแล้วทะลุผ่านหัว เพราะมันจะไม่ได้อะไรเลย
อย่างน้อยลองหานิยายมาอ่านสักเล่มสองเล่ม //ไม่ได้บีบว่าต้องเขียนตามนั้น แต่จะทำให้เข้าใจเองว่านิยายมันควรเขียนยังไง
คงไม่ต้องสอนใช่มั้ยว่าอ่านแล้วทำไงต่อ โตแล้วนี่ บรัย//
ขอบคุณครับ คอมเม็นนี้น่าอ่านขึ้นมาเยอะเลยละครับ
เอ่อ ไม่รู้จะแนะนำยังไงดีเลยครับ ผมไม่เรียกว่ามันคือนิยายด้วยซ้ำนะ มันเหมือนนิทานครับ
ถ้ายังไงก็แนะนำให้ซื้อนิยายตามร้านหนังสือมาลองอ่านดูบ้างนะครับ สะสมประสบการณ์ก่อนจะลงมือเขียนจริงๆนะ
ผมว่าคุณยังอ่านนิยายมาไม่มากพอที่จะเขียนครับ
ก่อนจะเริ่มเขียนนิยาย หรือเขียนอะไรก็ตามที่ต้องใช้หลักภาษา
คุณควรเริ่มจากการอ่านหนังสือให้เยอะๆ มีคำศัพท์ในหัวเยอะๆ
แต่ก่อนหน้านั้นขึ้นไปอีก คุณต้องใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง(เป็นเรื่องโคตรบิดามารดร เบสิค)
เท่าที่ผมไปอ่านมา คุณยังผันวรรณยุกต์ไม่ถูกเลย คะ-ค่ะ นั่น-นั้น ฯลฯ สารพัดจะผิด
ต่อมา งานเขียนต้องมีย่อหน้าเพื่อความสวยงามและความสะดวกในการอ่าน แต่คุณไม่มี
ตัวหนังสือจะทำหนาไปทำไม เขียนไปตามปกติเลยครับ ทำตัวหนาไม่ได้ทำให้อ่านง่ายขึ้น
จุดน่าชื่นชมก็พอมี ผมอ่านแล้วยังเข้าใจอารมณ์ของเรื่องได้อยู่ เรื่องนี้มีแกนหลักให้เดิน
ถือว่าดีกว่าเรื่องแรงมากโข แต่ก็ยังไม่พออยู่ดี มันเหมือนบันทึกชีวิตเคนจังมากกว่านิยาย
สรุปแบบรวบรัด คุณควรเรียนภาษาไทยมากกว่านี้ หาหนังสือผันวรรณยุกต์ระดับเริ่มต้นมาอ่าน
แล้วค่อยไปหานิยายมาอ่านเสริมเพื่อให้รู้ว่า นิยายทั่วไปเขาเขียนกันยังไง
การเริ่มต้นทำอะไรเป็นสิ่งดี แต่ถ้าไม่มีพื้นฐาน ไม่มีข้อมูลห่-าเหวอะไรเลย
มาลองผิดลองถูกเองแบบที่คุณกำลังทำอยู่ ก็จะมีแต่เละเทะ
สุดท้ายก็จะมาอ้างว่า เรื่องแรกครับ เบาๆ นะครับ...
