ระบายจากเด็ก59 ที่ซิ่วอยู่บ้าน
ตั้งกระทู้ใหม่
เด็กซิ่วก็มีหัวใจ
คือว่าเราเป็นเด็กซิ่วที่เลือกจะอยู่บ้านค่ะ เพราะติดคณะที่ไม่ชอบ เลยคิดว่าอยากจะลองสอบใหม่ปีหน้าไปเป็นเด็ก60 ตอนแรกก็รู้สึกแปลกๆนะคะ ไม่คิดว่าตัวเองจะเลือกซิ่วมาอยู่บ้านแบบนี้ แต่เพราะว่ามีความฝันเลยอยากจะลองทำให้ได้ดูซักครั้งปล.ใจจริงอยากจะตอกหน้ากลับไปว่า ฉันก็อยากทำตามความฝันจะพูดบั่นทอนทำไม (โว้ยยยย!!) - -
อ่านหนังสือ เอาเข้าจริงๆโมเม้นต์แบบตั้งใจอ่านหนังสือหลายๆชั่วโมงเนี่ย ใจเราก็คิดว่าอยากจะสอบให้ติดก็ต้องพยายามอ่านๆ อ่านๆๆๆๆเข้าไป แต่พอเจอกับตัวเรา ว่ามันลำบากมากจริงๆ แค่เห็นตัวหนังสือเปลือกตาแทบจะปิดซะแล้ว อ่านที่ไรง่วงตลอดบางทีเผลอๆไม่เข้าใจซะงั้น ใครมีวิธีอ่านหนังสือดีๆที่อ่านแล้วไม่ง่วง หรือว่า อ่านยังไงให้เข้าใจ ช่วยบอกหรือแนะนำหน่อยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ ^^
30 ความคิดเห็น
อารมณ์เดียวกันเลยเราก็เด็ก 59 ที่เลือกซิ่วอยู่บ้านเหมือนกัน ส่วนเรื่องอ่านหนังสือเราอ่านเจอมาจะลองทำตามอยู่เขาบอกว่า
- ช่วงอ่านหนังสือสอบให้อ่านแบบ 6 หยุด 1 อ่าน 6 วันอย่างทุ่มเทแล้วพัก 1 วัน ทำแบบนี้จะได้ผลดีกว่าอ่านโดยไม่หยุด
- อ่านหนังสือให้อ่านครั้งละ 50 นาาที แล้วเดินไปพักนั่งเล่นประมาณ 10 - 15 นาที จะทำให้ผ่อนคลายแล้วค่อยกลับมาอ่านต่อจะช่วยทำให้จำได้ดี
- ช่วงทำข้อสอบเก่าให้ทำข้อสอบวันละ 3 ชุด ติดกัน 6 วัน พัก 1 วัน แล้วทำข้อสอบต่อ
- ก่อนวันสอบ 1 วัน ให้หยุดทุกอย่าง ไม่อ่าน ไม่ทำโจทย์ ไม่สนใจหนังสือ ทำใจให้สงบ สมองจะไม่ล้า พร้อมลงสนามในวันรุ่งขึ้น
Keep Fighting ! ʕ灬→ᴥ←灬ʔ
เราก็ซิ่วอยู่บ้าน เด็ก 59 เหมือนกัน พวกสายตาคำนินทาไม่ต้องไปสนใจนะ แค่พ่อกับแม่เข้าใจเรา เราว่ามันโอเคที่สุดแล้ว
สำหรับอ่านหนังสือ สำหรับเรา เราอ่านแบบทวนซ้ำๆ วันนี้อ่านเรื่องนี้ ท่องบทนี้ วันพรุ่งนี้กลับมาอ่านซ้ำอีก ถ้าไม่เข้าใจห้ามไปบทอื่น มันช่วยเราได้นะ แต่ถ้าเหนื่อยหรือง่วงก็นอน อย่าฝืนอ่าน เพราะมันจะไม่รู้เรื่อง อีกอย่างที่เราทำคือดูว่าเรามีสมาธิช่วงเวลาไหนที่สุด อย่างเราสมองจะแล่นมากช่วงกลางคืนถึงเช้าๆ เราเลยอ่านช่วงนั้นตลอด ถ้าเป็นเวลาอื่นเรามักจะวอกแวกอ่ะไม่รู้นะ5555555
สู้ๆนะ มาสู้ใหม่ไปด้วยกัน
เรื่องง่วงนอน คิดว่าซักพักคงจะหายไปเพราะเราอยู่แต่บ้าน ไม่เหนื่อยเท่าไปเรียนแล้วกลับมาอ่าน เหมือนว่าเราไม่ได้สูญเสียพลังงานมาก คิดว่าอีกหน่อยจขกทก็คงจะชิน แล้วก็คงอ่านได้ยาวๆเลย อย่านอนอ่านหนังสือก็พอ ส่วนเรื่องอ่านยังไงให้เข้าใจ แนะนำให้อ่านครั้งแรกให้เข้าใจ และครั้งที่สองลองปิดหนังสือ แล้วก็ลองเขียนเนื้อหาที่จำได้ดู แล้วก็เปิดหนังสือเช็คความถูกต้อง ทำคู่ไปกับทำโจทย์ย้อนหลัง สู้ๆนะ :)
