มีวิธีจัดการพวกขี้อิจฉาชอบก่อกวนขั้นเด็ดขาดมั้ยคะ
ตั้งกระทู้ใหม่
ทุกคนจัดการกับพวกขี้อิจฉาเหล่านี้กันยังไงคะ ขอข้นเด็ดขาดเลยค่ะ ที่จะตัดเรื่องเหล่านี้ออกไปได้
ถ้าไม่มีวิธีที่จะจัดการกับเขา ก็ขอจัดการกับตัวเองก็ได้ค่ะ
ขอแค่ให้ได้ใช้ชีวิตวัยเรียนตามปกติบ้าง
ปล.เหล่านางๆทั้งหลายอิจฉาที่เรียนเก่งกว่าค่ะ #เบื่อมาก #คือมันไม่ใช่เว้ย #อิจฉาไม่พอน่ะค่ะ #นางทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะเลย #แม้กระทั่งจดโพยเข้าห้องสอบทุกวิชานางก็ทำมาแล้วค่ะ
7 ความคิดเห็น
วิธีจัดการน้องก็รู้อยู่แล้ว แต่น้องก็ออกตัวมาแล้วว่า 'พูดได้แต่ทำไม่ได้'
อืม ก็ไม่รู้จะช่วยยังไงแล้วค่ะ
55 คือจะหาวิธีนอกเหนือจากนี้น่ะค่ะ ขอโทษนะคะ TT
ไม่ต้องยอม แต่ไม่ต้องสนใจ น้องก็ทำไม่ได้ เพราะมีนิสัยเหมือนกัน ยากจัง
มีวิธีง่ายๆคือ ไม่สนใจ แล้วพวกเขาก็เลิกไปเองแหละค่ะ ถ้าคุณทำไม่ได้ก็ไม่รู้แล้วค่ะ
นู่นก็ไม่ได้นี่ก็ไม่ได้ งั้นก็ต้อง "อยู่ให้ได้" แล้วละครับ
งานดีๆขนาดนี้ ขอให้เก็บไว้ให้คนในครอบครัวทำเถอะค่ะ ชวนคนอื่นไม่ได้อะไรหรอก นอกเสียจากจะเป็น แชร์ลูกโซ่
งานดีๆขนาดนี้ ขอให้เก็บไว้ให้คนในครอบครัวทำเถอะค่ะ ชวนคนอื่นไม่ได้อะไรหรอก นอกเสียจากจะเป็น แชร์ลูกโซ่
ลากไปตบเลยค่ะ
หลายครั้งมักมีหลายคนห้ามว่าคนเหล่านั้นไม่มีค่าที่จะไปเสี่ยง หรือลดตัวที่จะต่อปากต่อคำด้วย สำหรับพี่ก็คิดอย่างนั้น แต่ถ้าวันหนึ่งมันทนไม่ไหวล่ะ? แล้วเราควรจะทำยังไง?
วิธีของพี่คือโต้ตอบกลับไปเลยค่ะ
โต้ตอบในที่นี้คือโต้ตอบแบบสุภาพ โต้ตอบแบบคนมีการศึกษาขั้นพื้นฐาน โต้ตอบแบบคนมีความรู้ เขาทำกัน มันจะทำให้น้องเหนือชั้นกว่าพวกเขาเป็นไหนๆ
ที่สำคัญคือเรื่องพรรคพวกเพื่อนๆก็สำคัญนะคะ ถ้ากลุ่มของน้องมีเพื่อนๆร่วมอยู่ด้วยและเจอปัญหาเดียวกันหรืออยู่ในเหตุการณ์เดียวกันลองปรึกษากับเพื่อนดู การมีเพื่อนอยู่ด้วยถือเป็นเรื่องอุ่นใจอย่างหนึ่งค่ะ
ให้น้องลองใช้วิธี พูดนิ่มๆ ปากยิ้มๆ (นึกถึงปัทมาในขมิ้นกับปูน) ให้กลุ่มเพื่อนของน้องเหล่านั้นเป็นปวีณาค่ะ จินตนาการดูเผื่ออะไรๆจะง่ายขึ้น
ถ้าเค้าแซะน้อง พูดลอยๆ หรือมาพูดเหน็บแนมกระแนะกระแหนต่อหน้า ลองพูดกลับไปประมาณว่า
"ถามจริงนะ ไม่มีอะไรที่เป็นประโชยน์ในชีวิตนี้ทำให้ดีกว่ามายืนกระแนะกระแหนเพื่อนแล้วหรอ" หรือ
"เราว่าถ้าแกเลิกทำตัวแบบที่เป็นอยู่ บางทีชีวิตอาจจะดีกว่ามานั่งอิจฉาคนอื่นเขาแบบนี้นะ"
พี่เชื่อว่าถ้าเขายังเป็นคนที่มีความรู้สึกรู้สาอยู่แถมเป็นคนประเภทที่น้องพูดเค้าต้องรู้สึกอะไรบ้างแน่นอนค่ะ อย่างน้อยก็หน้าชา ปากสั่น อยากจะด่ากลับแต่ด่าไม่ได้ ต้องดิ้นพล่านๆแน่ๆ หรือถ้าเขาด่าก็คงด่าแต่คำหยาบคาย สัตว์เลื้อยคลานคงออกมาเดินเพ่นพ่านในห้องเต็มไปหมด
เพราะฉะนั้น น้องอย่าไปโต้ตอบแบบเดียวกับเขาค่ะ เอาความสุภาพเราเข้าสู้ เอาความเป็นคนที่คิดดีกว่า ทำดีกว่า ไปสู้กับเค้า แล้วเชื่อพี่เถอะค่ะว่าการตอกหน้าเขาด้วยวิธีแบบนี้มันสะใจกว่าการด่าสาดเสียเทเสียไปไม่รู้เท่าไหร่
สักวันที่เค้ารู้สึกตัวว่าอยากจะเลิกเป็คนแบบนี้ เค้าจะสำเหนียก จะสำนึก จะตระหนักถึงคำพูดของน้องได้เองค่ะ
สุดท้ายแล้วอย่าไปกลัวค่ะไม่ว่าเค้าจะตอบโต้มาแบบไหน อย่ากลัวว่าเขาจะทำร้ายร่างกาย อาจารย์มีบอกอาจารย์ พ่อแม่ผู้ปกครองมีก็ควรบอก ถ้ามันรุนแรงถึงขั้นต้องใช้กฎหมายเยาวชนก็ต้องใช้
ลองไตร่ตรงดูสำหรับคำแนะนำของพี่นะคะ พี่เคยใช้มานักต่อนักแล้ว ที่สำคัญไม่ได้มีเรื่องใหญ่จนทำให้ร่างกายเจ็บตัวค่ะ สู้ๆค่ะ ถ้าเราเหนือกว่าด้วยตัวเราเองอย่าไปแคร์ค่ะ จำไว้ว่าคนที่เค้าอิจฉาเราคือคนที่ตามหลังเราอยู่ เราเดินนำหน้าเค้าไปแล้วอย่าให้ราคากับคนที่ไม่ได้มีค่าอะไรเลย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?