บอกเลยว่า มันเป็นอะไรที่เสียเวลามากกว่าไปนั่งหาข้อมูล หาพื้นฐานมาก่อนซะอีก
จากคนที่หวังว่าสักวันคุณจะเบิกเนตรได้
นั่นสินะครับ บางทีผมก็กำลังสงสัย การพิมพ์ภาษาไทย นั่น นั้น อยู่จริงๆครับ
ตรงนั่นสิ ที่นั้นใช่ไหม ผมก็สงสัยจริงๆละครับ แหม่ คุณนี่ช่างตาเเหล่มนะครับ
มันสะกิดใจ ทำให้ผมได้รู้ในสิ่งที่มือใหม่ไม่รู้ หรือมองข้ามในเรื่องง่ายๆ
ส่วนเรื่องนิยาย ผมกำลังคิดว่า จะทำให้มันเป็น นิยายเต็มตัว หรือ non - fic ดีเหมือนกันครับ
เรื่อง ตัวหนา จะแก้ไขให้นะครับ แต่ตอนนี้กำลังฝึกพิมพ์อะไรบางอย่างอยู่
เช่น ตัวหนาสื่อถึง บทที่จะต้องดำเนินต่อไป และ อธิบาย
ตัวธรรมดา ที่มี "" ผมคิดว่าน่าจะใช้ แทนคำพูดของตัวละคร และ อธิบายว่าใครกล่าว
หรืออารมณ์ของตัวละครในตอนนั้นๆ
ไม่งั้นมันจะมั่ว จนแยกไม่ออกว่า อันไหนบทอธิบายเรื่อง อันไหนบทคำพูดของตัวละคร แฮะๆ
ขอบคุณมากๆนะครับ ผมเชื่อว่า นักเขียนที่ชำนาญ มักจะมองเห็นสิ่งที่ นักเขียนมือใหม่ไม่เห็นจริงๆ
ตอนแรกว่าจะไม่ต่อแล้ว แต่พอเห็นคุณพิมพ์ตอบมาแบบนี้ก็เลยขอต่ออีกนิดนึงละกัน
คือ สิ่งที่เรียกว่าพื้นฐานเนี่ย ถ้ามันดีอยู่แล้วก็อย่าไปปรุงแต่งอะไรมันเลยครับ
อย่างที่คุณกำลังทำ ที่คุณคิดว่าตัวหนาสื่อถึงบทบรรยาย บอกเลยว่ามันคือความคิดที่ไม่ค่อยดี
ทั่วโลกเขาใช้กันเป็นมาตราฐานว่าบทบรรยายทั่วไปให้เขียนตัวปกติ ไม่ต้องมีหนาเอียง
แต่ถ้าคุณอยากอินดี้ ไม่อยากเหมือนใคร ก็ทำไปครับ ผมคงไปขัดเจตจำนงแห่งไฟของคุณไม่ได้
แต่ก็เตรียมใจรับคำวิจารณ์หรือทำใจรับที่ไม่มีคนอ่านเพราะปวดตากับตัวหนาของคุณไว้ด้วย
อ่อ แล้วผมก็ไม่ใช่นักเขียนที่ชำนาญหรอกครับ แค่คนที่อ่านนิยายมาประมาณ 20-30เล่ม
แล้วก็มีพื้นฐานภาษาไทยแน่นหน่อยเท่านั้นเอง
โห เจตจำนงแห่งไฟ นี่ท่านเอาแต่ใดมา เล่นผมงงกันเลยดีเดียว
สวัสดีค่ะ จากที่อ่านผ่านๆ มานะคะ อยากให้ท่านอื่นช่วยแนะนำก็ควรพูดจาดีๆ หน่อยนะคะ มันจะเป็นผลดีกับตัวท่าน
อย่างแรกที่อยากบอกนะคะ การที่จะให้นิยายท่านพัฒนา ท่านจะต้องแสวงหาด้วยตัวเองด้วยค่ะ ท่านจะต้องอ่านนิยายแนวที่ท่านแต่งให้มากๆ ฝึกเขียน ฝึกแต่ง หาเวลาอ่านเยอะค่ะ เดี๋ยวก็ดีเองแหล่ะ
ถ้าวิจาร์ณนิยายโดยตรง ผมรับฟังหมดนะครับ ไม่เคยปฏิเสธ
