กว่าจะเขียนนิยายได้แต่ละตอน ต้องบิ๊วอารมณ์ก่อน
ตั้งกระทู้ใหม่
หลายๆคนเวลาเขียนก็ต้องบิ๊วอารมณ์ในการแต่งนิยายแต่ละตอนของตัวเองอยู่แล้ว
กว่าจะได้แต่ละตอนยากเย็นแสนเข็ญ ฮ่าๆ
แต่ละวันต้องเปิดเพลงฟังไปด้วยตลอด ยิ่งเพลงที่เข้ากับตอนที่คิดไว้ในหัวยิ่งไหลลื่น
นักเขียนทุกคนในเว็บเด็กดี ก็คงจะฟังเพลงกันใช่ไหมคะ?
ไม่ใช่แค่นักเขียน นักอ่านก็เช่นกัน
*ไม่มีไร อยากโพสต์เฉยๆ ^^ พอดีกำลังฟังเพลงบิ๊วอารมณ์ องค์จงลงบัดเดี๋ยวนี้ หึๆ
BANANA
26 เม.ย. 59 เวลา 13:02 น.
947
views
11 ความคิดเห็น
สำหรับผมนี่ ยิ่งฟัง ยิ่งคิดไม่ออกแฮะ เว้นแต่ว่าจะเป็นพวกเพลงที่ไม่มีเสียงร้อง หรือพวกเสียงธรรมชาติ ธารน้ำไหล เสียงนกร้อง เสียงฝนตก
ผมนี่จะตั้ง play list ไว้ใน youtube เลย
เป็นเฉพาะวันที่อารมณืเสียค่ะ ที่ฟังเพลงแล้วคิดไม่ออก สำหรับเจ้าของกระทู้เอง ถ้าวันไหนหงุดหงิดมากๆเปิดเพลงแม่งดังๆเลย ขออภัยที่ไม่สุภาพค่ะ อิอิ
บางครั้งนี่ฟังเพลงบิวท์กันเป็นเดือนค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
โอ้ววว ซาร่าเป็นเดือนเลยรึ แต่ถ้าได้ขี้เกียจขึ้นมาคงเป็นปี เรื่องที่เขียนอยู่ก็เช่นกัน จบมหาลัยเลยหยิบมาเขียนต่อ
เป็นปีนี่ยังไม่เคยถึงค่ะ เพราะคนอ่านจะมาทวงในช่วงที่เราอารมณ์ดีขึ้นหรือว่างอยู่ เลยกลับมาเขียนต่อ นานสุดที่เคยเป็นนี่บิวท์อยู่สามเดือนค่ะ แต่ที่เคยดองนี่ประมาณ 7-8 เดือนค่ะ
เจ้าของกระทู้นี่ตั้งแต่จบมัธยมหกมั้ง ตอนนี้ผ่านมา 5-6 แล้วเพอ่งหยิบมาเขียน แฮ่ๆ
ช่วงนี้นั่งดูแต่โคนัน เผื่อเขียนแนวสืบสวนกับเขาได้บ้าง
เมื่อก่อนติดโคนั่นเหมือนกันนะ พอแก่ๆมา ติดการ์ตูนญี่ปุ่นหวานแวว นิยายรักอะไรเทือกนั้น
นัดกับคนอ่านไว้ค่ะ แล้วมันจะออกมาเอง
เป็นคนชอบเขียนงานเดธไลน์เป็นปกติไม่ว่าจะนิยายหรืองานวิชาการทั่วไป
ปรากฎว่างานที่ทำเดธไลน์ออกมาดีกว่าที่นั่งเขียนๆลบๆเป็นเดือน
ร้องไห้หนักมาก....