กำลังใจในการอ่านหนังสือคือถามตัวเองว่าปีหน้าจะอยู่บ้านแล้วมาโพสต์ถามหากำลังใจอีกไหมครับ สู้ๆครับ
พี่เป็นเด็ก58 นะ ตอนปี58 พี่ติดแอดอันดับ3 พี่ร้องไห้เลย เพราะหวังไว้กับอันดับ2 มากๆ ทั้งที่คะแนนบวก แต่ปีนั้น pat2 เฟ้อมาก คะแนนเลยเหวี่ยงสุดๆ
แต่พี่ก็ยังไปเรียนนะ แต่พอเรียนไปได้ 2 เดือน พี่รู้สึกว่ามันไม่ใช่อ่ะ คิดว่าทนเรียนไปคงไม่มีความสุขแน่ๆ พี่ก็เลยคุยกับแม่ ซึ่งแม่พี่เข้าใจ แต่พ่อพี่ก็ว่า ว่าเสียเวลา คนอื่นไปถึงไหนต่อไหนแล้ว แต่พี่ก็ตัดสินใจเลิกเรียน แล้วออกมาอ่าน นส.อยู่บ้าน แล้วให้แม่ช่วยพูด เอาจริงๆ พ่อแม่ อ่ะ ไม่ค่อยเท่าไหร่. แต่พวกญาติๆเนี่ย ถามทุกครั้งที่เจอหน้า พี่เป็นคนเครียดง่าย บอกเลยว่าเครียดมากๆ กลัวว่าหากล้มเหลว คนอื่นจะมองเรายังไง แต่พอคิดไปคิดว่า เวลาจะช่วยเราเอง จนสุดท้าย พี่ก็คิดว่ามันคือชีวิตของเรานะ คนที่เรียนคือเรา ไม่ใช่พวกเขา คนอื่นจะมองอย่างไรก็ช่าง ขอให้ได้ทำตามที่เราฝันก็พอ
ส่วนเรื่องอ่าน นส. พี่จะบอกว่า น้องได้เปรียบกว่า พวกที่ ทำทั้งคู่ ทั้งไปเรียนมหาลัยเอาเกรด ทั้งอ่าน นส.สอบใหม่แบบไม่แน่ไม่นอน เพราะงั้น ในเมื่อน้องตัดสินใจอยู่บ้าน น้องก็มีทางเลือกเดียว คือต้องทำให้ได้ น้องต้องรู้จักบังคับตัวเอง
ทำให้เหมือนกับว่าตัวเองไป รร. คือตื่นเช้ามา ทำอะไรให้เสร็จ แล้วเริ่มอ่าน นส. สัก 8 โมง อ่านไป 1 ชม.ก็พัก 15 นาที จนถึงเที่ยงก็ กินข้าว แล้วอ่านใหม่ กลางคืนน้องก็คลายเครียด จะดูหนังหรืออะไรก็แล้วแต่ เราอ่านไป แต่ก็ต้องรู้จักพักบ้าง พี่เชื่อว่า น้องทำได้
แกกกกกกกกก ปีที่แล้วเราซิ่วอยู่บ้าน เราเข้าใจแกว่ามันแย่มากกกกกกกก
แต่เชื่อเรา ถึงจุดนี้ ตรงนี้ เราติดทั้งม.และคณะที่อยากเข้า แม่งงงงงโคตรมีความสุข
แกจะต้องจินตนาการไม่ออกแน่ เพราะสุดท้ายแล้วคนเรียนก็คือเราเอง ไม่ใช่คนอื่น
สู้ๆ นะ ทำให้ได้ อยากให้ความฝันเป็นแค่ฝัน :)
เพิ่มเติมวิธีอ่านหนังสือของเรา เราอ่านทุกวัน วันละสองช่วงเวลา เช่น บ่าย / 3 ทุ่มเป็นต้นไป
เราจะไม่อ่านนานๆ ให้รู้สึกหนัก แต่เราจะเรื่อยๆ เพราะเราเตรียมตัวเร็วปีที่แล้ว เวลาเลยมี
ถ้าเหนื่อยหรือรู้สึกอ่านไม่เข้าต้องพัก ฝืนไปไม่ช่วยอะไรเลย
ขอบคุณนะสำหรับคำแนะนำ เราดีใจด้วยนะที่สอบติดคณะและมอที่ตั้งใจ แค่คิดก็ดีใจจนจุกอกแทนแล้ววว เราจะลองพยายามดูอีกซักตั้ง จะทำให้ฝันไม่เป็นแค่ฝันให้ได้ fighting!!
