จากเด็กฟุ่มเฟือยสู่เด็กมีเงินเก็บหลักหมื่น!

[pimyadasomsri]

สมัยเด็กๆเราชอบขอเงินพ่อไปเที่ยวกับเพื่อนตามห้างตามตลาดช็อปตามภาษาวัยรุ่นจนวันนึงเเบบว่ายังไงดีล่ะ คือคุณพ่อเป็นโรคเบาหวานกำเริบจนทำงานไม่ได้เเต่ดูตัวเเลตัวเองไม่ได้ตอนนั้นเราขอเงินเเม่เที่ยวประจำ ด้วยความที่ช่วงวัยรุ่นกลางๆเเม่บอกว่า ถ้าเเกยังขอเเบบนี้จะไปทำอะไรได้ เราเถียงไปว่า ใครๆก็ขอเงินพ่อเเม่ ถูกเเม่ตบค่ะเราก็ไม่เเคร์ด้วยอ่ะนะ เเอบโทรขอตังค์น้าบ่อยมาก ตอนนั้นเเม่ก็ให้เงินเราเเค่อาทิตย์ล่ะ1500 ปกติจะได้ประมาน2400 เราก็โมโหอ่ะนะ เราก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิมอ่ะเราว่าไม่พอได้ไปยืมเงินเพื่อนประมาน500จนถูกเพื่อนทวงยันเเม่เพื่อนที่มารับบอกว่าให้คืนเงินเราก็คืนไปเหลือประมาน340บาท เราคิดว่าต้องทำสักอย่างล่ะ

เลยขอเเม่ทำงานบ้าน 

-ซักผ้านับตามจำนวนเสื้อผ้าตัวล่ะ50สต

-ล้างจาน10บาท

-หุงข้าวช่วยทำอาหารเเทนเเม่40บาท

-ปัดกวาดถูพื้น10บาท

-ล้างห้องน้ำ30บาท

เราก็ทำๆไปงั้นพอมีเงินเก็บครบ500เเม่จะให้เราถอนเงิน1ครั้งพอผ่านไปเพื่อนก็เอามาคุยว่าลูกคุณหนู เฉิ่มมาก ปกติเราติดนิสัยซื้อกระเป๋าโบว์กิ๊ปไปอวดเพื่อนไม่ก็เลี้ยงขนม-^- #ทุกวันนี้ยังงงว่าทำไปได้555+ เพื่อนก็มีข่าวลือมาว่าเราขายบ้านบ้างเป็นหนี้บ้าง.....เราทนไม่ไหวมานั่งร้องในห้องน้ำจนครูมาตามง่ะ พอจบม.3เราย้ายเข้ารร รัฐเลยค่ะ สังคมดีขึ้นมากเพื่อนๆบางคนยังจดรายรับรายจ่ายเราก็ขอให้เค้าช่วยดีมากๆ เริ่มมีเงินเก็บประมาน100~200~300มากสุดที่เราเก็บได้คือ600อยู่ที่ความอยากอาหารด้วย5555พอมีเงินเก็บเปิดบัญชี ฝากประจำเดือนล่ะ500 เราเริ่มเท่านี้ค่ะจะได้ไม่ยากเกินไปพอเราขึ้นม.5เราขยับเป็นเดือนล่ะ1500 เราเเยกเป็น3ส่วนคือ ค่าข้าว ค่าขนม เเละค่าจับฉ่ายชื่อตลกช่ะจริงๆมันคือค่าที่เราอยากได้อะไรอยากซื้ออะไรให้เราเอามาลงในส่วนนี้เเหละห้ามใช้ของส่วนอื่นถ้าเราเอามาใช้เช่นเราเอาค่าข้าวมา50 เราก็ต้องอด1มื้อมันเป็นระบบเลยอะค่ะเหมือนหุ่นยนตร์เเบบว่า

เห้ยๆถ้าเอามาเราเอามาต้องอดค่าข้าวนะ วันนี้มีข้าวขาหมูอีกไม่ได้ๆ555

ส่วนวอธีการออมเดี่ยวเราเอาใส่ในคอมเม้นให้นะค่ะ

Comments

[April MB]

นะคะ* 

ไม่อยากให้จขกท.อดอาหารเลย ยังอยู่ในวัยเรียนอยู่ ไม่ควรอดนะ เปลี่ยนไปกินอะไรที่ถูกลงจะดีกว่าไหม 

[................]

1,500 เราเหลือเฟือเลย ใช้500นี่ยังอิ่งแบบสบายเลยอ่ะ