พระเอกเอากันหญิงอื่นได้ แต่ทำไมนางเอกต้องถือพรหมจรรย์

พระเอกเอากับคนอื่นได้ ทำไมนางเอกต้องถือพรหมจรรย์

ถามแบบนี้ไม่ใช่เหรอ

ผมก็ตอบอย่างที่ตอบไง

งงตรงไหนอ่ะ...

ถึงจะงงอยู่ แต่ก็พอเข้าใจค่ะ

โทษทีไม่ได้อ่านเนื้อหากระทู้ แต่ก็ดีใจที่ได้ตอบคำถามหัวกระทู้ รู้สึกแบบนั้นจริงๆ นะ...^^

คือจะสื่อประมาณว่า ก็ในเมื่อผู้ชายทำแบบนั้นไม่ดี ผู้หญิงก็จงถือครองพรหมจรรย์ต่อไป เพราะมันเป็นสิ่งที่ดี เป็นการตอบคำถามโดยการย้อนคำถามเจ้าของกระทู้ถูกไหมคะ

เราว่า จขกท. ไม่ได้หมายถึงจะให้ผู้หญิงไปทำตามผู้ชายหรอกค่ะ เขาแค่อยากเรียกร้องความเท่าเทียมของผู้หญิงในมุมมองของคนในสังคมต่างหาก มันก็เหมือนเสียงสะท้อนเวลาใครทำอะไรสักอย่าง ถ้าไม่เอาเพศ ฐานะ หรือคุณสมบัติอื่นมาเป็นปัจจัยในการตัดสินการกระทำเหล่านั้น ผลวิจารณ์หรือเนื้อหานิยายที่ออกมา ก็ควรจะไปในทางเดียวกันไม่ว่าคนคนนั้นจะเป็นใคร

บางทีคนเราได้สิทธิ์มา อาจไม่จำเป็นต้องใช้ก็ได้นะคะ

มีสิทธิ์แต่ไม่จำเป็นต้องใช้ก็ได้...เพียงแต่ขอมีสิทธิ์เหมือนกันงั้นเหรอ

3-6 คุณจะบ้าเหรอ คุณจะไปขอสิทธิทำไม่ดีทำไม ทำไมถึงไม่ขอสิทธิทำไม่ดีไม่ได้เหมือนกันล่ะ

ผมเชื่ออยู่เสมอว่าอะไรไม่ดีไม่ควรทำ ไม่ว่ากรณีใดก็ไม่ควรทำ

ยกตัวอย่างนะ สมมติเมื่อก่อนฆ่าหมาไม่ผิดกฎหมาย แต่ทุกวันนี้ผิดกฎหมาย แล้วอยู่ๆ เพื่อนบ้านมาฆ่าหมาคุณตาย ผมถามว่าคุณอยากให้ไม่ผิดกฎหมายอย่างเดิม หรืออยากให้มีโทษตามกฎหมายใหม่

เช่นกันกับประเด็นนี้ ผู้หญิงถูกมองไม่ดีหากผ่านผู้ชายหลายคน แต่ทำไมผู้ชายถึงถูกมองเท่ห์ คุณกำลังบอกว่าผู้หญิงไม่ควรถูกมองไม่ดี ต้องมองเหมือนผู้ชาย ทำไมคุณไม่คิดว่าสิ่งที่ผู้ชายทำมันไม่ดีไม่ควรถูกยกย่องล่ะ คุณควรเรียกร้องให้ผู้ชายเท่ากับผู้หญิง ไม่ใช่เรียกร้องให้ผู้หญิงเท่ากับผู้ชาย

ไม่รู้ว่าคุณคิดยังไงนะ แต่ที่แน่ๆ เลย ผมไม่เคยมองว่าชายทำแบบนั้นเป็นเรื่องดีเลย เพียงแต่คุณอาจอยากแก้ปมที่ตรงปลาย ซึ่งผมเองอยากแก้ที่ต้นปม แต่สิ่งที่ผมรู้สึกเหมือนกับคุณคือ อยากให้สองฝ่ายเท่าเทียมกัน

