สงสารนักแต่งนิยายไทย

กลุ่ม 1 ไม่มีใครพูดตั้งแต่ต้นแล้วครับ ทำถูกต้องตามกฎหมาย ลงทุนเองก็เก็บผลตอบแทนเอง ไม่มีปัญหา คนเขียนได้เงิน คนแปลได้เงิน คนอ่านได้อ่าน ทุกฝ่ายมีความสุข

กลุ่ม 2 ผมก็ไม่คิดว่าเขาถูก แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญของกระทู้นี้ครับ

ผู้แปลแม้จะขออนุญาตมาแต่ก็ยังไม่มีสิทธิ์ตีพิมพ์(ทำเป็นหนังสือหรืออีบุ๊คขาย)หรือมีสิทธิ์เป็นเข้าของลิขสิทธิ์ผลงานนะครัช ดังนั้น ทั้งต้นเรื่อง ทั้งตัวคุณกำลังโพสหมายถึงนักแปลนิยาย และนิยายแปล "ทุกเรื่อง" อยู่

มีสิทธิ์ไม่มีสิทธิ์อยู่กับการตกลงของผู้แต่ง

ก็ไปฟ้องสิ จบ

การที่จะเอาของเขามาแปลนี่คนแปลเขาต้องขอไปทางคนเขียนครับถ้าเขาตกลงก็แปลได้เก็บค่าแปลได้ แต่เอาไปทำรวมเล่มขายไม่ได้และถ้ามีสำนักพิมพ์ได้ลิขสิทธิ์มาก็ต้องหยุดทำครับ ส่วนใหญ่นักเขียนจะอนุญาติให้คนที่ขอมาแปลได้ครับ เป็นเหตุผลในการขยายผลงาน เผื่อได้รับความสนใจจากประเทศอื่นๆในการขอซื้อลิขสิท เพราะฉนั้นตราบไดที่ไม่ได้แอบทำเล่มแล้วขอไปทางผู้แต่แล้วไม่ผิดครับ

ความเสียหายได้เกิดขึ้น ตั้งเเต่ถูกละเมิดเเล้วนะคะ ในข้อกฎหมาย แจ้งไว้ชัดว่า เผยแพร่ ต่อสาธารณะโดยไม่ขออนุญาตถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์มีโทษ ปรับ จำคุกนะคะ ไม่ต้องรอให้ความเสียหายเป็นทรัพย์สิน แบบไหนก็ฟ้องได้

เปิดเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ผิดค่ะ แต่แค่ทางค่ายเพลงต่างประเทศเค้าไม่ได้มาเจอ ถ้าเค้าเจอ ก็โดนอ่วมค่ะ อย่าโชว์โง่ ถ้าไม่ศึกษากฏหมาย

ก็ลองแจ้งไปสิครับ ร้านไหนเปิดก็แจ้งไปเจ้าของเพลงว่าขายให้เขาหรือเปล่า

ปัญหาอีกอย่างของคอมเม้นนี้ที่แสดงอยู่ในตอนนี้ก็คือเป็นคอมเม้นที่ทำให้จิตใจหม่นหมอง
เป็นคอมเม้นที่เสนอแต่ความคิดโลกแคบของเจ้าของเม้น
ข้อแก้ตัวก็คือ "มันเป็นความเห็นส่วนตัว"
เหตุใดคนเราจึงชอบโยงเรื่องบ้าบอคอแตกมากมายที่ไม่เกี่ยวข้องกันเข้าด้วยกันก็ไม่รู้

ตลก อะ ความคิดแบบนี้ แยกแยะไม่เป็น ระหว่าง โลกจินตนการ กับโลกความเป็นจริง


แย่ๆ

เห็นนิยายไทย ละครไทยหนักกว่านี้อีก ทั้งตบตีแย่งผู้ชาย ทั้งอ่อยเหยื่อขึ้นเตียงผู้ชาย ทั้งข่มขืนผู้หญิง แบบนี้ไม่เสื่อมเหรอค่ะ

