กลอนภาษาไทย

[[_.☆JaNnApA★._]]

กลอนภาษาไทย

คุณค่าภาษาไทย

เป็นคนไทยต้องรักภาษาไทย

รักษาไว้ให้อยู่ได้เนานานหนอ

อย่าทำร้ายลายลักษณ์ที่ถักทอ

ที่แม่พ่ออนุรักษ์ตระหนักคุณ

ภาษาไทยนั้นเป็นภาษาชาติ

อย่าประมาทใช้ผิดให้เคืองขุ่น

ครูท่านสอนสั่งไว้เลยนะคุณ

ความว้าวุ่นแห่งภาษาจะมากมี

ถ้าเมื่อใดไร้ภาษาที่มีอยู่

คงอดสูอายเขาไปทุกที่

และอาจสิ้นชาติไทยไปด้วยซี

เพราะวิถีชีวีที่เปลี่ยนไป

ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีค่า

มากยิ่งกว่านพรัตน์เป็นไหน ไหน

มวลหมู่แก้วถึงมีค่ากว่าสิ่งใด

คงมีได้แค่เพียงค่าราคาเงิน

แต่คุณค่าของภาษามีสูงส่ง

ช่วยดำรงความเป็นชาติไม่ขัดเขิน

เพราะภาษาแสดงลักษณ์จำหลักเกิน

กว่าค่าเงินตรา...แต่สง่าอยู่ที่ใจ

เป็นคนไทยต้องรักภาษาไทย

รักษาให้อยู่นานนานจะได้ไหม

อย่าทำลายภาพลักษณ์ความเป็นไทย

โดยที่ไม่รู้ค่าภาษาเอย ฯ

แต่งโดย :  อรุโณทัย  ประพันธ์ 

กลอนภาษาไทย

ภาษาไทยสวยงาม

ภาษาไทยงดงามด้วยน้ำเสียง

ถ้อยเรียบเรียงหวานหูไม่รู้หาย

สื่อความคิดสื่อความรู้สื่อแทนกาย

สื่อความหมายด้วยภาษาน่าชื่นชม

เกิดเป็นไทยภาษาไทยเขียนให้คล่อง

กฎเกณฑ์ต้องรู้ใช้ให้เหมาะสม

จะพูดจาน่าฟังทั้งนิยม

เจ้าคารมเขาจะหมิ่นจนสิ้นอาย

ภาษาพูดสนทนาพูดจาทัก

เป็นสื่อรักสื่อสัมพันธ์ความมั่นหมาย

แม้นพูดดีมีคนรักมักสบาย

แต่พูดร้ายส่อเสียดคนเกลียดกัน

วัฒนธรรมล้ำค่าภาษาสวย

ทุกคนช่วยออกเสียง “ร” ขอสร้างสรรค์

แม้นออกเสียง เป็น “ล” เขาล้อกัน

คนจะหยันชาติเราไม่เข้าที

สระ “เอือ เป็น “เอีย” ฟังเพลียนัก

บอกที่รัก ช่วยซื้อ “เกีย”..ที่ร้านนี่

ขอ “ซมเซย” จะเชยแท้ แม้พาที

วอนน้องพี่ต้องช่วยกันจรรโลงไทย

ผมได้เลิกแต่งงานในวันนี้

เป็นเลิกดีเลิกงามยามสดใส

ออกเสียงฤกษ์ เป็นเลิก ครั้งคราใด

คงทำให้สื่อสารผิด..คิดเสียดาย

ภาษาไทยงดงามด้วยความคิด

แม้นอ่านผิดก็เขียนผิด..คงเสียหาย

เขียนอ่านไทยให้ถูกด้วยช่วยผ่อนคลาย

สื่อทั้งหลาย..ต้องช่วยกัน..นั้นอีกแรง..

โดย : ครูพิม  ประพันธ์