แต่พวกเขา มันออกทะเล เน้นตรงที่ ผมเคยตั้งกระทู้และลบ
ผมมีสิทธ์ที่จะท้วงในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง ซึ่งไม่เกียวกับนิยายเลย
เมื่อวานผมทนมาตลอดครับ จนเพื่อนเข้าทักว่า เอ็งโดนเล่นเเล้ว ก็เลยทำให้สบายใจอยู่หน่อย
อ๋อ.. ค่ะ เอาตามที่ท่านสบายใจนะ ส่วนตัวก็ไม่ค่อยได้เข้าบอร์ดอยู่แล้วค่ะ
ไปอ่านนิยายท่านมาค่ะ รู้สึกว่าภาษามันไม่ค่อยเหมือนนิยายนะ ท่านลองไปอ่านนิยายแนวๆ เดียวกันดูสิ ว่าวิธีเขียนเขาเป็นยังไง แล้วค่อยนำมาปรับปรุงค่ะ
ลิมไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรในกระทู้ก่อน ๆ นะคะ แต่จะไม่สนใจก็แล้วกัน
จากที่ตามไปอ่านใน link ที่จขกท. ให้มา สิ่งแรกที่ลิมรู้สึกคือประโยคมันแปลก ๆ ใช้คำพูดฟุ่มเฟือย ใช้คำซ้ำบ่อยเกินไป เช่น ชื่อเคนเนี่ย ไม่ต้องเรียกเคนตลอดเวลาก็ได้ มีคำอีกมากมายที่ใช้บรรยายลักษณะของคนคนหนึ่ง นอกจากนี้ยังมีคำผิด เช่น เคลียด - เครียด, นั่น - นั้น, คะ - ค่ะ ที่ใช้ผิดเกือบตลอดเลย ลิมก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญนะคะ แต่จากที่อ่าน ถ้าเรื่องนี้เป็นนิยายที่ลิมแต่ง มันก็มีอะไรที่ต้องเกลาอีกเยอะเลย เพราะอ่านแล้วรู้สึกไม่ลื่นไหล ยากที่จะบังคับตัวเองให้อ่านจนจบ และเมื่ออ่านจบก็ยังงง ๆ ว่า ตกลงนี่คือนิยาย หรือแค่บทความ ยิ่งเปิดกลับไปอ่านข้อมูลเบื้องต้นในหน้าหลักก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่ ว่าเรื่องที่อ่านไปเมื่อกี้นี้เป็นเรื่องเดียวกันรึเปล่า ถ้าลิมคลิกเข้ามาอ่านแล้วเจอแบบนี้ก็อาจจะเปลี่ยนใจไม่อ่านต่อได้ค่ะ
ขอบคุณครับ แสดงว่า ตอนนี้ต้องกลับไป ปรับปรุงเรื่องภาษาไทย เขียนให้ถูกต้อง
แล้วชื่อเคนเนี่ย ไม่ต้องเรียกเคนตลอดเวลาก็ได้ มีคำอีกมากมายที่ใช้บรรยายลักษณะ
ของคนคนหนึ่ง
จะให้ผมเรียกตัวละคร เคน ว่าอะไรดีครับ เขา ท่าน มัน หรืออะไรครับ
ขอยกตัวอย่าง สัก 3 ประโยค ผมนึกไม่ออกจริงๆ มีแต่ ตัวของเคนนั่น หรือ เคนนั่นเขาก็ทำ
มีแค่นี้ครับ 2ประโยคที่สื่อถึงตัวหลัก
ไปอ่านซะนะพ่อคุณ ช่วยได้แค่นี้