วรรณคดีไทยแทบทุกเรื่่องก็ 20+ ทั้งนั้นนะ
แล้วก็มีมาตั้งแต่นมนานแล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไรก็เรททั้งนั้น

เราว่านิยายจีนยังดูซอฟกว่าวรรณคดีไทยเยอะเลย


ปล. วรรณคดีกับนิยายเราว่าคล้าย ๆ กันเพราะเป็นเรื่องเล่าเรื่องแต่งเหมือนกัน
แค่ใช้ภาษาและความนิยมต่างกันเท่านั้น

เสื่อมไม่เสื่อมอยู่ที่คนนำมาวิเคราะห์ครับ ก็เหมือนดาบ2คม ขึ้นอยู่กับคนนำไปใช้
จริงๆนิยายแปล มันก็มีทั้งที่
ถูก คือคนไปขอมาแปลและตกลงกับผู้แต่งเรียบร้อยแล้ว
ไม่ถูกคือ เอามาแปลแล้วเก็บเงินโดยที่ผู้แต่งไม่รู้เรื่อง

เจ้าของเม้นผมแนะนำให้คุณดูแต่เทเลทับบี้นะ เหมาะกับคุณดี ทุ้งดอกลาเวนเดอร์ก็มา

ผู้ชื่นชอบนิยายยูริ วาย ต่างๆพระพุทธศาสนาไม่มีข้อให้ห้าม หรือต่อต้านไม่ให้คนผู้ชื่นชอบนิยายยูริ วาย
บุคคลที่ชาตินี้เกิดมาจิตใจเบี่ยงเบนไม่เป็นชายจริงหญิงแท้ เกิดจากกรรมชั่ว ทางด้าน กาเม หรือการเสพกาม

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการมีชู้ ประพฤติผิดในกามในกรณีต่างๆ ส่งผลให้ตนต้องเกิดมาผิดเพศ เห็นผิดเป็นถูก จิตใจเบี่ยงเบนไม่เป็นชายจริงหญิงแท้ คือเห็นว่าเป็นบุคคนผู้น่าเวทนา สงสาร มากกว่าครับ ไม่ห้ามเพราะมันเป็นกรรม ห้ามไม่ได้

ช่วยเอาเรื่องเต็มๆมาด้วยจ้า แบบนี้เหมือนทางทีมแปลผิดอยู่คนเดียว

ความยากง่ายมันต่างกันเยอะครับ

จะให้แปลตอนละ300บาท วันนึงอาจแปลให้ได้มากถึง3-5ตอน แต่แค่จะให้แต่งวันละ2ตอนเนี่ยก็เหนื่อยแล้วครับ นี่ยังไม่มองถึงเรื่องลิขสิทธิ์นะ

ฉะนั้นแล้ว กำไรมากกว่า เหนื่อยน้อยกว่า

ผมก็ยังตามอ่านนิยายไทย
มันไม่เกี่ยวหรอกครับ ว่านิยายแปล จะแย่งฐานคนอ่านนิยายไทย

เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับเนี่ย
คำว่าอิจฉา ผมว่าไม่เคยใช้นะครับ คิดไปเองหรือเปล่า หรือร้อนตัว
ผมแค่ชี้ว่า ถ้านิยายไทย เขียนได้ดีกว่า หรือน่าติดตาม
มันติดท๊อป หรือคนตามเยอะ จะเปิดโดเนท ก็ไม่มีมีใครต่อว่าหรอกครับ

นิยายแปล คนแปลได้ภาษา
เดี๋ยวนี้เค้าแปลจากRAW แล้วครับ บางเรื่องนี่ ENG ไป100 RAW 200
เค้าแปลไป150+ เค้าคงดำน้ำไปมั้งครับ

คืออย่าดูถูกฝีมือการแปลของเค้าสิครับ
การดูถูกผู้แปล เป็นตัวบ่งชี้ว่า พื้นฐานจิตใจของคุณ ต่ำตม นะครับ

