โกรธกันแล้วในใจของเธอมีความสุขไหม ?
ตั้งกระทู้ใหม่
จำได้ไหมว่าโกรธเรื่องอะไร ?
จำได้ไหมว่าได้ทำร้ายจิตใจอะไรเค้าไปบ้างไหม ?
และตอนนี้เราได้ให้อภัยเค้ารึยัง …
เปิดหัวกระทู้มาด้วยคำถามแบบนี้เลย เพราะเห็นได้ว่าจากกระทู้ของเพื่อนๆชาว Dek-D ที่มาโพสต์กันจะมีหัวข้อเกี่ยวกับปัญหาเกี่ยวกับเรื่องความโกรธกันเยอะมาก
ตัวอย่างแรก ถูกเพื่อนโกรธทำไงดี
จากกระทู้ที่ลองยกตัวอย่างมา จะเห็นได้ว่าปัญหาเรื่อความโกรธนั้นมีเยอะมาก และเป็นเรื่องที่ธรรมดา คงไม่มีใครที่บอกว่าตั้งแต่เกิดมาไม่เคยโกรธใครเลยหรอก เพราะมนุษย์เป็นสังคมต้องอยู่ร่วมกัน และการที่เราอยู่ร่วมกันก็ต้องมีเรื่องที่กระทบกระทั่งกันบ้างอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์แบบเพื่อน พ่อแม่ พี่น้อง แฟน หรืออะไรก็ตาม ไม่เคยโกรธไม่มีหรอก มีแต่โกรธบ่อยหรือไม่บ่อยเท่านั้นแหล่ะ
และเมื่อมีความโกรธเกิดขึ้น เราก็ต้องอดทนอารมณ์ทีมันเกิดขึ้นด้วย บางครั้งเวลาเราโกรธก็จะแสดงอาการที่ไม่รู้ตัว เช่น ถลึงตา หน้างอ คิ้วขมวด หรือที่เวลาเก็บความโกรธไว้ไม่อยู่แล้วก็จะแสดงออกมา เช่น ด่า หรือ ทุบตีได้ วัยรุ่นกับความโกรธนั้นเป็นของคู่กันอยู่แล้ว
เนื่องจากวัยรุ่นนั้นจะมีอารมณ์ที่รุนแรงและไม่ค่อยคงที่เท่าไร ไม่ค่อยมีการควบคุมอารมณ์เท่าไรนักเมื่อเทียบกับวัยผู้ใหญ่ วัยรุ่นเป็นวัยที่ต้องเจอกับเรื่องราวที่ต้องปรับตัวเยอะแยะ ตั้งแต่เรื่องการเรียน เพื่อน แฟน ทำให้ความโกรธในวัยรุ่นเกิดได้หลากหลายแบบมาก เช่น เวลาถูกเพื่อนล้อ ถูกพ่อแม่เอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ เพื่อนไม่ยอมรับ ถูกแกล้ง วัยรุ่นเป็นวัยที่จะแสดงอารมณ์ออกมาอย่างเปิดเผยเวลาโกรธ เช่น พูดจาขมขู่ พูดคำหยาบ แต่การแสดงออกที่ไม่เหมาะสมของวัยรุ่นจะลดลงไปเมื่ออายุเพิ่มมากขึ้น ซึ่งจะเป็นการแสดงออกทางสีหน้าแทน ไม่ยอมพูด หรือบางคนก็อาจเป็นคนที่เจ้าคิดเจ้าแค้นได้สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่น กรมสุขภาพจิต (2545) ได้บอกว่าสาเหตุของความโกรธที่พบบ่อยในวัยรุ่นก็คือ
1. คับข้องใจที่ไม่สามารถทำบางสิ่งบางอย่างได้ เช่น สอบตรงติด ได้เกรดที่ดีตามที่หวัง
2. รำคาญ หงุดหงิด จากสิ่งแวดล้อมต่างๆที่ไม่สะดวกในการดำเนินชีวิตในปัจจุบัน เช่น รถติดไปเรียนไม่ทัน พ่อแม่บ่นเรื่องเกรด แฟนไม่สนใจ
3. ถูกรบกวนความเป็นส่วนตัว เช่น พ่อแม่แอบเล่นคอมพิวเตอร์ของตัวเอง เพื่อนแอบเล่นมือถือ หรือถูกเพื่อนรู้ความลับของตัวเอง
4. เสียใจ กลัว แล้วเปลี่ยนเป็นความโกรธ เช่น เสียใจเมื่อถูกแฟนบอกเลิกหลังจากนั้นจึงทำให้โกรธและเกลียดกันไป
5. ผิดหวัง รู้สึกว่าตัวเองโชคร้าย เช่น ประสบอุบัติเหตุจากคนเมาแล้วขับ อาจกลายเป็นคนที่โกรธคนเมาไปตลอดเลยก็ได้
6. ถูกคุกคามหรือดูหมิ่น เช่น ถูกเพื่อนดูถูกเวลาเรียน ถูกเพื่อนล้อเรื่องปมด้อยของตัวเอง ถูกพ่อแม่ต่อว่าเรื่องการเรียน
7. อิจฉาคนอื่น เช่น อิจฉาเพื่อนที่สอบได้คะแนนดีกว่า อิจฉาผู้หญิงที่สวยในเฟสบุ้คเวลาแฟนไปกดไลท์
มีสักข้อที่ตรงกับตัวเพื่อนๆ ไหม?