เป็นการสปีดตัวเองดีเหมือนกันค่ะ นัดกับคนอ่าน
เพลงมันมันส์ช่วยไมไ่ด้ ฟังไปด้วย ลุกเต้นไปด้วย สนุกดีออก นิยายรึ นึกออกก็พิมไป นึกไม่ออก เต้นสิคะ รออะไร เพลงมัน ฮ่าๆ
เคยดูหนังพวกตัวเอกเป็นนักเขียน เวลาเขียนเรื่องอะไรก็จะตัดเป็นฉากแล้วก็มีเพลงหนุกๆ ประกอบ เลยลองทำบ้าง เปิดเพลงเขียนนิยาย ผลคือนั่งนิ่งอยู่หน้าคอมนิ้วไม่ขยับสักติ๊ด มันตีกันมั่วไปหมด เขียนเงียบๆ โอเคสุดสำหรับผมครับ 555+ นั่งฟังนิ้วตัวเองกระแทกคีย์บอร์ดเป็นอะไรที่ไพเราะสุดเเล้ว
ฟังไปตามที่สุ่มมาในลิสต์ค่ะ
ยกเว้นฉากที่เศร้าๆน้ำตาซึมนี่ต้องเปิดเพลงโศกจนบางทีเกือบจิตตกเอง 555
เราแต่งแฟนฟิคเป็นส่วนใหญ่ บางทีช่วงไหนแต่งเรื่องไหนก็ฟังเพลงเรื่องนั้นค่ะ
ตอนคิดพล็อตฟังครับ
แต่ตอนเขียนไม่ค่อยได้ฟัง เพราะต้องเขียนอย่างเดียวเลย แอบดองนิยายไว้นาน
จะมาเขียนก็ประมาณ 1-2 วันที่จะต้องอัพนิยายพอดีครับ
ปกติเราเขียนนิยายจะปิดทุกอย่างให้เงียบเพื่อให้ตัวเองมีสมาธิค่ะ
แต่ถ้าพูดถึงการบิ้วอารมณ์... เล่นเกม ดูหนัง ฟังเพลง บลาๆ เป้ฯชม.ค่ะ กว่าจะสร้างอารมณ์ได้ 555
ผมไม่ค่อยฟังเพลงบิวท์อารมณ์นะ ส่วนใหญ่ฟิลมันจะมาช่วงดึกๆ นี่กำลังดี บรรยากาศเงียบๆ อุณหภูมิเย็นสบาย แต่งได้ไหลลื่นนักแล ส่วนวันไหนร้อนก็นอนเป็นผักเฉาอยู่บนเตียง 555
อารมณ์มาช่วงดึกๆเหมือนกันแต่ นอนดึกมากไมไ่ด้ เดี่ยวตื่นมาทำงานไม่ทัน ฮ่าๆ
บทมี้จะนึกไม่ออกก็คือไม่ออก ทนเขียนๆ ไปก่อน
พอได้ไอเดียก็ค่อยมาเสริมหรือแก้ไขทีหลัง
พยายามปลงกับการอยากส่งฝาอิชิ 'ตัน'
แล้วทำใจให้สบายยยย
รู้สึกว่าแกจะพูดไปคนละประเด็นแล้วนะ ประเด็นมันอยู่ที่อารมณ์เฟ้ย! ตั้งสติหน่อย
อย่าถือคนรั่วเลยนะ ช่วงนี้บ้าๆ บอๆ จบนิยายตัวเองไม่ได้สักที จะทำอะไรก็ทำไม่ได้
จริงๆ มีอารมณ์หรือไม่มีก็เขียน พยายามเขียนไปเรื่อยๆ ฮ่าๆ แต่ก็ต้องมีอารมณ์ร่วมกับนิยายด้วยแหละถึงจะเขียนออกมาได้อย่างเต็มที่ในขณะนั้น พอกลับมาอ่านอีกรอบ ก็เสริมได้อีก เหมือนมันไม่สุดสักที
งงสินะ เหมือนแบบกลับมารีไรท์หลังจากที่ลืมไปแล้ว โอ้ นี่ฉันเขียนอะไรออกไป ตรงนี้เป็นแบบนี้น่าจะโอนะ อะไรงี้
ปล.ข้ามเมนต์นี้ไปเถอะ
เฮ้ คิดถึงคุณมี้๊ ช่วงนี้หายติสรึยังค่ะ สบายดีใช่ไหม
ฮ่าๆ อ่านเมนต์แล้วรู้สึกว่ายังติสท์อยู่ไหมเล่า ถถถถ
สบายดีๆ เห็นอัพนิยายซะตามอ่านไม่ทันแล้ว
ปั่นโหดจริงๆ พล็อตกำลังกระเด็นสินะ สินะ อิจฉาๆ
กอดดดดดด
ปั่นไปมั่วละตอนนี้ ฮ่าๆ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?