เราก็เป็น นะ เราเป็นเด็กซิ่วปีนี้เช่นกัน พยายามเข้านะ
ต้องจัดสรรเวลาให้ถูกอ่ะ เพราะว่า เราอ่านหนังสือ สองเท่าเหมือนกัน
เพราะว่า เราเรียน นิติศาสตร์รามคําเเหงด้วย เเละต้อง อ่านหนังสือ ซิ่วด้วยเหมือนกัน
เราก้เด็ก59เหมือนกันซิ่วอยู่บ้าน. ลำไยพวกป้าข้างบ้านมากกกกกกกกกกกก.
เราก็มีความลำไยพวกป้าๆเหมือนกัน
รู้สึกเหมือนเจอเพื่อน ไม่ใช่เราคนเดียวจริงๆด้วย เด็ก 59
อยู่บ้านเหมือนกันครับ ช่วงที่เรียนก็รู้สึกไม่ใช่เท่าไหร่แต่นั่นมันประเด็นรอง ปัญหาหลักเรื่องเงินครับ T.T ผ่านปัญหาแย่ๆมามากมาย แต่ผมกลับรู้สึกว่ามันทำให้ผมมีกำลังใจมากขึ้นอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกดีซะด้วยครับเพราะยิ่งถ้าเราเจอเรื่องร้ายๆมา มันเหมือนจะเป็นตัวหล่อหลอมทำให้เราแกร่งขึ้นอย่างบอกไม่ถูกเลย ส่วนเรื่องการอ่านหนังสือ ก็อย่างที่บางเม้นบอกไว้ครับ อย่าอ่านหักโหมมากไป ผมอ่าน30 นาทีพัก แล้วก็อ่านต่อ บางครั้งก็ชั่วโมงบ้างแล้วก็พัก เรื่องคำนินทาหรือคำพูดต่างๆ ผมว่าหูทวนลมไปเลยดีกว่าครับ เวลาเราจะทำอะไรสักอย่างที่เราชอบแล้ว มันไม่มีคำว่าเสียเวลาหรอกครับ สู้ๆนะครับ ผมก็สู้อยู่เหมือนกันอิอิ
เจอเพื่อนแล้วววว สู้ไปด้วยกันนะ จขกท. เราก็เลือกซิ่วอยู่บ้านมันทำให้เรารู้เลยว่าสุดท้ายนี้เราเหลือใครบ้างในชีวิต ใครหวังดีกับเราบ้าง สุดท้ายนี้คนที่เข้าใจเราจริงๆก็มีแต่พ่อและแม่ที่เข้าใจ สู้ไปด้วยกันเพื่อความฝันและอนาคตค่ะ
พี่แวะมาใก้กำลังใจนะคะ พี่เป็นเด็กแอด 57 ที่ซิ่วและอยู่บ้านเหมือนกันค่ะ ไม่ต้องสนใจสายตาคนอื่นหรอกค่ะ เรารู้ตัวเราเองก็พอแล้วว่าเราทำอะไรอยู่ ตั้งใจอ่านหนังสือดีกว่า ส่วนคำถาม เราก็ตอบตามตรงไปค่ะ ได้คณะไม่ถูกใจ ยังคิดว่าไม่ใช่ อะไรก็ว่าไปค่ะ ถ้าหนักๆ บ่อยๆ เราก็เมินไปดีกว่าค่ะ ตั้งใจอ่านหนังสือ พี่ขอให้หนูสอบติดมหาลัยที่อยากเรียน สนดังปราถนานะคะ สู้ๆ
สู้ๆค่ะจขกท. เราก็ #dek59 ซิ่วอยู่บ้านเหมือนกัน คนอื่นจะยังไงก็ช่างพ่อกับแม่เราเข้าใจแล้วก็โอเคก็พอ ใครพูดอะไรยังไงเราก็ทำๆเป็นไม่ได้ยินไป 5555 คิดซะว่าเป็นแรงผลักดันให้เราสู้และตั้งใจกว่าเดิมค่ะ สู้ๆ
เหมือนตัวเองมาตั้งกระทู้เองเลยยย
เรา 59 หยุดอยู่บ้าน แต่ของเรานี่ดีหน่อย ป้าข้างบ้านไม่ลำไย แต่เราชอบคิดมากอ่ะ กลัวหลายอย่าง กลัวไปสอบแล้วจะไม่ติดอีก กลัวแม่กับคนที่บ้านจะโดนดูถูกไปด้วย เฮ้อออ T^T
ตอนนี้ก็อ่านหนังสือวนไปค่ะ ! ง่วงก็งีบ 15-30นาที ตอนเช้าตื่นมากินเปปทีน (ยายบังคับ - -' ก็มันไม่อร่อยอ่ะ) ก่อนนอนก็เล่นเกมมั้ง อ้อ เวลาอ่านหนังสือเบื่อๆก็เล่นโทรศัพท์ ส่องผู้เกา 5555