ตัวอย่างที่ 2 กระทู้ระบายความโกรธ
จากกระทู้ทั้ง 3 อันนี้เราจะเห็นได้ว่าการฝึกควบคุมอารมณ์ความโกรธ เป็นเรื่องจำเป็นมากในวัยรุ่น เพราะจะทำให้วัยรุ่นคนนั้นเติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่มีการควบคุมอารมณ์ที่ดี โดยเหมาะสมตามเหตุการณ์ และมีการใช้อารมณ์แบบที่ถูกต้อง ไม่ไปทำร้ายคนอื่นๆ แต่ถ้าวัยรุ่นไม่มีการควบคุมอารมณ์ที่ดีก็จะทำให้เป็นคนที่อยู่ร่วมกับคนอื่นได้ยาก อาจโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่เป็นปัญหาหรือไม่มีความสุขในชีวิตก็ได้นะ
การควบคุมอารมณ์อาจ ไม่ได้หมายถึงการเก็บกดหรือไม่แสดงออกอะไรออกมาเลย และการควบคุมอารมณ์ที่มากเกินไปก็อาจไม่ใช่ผลดี เพราะว่าจะทำให้เราไม่ได้แสดงอะไรที่เรารู้สึกออกมาได้เลย แล้วมันจะสะสมอยู่ภายใน อาจทำให้เครียด ไม่เป็นตัวของตัวเองได้เต็มที่ไปแทน การควบคุมอารมณ์จึงหมายถึงการแสดงออกหรือตอบสนองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้อย่างเหมาะสมมากกว่า เช่น เวลาโกรธเวลาที่เพื่อนมาล้อเรื่องปมด้อยของเรา เราอาจรู้สึกโกรธหรือปรี๊ดมากๆ จนแทบอยากจะเอาเก้าอี้ไปขว้างใส่เพื่อน แต่ในความเป็นจริงเราอาจทำแบบนั้นไม่ได้ เราจึงควรแสดงออกแบบอื่นให้โดยเพื่อนรู้ว่าเราโกรธโดยไม่แสดงความรุนแรงออกมา แบบ ลองบอกเพื่อนดีๆว่าเราไม่ชอบให้ล้อแบบนี้ด้วยคำพูดแบบจริงจัง แต่ถ้าเพื่อนไม่หยุดล้อเราอาจแสดงสีหน้าให้เพื่อนเห็นว่าเราไม่พอใจแล้วจริงๆ
เรามีวิธีการจัดการกับความโกรธที่ถูกต้องในแนวจิตวิทยา (Feindler และคณะ, 1980) มาฝากเพื่อนๆทุกคนกัน อย่าลืมเอาไปลองใช้กันนะ
1. ประเมินเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดความโกรธ ก็คือ ดูว่าสถานการณ์อะไรที่ทำให้เราโกรธหรือมากระทบจิตใจเรากันแน่ บางทีเราอาจสับสน เช่น แฟนมาบอกเลิกเพราะมีคนใหม่ เราอาจสับสนว่าเราโกรธแฟนหรือโกรธแฟนใหม่กันแน่ ซึ่งเราอาจต้องแยกให้ได้เพราะจะทำให้จัดการกับความโกรธได้ง่ายขึ้น
2. สังเกตร่างกายตัวเองที่เปลี่ยนแปลงไป เช่น หัวใจเต้นเร็วขึ้น เหงื่อออกเยอะขึ้น ปวดหัว หรือท่าทางของตัวเองที่เปลี่ยนแปลงไป ไม่ว่าจะเป็นลองสังเกตสีหน้า แววตา คำพูด หรือน้ำเสียงของตัวเราที่เปลี่ยนแปลงไป
