(ชวนคุย) เมื่อนักอ่านเจองานก๊อปจะรู้สึกยังไง

[Marry Pink]

 สมมุติว่านายเอกเป็นแต่งนิยายเรื่องหนึ่งแล้วก็อัปนิยายในเด็กดีมาตลอด แต่อยู่มาวันหนึ่งนายสองอยากแต่งนิยายแต่ไม้รู้จะเขียนยังไงเลยไปเปิดอ่านนิยายของนายเอกก นายสองเกิดชอบนิยายของนายเอกขึ้นมา เขาอ่านเนื้อหาและบุคลิกตัวละครจนหมดแต่ไม่ได้กดติดตามอะไร นายสองเริ่มเขียนนิยายของตัวเองขึ้นมา แต่เอาบุคลิกและนิสัยของตัวละครรวมถึงพล๊อตเรื่องของนายเอกมาหมด แต่แค่เปลี่ยนชื่อตัวละครแล้วดัดแปลงมาเรื่อยๆ
  พออยู่มันวันหนึ่งนายเอกก็ได้อัปนิยายของตัวเองแล้วกดเข้าไปดูในคลังนิยาย แต่เขาก็พบนิยายของนายสองซึ่งมีหน้าปกและคำบรรยายคล้ายๆกับนิยายของตัวเอง นายเอกกดเข้าไปดูนิยายของนายสองก็พบว่า Intro และเนื้อหาเหมือนกับนิยายของตัวเองเลย นายเอกรู้สึกงงแต่ก็ไม่ได้ทำหรือเข้าไปถามอะไร 
 แต่อยู่มาวันหนึ่งน้องหวานซึ่งเป็นแฟนคลับนิยายของนายเอกอยู่ก่อนแล้ว ได้เข้าไปค้นหานิยายอ่านในคลังนิยาย เธอเห็นนิยายของนายสองซึ่งได้อัปได้เพียง 2 ตอนแต่พออ่านคำบรรยายแล้ว ก็เกิดสนใจอยากจะอ่านขึ้นมา แต่เมื่อเธอกดเข้าไปอ่านแล้วรู้สึกว่านิยายของนายสองนั้นเหมือนกับนิยายของนายเอกมากจริงๆ
  หลังจากนั้นนายเอกและนายสองก็อัปนิยายของตัวเองมาโดยตลอด แต่นายสองยังคงเข้าไปอ่านและเอาเนื้อหาในนิยายของนายเอกมาดัดแปลงอยู่ตลอด นายเอกเองก็ลองเปิดไปดูนิยายของนายสองเพื่อดูว่าเหมือนของตัวเองหรือเปล่า นายเอกรู้สึกโกรธและสับสนมากจนระบายคงไปในคอมเม้นนิยายของตัวว่าตัวเองโดนก๊อปงาน น้องหวานเริ่มรู้สึกแปลกๆเมื่อได้อ่านนิยายทั้ง 2 เรื้องและยิ่งได้อ่านคอมเม้นของนายเอก


เมือเรื่องมาถึงจุดๆนี้ถ้าคุณเป็นน้องหวานคุณจะรู้สึกอย่างไรบ้าง

Comments

[มั ง ก ร ข า ว]

รู้สึกว่าต้องหยุดอ่านนิยายของนายสองทันที 

เกลียดการก๊อปปี้ผลงานมาก!

[Sky สกาย]

รู้สึกแย่ครับ ถึงผมจะยังไม่ได้อัพนิยายลงก็เถอะ.. แต่ถ้าโดนก็คงแย่นะ หรือให้เป็นน้ำหวานผมก็ไม่ชอบเหมือนกันแหล่ะ คงเลิกอ่านนิยายของนายสองทันที ไม่ชอบการก๊อปปี้ครับ

[ฟอกขาวถมดำ]

หยุดอ่านนิยายของนายสองทันที แล้วถ้านายเอกยังไม่มีทีท่าจะทำอะไรเพิ่มเติม แน่นอนว่าต้องยุ... เอ้ย! สนับสนุนๆ ให้นายเอกไปเคลียร์กับนายสองโดยพลันครับ คอยเป็นสายซัพพอร์ตให้นายเอก(แต่ถ้าเขาไม่ต้องการก็คงเฉยๆนะ)

[ปลายย]

มุมของน้องหวาน ยังไม่ได้รู้หรือแน่ใจว่าใครเป็นคนก๊อป

พอระแคะระคายแล้ว ตัวนิยายของทั้งสองก็อาจจะน่าสนใจขึ้นว่าจะลอกกันได้สักกี่น้ำ ในกรณีที่นักเขียนยังไม่เคลียร์กัน และยังอัพแข่งกันอยู่แบบนี้

[BlackReader]

พิสูจน์ก่อนนะว่าก๊อปมั้ยถ้าก๊อป....ก็ไปอ่านของจริงสิ ฮ่าๆ ไม่มีไรยาก ชิวๆ

[บังเอิญเห็น]

กระทู้นี้ตั้งได้พอเหมาะกับที่เจอนิยายเรื่องนึงซึ่งเราคิดว่าน่าจะมีเจตนาก็อบปี้นิยายวัยรุ่นของนักเขียนคนดังมาค่ะ ถึงจะยังไม่ได้อัพก็ตาม

เราไม่ได้เป็นแฟนของนักเขียนท่านนั้นนะคะ แต่จำเรื่องนี้ได้จากกระทู้ที่พูดถึงนิยายวัยรุ่น แล้วเขายกตัวอย่างถึงนิยายของนักเขียนท่านนี้มา เราจำได้เพราะพล็อตแปลก โดยเฉพาะน้ำอมฤต 55+ ฟังดูเป็นแฟนตาซี อิอิ เห็นจากคำโปรยแล้วคุ้นๆ ตรงที่มีน้ำอมฤตที่ทำให้สวย แต่ต้องให้ผู้ชายหล่อๆจูบถึงจะได้ผลอะไรประมาณนี้ พอดูที่ชื่อผู้เขียนแล้วเป็นคนละคนกัน เราก็เลยลองคลิกเข้าไปดู มีข้อมูลเบื้องต้นที่บอกถึงชื่อเจ้าของผลงานตัวจริง และระบุว่า *ไรจ์ก็อปปี้มาแด๊ะๆไม่มีคำไหนที่พลาดเลยค่ะไว้ใจได้ แต่อาจมีบางคำที่ไรจ์คิดว่ามันดูแปลกๆเลยอยากขอเปลี่ยนจะได้หนุกๆนะคะ*

เห็นแบบนี้แล้วอึ้งเลยค่ะ

[mbth96 (จะออกไปแตะขอบฟ้า)]

ถ้าเป็นแฟนคลับนายเอกอยู่ก่อน ต้องรู้ดีว่าเขาเขียนก่อน เราจะไม่สนับสนุนผลงานของนายสองค่ะ และจะเอาไปคอมเม้นบอกด้วยว่าเจอเหมือนกัน ให้นายเอกจัดการทำอะไรสักอย่างกับนายสองด้วย  

[คุณพีทคุง พิธันดร]

พอดีเรื่องนี้เล่าด้วยมุมมองพระเจ้า เลยรู้ว่า นายเอกเขียนก่อน นายสองมาเจอ แล้วเอาไปดัดแปลง

โลกในความเป็นจริงไม่เหมือนนิยายตรงที่ ไม่มีใครมีมุมมองพระเจ้าครับ นายเอกทำอะไร มีแต่นายเอกที่รู้อยู่แก่ใจ นายสองก็เหมือนกัน ในกรณีทั่วไปที่มีความคล้ายคลึงกันบางส่วน นายเอกก็ไม่มีทางรู้ว่านายสองก๊อปจริงหรือไม่ บางทีนายสองอาจจะเขียนเองแล้วกลับมาแคลงในว่านายเอกเป็นคนก๊อปก็ได้ แนวคิดในนิยายสมัยนี้ พูดจริงๆ ก็คือมันเริ่มวนเวียนไปมาแล้ว

ในโลกความเป็นจริง เกิดขึ้นมาแล้วหลายกรณี

(1) ก๊อปจริง จับได้จริง 

(2) น่าจะก๊อป แต่จับไม่ได้ไล่ไม่ทัน

(3) ไม่ได้คล้ายอะไรนักหนา แต่คนอ่านมโนว่าคล้าย คนถูกกล่าวหาก็ซวยไป

(4) คล้ายแต่บอกไม่ได้ชัดเจน ถ้าดัดแปลงก็เป็นแบบชาญฉลาด แถมออกมาได้ดี

อย่างหนึ่งที่พึงตระหนักคือ แนวคิดในโลกนี้ ไม่มีอะไรใหม่แล้วครับ ทุกอย่างถูกผลิตมาซ้ำไปซ้ำมาหลายพันหลายหมื่นรอบ เพียงแต่เราจะเคยได้เห็นได้รับรู้มากน้อยแค่ไหนเท่านั้น คนเขียนงานทุกคนกว่าจะเขียนแต่ละเรื่องออกมา ชีวิตเคยพบเคยเห็นอะไรมามากมาย สิ่งที่คนหัดเขียนนิยายตั้งกระทู้ถามกันมากว่า "แรงบันดาลใจ" มาจากไหน

ดังนั้น ไม่มีอะไรใหม่ใต้ผืนฟ้า การเจตนาหยิบเอาแรงสมองคนอื่นมาดัดแปลงหาประโยชน์ใส่ตัวนั้นเป็นเรื่องไม่ดี และเราไม่ควรสนับสนุน แต่คนภายนอกที่จะ "ตัดสิน" ก็ต้องตระหนักว่า คนตัดสินต้องเป็นคนที่รู้เรื่องราวในโลกวรรณกรรมพอควร อ่านเป็น คิดเป็น อย่าตัดสินด้วยอารมณ์และเฮตามกันไป 

การลอกงานคนอื่นส่งผลเสียต่อการสร้างสรรค์วรรณกรรมเพียงไหน การหลับหูหลับตากล่าวหาใครว่าลอกก็ส่งผลเสียพอกันครับ บทสุดท้ายคือคนหมดกำลังใจที่จะสร้างสรรค์งานด้วยกันทั้งสองทาง