จะทำยังไงกับแฟนเก่าของแฟนที่ไม่ยอมจบ

[Dangbod]

ใครจะคิดว่าวันนี้มันจะเกิดขึ้นจริง เคยได้ยินหลายคนพูดถึงว่า “การเป็นแฟนกับคนที่เราแอบชอบ เราต้องทำยังไง“
นั้นสิต้องทำยังไง
เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้ว เรามีแฟนอยู่คนหนึ่ง เราคบกับเขามาจะ3ปีแล้ว เราผ่านอะไรมาด้วยกันก็เยอะ เยอะมาก
เขาเป็นทอม ตอนคบแรกๆก็อยู่ด้วยกันตลอด คือง่ายๆแรกๆอะไรมันก็ดีทั้งนั้นต่างคนต่างมองไม่เห็นข้อเสียของกันและกัน
พออยู่ตัวเริ่มเห็นข้อเสีย เรายอมรับว่างี่เง่า หึงหวงเป็นที่หนึ่งแต่เชื่อว่าผู้หญิงทุกคนมี เรากับเขาเริ่มมีปัญหากันก่อนวันครบรอบ1ปี มันกลายเป็นเรื่องใหญ่โต เขาทะเลาะกับที่บ้านเขาถึงขั้นตัดแม่ตัดลูก เพียงเพราะแม่เขาอยากให้กลับบ้านไปแต่งงาน ตรงๆนะบ้านเขาไม่เปิดเรื่องเพศที่สาม แต่เราก็อยู่เคียงข้างเขามาตลอด ในตอนนั้นเราเรียนอยู่ปีสุดท้ายกำลังจะจบแล้ว พอจบเราก็หางานทำปกติ แต่เรายังไม่ได้งานเลยกลับบ้านไปช่วยงานที่บ้าน เขาเลยตามเรากลับไปด้วย พอกลับมาก็ตกงานกันทั้งคู่ วันนั้นเราเหลือเงินติดตัวอยู่ 500 เราก็เครียดนะ ไหนค่าห้องจะมา อาหารหมาก็ต้องซื้อ งานก็ไม่มีทำ ตื่นเช้ามาเราพบความจริงอีกอย่างคือเขากับที่บ้านดีกันแล้ว และวันนั้นเขาก็เก็บของกลับบ้านโดยทิ้งเราไว้ในกรุงเทพฯกับเงิน 500 บาท และค่าห้องที่กำลังจะมาอีกในไม่กี่วัน เครียดคะ คสช.ก็เข้ามาปฏิวัติพอดี สำหรับเรากลัวไหมไม่นะเพราะออกมาเรียนแล้วอยู่คนเดียวตั้งแต่ปี1 แต่ตอนนั้นบอกเลยร้องให้ทั้งคืนเพราะตลอดเวลาเราอยู่เรากินด้วยกันแถมมาเจอปัญหาตกงาน เงินไม่มีอีก เสียใจที่คนที่เรารักทิ้งเราไปในวันที่เราลำบากแต่เราไม่เคยทิ้งเขาเลยแม้ว่าในวันนั้นเขาจะไม่เหลืออะไรก็ตาม สุดท้ายเราบอกความจริงกับแม่บอกไปร้องให้ไปสะอื้นยกใหญ่ แม่เลยโอนเงินมาให้เราใช่ (จริงๆกลับบ้านได้แต่เราอยากยืนด้วยตัวเองให้ได้ถึงจะกลับ) พอเรามีเงินเขาก็กลับมา เราก็ตัดสินใจกลับไปอยู่กับเขาอีกครั้ง หลังจากนั้นเราทะเลาะกันแรงขึ้นมีครั้งหนึ่งเขาบอกว่าให้เราไปผูกคอตาย เราบอกเลยอึ่งและงงมากไม่คิดว่าจะได้ยินคำนั้นจากปากเขาแต่เพราะรักก็ยังอยู่กับเขาเหมือนเดิม