นิยาย เรื่องแรก

[palmy]

เราเป็นคนหนึ่งที่เชื่อเรื่อง “ความรัก”
วันแรกของการเปิดภาคเรียน วันนี้ฉันมาโรงเรียนวันแรก รู้สึกตื่นเต้นมาก ก็เหมือนกับเปิดภาคเรียนทั่วไปแต่วันนี้ฉันจะได้เจอกับพี่ที่ฉันได้คุยมาตลอดตอนปิดเทอม และก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี แต่วันนี้ยังไม่ได้เจอพี่เค้าเลย ใจหนึ่งก็รู้สึกดีนะ ถ้าเจอคงไม่รู้จะทำตัวยังไง แต่อีกใจหนึ่งอยากเจอมากๆ แต่ก็ไม่เจออยู่ดี ต้องกลับรถประจำอีกแหละไม่ชอบเลย แต่ดีปี้นี้มีรุ่นพี่ที่สนิทกันข้างบ้านนั่งกลับมาเป็นเพื่อน เทอมนี้ก็มีสิ่งดีๆอยู่บ้าง
วันที่สองของการเปิดภาคเรียน ก็เหมือนเดิมเหมือนปกติ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เรียน พัก เรียน กลับบ้าน วันนี้ก็ไม่เจอพี่เค้าอีกแล้ว
วันที่สามของการเปิดภาคเรียน วันนี้เป็นวันที่ดีมาก เพราะได้เจอกับพี่เค้าและ มีเด็กเข้ามาใหม่และได้อยู่ห้องเดียวกับเรา ฟินมาก น่ารักเวอร์ อยากสนิทกับเค้าจัง
วันที่สี่ของการเปิดภาคเรียน วันนี้อยู่ๆเด็กใหม่เข้ามาทำความรู้จัก เขินมากๆ และได้เฟสแล้วด้วย รู้สึกว่า อยากมาโรงเรียนทุกวันเลย
วันที่ห้า วันนี้พี่เค้า มาขอเราเป็นแฟน เรายังไม่ได้ตอบอะไรไปเลย เพราะเราเริ่มรู้สึกดีกับเพื่อนใหม่ห้องเดียวกับเรา เราไม่รู้ว่าเราควรตอบตกลงดีไหม ? วันต่อมา เราก็รู้สึกดีกับพี่เค้านะ แต่ยังไม่มากพอที่จะ คบกันเป็นแฟน รู้สึกเศร้านะแต่ทำไงได้ก็เรากลัวว่า วันหนึ่งถ้าเรากับพี่เค้าต้องเลิกกันจริงๆเราคงเข้าหน้ากันไม่ติด เป็นความรู้สึกที่แย่มากๆ วันต่อมา เราก็ใช่ชีวิตตามปกติ พี่กับเราก็ยังคุยกันเป็นพี่น้องเหมือนเดิม เราว่าแบบนี้แหละดีที่สุดแหละ สำหรับเรา เราไม่รู้ว่าสำหรับพี่เค้า แบบนี้นี้ดีหรือยัง แต่กับเพื่อนห้องเดียวกับเราเรารู้สึกดี จริงๆนะ ถึงเค้าจะมาแค่ชั่วเวลาสั่นแต่ก็รู้สึกดีมากเลย แล้วอยู่เพื่อนก้องเดียวที่เรารู้สึกดีด้วย ก็หายไปเลย ทั้งที่ก่อนหน้านั้นก็คุยกันดีอยู่ ก็ งง อยู่นะว่าทำไม อยู่ดีๆก็หายไป แต่ตอนก็ทำทุกอยากให้เป็นเมื่อเดิม เราไม่รู้หรอกนะ ว่าคนที่เรารู้สึกดีด้วยรู้ยังไง กับเรา แต่พอเค้าหายไปรู้สึก “คิดถึง” มากเลย หลายวันต่อมา วันก็มีคนเค้ามาคุยด้วยนะ แต่เป็นแบบนี้แหละ คุยแค่แปปเดี่ยว เดี่ยวก็หายไป เหมือนคนอื่นๆนั้นแหละ เราเลยไม่ค่อยแน่ใจกับคนที่เข้ามาคุยกับเราว่าเค้าชอบเราจริงรึเปล่า หรือแค่อยากให้เราเป็น ตัวแทนของคนที่ทิ้งเค้าไป พอคนที่เค้ารักกลับมา