ถ้าจขกท. ใช้วิธีบรรยายแบบสรรพนามบุรุษที่สาม ส่วนมากก็จะเป็น ผู้ชาย - เขา ผู้หญิง - เธอ แต่มันก็ยังมีวิธีเรียกอื่น ๆ เพื่อไม่ให้ใช้คำว่าเขาหรือเธอเยอะเกินไป ตัวอย่างเช่น การเรียกลักษณะของตัวละคร ( เด็กน้อย เด็กชาย เด็กหนุ่ม เด็กสาว เด็กชายผมทอง เด็กผู้โชคร้าย ร่างบาง ร่างใหญ่) ที่อ่านแล้วรู้ว่าหมายถึงใคร การเลือกใช้คำเหล่านี้ให้ถูกที่ถูกเวลาก็มีผลต่อจังหวะ อารมณ์ ของนิยายเหมือนกันนะคะ
ศึกษาจากบทความที่คุณ 9-1 แปะไว้ให้ก็ได้ค่ะ หรือไม่ก็ไปหานิยายที่บรรยายโดยใช้สรรพนามบุรุษที่สามมาอ่านเยอะ ๆ แล้วมันจะซึมซับเข้าไปในหัวเองค่ะ
*แก้ไขเพิ่ม*
จะแต่งนิยายแบบไหน สไตล์ไหน ใช้คำยังไง มันก็ขึ้นอยู่กับจขกท. นั่นแหละค่ะ ถ้าพอใจที่จะเขียนแบบนี้ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเปลี่ยนตามที่คนอื่นบอก แต่มันอาจไม่ถูกจริตคนอ่านหลาย ๆ คน ทำให้สุดท้ายก็มีคนอ่านน้อย เพราะอ่านแล้วไม่เข้าใจ ไม่ชอบ หรือรู้สึกว่ามันน่าเบื่อน่ะค่ะ
คห.นี้แสดงถึงความอ่อนหัดและความไร้ประสบการณ์ในการอ่านของคุณครับ
มีความตั้งใจ แต่ยังอ่อนหัดนะ
เราลบลิ้งที่ให้เขาไปล่ะค่ะ พอจะช่วยก็ไม่ตอบสนองแต่ก็ยังจะเอาเนอะ ด้านจังเลยค่ะ
ถ้าเขาไม่พัฒนาไปมากกว่านี้ แนะนำให้เมินจะดีกว่าค่ะ
เมินผมเถอะครับ ผมขี้เกียจมานั่งตอบคำถามบ้าๆ เช่น เกี่ยวกับกระทู้
บางคนก็เหมือนจะทำให้ตัวเอง ดูฉลาด แต่ผมยังหาสาระในคอมเม็นบางคนไม่ได้
มีแต่นำความโชคร้ายมาให้ผม เช่น การว่าร้าย ประชด ถ้าใครว่า มันคือสาระ
ลองให้คนอื่นว่าร้ายคุณ ประชดคุณดู มันคงรู้สึกไม่ดีๆแน่ๆ
และ ผมยังเกียจพวก เหยียบย้ำความรู้สึกของคนอื่น เป็นเรื่องตลก
ผมคงมองพวกเขาว่าเป็นพวก ไม่มีความเป็นมนุษย์ พุดไปก็เสียเวลาป่าวๆ
ถ้าแต่งนิยายยากขนาดนี้ และยากที่จะสามารถเลี้ยงตัวเองได้ ขนาดนี้
ผมคิดว่า จะไม่สนใจซื้อและเขียนนิยาย หันไปเขียนบทความแทนละ ปัญหาเยอะจริงๆ
เพราะว่า ตอนนี้ผมทำอะไรก็ผิดครับ ไม่ว่ากัน ถือว่าเป็นบทเรียนในราคาแพงมากๆในชีวิต
มีความสนุกดีออก ที่ได้รู้ว่าสังคมเด็กดี มีทั้งดี และ เอียงไปด้านร้ายนิดๆ
แต่ผมก็ไม่สนใจนะ เพราะ คิดว่า มันไม่จำ ต้องไปคิดในเรื่องที่มีความสำคัญต่ำ
และเรื่องเขียนนิยาย ก็ คือ สิ่งที่ผมมองหา และทำอะไรใหม่ๆบ้าง ก็เท่านั่นเอง
อดทน และพยายาม ก็คงคิดว่า ทำได้เท่านี้ สำหรับตอนนี้จริงๆ
ที่ผมกำลังให้ความสำคัญจริงๆ คือ ศึกษาวิธีเขียนจริงๆ
ปล. ถ้าคุณจะลบลิงค์การสอนเขียนนิยายก็ลบไปเถอะครับ