ไม่เห็นมีใครดูถูกผู้แปล"ที่แปลอย่างถูกกฏหมายและลิขสิทธิ์" หรือในเรื่องของ"การเรียบเรียงภาษา"รวมถึง"การแย่งฐานคนอ่าน" เลย

ต่ำตมนะครับ แยกแยะก่อนนะว่าอะไรถูกอะไรผิด ค่อยไปว่ากันเรื่องคนอ่านเยอะหรือน้อย อ๋อ...ปกติคนไทย(บางส่วน)ก็ไม่ค่อยสนอยู่แล้วนี่ครับ ผมลืมไป

คุณๆ จะเขียนนิยายเรื่องนึงมันไม่ได้ง่ายเหมือนแปลนะ
หรือคุณเป็นนักเขียนที่เขียนเรื่องหนึ่ง จบไป ภายใน 3 เดือนแล้วเรื่องมันสนุกมาก คุณเขียนลงอาจจะฟรีไม่มี แต่มีคนเอาผลงานของคุณไปแปล เพื่อกำไรส่วนตัวโดยที่คุณไม่ได้ยินยอมหรือรู้เรื่องเลย
จะบอกว่าแปลยาก ใช้มันยาก แต่ง่ายกว่าเขียนขึ้นมาใหม่ แปลอาจจะคิดแค่ภาษาหรือสำนวนให้ตรง แต่เขียน เกิดจากจิตนาการของผู้เขียน

จะบอกว่าผมดูถูก ก็อาจจะได้ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมพูด

สองอย่างนี้ การเขียนเอง กับการแปล จริงๆมันเทียบกันไม่ได้ แทบจะใช้ทักษะคนละอย่างโดยสิ้นเชิง

แต่ในเมื่อมันมาอยู่ในตลาดเดียวกัน แถมยังโดนเปรียบเทียบกัน มีข้อมูลเชิงปริมาณ (คนอ่าน จำนวนคอมเม้นต์) และเชิงคุณภาพ (เนื้อหาคอมเม้นต์) อย่างชัดเจน ก็ต้องเปรียบเทียบแล้วครับ

คนแปลได้ภาษา ใช้ทักษะทางภาษา อ้าว แล้วคนเขียนเองไม่ได้ใช้ทักษะทางภาษาเลยหรือ ? ต่อให้เป็นภาษาแม่ของตัวเอง แต่คนที่แปลส่วนใหญ่ถ้าไม่ใช่ทั้งหมดก็แปลจากภาษาที่ตัวเองมีทักษะอยู่แล้วเช่นกัน เช่นเคยเรียนจีนมา อ่านจีนออก ก็แปลนิยายจีน ไม่ใช่ว่าเขาเห็นเรื่องนี้ อยากแปล แล้วเลยไปลงทุนขวนขวายเรียนภาษาใหม่สักหน่อยนี่ครับ มันไม่ใช่สิ่งที่จะต้องให้ราคากันขนาดนั้น

กลับกัน ความคิดสร้างสรรค์ในการวางรายละเอียด การคิดวางโครงเรื่องเป็นระบบ เป็นเหตุเป็นผล นิยายแปลไม่มีเลย ซึ่งเรื่องพวกนี้ใช้เวลาและพลังงานมากกว่าการแปลตามสิ่งที่มีคนเขียนเอาไว้แล้วหลายเท่า

ผมพูดกันตรงๆเลยครับ การแปล ง่ายกว่าการเขียนเอง จะบอกว่าเป็นการดูถูกก็แล้วแต่ ในฐานะที่ผมใช้ชีวิตอยู่ในต่างประเทศ อ่านภาษาอื่นทุกวัน ผมขอยืนยันว่ามันเป็นความจริง