3. การสอนตัวเองให้รู้ว่าตัวเองกำลังโกรธอยู่ หรือการรู้ทันตัวเองว่าเรากำลังรู้สึกโกรธอยู่ ซึ่งจะเป็นวิธีที่ทำให้ความโกรธที่เกิดขึ้นลดลง
4. การใช้เทคนิคการฝึกหายใจลึกๆเวลาที่โกรธ การนับถอยหลังเวลาโกรธ หรือการจินตนาการว่าจะเกิดเหตุการณ์ที่ดีๆขึ้น หรือลองนึกถึงเหตุการณ์ดีๆที่เคยเกิดขึ้นระหว่างตัวเรากับผู้ที่ทำให้โกรธ
5. การประเมินตนเอง เมื่อสถานการณ์จบลงลองประเมินว่าความโกรธนั้นยังคงเกิดขึ้นอยู่ไหม และเราใช้วิธีในการจัดการความโกรธแบบไหน เราได้ทำอะไรลงไปบ้างระหว่างที่เราโกรธ เพื่อเป็นการแก้ไขตนเองในอนาคตที่จะเกิดความโกรธขึ้นมาอีกหรือเป็นการป้องกันไม่ให้เราทำแย่ๆอีก เมื่อเกิดความโกรธขึ้นมาอีก
เห็นกันแล้วใช่ไหมเพื่อนๆ จากที่เราได้บอกไปแล้วว่าควรทำอย่างไงบ้างเวลาโกรธ และจากหัวกระทู้ที่เราถามไปตอนแรกว่า โกรธกันแล้วในใจของเธอมีความสุขไหม … เราว่าทุกคนก็คงตอบคำถามนั้นเหมือนกันหมดแหล่ะ ว่า ไม่มีความสุข คงไม่มีใครสนุกหรือมีความสุขเวลาโกรธใครกันหรอกนะ มันอึดอัดจะตาย ถ้าเลือกได้ก็อย่าโกรธกันเลยดีกว่า ให้อภัยกันดีกว่า ชีวิตของเราจะได้มีความสุขในทุกๆวันนะ
La1000cell
22 ก.ค. 59 เวลา 11:36 น.
8,103
views
8 ความคิดเห็น
คือ เอาตามสถานการณ์จริง คนมันโกรธ มันอารมณ์ขึ้น มันคิดอะไรไม่ออกหรอก เหมือนกับตอนจะโดนรถชน ทุกอย่างจะทำไปด้วยสัญชาตญาณ มาข้อแรกก็ไม่ได้แล้วล่ะ สติมันไม่อยู่แล้วนี่
//เยอะเน๊อะ //โทษที
ตอนเด็กครั้งหนึ่ง เคยเป็นแบบ..โกรธมาก โกรธจนสามารถเอาเก้าอี้ไล่ฟาดเพื่อนได้ ตอนโกรธขึ้นมา มันไม่รู้เรื่องอะไรเลย มันบึ้มในหัวแล้วสติก็หาย แต่พอมาตอนหลัง นั่งนึกดู แค่เพื่อนล้อพ่อแม่ต้องโกรธขนาดนั้นเลยเหรอ 555+
ตั้งแต่นั้นมา ก็กลัวที่ตัวเองจะโมโหอีก เวลามีเรื่องทีเราก็จะนิ่งๆ ไว้ แล้วมันก็จะไม่รู้สึกอะไรจริงๆ มันก็จะคุมสถานการณ์ได้
แต่ก็มีหลายครั้งที่โมโห แล้วพยายามไม่คิดอะไร แต่สมองก็เอาเรื่องนั้นมาวนซ้ำจนมันคิดอะไรไม่ออกอีกแล้ว สติมันหายไป หาทางจัดการไม่ได้
คือกดเข้ามาอ่านเพราะมันดูน่าสนใจ แต่เอาจริงๆ นะ
