แท็กซี่....
ตั้งกระทู้ใหม่
ลองอ่านดูนะเจ้าคะ เผื่อแก้เบื่อได้
แท็กซี่
หญิงสาวร่างบางยืนกางร่มที่ป้ายรอรถเมล์ยามดึกสงัด ใบหน้าของเธอเคร่งเครียด ในมือซ้ายมีแสงจากโทรศัพท์มือถือส่องสว่าง แววตาเธอกำลังจ้องมองตัวเลขแสดงเวลา
ไม่มีรถคันไหนจอดรับเธอเลย แม้เธอพยายามโบกรถแท็กซี่ทุกคันที่ผ่าน พร้อมกับสลับดูตัวเลขนาฬิกาบนหน้าปัดโทรศัพท์มือถือ
อารมณ์ของเธอเริ่มฉุนเฉียว ก่อนที่แท็กซี่เก่าๆ คันหนึ่งจะแล่นเอื่อยเข้าเทียบทางเท้าตรงจุดที่เธอยืนอยู่
รอยยิ้มปรากฏที่มุมปากหญิงสาว เธอหุบร่มและวิ่งฝ่าสายฝนไปเพื่อจะเปิดประตูรถแท็กซี่ ทว่าด้วยความเก่า หรือเหตุใดก็ตาม เธอเปิดประตูไม่ได้ จนกระทั่งคนขับรถแท็กซี่เปิดประตูออกมานอกรถ แล้วส่งเสียงถามเธอ
“จะไปไหมเนี่ย แม่หนู!” แล้วชายวัยกลางคนพลขับก็เดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้เธอขึ้นไปนั่ง “ชักช้า เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก”
หญิงสาวยิ้มแหยรับแต่โดยดี เธอพยักหน้าเป็นเชิงขอบคุณช้าๆ ก่อนก้าวขาขึ้นไปนั่งท้ายรถ แล้วส่งเสียงบอกคนขับ หลังจากที่เขาก้าวเท้าขึ้นมาประจำพวงมาลัย “ไปตึกใบห่อค่ะ”
แท็กซี่พยักหน้ารับ พลางมองกระจกหลัง ขณะเดียวกันหญิงสาวก็เช็ดผมที่เปียกฝน
แต่แล้ว หางตาเธอก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มอีกคนที่โดยสารอยู่ก่อนแล้ว ...โดยปกติแท็กซี่จะไม่รับผู้โดยสารซ้อนกัน แต่ทำไมแท็กซี่คันนี้ถึงมีผู้โดยสารอยู่ก่อน...
ชายปริศนาคนนั้นนั่งตัวแข็งผิดมนุษย์ สายตาจ้องมองแท็กซี่ไม่ลดละ เนื้อตัวมอมแมมเหม็นกลิ่นสาบ ที่น่าแปลกใจไปกว่านั้น ชายหนุ่มคนนั้นมองตรงไปข้างหน้าอย่างเดียว
“ดึกๆ อย่างนี้ ไม่มีใครรับขึ้นรถ ตอนฝนตกนี่ท่าทางจะแย่เนอะ” คนขับแท็กซี่พูดขึ้นลอยๆ แล้วมองผ่านกระจกมองหลัง หญิงสาวพยักหน้าพร้อมยิ้มแบบเสียไม่ได้
ระหว่างนั้น ชายหนุ่มเนื้อตัวมอมแมมเริ่มเขยื้อนตัวเกาะเบาะแท็กซี่ หญิงสาวมองด้วยหางตา ชายหนุ่มคนนี้ท่าทางแปลกพิกล
“จะว่าไปแล้ว หมู่นี้คนตายกันบ่อย ล่าสุดก็หนุ่มก่อสร้างตายไป แถวๆ นี้นี่เอง”