แต่ดูเหมือนคุณ จะจิตนิดๆนะครับ
อื้ม ยังอยู่อีกเหรอคะ นึกว่าจะลบนิยายหนีหายไปซะอีก ดีแล้วล่ะ เพราะถ้ารีบหนีหางจุกตูดไปคุณก็จะเข้าอีหรอบเดิมๆและไม่มีการพัฒนา
ก็แสดงว่าอ่านแล้วนี่ ถึงรู้ว่ามันเป็นลิ้งอะไร จริงมั้ยล่ะ
ไม่อ่านก็ไม่เป็นไร แค่อยากให้รู้บ้างว่าบางคำถาม กูเกิ้ลเสริชหาก็เจอแล้ว
ไม่มีการพัฒนาการเอาซะเลย ก็อย่างว่านะ คนแก่บางคนสมองไม่ได้โตตามอายุน่ะ
อ่านแต่ฮาวทูและหนังสือพัฒนาตัวเอง ถ้าจบแค่อ่าน ยังไงก็ไม่ช่วยให้ชีวิตดีขึ้น
เราจิตหรือเปล่าไม่รู้นะ แต่เราพอใจมากกว่านะ เพราะเราไม่ได้จิตป่วยแบบคุณน่ะนะ
ถ้าสนุกที่จะมาตอบก็โอเคนะคะ ยิ่งทำให้คนอ่านของคุณหนีๆไปให้หมด เรามีความสุขมากเลยล่ะค่ะที่ทำให้คนที่จะมาอ่านนิยายคุณมองคุณในทางแย่ๆ //พูดตรงไปไหมนะ
คิดเหรอคะว่ากระทู้นี้จบแค่ในนี้ เพราะเราส่งลิ้งให้พี่นักเขียนบางคนเขามาอ่านด้วย
เอาเถอะ มองเราในทางร้ายๆก็ร้ายให้สุดเลยนี่ล่ะค่ะ เกรียนมาเกรียนกลับ ไม่อยากโกง
อย่างน้อยก็จะได้รู้น่ะ ว่าควรเอาสมองตัวเองไปลงในเรื่อง การควบคุมตัวเอง บ้างนะคะ อย่าโง่
ผมรู้สึกว่า มีคนแนะนำไปเยอะแล้วนะครับ คือกระทู้เก่าๆ ที๋โพส คุณไม่ได้ปรับปรุงเลยเหรอ???
แล้วนี้จะลบอีกใหม???
ลบนิยายไปละครับ เอ๊ะนี่คุณจะมาตามเรื่องนั่นอีกหรอครับ ผมเลิกสนใจไปนานแล้ว
ตอนนี้กำลังศึกษาวิธีเขียนนิยายจากลิงค์อยู่ครับ อีกอย่างถ้าเขียนนิยายจริงๆจัง
ถ้าจะให้ผมเจอคนแบบว่า เห้ยลบกระทู้ไหม ไม่ปรับปรุงเลยหรอ
ผมว่าจะตอบเม็นนี้สำหรับเรื่อง ลบกระทู้เป็นครั้งสุดท้าย และจะนำเอามันออกจะหัวไปละครับ
แล้วคุณไม่เห็นหรอครับ ว่าผมเบื่อแค่ไหน เลยต้องตั้งหระทู้ใหม่ นี่แสดงว่า คุณต้องเป็นพวกขี้ตื้อ
ขนาดนัก แบบว่ากัดไม่ปล่อย แค่เขียนนิยาย ถ้าจะล้อกันขนาดนี้ ผมว่า ผมไม่เขียนก็ได้ครับ
คุณก็คงบอกว่าเชิญเลย สินะครับ ใช่สิ ผมมันทำอะไรก็ผิด แหม่ แค่ไม่เขียนนิยาย ก็มีปัญญาซื้อ
ข้าวกินเองครับ ไม่ได้ขอข้าวกิน พอเถอะนะครับ ผมอารมณ์เสีย ขนาดหนีมาตั้งกระทู้ใหม่แล้วนะ
มันเป็นแค่เวลาว่างๆ ฝึกทำอะไรใหม่ๆ บ้าง
เปล่าครับไม่ได้หมายถึงนิยาย แต่หมายถึงกระทู้ พวกนี้อ่าครับ
เปล่าครับผมไม่ได้หมายถึงกระทู้ครับ แต่ผมหมายถึงนิยายครับ
เรียนให้ทราบตามตรง...