แล้วมาถึงครั้งที่เราจะรับปริญญา ในตอนนั้นเราคุยกันไว้ว่า ขอให้เขาจ่ายค่าห้องคนเดียวก่อน 1 เดือน เดือนต่อไปเราจ่ายเอง เพราะไหนจะค่าชุดครุย ค่าช่างถ่ายรูป ค่าจองรูป อีกอย่างเรากำลังจะจัดฟันเหลือติดเครื่องมือจ่ายงวดที่2อีก 5000 บาท เขาบอกได้ไม่ต้องเครียดเดี๋ยวค่าห้องเขาจัดการเอง เราก็สบายใจ เรารับปริญญา31 ม.ค. วันที่29 ธ.ค. กลับมาจากทำงานเจอห้องที่ว่างเปล่า เขาเก็บของออกไปตอนเช้า หลังจากที่เราออกไปทำงาน ทั้งงงทั้งเสียใจสับสนเครียดมากรายจ่ายเข้ามาเต็มๆและที่ต้องจ่ายเพิ่มอีกอย่างคือตอนที่เขาขนของเขาทำกุญแจใหญ่ล๊อคหน้าห้องล่วงโดนกระเบื้องหน้าห้องแตก เราต้องจ่ายในสิ่งนั้นทั้งที่เราไม่ได้ทำเพียงเพราะห้องเป็นชื่อเรา แต่ครั้งนี้เราไม่ร้องให้เหมือนครั้งแรกเพราะทำใจมาสักระยะคนเรามีครั้งแรกยังไงครั้งที่สองก็มี สุดท้ายหลังปีใหม่เขากลับมา แต่เราก็รู้สึกว่ามันไม่โอเคแล้ว แต่ก็ยังคบเพียงแค่แยกห้องกันอยู่ ไปไหนเราก็ไปของเราคนเดียว เขาจะบอกขี้เกียจ มาห้องเราก็จะไม่พกโทรศัพท์ กลับห้องไปตั้งแต่1ทุ่มโทรหาเราอีกที3ทุ่ม บอกซักผ้า อาบน้ำ คนเราอยู่ด้วยกัน 2 ปีเราก็ต้องรู้ว่าเขาเป็นแบบไหน แต่ก็แล้วแต่เขา พอมาถึงวันเกิดเรา เดือนนั้นเราต้องขูดหอนปูนเราเลยขอยืมเงินเขา1000 เขาบอกได้ไม่มีปัญหา พอถึงเวลาเงินเดือนออกเขาซื้อทุกอย่างที่ขว้างหน้า (เรารู้ว่าเขาขี้เหนียวมากก่อนจะใช่เงินคิดมากสุดๆกลัวไปทุกเรื่อง) แต่ในเดือนนั้นเราก็แปลกใจแต่ไม่อยากคิดมาก พอใกล้ๆจะถึงวันที่ต้องเอาเงินให้เรา เขาบอกว่าเงินไม่พอ ถ้าให้เราวันเกิดก็ไม่มีเค้กนะ เราเลยพูดว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวขอแม่ก็ได้เก็บไว้เถอะ เขาก็ยิ้มเหมือนดีใจมากอ่ะ เราก็เลยคิดว่าคนๆนี้เราจะพึ่งพาเขาได้ไหม ในวันที่เราเดือดร้อนเจอปัญหากับไม่เคยเจอเขาเลย แต่ในวันที่เขาเจอปัญหา เขากลับเจอเราตลอด เราจึงตัดสินใจเล่นโซเซียลเหมือนเดิม ตอนนั้นเรามีแต่เฟต เราเล่นทวิสเตอร์ และเจอทอมคนหนึ่ง ดูเขาเพ้อเจออ่ะ และตกในสถานะการเดียวกันเลยแต่ไม่ได้ทักนะแค่เหนื่อยๆยังไม่อยากคุยกับใครแต่เราก็ส่องตลอดรู้สึกชอบอ่ะแต่ก็เห็นเขามีแฟนแล้วดูรักกับแฟนดีในเฟตแต่ทำไมในทวิสเตอร์ถึงเพ้อเจอ ด้วยความที่เรารีทวิสเขาเยอะวันนั้นเขาก็ทักเรามา เราก็คุย คุยไปคุยมา@ไลน์กันพอมีไลน์เขาก็เลยปรับทุกข์กับเราเล่าสิ่งที่เขาเจอมาให้เราฟัง เราก็รับฟังและก็ให้คำปรึกษาบ้างเพราะเรารู้ว่าเวลาทุกข์ใจสิ่งที่เราอยากได้คือคนที่เข้าใจและรับฟัง ในเวลานั้นตั้งแต่หลังวันเกิดเรากับแฟนก็ห่างกันมากขึ้นทั้งที่อยู่ห่างกันแต่ตึกตรงข้ามแต่แทบไม่เจอหน้ากันเลยวันนั้นเราเลยตัดสินใจโพสอะไรบางอย่างเขาโทรมาว่าเราว่าไร้สาระ ปัญญาอ่อนไร้เหตุผล เราเลยตัดสินใจเอาของทุกอย่างคืนเขาไป สิ่งที่เขาทำวันนั้นคือปล่อยเราเดินออกมาโดยไม่รั้งเราร้องให้จนตาบวมร้องทั้งคืน แต่ความรู้สึกหลังจากนั้นคือมันโล่งมาก เราก็เลยทำตามใจตัวเองอยากคุยกับใครอยากจีบใครเราก็ทำเรายังคุยกับคนนั้นเหมือนเดิมแต่ช่วงนั้นมันก็เศร้านะแต่แค่ไม่มีน้ำตาและคนที่เราเจอในทวิสนั้นแหละที่ทำให้เรายิ้มได้หัวเราะได้เหมือนเดิม แต่แฟนเราไม่จบยังคงแสดงตัวเราจึงบอกไปว่าคุณหมดโอกาสที่จะใช่คำว่าแฟนแล้วเพราะในวันที่คุณมีโอกาสรั้งคุณกับปล่อย เราก็เดินหน้าคุยกับคนนั้นต่อเรื่องที่เขาเจอเราขอไม่พูดแต่มันไม่ใช่เรื่องดี เขายังอยู่ด้วยกันเราก็ทำได้แค่ให้คำปรึกษาและรับฟังแต่เราก็ไปเพ้อเจอในเฟตนะจนน้องที่เขารู้ว่าเราเลิกกับแฟนเตือนว่าอย่าเพ้อเจอเพราะถ้าแฟนเราอ่านเขาจะคิดว่าเรายังรอและต้องการเขา เราเลยตัดสินใจหยุด คนที่เราคุยเขาเลยถามเราว่าเราชอบใครหรอเราก็ไม่บอกเพราะเรากลัวเขาหายไปไม่คุยกับเราอีก เขาก็ถามเราแบบนี้ทุกวัน(ลืมบอกเราโทรคุยกันทุกคืนวีดิโอคอลหากันตลอดเพราะว่าแฟนเขาออกไปหา...เขา) วันนั้นเราโมโหเราเลยบอกไปก็บอกว่าคุยอยู่คนเดียวโง่จริงๆหรือแกล้งโง่กันแน่ เขาเงียบเขาถามอย่าบอกนะ...ว่าเราเลยบอกเออใช่เราเลยบอกจะหายไปก็ได้นะเราโอเค เขาบอกเขาไม่หายไปไหนหรอกหลังจากนั้นก็คุยกันทุกวันสุดท้ายเขาเลยบอกว่าเราก็ทำให้เขารู้สึกดีและอยากเดินหน้า และแล้วเราก็คบกันซึ่งไม่รู้ว่าตกลงคบกันวันไหน5555รู้ตัวอีกทีคือต่างคนต่างหึงหวงกันเต็มทีแล้ว