คิดว่า.. ก่อนที่จะทำตามขั้นตอนวิธีการจัดการความโกรธอะไรนี้ มันต้องคุมอารมณ์ให้ได้ก่อนอยู่ดี ไม่งั้นสมองมันประเมิณอะไรไม่ได้ทั้งนั้นล่ะ
ตอนเราอยู่กับฝรั่ง เวลาเกิดอารณ์กัน เขาจะเลิกคุยกันทันที แล้วต้องให้คนมีอารมณ์จัดการอารมณ์ตัวเองก่อน เช่น มองหน้าเพื่อน ให้เพื่อนบอกว่าต้องทำอะไร เพื่อนก็จะปลอบให้หายใจเข้าออก จับมือแน่นๆ ไว้ อะไรพวกนี้
แต่ส่วนใหญ่ เวลามีอารมณ์ เจ้าตัวมักจะขอตัวแยกไปที่อื่นก่อน แล้วค่อยกลับมาอีกที เขาจะไม่ดึงดันคุยกันต่อให้ได้ ก็จะปล่อยเวลาสักแป๊บนึงให้จัดการอารมณ์ได้ก่อน
อย่างเรื่องงาน คุยด้วยอารมณ์ มันก็มีแต่ปัญหา แล้วคนมีอารมณ์ ใครพูดอะไรก็ฟังไม่เข้าสมองหรอก มันเลยต้องจัดการอารมณ์ก่อนนะ
ค่ะขอบคุณมากนะคะสำหรับการแชร์ประสบการณ์ให้ฟัง
ถ้าโกรธก็ลองอยู่กับตัวเองก่อน :)
จะได้ใจเย็นลง ไม่ไปทำร้ายใครด้วย
ยินดีรับฟังค่ะ แต่ละคนก็จะมีวิธีการจัดการความโกรธที่แตกต่างกันเนอะ :)
สิ่งที่แย่ที่สุดเวลาโกรธคือ น้ำตาชอบไหลออกมาเอง... มีวิธีแก้ไหมคะ?
น้ำตาไหลออกมาทุกครั้งเลยรึป่าวคะที่โกรธ
แนะนำว่าลองหายใจลึกๆนะคะ
แล้วก็นับ 1 2 3 ในใจ
แต่ถ้ายังไม่หาย ก็ปล่อยให้มันไหลออกมาค่ะ
มันควบคุมยาก หันหลังไปเช็ดก็ได้ค่ะ ถ้าไม่อยากให้ใครเห็น
น้ำตาไหลเพราะอึดอัด และ คับข้องใจมากใช่ไหมค่ะ?
ถ้าน้ำตาไหล ก็ปล่อยให้ไหลไปค่ะ แล้วหามุมเงียบๆแหกปากร้องให้เสียงดังไปเลยค่ะ มันช่วยได้ หรือไม่ก็หาที่สูงกรี้ดร้องดังๆออกมา กระทืบพื้นดังๆ ให้บ้าบอมากที่สุด ทำสักครั้งมันช่วยได้มากจริงๆ เรานี้ลองมาหมดแล้ว ช่วยได้จริงๆ แต่หากยังไม่หายอีก เดินหนีเรื่องที่ทำให้โกรธไปก่อนค่ะ แล้วไปอ่านหนังสือตลกสักเล่มค่ะ ช่วยได้เหมือนกัน แต่การหยิบหนังสือมาอ่านนี้ต้องเคียร์อารมณ์เก่าทิ้งก่อนนะคะ ไม่งั้นจะอ่านนิยายตลกแล้วร้องไห้เหมือนเรา 555+ ^_^
การจัดการอารมณ์ของตัวเองไม่ใช่เรื่องยากแต่ก็ไม่ยากที่จะทำนะคะ
ขอบคุณทุกความเห็นมากค่ะ จะลองนำไปใช้ดู ปกติควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่เก่งด้วย
ยาวไม่อ่าน
แง้ อ่านหน่อยเหอะนะ
