Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ใกล้จะขึ้น ม.5 แต่ยังคิดไม่ตกเรื่องคณะเลยค่ะ

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนที่เข้ามาอ่าน

เราเป็นนักเรียนสายศิลป์-ภาษา อายุ 16 ปีแล้วล่ะค่ะ ในเดือนพฤษภาคมนี้ก็จะเป็นนักเรียน ม.5 เต็มตัวแล้ว แน่นอนว่าก็ใกล้จะเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยแล้วด้วยเช่นกัน แต่เรามีปัญหาเหมือนกับเด็กม.ปลายหลายๆคนเลย คือ เรายังค้นหาตนเองไม่พบ

ที่เรามั่นใจคือ ไม่ชอบวิชาเลขมากๆ ตั้งแต่เด็กเลยค่ะ
เราชอบวาดรูป แล้วก็คิดว่าภาษาก็เป็นสิ่งที่น่าเรียนต่อเหมือนกัน เราคิดว่าเรียนภาษาก็สนุกดีน่ะค่ะ เราเคยตัดใจไปแล้วว่าคงไม่เรียนทางวาดรูปต่อหรอก ให้มันเป็นแค่งานอดิเรกก็คงพอ แต่พอโตขึ้นเรื่อยๆ เราชักไม่แน่ใจ เราเป็นคนโลเลมากๆค่ะ ตัดสินใจอะไรชักช้า ไม่รู้ว่าตนเองต้องการอะไร คิดแล้วก็คิดอีก ก็คิดว่า หรือจะเรียนทางวาดๆต่อดีล่ะ เอ๊ะ หรือว่าไปทางภาษาดีนะ ..?

เราได้มีโอกาสไปดูงาน Open House ของคณะสถาปัตย์ สาขานิเทศศิลป์ของลาดกระบังมาสองครั้งค่ะ ซึ่งทั้งสองครั้งก็มอบแรงบันดาลใจให้เรามากๆ เราคิดว่าน่าเรียนจังเลย แต่ด้วยความที่เราไม่กล้าตัดสินใจ ไม่กล้าคิด ไม่กล้าทำ ความมั่นใจในตนเองน้อยนิดมากๆ เราคิดว่าเราอาจจะทำไม่ได้ จนตอนนี้เราก็ยังสับสนในตนเองอยู่ว่าจะไปทางภาษา หรือทางนิเทศศิลป์ดี เราจึงยังไม่ได้เริ่มติววาดรูปอะไรทั้งนั้น ฝีมือเราก็ไม่ได้เจิดจรัสหรือดีไปกว่าคนอื่นเขานัก ถ้าจะไปทางนี้จริงๆ ควรจะเริ่มติวตั้งแต่ตอนนี้แล้ว

คุณพ่อคุณแม่ของเราค่อนข้างสนับสนุนค่ะ ถ้าจะไปทางศิลปะ แต่กลับเป็นตัวเราเองที่ไม่มั่นใจว่าจะเอาอย่างไรดี มันรู้สึกแย่มากๆค่ะ รู้สึกโหวงๆว่าอนาคตเราจะเป็นยังไง มองเพื่อนที่วางแผนอนาคตไว้หมดแล้ว แล้วหันมามองตนเองก็รู้สึกแย่กับตนเองขึ้นไปอีก

ล่าสุดเรารู้สึกผิดต่อคุณแม่มากๆ ท่านพยายามช่วยเราเต็มที่ค่ะ ท่านลองถามที่ติวเรื่องคอร์สเรียนไว้ให้ แล้วก็ถามว่าเราสนใจจะลองรึเปล่า ถ้าไม่รีบเดี๋ยวจะเต็มเอานะ เราก็ผัดๆมาเรื่อยๆ เร่บอกท่านว่าขอคิดไปเรื่อยๆก่อน จนสุดท้ายเราก็ตกลงกับท่านว่าจะลองดู แต่ช้าเกินไปค่ะ คอร์สนั้นเต็มแล้ว แม่เราบ่นเสียดาย แล้วก็เงียบไปพักหนึ่งเลยรู้สึกละอายใจค่ะ เรื่องของเราแต่คุณแม่ช่วยเราขนาดนี้ พวกท่านบอกว่าถ้าชอบทางนี้ ท่านก็สนับสนุนค่ะ เราอยากร้องไห้จริงๆค่ะ ทั้งที่พ่อแม่เราสนับสนุนเรา ท่านอยากให้เราได้เรียนสิ่งที่ชอบและมีความสุข แต่เรากลับยังไม่รู้ว่าต้องการอะไรกันแน่