นาทีที่เปิดเข้าไปแล้วเห็นรูปแบบการจัดหน้ากระดาษแบบแปลกประหลาด(ไม่มีย่อหน้า/ตัวหนาตัวบาง) กับการสะกดคำผิด(แบบมหาศาล) แค่นี้ผมก็ไม่อ่านต่อแล้วครับ
แนะนำให้ปรับปรุงเรื่องภาษา(เขียน)และรูปแบบการจัดหน้าก่อน เรื่องพล็อตเรื่องคาแรคเตอร์ผมยังไม่พูดถึง
และอีกอย่างหนึ่งที่สำคัญมาก..
คือถ้อยคำที่คุณ จขกท. ตอบโต้กับสมาชิกบอร์ดท่านอื่นๆ ครับ มันทำให้ผมที่ไม่เคยรู้จักกับคุณ จขกท. มาก่อนเกิด Bad impression อย่างมาก อย่าลืมว่านิสัยใจคอของนักเขียนก็เป็นปัจจัยหนึ่งนะครับที่ทำให้นักอ่านอยากจะอยู่กับท่านไปนานๆ
แล้วผมพอจะมีสิทธ์เลือกที่จะไม่อยู่กับพวกที่คอยมาตามตื้อผมไหมครับ?
นักเขียนดีๆมีครับ และผมโต้ตอบกับพวกเขามาแล้ว
แต่-สมาชิก ที่ขนาดผมยังไม่เชื่อว่า หกเจ็ดดาวที่อยู่ในเด็กดีมานาน
ก็ไม่ต่างจากพวกผมที่เป็นหนึ่งดาวอย่างผมและคนอื่นๆด้วยซ้ำ
นิสัยใจคอของผมเป็นอย่างไรละ เมื่อผมเจอคนตอบเม็นเป็นร้อยๆว่า เห้ยจะลบกระทู้อีกไหมเนี่ย?
แทนที่คุณอยากให้นักอ่านอยู่กับผมไปนานๆ แต่ผมเนียจะเลือกตรงกันข้าม คือ
อยากให้นักอ่าน ที่มาตอบ เห้ยกระทู้จะลบไหมเนี่ย ไปไกลๆ ไม่งั้นก็หนีไปเลย
ถ้าแต่งนิยายมันยากขนาดนี้ สู้เขียนบทความให้กำลังใจคน ที่ท้อแท้ ผมว่ายังได้บุญกว่า
ขนาดเต่งนิยาย แนวชีวิต ให้กำลังใจ ยังมีมารมาคอยหลอกหลอน นิยายนี้จะแต่งจบได้อย่างไร
ถ้านิยายเรื่องนี้แต่งจบ ผมว่ามันคงอเมซิ่งมากๆ ขนาดตอนแรก ยังโดนเละขนาดนี้
11-1 # ผมจะรออ่านผลงานของคุณนะครับ
ผมคิดว่ากำลังพยายามอยู่ครับ หาแรงบัลดาลใจจากคนที่ประสบความสำเร็จ
การเขียนนิยาย เขาบอกว่า การเกิดมันต้องเจ็บปวดต้องร้าวรวดและทรมาน
ของ อ. กนกวลี พจนปกรณ์ ในหัวข้อ 'กว่าจะมาเป็นนักเขียน
พอผมได้ลิงค์ที่คนแนะนำให้เสร็จ ติดง่อมแง่มเลยครับ คิดว่าจะไม่ตั้งกระทู้ละ
เพราะ เนื้อหาสาระ มีครบหมดแล้วละครับ
ยังไงก็ยินดีด้วยนะครับ ที่ตัดสินใจคิดจะกลับมาเขียนนิยายต่อ เท่านี้ก็ช่วยยืนยันความมุ่งมั่นในการเขียนของคุณได้แล้วครับ อาจจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่ แต่พวกเราสนับสนุนนักเขียนที่ตั้งใจจะเขียนอย่างจริงจังครับ