3-7

เราว่าจขกท.ไม่ได้หมายถึง "มั่ว" นะ (แต่เนื้อหาอาจจะสื่อให้เข้าใจผิด) แต่หมายถึงว่า ผู้ชายไม่ได้ถือพรมจรรย์ ผู้หญิงก็ไม่จำเป็นต้องถือพรมจรรย์ขนาดนั้นก็ได้ อาจจะเคยมีผ่านมาบ้าง แต่ไม่ได้มั่ว

ผมและ จขกท ไม่ได้ใช้คำว่า "มั่ว" เน้อ

งั้นแสดงว่าคุณคิดว่าทุกคนต้องถือพรมจรรย์จนกว่าจะแต่งงานสินะ

อืมม เราเข้าใจแล้ว

เราไม่ได้ขอสิทธิ์ทำไม่ดีนะคะ คุณยกตัวอย่างอะไรมาไม่ได้เกี่ยวกับที่เราพูดเลยค่ะ เราเเค่พูดถึงพฤติกรรมอะไรก็ตาม ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายทำก็ควรจะถูกมองแบบเดียวกัน ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดีค่ะ ความเหลื่อมล้ำทางสังคมน่ะค่ะ

แต่ที่เราเขียนแบบนั้นเพราะ จขกท. เขาเริ่มคำถามมาว่า 'เมื่อพระเอกเอากับหญิงอื่นได้' ซึ่งมันเป็นตัวแปรต้น ตัวแปรตามคือถูกมองว่าทำได้ แต่ถ้าเป็นผู้หญิงตัวแปรต้นเหมือนกัน ผลลัพธ์กลับแตกต่าง เราเลยพูดว่า ผลลัพธ์ก็ควรจะเหมือนกันค่ะ แต่ถ้า จขกท. เริ่มมาว่า 'ถ้าผู้หญิงถือพรหมจรรย์' เป็นตัวแปรตัน แล้วถูกมองว่าดี ถ้าผู้ชายอยากถูกมองว่าดี ทำไมไม่ถือพรหมจรรย์บ้าง มันต่างกันนะคะ เราต้องการอธิบายในขอบเขตที่ จขกท. ถามมาค่ะ

ปล. ทำไมคุณต้องว่าเราบ้า หรือใส่อารมณ์ขนาดนั้นด้วยคะ? เราเสนอความคิดเห็นอย่างสุภาพ และช่วยเสริมในส่วนที่ตกหล่นเอง คุณเล่นว่าคนอื่นก่อน แล้วเขียนต่อหลังว่าไม่รู้ว่าจริงๆ คิดยังไง สอบถามกันก่อนจะต่อว่ากันดีกว่านะคะ

3-10 แล้วไม่ดีเหรอ หรือคุณคิดว่าคุณหรือคู่แต่งงานของคุณไม่ควรทำ

3-12 ผมอธิบายไปชัดเจนแล้ว(อย่างสุภาพพร้อมคำอุทานเล็กๆ) แล้วแต่คุณจะตีความแล้วกัน

3-13 เรามองว่าเป็นสิทธิส่วนบุคคล ถ้าคุณจะคิดเช่นนั้น ก็เรื่องของคุณ แต่ก็อย่าเอาความคิดของตน ไปใช้ว่าหรือดูถูกผู้อื่นล่ะ

3-14 กินข้าวยัง

ก็เป็นผู้หญิงนะสิ...

ความเห็นย่อยที่ 3 ขึ้นไปไม่แสดงใช่ไหมครับ เห็นคุยเรื่องมีสาระกันอยู่ผมค่อนข้างกลัวว่าความเห็นของผมจะรบกวนคนอื่น























มาเห็นช่วงเย็นว่าจะปล่อยผ่าน ...