หญิงสาวเริ่มหน้าซีด... เธอพยายามมองไปด้านขวาของเธอ ชายหนุ่มคนนั้นยังคงนั่งเกาะเบาะข้างหน้า แล้วพยายามยื่นหน้ามอมแมมเข้าใกล้คนขับ
สาวสวยกลืนน้ำลายอึกโต ก่อนแสร้งทำเป็นหยิบมือถือมากดดูนาฬิกา ในสมองของหล่อนกำลังคิดว่าผู้โดยสารอีกคน อาจไม่ใช่คน
ครู่หนึ่ง.... ระหว่างที่คิดอยู่นั้น ชายหนุ่มปริศนาก็ค่อยๆ หันมาด้านซ้าย ตรงจุดที่เธอนั่งด้วยอาการหน้าซีดราวกับไม่มีเลือดในตัว ....ดวงตาลึกโหลของเขากว้างออก สายตาอันนั้นเฉกเช่นคนโรคจิตชนิดหนึ่ง
หญิงสาวกำลังคิดว่าเธอถูกผีหลอกเข้าให้แล้ว เพราะชายคนนั้นไม่พูดไม่จา และยังทำท่าทางแปลกๆ ตลอด
“เฮ้อ.... ลุงขับรถมาก็นาน เห็นฝนตกนี่อดรับช่วยคนไม่ได้ ทั้งๆ ที่ลุงกำลังจะไปส่งรถนะเนี่ย”
หญิงสาวยิ้มแหย ขณะที่ชายหนุ่มที่เบาะหลังหันมามองเธอนิ่งๆ และจ้องค้างไว้ตลอดเวลา
อาการเย็นสันหลังลุกวาบ.... ในเมื่อลุงคนขับกำลังจะไปส่งรถ ก็ไม่น่าจะรับผู้โดยสารก่อนหน้าเธอแน่ๆ และเพราะเห็นว่าเธอเป็นผู้หญิงกำลังรอรถกลางสายฝนที่ตกหนัก เลยจอดรถรับเป็นคนสุดท้าย.... แล้วชายหนุ่มเนื้อตัวสกปรกที่นั่งอยู่ก่อนนั้นเป็นใครกัน.... หญิงสาวคิด และพยายามหันหน้าไปทางอื่น เพื่อไม่ให้สบตาชายหนุ่มปริศนา
ชายหนุ่มรูปร่างผอมซีดเกาะเบาะคนขับเกร็งแน่น ราวกับอาฆาตคนขับแท็กซี่มานานนม แววตาของเขาลึกโหล หันมาทางหญิงสาว
สาวเปรี้ยวเห็นท่าทางไม่ดี จึงนั่งนิ่ง พลางนึกในใจว่าจะไม่สบตากับชายหนุ่มที่เบาะหลังเด็ดขาด.... เพราะเขาคนนี้อาจไม่ใช่คน
ดวงตาลึกโหลของชายหนุ่มจ้องมองมาที่หญิงสาวแบบไม่กระพริบ ราวกับจะบอกเธอว่า....เธอเห็นฉันหรือ?
เหงื่อกาฬไหลริน ความรู้สึกเย็นวาบแล่นผ่าน หญิงสาวพยายามไม่ขยับตัวกระดุกกระดิกเพราะความกลัว..
“ชอบฟังเรื่องผีไหม ลุงมีรายการวิทยุผีให้ฟังนะ คิดเสียว่าฆ่าเวลา” ชายคนขับแท็กซี่เอ่ยบอก ก่อนที่จะถึงแยกหน้า ตึกใบห่อ
หญิงสาวส่ายหน้าเป็นพัลวัน ก่อนหยิบธนบัตรใบละพันให้ แล้วร้องบอก “ลุงจอดตรงนี้ ไม่ต้องทอน”
ขณะที่ชายหนุ่มปริศนาตาลึกโหลจ้องมองมาที่เธอ แล้วยื่นมือออกมา
เอี๊ยดดด!
เสียงแท็กซี่จอดริมทางเท้าข้างตึกใบห่อ หญิงสาวรีบเปิดประตูรถ แต่เปิดอย่างไรก็เปิดไม่ออก...