แล้วก็ขอแนะนำว่า ต่อไปนี้ หากตั้งกระทู้อะไรแล้วมีคนมาแสดงความคิดเห็นซึ่งอาจจะโยงเข้าดราม่า อย่าลอยไปตามน้ำครับ พาเขาฉีกกลับเข้าประเด็นไม่ก็เมินเฉยซะ เพราะมันจะเป็นผลดีกับตัวคุณเอง
คอมเมนต์นิยายไปแปะไว้ให้แล้วนะครับ แต่ไปในชื่ออื่น กลัวจะหงุดหงิดลูกตา เพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่าย ยังคงรอคอยวันที่คุณสำเร็จในวิชาการเดินเรื่องแบบไม่ก้าวกระโดน ข้ามภพข้ามชาติอะไรของคุณนี่แหละนะครับ
ปล.แค่บอกว่าอายซะตั้งแต่แรกดราม่าก็น้อยลงละ ไม่น่าแถไปไกล อย่างน้อยผมล่ะคนนึงที่เข้าใจ เพราะมันเป็นระบบการป้องกันตัวอย่างนึงของมนุษย์ ไม่แปลก
ผมขอแนะนำว่า ก่อนแต่งนิยายก็ต้องอ่านนิยายก่อน จริงๆ เชื่อเหอะ
อ่านแล้วเปรียบเทียบกับของตัวเอง น่าจะง่ายกว่าให้คนอื่นหาตำหนิทีละอย่างสองอย่าง
แล้วก็มีเรื่องตามมาอีก เอาให้ได้พอประมาณแล้วค่อยเอามาลงก็ไม่ช้าไปหรอก
เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว
ผมเคยเสียเวลาแต่งนิยาย 6 เดือน แต่แล้วหลังจากอ่านนิยายไปสองเรื่องก็พบ ข้อดีข้อเสีย
ของนิยายเรื่องแรกของตัวเอง จากนั้นก็แต่งใหม่ให้ดีกว่าเดิม
กระทู้แรกที่ผมเคยตั้งก็มีดราม่าและออกนอกเรื่องบ้างเหมือนกัน แน่นอนว่าเจ้าของกระทู้จะ
ไม่พอใจ แต่ถ้าปล่อยเวลาเอาไว้สักพักแล้วลองอ่านดูใหม่ โดยไม่มีอคติ คอมเม้นท์แย่ๆ
ที่เคยดูราวกับฝันร้ายมันไม่ได้แย่ขนาดนั้น ส่วนหนึ่งเกิดจากจิตใจเราคิดไปเอง
ขอยืนยันว่าเกือบทุกคน(อาจจะไม่ใช่ทุกคน)ที่มาตอบกระทู้ให้นั้นล้วนหวังดี ถึงจะมีอารมณ์
โกรธเคืองกัน ถ้าคุณเจ้าของกระทู้รู้จักพวกเขาดีพอจะไม่กล่าวหาว่าร้ายอย่างที่เคยเป็นมา
ในบางครั้ง เมื่อผมไปอยู่ในสังคม แน่นอนครับ ผมไม่รู้จักพวกเขา
แต่คุณก็คงพอทราบ เมื่อมีใครเดินมากล่าวหาคุณ ทั้งๆที่ เรา ถามเรื่องนิยาย
แต่เขากลับกล่าวหา เรื่อง ลบกระทู้ทิ้ง เนื่องจากอยากรู้ข้อความในกระทู้นั่น
แต่สำหรับผม มันออกทะเล และ พยายามเดินหนี จากบุคคลนั่น ซึ่งไม่ไหวใจ
เป็นใครก็หนีครับ ผมเชื่อเลย ไม่มีใครหรอกที่จะมานั่งทรมาณ เถียงกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง
ใครจะว่าผมยังไงก็ช่าง แต่ผมจะพยายามพัฒนาตัวเอง ก็เพียงพอใจสำหรับผมแล้ว
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?