ไม่ๆผมไม่ได้ว่าไม่ได้รังเกียจอะไรนานๆทีจะมีคนชวนผมคุย ผมชอบ

มานึกขึ้นได้ว่าช่วงนี้เพศใหม่ๆผุดขึ้นมาเยอะ ปล่อยให้จิ้นกันเองท่าจะลำเค็ญ ผมก็ไม่อยากให้ตัวเองดูป่วยไปกว่าที่เป็นอยู่ ถึงผมจะไม่แคร์ตัวตนในเด็กดีแต่ผมก็แวะมาเคาะประตูบ่อย ปะเหมาะเคราะห์ร้ายเจอเม้นประมาณว่า "เฮ้ยพวกเรา ไอรป่วยมันมาแล้ว" หรือ "นี่ป่วยทางจิตใจแล้วยังป่วยทางร่างกายด้วยเหรอ" ท่าจะลำเค็ญ (*ส่วนตัวผมไม่คิดว่าเพศที่ 3 - เพศที่ 108 ป่วยนะครับ ผมเป็นมิตรกับทุกเพศบนโลกนี้ยกเว้นพวก xy ที่จ้องจะฟันผม หน้าผมมันเคะมากนักหรือไงไม่รู้) อ่อ ไม่ได้กลัวโดนด่านะ กลัวแลกเปลี่ยนความเห็นกับใครไม่ค่อยได้ถึงปกติจะชอบเป็นผู้ชมก็เถอะ ผมชอบนักเขียนที่นี่หลายคน พวกเขามักมีความเห็นที่มีประโยชน์เสมอก็อย่างที่คุณเห็น เสียดายที่พวกเขาไม่ป่วย (ฮา) มันคงจะแย่ถ้าผมต้องแอ๊บเป็นคนอื่นทุกครั้งที่ต้องการคำปรึกษา

ขอบอกว่าผมอยู่สายดาร์ก พลังป้องกันทางจิตใจเรียกได้ว่าขั้นเทพ บางคนอ่านเม้นนี้แล้วอาจจะทักว่า "เดี๋ยวนะ ดาร์กส่วนมากก็นิยม rape scenes ไม่ใช่เหรอ นี่ป่วยแล้วยังมือถือสากปากถือศีลด้วยเหรอ?" โธ่คุณพวก rapist ในนิยายส่วนมากก็ไม่ตายดีทั้งนั้นล่ะครับ อย่าว่าแต่ rapist ในความเป็นจริงแทบจะไม่โดนจับเลยถ้าไม่มีใครตายหรือต่อให้โดนจับก็โทษก็แรงงงงงมากบางราย 2-3 ปีก็ออกมาหลั่นล้า ถ้าฆ่าด้วยเห็น 5-6 ปีออกก็มี แต่ถ้าเป็นเยาว์ชน หึๆ เรื่องนี้ผมจะไม่ยุ่ง

ฆ่าข่มขืนติดคุกตั้งเป็นปีๆโทษแรงไป ผมว่าแค่ตีมือ 2-3 ทีว่ากล่าวตักเตือนแล้วปล่อยไปก็พอแล้ว ส่วนฝ่ายหญิงก็เลี้ยงดูมาไม่นานหรอก แค่ 10-20 ปีเอ๊ง เลี้ยงก็ง่าย วางทิ้งไว้สวนหลังบ้านสังเคราะห์แสงโตได้เอง จะเทียบอะไรกับ rapist เขาบุคลากรของชาติเลี้ยงดูมานานสิ้นเปลืองทรัพยากรของประเทศไปก็ใช่น้อยแค่หลงผิดคิดจิ้มแค่นั้นเอง ฝ่ายผู้หญิงสิมันยั่ว มันมั่ว คนทำก็สำนึกผิดแล้วไง “ผมจะไม่ทำ (ให้ใครจับได้) อีกแล้ว” จะเอาอะไรกันนักหนา ชีวิตที่เสียไปเรียกกลับคืนไม่ได้สู้ให้โอกาสเขาทำอีกสักหน ... เอ๊ยทำคุณไถ่โทษดีกว่า ละครไทยแมร่งก็ไม่ช่วยเลยว่ะเฮ้ย! บ่นไปงั้นล่ะครับเผื่อจะมีพวก rapist บังเอิญมาอ่านกระทู้หรือมีใครในนี้ได้เป็นใหญ่เป็นโตในอนาคต