เคยโกรธค่ะ แต่ดูเหมือนจะเป็นการโกรธ ที่ค่อยๆกลายเป็นการเอือมระอาในที่สุด เรารู้ว่าอาจจะเป็นเพราะเราคาดหวังกับคนนั้นมากเกินไป และมักจะผิดหวังกับสิ่งที่เขาทำได้แต่ไม่ยอมทำ กับเพื่อนก็มี แต่เรารู้สึกไม่พอใจที่เขาเข้ามาก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวของเรามากกว่าเกินไป ซึ่งเราจะบอกมันทันทีว่าโกรธไม่ชอบนะ มันเข้าใจก็จะต่างออกปากขอโทษซึ่งกัน มันขอโทษที่เข้ามายุ่งมากเกินไปในชีวิตเรา ส่วนเราก็ขอโทษที่พูดตรงเกินไปจนอาจทำให้เพื่อนรู้สึกแย่ ซึ่งหากกลับกันถ้าเราเก็บความไม่สบายนี้ไว้ กลัวไม่กล้าที่จะบอกใจจริงของเรา ต่อไปมันจะกลายเป็นความอึดดัด ที่พอกพูนกลายเป็นความโกรธอย่างไม่รู้ตัวได้นะคะ เหตุผลแค่เผลอหัวเราะทรงผมเรา เราอาจจะเหวี่ยงอย่างกับมันเคยฆ่าเราเมื่อชาติก่อนทีเดียว 555+
จำไว้ค่ะว่าทุกคนมีข้อเสีย หากเราคิดจะคบกับความจริงใจอย่างเดียวไม่พอ มันต้องเข้าใจซึ่งกันและกันด้วย หากเราคบกันไม่ว่าในฐานะไหนเราเข้าใจเขา...เขาเข้าใจเราความกินแหนงแคลงใจกันมันก็จะจบลงทันทีที่เราได้เปิดอกคุยกันค่ะ
ส่วนใครที่โกรธเราอย่างไม่มีเหตุผล คุยแล้วไม่คุย ไม่มีเหตุผลมากพอที่จะโกรธกัน เราก็จะเลือกสะบัดบ๊อบไม่แคร์เช่นกันค่ะ งี่เง่ามากเราไม่ชอบ เรามันพวกเย็นชาและใจร้ายค่ะ นั้นคือข้อเสีย และ ข้อดี ของเราค่ะ อย่างนี้มั่งค่ะเราเลยเป็นพวกมีเพื่อนน้อย แต่คุณภาพของคนที่เหลือคับจอแก้วมากค่ะ ^_^ #แมนๆคุยกันค่ะ
เคยเป็นเหมือนกัน อยู่ก็โกรธงอนเพื่อนมัง ไม่สาเหตุ ทำให้ทะเลาะกับเพื่อน เกือบจะเลิกเแนเพื่อนกันเลย แต่พอเวลานานเข้าก็กับมาดีกัน ต่างคนต่างง้อกัน ปรับความเข้าใจกัน
พยายามระงับอารมณ์ เคยเกิดอุบัติเหตุด้วย กะโหลกร้าวมีเลือดออกในสมอง เลยทำให้เป็นคนหงุดหงิดง่ายขึ้นด้วยมัง
ถ้าเราโกรธ เเต่เพื่อนมาง้อเเล้วไม่ได้กลับมาเป็นเหมือนเดิม
คือเราโกรธจนหายโกรธเเละไม่อยากยุ่งด้วยแล้ว
คืออภัยนะคะ เเต่ให้อภัยเเล้วเพื่อนก็คือเป็นเพื่อนคนเดิม
เราก็ไม่อยากเปลี่ยนนิสัยใคร
ดีที่สุดคือ ต่างคนต่างอยู่อ่ะค่ะ ไม่ทำร้ายใจกัน
คือตอนนี้นะ มีความสุขกะความทุกข์เท่ากันเลยนะ มันก็แย่ในบางช่วง แต่ถ้าผ่านไปนะจะไม่กลับไปอยู่กับเพื่อนกลุ่มนี้เลย หักหลังกันเองจ้าาา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?