ชายหนุ่มปริศนาคนนั้น เริ่มอ้าปากกว้าง และยื่นมือออกมาเรื่อยๆ เหมือนจะมาแตะที่เธอ
ทันใดนั้น... ประตูข้างหญิงสาวก็เปิดออก... คนขับแท็กซี่เอ่ยสำทับ “ไม่ลงจากรถรึแม่หนู ลุงนึกว่าหลับ”
ราวกับเทพมาโปรด... หญิงสาวพุ่งพรวดออกมาจากแท็กซี่อย่างรวดเร็ว ลุงแท็กซี่เกาศีรษะที่เกือบล้าน และปิดประตูรถเหมือนปกติ
หญิงสาวรีบวิ่งเข้าไปในตึก ความกลัว และภาพชายหนุ่มปริศนาแล่นเข้าเกาะกุมหัวใจ ดวงตาลึกโหลอันนั้น ช่างติดตายิ่งนัก...
“ลุง..... ลุงคุยกับใคร แล้วลุงรับใครขึ้นรถ!” ชายหนุ่มกอดเบาะหน้าของลุงคนขับแน่นหนึบ “ผมเห็นเป็นแค่เบาะว่างๆ แล้วเห็นลุงมองผ่านกระจกหลังมองไปตรงนั้นตลอด ผมเลยว่าจะเอามือไปแหย่ลองดู ว่าตรงนั้นมีอะไร ใจนี่ลุ้นแทบขาดจนอ้าปากหวอเลยนะนั่น”
“ก็ผู้โดยสารไง เธอยืนตากฝนข้างป้ายรถเมล์หักๆ อันนั้น ไม่เห็นเรอะ -หนุ่ม ข้าเห็นเอ็งเงียบมาตลอดทางนึกว่าหลับ”
“ตั้งแต่ลุงออกไปเปิดประตูรถ รับความว่างเปล่าขึ้นรถ ผมก็หลอนแล้วลุง ผมนึกว่าลุงเป็นบ้าไปแล้ว ลุงทำเหมือนมาส่งใครสักคน ที่ผมมองไม่เห็นนี่แหละ ก่อนหน้านั้นลุงบอกว่ามีคนตากฝนยืนโบกแท็กซี่ แล้วถามผมว่ารับไปด้วยไหม แล้วผมตอบว่ารับน่ะ ผมไม่คิดว่าลุงจะทำแบบนี้สักหน่อย บรื๋อออ...”
คนขับแท็กซี่ปาดเหงื่อ พลันยกมือขึ้นทาบ.อกสำรวจกระเป๋าเสื้อ...
อนิจจา ธนบัตรที่สาวสวยให้กลายเป็นใบไม้...
“ก็นะ ขนาดผมเดินตกท่อส้วม ลุงยังกล้ารับผมไปส่ง ผมนี่นับถือลุงจริง” ชายหนุ่มกล่าว
ที่ยอดตึกใบห่อ.... หญิงสาวร่างบางยืนดูเวลาเพื่อความแน่ใจ... เมื่อเวลามาถึงตีหนึ่งสิบนาที.... เธอก็ทิ้งร่างลงจากดาดฟ้า....
แน่นอน...เธอทำแบบนี้ทุกคืนแหละ
เรื่องสั้นแนวหลอนๆ อ่านเพิ่มได้ ที่นี่นะเจ้าคะ เอามาให้เสพแบบใหม่ๆ บ้างแล้วนะ
อัพเดททุกวัน เชิญมาพบความหลอนกันได้ทุกคืน!
หักโค้งลงหลุม <<<คลิกเลย
อัญยา
29 ก.ค. 59 เวลา 12:23 น.
344
views
2 ความคิดเห็น
สนุกมาก ขอบคุณที่แบ่งปัน 555 สยองปนฮา
นึกว่าจะจบแบบ
แท๊กซี่ : เฮ้ยงวดนี้แบงค์ใหญ่พันนึงเลยวะ
ผู้ชาย : ผมบอกพี่แล้วแผนนี้ได้ผล หนีลงเงินเกินไม่มีรับตังทอน จับอีก2-3รายแล้วไปหาเหล้ากินกัน
โอ้ว ไอเดียดีนะเนี่ย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?