ก็ทิ้งเรา เราเลยไม่อยากจะตัดสินใจ คบใครง่ายๆ จนถึงตอนนี้เราก็ยังไม่เคยมีแฟนเลย แต่ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ถ้าคนมันใช่ มันก็ใช่เองแหละ หลายวันต่อมา อยู่ๆคนที่เรารู้สึกดีกับเค้าก็โผ่ลมาพร้อมกับเซอร์ไพรส์ ขอเป็นแฟน แต่ตอนนั้นเราก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันนะ เลยบอกไปว่าขอ คิดดูก่อนแหละกัน แล้วไปรู้ความลับบ้างอยากของเค้า คือ เค้าจะมาขอเราเป็นแฟนตั้งแต่ ตอนที่พี่เค้ามาขอเราเป็นแฟน แต่ว่าตอนนั้น เค้าจะมาขอเราเป็นแฟนแล้วแต่ว่า พี่เค้าดันมาขอเราเป็นแฟนสะก่อนเลย ไม่ได้ขอเราเป็นแฟน แหละที่เค้าหายไปก็คือ หายไปทำใจแหละ เพราะที่พี่เค้าขอเราเป็นแฟนเรายัง ปฎิเสธ เค้าไม่กล้าจะมาขอเราเป็นแฟน แต่เราไม่รู้ว่า รู้สึกะไรขึ้นถึงมาขอเราเป็นแฟน แต่เราก็เริ่มชอบเค้าแล้วนะ แต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าจะคบไปได้นานแค่ไหน เราคงทำใจไม่ได้แน่ๆ ถ้าเป็นคนนี้ เราเลย ขอเวลาเค้าหน่อย อยากรู้อะไรบ้างอยาก อยากแน่ใจกว่านี้ ว่าเค้ารักเราจริง เพราะเราก็ไม่เคยมีแฟน และไม่คิดว่ามันจะมาเร็วขนาดนี้ เราเลยซับซ้อน เราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไงต่อไปดี ตอนนี้เราเลย เรียนอยากเดียวเลย เพราะเราคิดว่าจะได้ไม่มีเวลาว่างไปคิดเรื่องพวกนั้น สองอาทิตย์ ผ่านไป เค้าก็มาขอคำตอบจากเรา เราเลยตอบไปว่า ตกลง และเราก็คบกัน แต่ตอนนั้นเรายังเด็กมากจริงๆ เราต้องเลิกกัน ไม่รู้จริงๆว่า หลังจากเลิกกันไปแล้วเราควรทำยังไงต่อไป เราไม่อยากจะคิดเลย เราเลยอยากย้อนเวลากลับไปมากๆ เราอยากกลับไปแก้ไข อดีต ที่เราทำผิดพลาดแบบนี้
แต่ หนึ่ง อาทิตย์ ต่อมา เค้าก็มาขอโทษเราแหละบอกว่า จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว เรารู้สึกมากเลย เราไม่คิดเลย ว่าเค้าจะกลับมา เพราะเรื่องนี้เราผิดด้วยกันทั้งคู่แต่ก็ยังไงแล้ว เราก็ปรับความเข้าใจกันแล้ว แหละเราก็สัญญากันแล้วด้วยว่า จะมีเหตุผล มากกว่านี้ แหละหลังจากนั้นเราสองคนก็ตั้งเรียน ช่วยเหลือกันหละจบ ไปด้วยกัน แหละมีงานดีๆทำ เราเลยเป็นคู่รักที่น่าอิจฉาที่สุด แหละนี้ก็เป็นเรื่องราวที่ดีที่สุดในชีวิต ของเรา แหละจะไม่ลืมเลย ว่ากว่าเรา จะไดมาเจอกันและได้มารักกัน ต้องผ่านอะไรมาบ้าง แหละเราอยากจะบอกทุกคนว่า เราไม่ควรที่จะรีบคบกับคนที่เราไม่แน่ใจว่ารักเค้ารึเปล่า เพราะไม่อย่างนั้น เราก็จะเจ็บด้วยกันทั้งคู่