สุดท้ายเราเลยนัดเจอกันเราก็กลัวนะเพราะเราไม่สวยกลัวเขาไม่ชอบแต่เขาก็บอกเขาคบคนที่ใจไม่ใช่หน้าตาเราเจอกันสองครั้งแล้วตอนนั้นเขาก็ตกงานเลยเลยบอกให้เขาย้ายออกมาหางานในกรุงเทพไหมไม่ต้องเครียดเรื่องห้องอยู่กับเราได้เราไม่ว่าอีกอย่างเราคบกันแล้วมีอะไรก็ต้องช่วยกัน เขาก็ตัดสินใจมา แรกๆที่อยู่ด้วยกันก็ทะเลาะกันบ่อยเพราะแฟนเขาไม่จบยังโทรมาทักไลน์มาตลอดแต่เราก็คิดว่าเขายังไม่ชัดเจอกับเรามากพอเราแสดงตัวไปก็คงไม่ดี สุดท้ายเขาเลยเปลี่ยนเบอร์ใหม่บล๊อคไลน์เหมือนๆนางจะหายไปป่าวจ๊ะนาง@เฟตเรามาแล้วส่งข้อความที่นางกับแฟนเราเคยคุยกันส่งมาให้ดูเราเลยบอกแฟนว่าช่วยเคลีย์ด้วยถ้าไม่เคลีย์เราเคลีย์เองเขาเลยโทรไปบอกให้นางหยุดนางบอกนางไม่หยุดนางจะทำทุกทางให้ได้แฟนเรากลับไปแฟนเราเลยบอกว่าถึงต้องเลิกกับเราในวันนี้เขาก็ไม่กลับไป เพราะสิ่งที่เขาทำ เขาถามแฟนเรากับมาว่าทำไม่อ่ะ เราก็เลยงง แฟนเราเลยบอกว่า”ในวันที่ขอร้องให้อยู่แต่..บอกว่าชอบเขาและเลือกเขามีความสุขที่ได้คุยได้อยู่กับเขาแล้ววันนี้จะกลับมาทำไม” นางตอบแฟนเรามาว่า “ในช่วงเวลาที่นางเลือกผู้ชายคนนั้นนางไม่เคยลืมแฟนเราเลยนะ” เราถึงกับงงพูดมาได้ไงว่ะ คุณจะใช่ทั้งทอมทั้งผู้ชายในเวลาเดียวกันบ้าไปแล้ว แฟนเราหันมามองหน้าเราแล้วบอกว่าเขาไม่อยากคุยแล้วมันไม่รู้สึกอะไรแล้วเขาไม่ได้รักมันแล้ว เราเลยบอกงั้นก็พอเขาเลยว่างสายไปก็เหมือนจะจบแต่ไม่จบนางติดต่อแฟนเราไม่ได้นางเข้าทางแม่แฟนเราแทนจ้า ทั้งไปหาโทหาแต่แฟนเราก็บอกว่ายังไงเขาก็ไม่กลับไปหาผู้หญิงคนนี้แน่นอน เขาเคยผ่านการมีครอบครัวมาแล้ว และแฟนเรากับที่บ้านก็รับได้ทุกอย่างรักเด็กคนนั้นเหมือนลูกแท้ๆพอในวันที่มีทุกอย่างเขากับบอกว่าเขารักผู้ชายคนนั้นคนที่เพิ่งรู้จักแค่ไม่กี่เดือนและทิ้งคนที่อยู่ร่วมทุกข์รวมสุขกับเขามาเพียงเพราะแค่คำว่ารู้สึกดี แล้วมาวันนี้จะเอาทุกอย่างคืนเพียงเพราะแค่ว่าไม่เหลือใคร ทุกวันนี้เราก็ยังทะเลาะเพราะเรื่องนี้นะเพราะบางทีเราก็ไม่ชอบอ่ะ เป็นคนจากไปแล้วจะเดินกลับมา ยังใช่คำว่าแฟนกันอยู่แต่ไปนอนกับผู้ชายจับมือถือแขนไม่อายใคร ผู้หญิงแบบนี้มีจริงในโลกด้วยหรอ และดูเหมือนเขาจะยังไม่ยอมจบง่ายๆ จะทำยังไงดีกับผู้หญิงคนนี้ดี
ปล.เท้าความมาซะเยอะเลยแค่อยากให้ละเอียดแต่ถ้าละเอียดจริงๆคงยาวกว่านี้