เอาซะยาว ผมเป็นพวกเป็น xy รูปแบบชายแท้ครับ (แถมนิ้วนางยังยาวกว่านิ้วชี้อีกด้วยหึๆ) แค่ได้รับบาดเจ็บรุนแรงจาก xx ในการเกี้ยวพาราสีทั้งที่ไร้คู่แข่งเรียกผมว่า "พวกขี้แพ้" หรือ "ผู้ชายไร้เสน่ห์" ก็ได้ครับ ผมไม่โกรธ เพราะงั้นก็เลยทำปากแข็งไปงั้นล่ะครับ แต่เวลาผมซึนผมซึนแรงจริงๆนะขนาดที่ว่ามีสาวสวยระดับนางงามครึ่งโหลนุ่งน้อยห่มน้อยเดินมาร่อนผ้าผืนบางหยอกเย้าราวนางฟ้าขณะที่ผมกำลังยืนรับลมทะเลผมก็จะลอบกลืนน้ำลายอดทนอดกลั้นกัดฟันจนเลือดไหลกำมือจนเลือดออกแล้วกล่าวเสียงเย็น "พวกแกกำลังบังทิวทัศน์ทะเลยามเย็นของฉันอยู่นะอรีบ้า!" (แหม่ ... สไลด์ข้างไป 2-3 ก้าวก็พ้นแล้ว – ฮา)

ขุนช้างขุนแผนผมไม่ชอบอ่านและไม่เคยจะแตะด้วยซ้ำ
พระเอกอะไร อิ๊บสาวตอนกำลังบวชเณร แถมฆ่าลูกตัวเองเอามาทำกุมารทองอีก
นางวันทองนี่น่าสงสารสุดในเรื่องแล้วผมว่า

อาจารย์ที่โรงเรียนแกไม่ค่อยบอกหรอกครับ แต่เสียใจ ผมรู้ทัน อิๆ

เราอาจจะตกหล่นอะไรไปบ้างนะคะ 555555 เราหมายถึงในส่วนของนิยายประเภทที่ไม่ได้มีโมเม้นต์ระหว่างพระเอกนางเอกอ่ะค่ะ คือมันมีหลายเรื่องที่มันเปิดเรื่องมาด้วยการที่พระเอกฉุดนางเอกขึ้นเตียงแล้วหลังจากได้กันคืนนั้นพระเอกก็รู้สึกตกหลุมรักนางเอกแต่ก็ไม่ได้ทำดีกับนางเอกยังคงลากไปขืนใจเวลาตัวเองเห็นนางเอกอยู่กับผู้ชายคนอื่น ส่วนนางเอกอยู่ดีๆก็เริ่มหลงรักพระเอกขึ้นมาเฉยๆทั้งที่พระเอกเอาแต่ขืนใจนางเอกแถมยังพูดจาไม่ดีใส่อ่ะค่ะ คือนิยายแบบนี้เราอ่านละงง 555555 ถ้าพระเอกทำดีกับนางเอกบ้างเราคงไม่ว่าอะไรอ่ะแต่นี่มันมีแต่ขืนใจกับขืนใจเราเลยแอนตี้นิยายประเภทนี้อ่ะค่ะ แต่ถ้านิยายมีฉากดีๆระหว่างนางเอกกับพระเอกหรือพระเอกทำดีกับนางเอกบ้างเราไม่ค่อยอะไรเท่าไหร่นะยังพอรับได้อยู่

สวัสดีค่ะ

"คือนิยายแบบนี้เราอ่านละงง 555555 ถ้าพระเอกทำดีกับนางเอกบ้างเราคงไม่ว่าอะไรอ่ะแต่นี่มันมีแต่ขืนใจกับขืนใจเราเลยแอนตี้นิยายประเภทนี้อ่ะค่ะ แต่ถ้านิยายมีฉากดีๆระหว่างนางเอกกับพระเอกหรือพระเอกทำดีกับนางเอกบ้างเราไม่ค่อยอะไรเท่าไหร่นะยังพอรับได้อยู่ "