เราคิดเรื่องมหาวิทยาลัยมาตลอดค่ะ คิดมาเรื่อยๆ แต่พอคิดแล้วก็เครียด หนักใจมากๆ สุดท้ายก็เลยไม่ได้คิดอะไรจริงจัง จนมาถึงตอนนี้ที่เป็นช่วงปิดเทอม และใกล้จะขึ้นม.5 การอยู่ว่างๆทำให้เราคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาและคิดหนักมากขึ้นเรื่อยๆ จนมาพิมพ์กระทู้นี้ล่ะค่ะ (น้องๆอย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะ ควรคิดตั้งแต่เนิ่นๆ T T)

พิมพ์มค่อนข้างยาว ประเด็นจริงๆก็คือ เราโลเล เลือกไม่ถูกระหว่างทางภาษากับนิเทศศิลป์ค่ะ เราไม่รู้ใจตนเอง ไม่รู้ว่าอยากไปทางไหน
เราอาจจะแค่อยากระบายให้ใครสักคนฟัง แต่ถ้าใครจะแนะนำอะไรก็แนะนำได้เลยนะคะ รู้สึกแย่จริงๆ

ขอบคุณค่ะ ;_;


แสดงความคิดเห็น

3 ความคิดเห็น

IF1606 12 มี.ค. 59 เวลา 00:59 น. 2

สวัสดี เราก็เป็นเด็กปี 61 เหมือนเธอนะ :)

เราเป็นเด็กวิทย์-คณิต มีเป้าหมายคือเราอยากเป็นหมอ

สิ่งที่ทำให้เรารู้ว่าเราอยากเป็นคือตอนม.ต้นเรามีโอกาสได้อ่านนส.เล่มนึงที่แนะนำเกี่ยวกับการเรียนหมอ พออ่านจบแล้วเราก็จินตนาการตัวเองตอนสวมเสื้อกาวน์ ได้ช่วยคนไข้
เราใจเต้นแรงมาก เผลอยิ้มออกมาไม่รู้ตัวด้วย (แต่จุดนั้นคนอื่นอาจมองว่าเราเป็นบ้า 5555)
มันเป็นเหตุผลที่ทำให้เราเข้าเรียนสายวิทย์-คณิตทั้งๆที่ถนัดภาษามากกว่า

ที่พูดมาไม่ค่อยมีสาระหรอก แต่ที่อยากแนะนำคือ ถ้าไม่รู้จริงๆก็ลองนึกภาพตัวเองตอนทำอาชีพนั้นหรือเรียนคณะนั้น ขณะที่นึกภาพอ่ะเธอมีความสุขมั้ย เธอใจเต้นแรงกับมัน แค่คิดถึงมันเธอก็รู้สึกตื่นเต้นรึเปล่า หรือเธอรู้สึกอึดอัด ไม่อยากนึกถึงมัน พอนึกแล้วก็อยากจะสลัดมันไปให้พ้นๆ (เก่งไม่เก่งไม่ใช่ประเด็นหรอก เพราะถ้าเรามีความฝันจริงๆ ความพยายามจะพาเราไปถึงจุดนั้นเอง จากที่เราคิดนะ 5555)