ยังไงก็สู้ๆนะ F I G H T I N G ! ♡
ตั้งใจสมาคม เด็กซิ่ว 59 + 1 555
ไฮ๊ ฮายยยย ผมก็เด็กซิ่วจาก 59 ฮ้าฟฟฟ ผมแนะนำว่าไปหาหอสมุดแถวบ้านหรือ ร้านคาเฟ่เล็กๆ นั่งอ่าน แล้วจงตั้งใจสะ คิดว่าไอคำติฉันท์นินทามันจะเปนแรงผลักดันเรา วันที่เราเจ็บปวด ร้องไห้ เพราะไปหาฝันพร้อมคนอื่นไม่ได้ ตอนนี้เรามีเวลาแล้วเราต้องทำไห้ได้!!!!! ปล.อ่านหนังสือแล้วง่วงเปนเหมือนกันงับ แต่ถ้ามีเพื่อนสักคนสองคนไปด้วยแล้วก็ไม่ง่วงเลยก็ไม่ได้คุยไรนะ 555 ไม่รู้ทำไม ไม่เข้าใจก็ติวซึ่งกันและกันจะดีเสียกว่าอีกด้วยฮะ ไม่ก็ฟังเพลงงับ ฟังเพลงไปอ่านไปอาจจะมีสมาธิน้อยหน่อยแต่ถ้าเราจิตมุ่งไปที่หนังสือก็ไม่มีปัญหาใดๆ (ผมก็นั่งอ่านเฉยๆไม่ได้หลับไม่รู้ตัวเลย@-@)
เราก็ซิ่วแต่เลือกเรียนไปด้วย คนอ่านอยู่บ้านนี่สตรองจีจี นับถือเลยค่า
น้อง อย่าไปสนใจอะไรเลย
พี่dek58
พี่ติดตรงเอกที่ไม่ชอบ แล้วก็ต้องนอนหอ พี่เลยไม่ไป
แล้วพี่ติดตรงหลังแอดคณะและเอกที่ต่างกับที่ชอบเลย
พี่เรียนที่ติดหลังแอด เรียนถึงสอบกลางภาค1
หลังสอบครบทุกตัว พี่ยื่นเรื่องดรอปเลย 5555
แล้วบอกที่บ้านว่าขอดรอปนะ
คือที่บ้านพี่รู้อยู่แล้วว่าพี่เรียนรอซิ่ว
ตอนนี้พี่ติดตรงเอกและคณะที่ใช่แล้ว
รับน้องมา2เดือนละเนี่ย
พี่อยากเป็นกำลังใจให้
ซิ่วไม่ใช่เรื่องน่าอาย
ตอนพี่ซิ่ว ใครถาม พี่ก็บอกเต็มปากว่า "ซิ่ว"
ไม่ใช่ส่งเสริมให้ซิ่วนะ 5555
แต่พี่ไม่คิดว่าการซิ่วมันดูแย่ตรงไหน
ครอบครับ ญาติ พี่น้องพี่รู้หมดว่าซิ่ว
พี่เขียนลงเฟสเลยว่าซิ่ว
แล้วประกาศเลยว่าปี59 ต้องติดแน่
แล้วก็ติดจริง
พี่ไม่อยากให้น้องแคร์อะไรที่มันบันทอนกำลังใจ
อยากให้เรียนสิ่งที่ชอบจริงๆ
มันจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิตนะ
ไอคำนินทา หรือสายตาอะไรพวกเนี้ย
มันจะอยู่กับเราแค่แปปเดียว
แต่สิ่งที่อยู่กับเราไปทั้งชีวิตอ่ะ
คือสิ่งที่เราเลือกเรียนนะ
สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จะร้องไห้นี่เหมือนมาเจอคนที่หัวอกเดียวกับเรา
ปล.ตอนซิ่วแรกๆทำใจไม่ได้ร้องไห้นานมาก เกือบทุกวัน ไม่ยอมเจอหน้าใคร ไม่คุยกับใคร แบบผิดหวังอ่ะเนอะ
ปล.ตอนนี้คิดว่าจะสอบgat-patใหม่(1/2560) เผื่อคะแนนจะดีจะถึงคณะที่ใฝ่ฝันซ่ะทีTT
ปล2. ถ้าใครมีหนังสือดีๆเอามาแชร์กันหน่อยเน้อพวก gat - pat2 ,5 จะเป็นพระคุณมากกกกกก
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?