โอเคเม้นต์ๆๆ เพื่อแลกเปลี่ยน แบ่งปันมุมมอง(ที่มีต่อพล็อต)ในเหตการณ์เรื่องราวเช่นที่คุณยกมานี้นะคะ



จริงสินะ...เจ้าของเม้นต์นี้...เคยเห็นๆละครไทยบางเรื่องหรือาจจะหลายเรื่องด้วยซึ่งพระเอกมีบทแบบนั้นจริงด้วยสิ เคยสังเกตุเช่นกันค่ะว่าแท้จริงนิยายหรือหนังละครของไทยมีวัฒนธรรมการเขียนเรื่องราว หรือพล็อตแบบนั้นมีอยู่จริง เห็นด้วยกับคุณนะคะ

ส่วนตัวเข้าใจว่า...บทดังกล่าวนั้นราวกับจะชี้ใหเห็นว่า...ผู้ชาย(เขาคนนี้คือพระเอกนะคะในที่นี้) หื่น กระหาย โหด ดิบและเถื่อนกับนางเอก(บางเรื่องนำตัวไปขังเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า)

เขาเอาเพียงความสะใจหรือความพอใจของตัวเขาเองคือต้องการเอาชนะ ต้องการเป็นเจ้าของ ต้องการมีสิทธิ์(บางเรื่องนี้นะคะเรียกร้องสิทธิปาวๆด้วยเลยหล่ะ ฮ่า ฮ่าฮ่า)

และแน่นอนเขาต้องการควบคุม นางเอกด้วยเซ็กส์...นั้นสาเหตุอาจจะเป็นเพราะว่า...ผู้ชายหลายคนเข้าใจว่า...เรื่องนี้คือเรื่อง...เซ็กส์...ของเขานั้นสามารถควบคุมเธอได้ทุกอย่างนั้นเองค่ะ


(สำหรับตรงนี้ขอนุญาตเพิ่มมุมมองที่มีต่อฝ่ายนางเอกนะคะ นอกประเด็นนิดนะคะ แต่มีผลเกี่ยวพันให้เกิดเป็นเหตุดังที่เรากล่าวถึงค่ะ)

ซึ่งแท้จริงอาจจะเป็นความจริง...คือผู้หญิงหลายคนเติบโตขึ้นมาในกรอบของวัฒนธรรมที่ว่า...ต้องรักนวลสงวนตัว...ก็จริงแต่ต้องนอบน้อมยอมรับผู้ที่เป็นสามีแม้จะมีใจรักหรือไม่ก็ตามที คือเมื่อความสัมพันธ์ หรือผูกพันธ์กันด้วยเซ็กส์ เขา(พระเอก)คือทุกอย่างที่เธอต้องจำนน หรือยอมเขาทุกอย่าง ทั้งหมดนี้เธอเป็นหรือเกิดขึ้นได้จากวัฒนธรรมซึ่งเป็นกรอบมาช้านาน หรือที่เราๆเรียกว่าเธอถูกปลูกฝังนั้นเอง

ในความเป็นจริงนะคะ...เมื่อถูกปลูกฝัง...ตั้งแต่เยาว์วัย...โดยธรรมชาติคนเรานั้นสามารถรับเข้ามาและยึดมั่น ถือมั่น ยึดถือจนเกิดเป็นความเชื่อเกิดเป็นตัวตนหรือเป็นอุปนิสัยใจคอของเธอ เป็นธรรมชาติของเธอได้ในที่สุดนั้นก็เป็นได้