พอเธอนึกมาถึงจุดนี้แล้ว เดี๋ยวเธอก็ตอบตัวเองได้เอง

หรือถ้าเธอไม่รู้จริงๆ สับสนมาก เราแนะนำให้ไปค่ายแนะแนวนะ ที่พวกพี่ๆของคณะนั้นเค้าจัดขึ้นอ่ะ ได้เยอะมากกกกกกกก เธอจะได้ทั้งวิธีการเตรียมตัวสอบ ชีวิตการเรียนในคณะนี้ต้องเรียนอะไรบ้าง ได้เจอสภาพแวดล้อมสังคมจริง ได้เพื่อนที่มีอุดมการณ์เดียวกันด้วย และที่ได้แน่ๆเลยก็คือ เธอจะได้รู้ว่าตัวเองเหมาะกับคณะนี้มั้ย เธอควรไปต่อหรือจะทิ้งมัน เราว่ามันช่วยได้มากๆเลยอ่ะ

สู้ๆนะเธอ ไม่ต้องรีบ หาตัวเองให้เจอดีกว่าต้องมานั่งเสียใจทีหลัง ไม่ต้องเครียดมากก็ได้ เพื่อนเราก็หลายคนที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองอยากเป็นอะไร แต่มันก็เลือกจะตั้งใจเรียนละก็อ่านนส.ไปเรื่อยๆเหมือนกัน

เป็นกำลังใจให้เนอะ สู้ไปด้วยกัน #dek61 ไฟท์ติ้ง ^-^



1
อรันต์ 23 มี.ค. 59 เวลา 19:15 น. 2-1

ขอบใจมากๆนะ เป็นคำแนะนำดีมากๆเลย อ่านวนหลายรอบมากๆ ;///; เราจะลองเก็บไปคิดๆดู
เป็นกำลังใจให้เธอด้วยเช่นกันนะ
ไฟท์ติ้ง !

0
riaFF 19 มี.ค. 59 เวลา 01:55 น. 3

ตามความคิดของพี่นะคะ

ตอนแรกพี่ก็เป็นแบบน้องเลย ตอนนี้พี่กำลังจะขึ้นม.6 พี่ก็ถนัดทางวาดรูปเหมือนกัน พี่เรียนศิลป์ภาษา พี่ก็สับสนว่าจะเข้าอันไหนดี ระหว่างคณะที่เกี่ยวกับวาดรูปกับพวกเกี่ยวกับภาษา เพราะว่าเราถนัดวาดรูปมากกว่าภาษา แต่อยากลองไปทางภาษามากกว่า เพราะคิดว่าอนาคต ถ้าเราได้ภาษา เราอาจจะมีโอกาสในการทำงานมากขึ้น และเพราะไม่มั่นใจว่า ถ้าเราไปเรียนทางศิลปะ การวาดภาพ พอไปเจอของจริง เราจะทำได้ไหม ก็เลยตัดสินใจว่าจะเข้าคณะที่เกี่ยวกับภาษา จริงๆ พี่อ่อนภาษามากเลยนะ แต่ก็อยากลองว่ามันจะยากขนาดไหน ค่อยไปจำไปท่องเอาก็ได้วะ พี่ก็เสิชเน็ตหาๆ ว่ามันมีคณะไหนบ้างที่เกี่ยวกับภาษา จบมาเป็นอะไร ยังไง ตอนแรกก็เล็งไว้อักษรดีมั้ย แต่ไปเจอการจัดการโรงแรมและการท่องเที่ยวล่ะแบบ เฮ้ยย คือมันน่าจะโอที่สุดสำหรับชีวิตเราแล้ว เพราะเราเป็นคนชอบเที่ยวอยู่แล้ว ก็เลยคิดว่า คณะนี้น่าจะไม่ยาก เพราะเราชอบด้วย แต่ก็ไม่รู้จะเป็นแบบที่คิดไว้รึป่าว

1
อรันต์ 23 มี.ค. 59 เวลา 19:25 น. 3-1

ขอบคุณมากๆนะคะ กำลังคิดอยู่เหมือนกันค่ะว่าถ้าไปทางวาดรูป จะไหวกับมันไหม ถ้าต้องทำเป็นงานเป็นการจริงๆจะทำได้รึเปล่า หรือว่าอยากให้เป็นงานอดิเรกต่อไปกันแน่
ขอให้คณะที่พี่เลือกเป็นไปตามที่พี่คิดไว้นะคะ โชคดีค่ะพี่ ! ขอบคุณอีกรอบสำหรับความเห็นของพี่ค่ะ ; w ;

0