หรืออาจจะเป็นได้เช่นกัน...ที่เธอจะเกิดมาเป็นแบบนั้นโดยธรรมชาติส่วนบุคคล คือเธอเกิดมาก็เป็นแบบนั้น...ในส่วนนี้มีหลักฐานพอที่จะหาได้นะคะ...เช่นหญิงหลายๆคนรัก เชื่อมั่นศรัทธา ในคนที่เธอรักไม่ว่าเขาจะยํ่าแย่เพียงไร ทำร้ายทั้งร่างกายจิตใจในรูปแบบต่างๆแต่เธอก็รักเขาด้วยความมั่นคง

จะทุกข์ยาก ลำบากอย่างไรเธอก็ไม่ล้มเลิกที่จะรักเขา...ไม่ล้มเลิกที่จะร่วมทางไปกับเขาซึ่งขณะเดียวกัน พ่อแม่ พี่น้อง ญาติๆ หรือเพื่อนพ้องพยายามช่วยอธิบาย แนะนำบอกเล่า...เช่นขอให้เลิก ขอให้สิ้นสุดกับเขาไม่ว่าจะด้วยเหตุผลหรือหลักฐานที่ชี้บอก...

แต่ก็มีหญิงมากมายที่เลือกที่จะรักคนที่เธอรัก...คือไม่เชื่อฟังคำสั่งสอน หรือไม่เชื่อ หรือไม่ต้องการที่จะอยู่ในกรอบของวัฒนธรรมนั้นๆ เราจะเห็นได้ว่าหญิงบางรายหากถูกขัดขวางหรือขัดใจอาจจะหนีตามคนที่เธอรักไป เสียอนาคต ผู้ชายไม่ดีพาไปให้ทั้งชีวิตล้มเหลก็สามารถเกิดขึ้นได้ หรือบางรายอาจจะแย่มากถึงขั้นคิดสั้นคร่าชีวิตของตนนั้นก็มีอยู่มากมายค่ะ

แท้จริง...ในความเป็นจริงเหตุการณ์ต่างๆทั้งอาการของฝ่ายหญิงและฝ่าชาย (ในที่นี้เรากล่าวถึงพระเอกนางเอกนิยายเป็นตัวอย่างนะคะ)เหล่านี้เกิดขึ้นจริงนะคะ

ทั้งหมดนี้...เป็นอะไรที่แปลกมากซึ่งเจ้าของเม้นต์นี้ก็ฉงนได้เช่นกันค่ะ กับอาการที่แตกต่างกันเกิดขึ้นได้ซึ่งเราไม่สามารถอธิบายได้ชัดเจน...ซึ่งแท้จริงในภาษาของพุทธศาสนาเราเรียกเหตุการณ์นี้สั้นๆว่า...กรรม...ที่แตกต่างกันค่ะ เพราะเหตุนี้ละมังจึงชอบดู และชอบอ่าน

เป็นอะไรที่คอนทราสต์มากๆในหลายๆเรื่องที่ชอบดู หรือเคยดูหรือเคยอ่าน พระเอกมีความเป็นแมน มีศีลธรรม คุณธรรม คืออาจจะดีทุกอย่าง

แต่...ในเรื่องของความรักกลับความรู้สึกส่วนบุคคลของตนนั้นไม่ชัดเจน...เช่นแสดงอาการโกรธเกลียดย้อนแย้งนางเอกทั้งที่ตนรัก...กระทำ...ยัดเหยียดความรุนแรงให้เธอทั้งกายและใจด้วยการข่มขืน...ทั้งที่รัก หรือในเวลาที่หึงหวง...เป็นอะไรที่ย้อนแย้ง สับสน เป็นอะไรที่แปลกจริงด้วยสิ ซึ่งเรื่องราวเหตุการณ์เช่นนี้สามารถเกิดขึ้นได้จริงในคนอีกด้วย

สาเหตุที่เป็นแบบนั้น...อาจจะมาจาก...อาการย้อนแย้ง อาการกดเก็บ สับสนและเหตุทั้งหลายเหล่านี้...อาจจะมีสาเหตุมาจาก...วัฒนธรรม(กรอบบางกรอบก็อาจจะเป็นผลเสียนั้นมีอยู่จริงนะคะ)...หรือเป็นธรรมชาติของเขาเองนั้นก็เป็นได้ค่ะ

ความ โหด หื่น เถื่อน ดิบ เห็นแก่ตัว แสดงตนเป็นเจ้าของด้วยวิธีต่างๆ นั้นเป็นธรรมชาติของผู้ชายบางคน(หรือแม้ในสัตว์ตัวผู้)นั้นก็เกิดขึ้นได้เป็นธรรมชาติค่ะ

เพราะฉนั้น...หากพบเจอนิยายแนวนี้จึงชอบอ่านค่ะ...ชอบติดตามดูว่า...นักเขียนจะนำเสนอ และเรื่องราวจะคลี่คลายหรือจบลงได้อย่างไร...ตื่นเต้น ชอบอ่าน ชอบลุ้น ชอบดูค่ะ

และแน่นอนหล่ะ ดราม่าโรแมนติกของไทยส่วนมากจบลงด้วยดี...พระเอกนางเอกเข้าใจกันได้ในที่สุด(แทบทุกเรื่องเขาเชื่องได้ราวกับแมว ฮา ฮา ฮา คือแพ้ใจตัวเองหรือว่าแพ้ในความดีของนางเอกแบบนั้น ชอบมากเลยค่ะ)

ตอนจบ...ในที่สุดเธอจัดการความเห็นแก่ตัว โหด หื่น เถือน ดิบ ของเขาลงได้ด้วย...ความรัก และความดี ชอบนิยายแบบนั้นค่ะ อ่านแล้วดูมีเหตุผล อิ่มเอมด้วย




สรุป...คำตอบที่จะตอบคุณคือ...ดิฉันคือเจ้าของเม้นต์นี้นะคะ...สามารถเห็นที่มาและที่ไปแห่งเหตุดังที่กล่าวมาข้างบนค่ะ...(เห็นได้หรือคิดไปเอง...นะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า)

ซึงในความเป็นจริงนะคะเข้าใจด้วยว่าการที่นางเอกจะเอาชนะใจตัวเองก่อนที่จะรักเขาคนเช่นพระเอก(โรคจิตหรือไม่รู้เนอะ)ได้เธอต้องมีเหตุผล ต้องมั่นคงและแกร่ง มีความศรัทธา เห็นความดีของเขาบ้างจึงจะเเกิดเป็นความรักได้นะ

และเมื่อรักเขาแล้วจะทำเช่นไรจะเอาชนะใจผู้ชาย(พระเอกดีๆที่ซาดิสม์)นี้ได้ นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆค่ะ เป็นเรื่องที่ยากที่สุดอีกด้วย เข้าใจแบบนั้นค่ะ (ดู อ่าน แล้วเกิดเป็นความศรัทธาในตัวนางเอกค่ะ ความศรัทธานำมาซึ่งความสุขจริงด้วยสิ โดยเฉพาะศรัทธาความดี คือนางเอกนะคะในที่นี้ ยิ่งเป็นสุขและอิ่มเอมมากมายค่ะ )

เข้าใจว่าทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นได้จริงในคนค่ะ จึงชอบดู ชอบลุ้นนิยายลักษณะนี้ หรือที่หลายคนเรียกว่านํ้าเน่านั้นค่ะ


และโดยพื้นฐานที่สำคัญ...นะคะ คือเข้าใจว่าคนเรานั้นสามารถชอบสิ่งหรือเหตุที่แตกต่างกันได้เป็นธรรมดาค่ะ เพราะฉนั้นคุณกับดิฉันอาาจะชอบอะไรที่แตกต่างกันก็เป็นธรรมดาที่เกิดขึ้นได้

แต่...ก็ดีเนอะที่เราจะสามารถแลกเปลี่ยนและแบ่งปันความชอบที่แตกต่างกันนี้ค่ะ


เม้นต์นี้ก็ยาวๆมากด้วย หากคุณอ่านไม่ไหวข้ามไปเลยนะคะ