แปลง่ายกว่าเขียน จริงแบบที่ว่าเลย -ที่ลองทำไว้อ่าน ก็เพราะสงสัยว่า -คนที่พอเห็นภาษาอังกฤษแล้วเกลียดเข้าไส้มาตั้งแต่ยังเด็ก แถมยังไม่เป็นภาษาจีนเลย จะมีความสามารถพอที่จะอ่านนิยายจีนเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษไหม แล้วก็เห็นว่ามันมีโปรแกรมแปลภาษาอยู่ (ขอบอกก่อนนะว่าภาษาอังกฤษตั้งแต่ยังเด็กน่ะ ไม่เคยสอบผ่านได้ในครั้งเดียวเลย) จึงลองทำมาอ่านเรื่องนึง ผลก็คือ เป็นที่ฮือฮาในครอบครัวมากๆ เพราะคนที่อ่าน "thesis" ว่า "เดอะซิส" มันอุตส่าห์ทำออกมาได้ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ก็ลองๆอ่านนิยาย "แปล" ของคนอื่นๆ มีบางเรื่อง พอขึ้นว่า โดเนท ก็เลิก เพราะว่าในความคิดของตัวเอง กะ-เรื่องแค่นี้ทำไมมันต้องไปมัวเสียตังค์กันด้วย(ฟ๊ะ) แค่คิดเล่นๆ แค่คนละบาท คนทำก็รวยเละแล้ว แถมยังไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย ****อย่ามาบอกเลยว่ามันยาก**** แค่ว่าจะขี้เกียจทำหรือไม่เท่านั้นเอง ยิ่งคนชอบอ่านนิยายด้วยแล้ว ****โค-ตะ-ระ ง่ายมากๆ**** ที่เอาเรื่องของตัวเองลงไว้ ก็เพียงเพื่ออยากให้เด็กๆ เห็นว่า มันง่ายมากจริงๆ เดี๋ยวนี้สำหรับการอ่านภาษาที่ตัวเองไม่เป็นเลย แถมยังสนุกกับการได้หาข้อมูลมาอ้างอิงให้กับความสงสัยที่เกิดขึ้นตอนอ่านอีกด้วย....ชักยาว พอล่ะนะ

ประเด็น คงไม่ใช่การดูถูกฝีมือผู้แปลล่ะมั้งคะ ประเด้นคือ การขโมยงานคนอื่นมาเพื่อหารายได้หรือเปล่า

มันคือการละเมิดลิขสิทธิ์ผิดกฎหมายเลยนะนั้น

แปลด้วยความบันเทิง อาจไม่ผิดกฎหมายแต่อาจผิดหรือไม่ผิดต่อเจ้าของผลงานถ้าเขาไมไ่ด้ขออนุญาต
แปลเชิงพาณิชย์ หารายได้เข้ากระเป๋า โดยที่ไมไ่ด้ซื้อลิขสิทธิ์ ไมไ่ด้ขอ นี่เรียกโจร ผิดกฎหมายไม่ใช่หรือ

จขม. นี้เข้าใจประเด็นอะไรผิดหรือเปล่าคะ ประเด็นในตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่ว่า ไทย แปล ลูกครึ่งลูกเสี้ยว อะไรจะดีกว่ากัน แต่ประเด็นมันอยู่ที่นิยายแปลในเว็บนี้ส่วนใหญ่นำมาแปลอย่างไม่ถูกต้องค่ะ หรือก็คือการละเมิดลิขสิทธิ์ อ่านให้ชัดๆ ค่ะ "ละเมิดลิขสิทธิ์" ของคนแต่ง แปลโดยไม่ขออนุญาต นำมาเพื่อการค้าหากำไรเข้าตัวโดยที่เจ้าของหรือผู้แต่งตัวจริงไม่ได้รู้เรื่องเลยหรือรู้เพียงบางส่วน เช่นรู้ว่านำมาแปลแต่ไม่รู้ว่ามีการหารายได้จากผลงานของเขา คุณคิดว่ามันถูกต้องแล้ว????

ส่วนตัวเป็นนัก(อยาก)เขียนไทยแต่ก็เข้าใจนักอ่านที่ชอบนิยายแปลเพราะตัวเองส่วนใหญ่ก็อ่านนิยายแปล แต่เป็นนิยายที่มีลิขสิทธิ์ได้มาอย่างถูกต้องผลประโยชน์กลับสู่ผู้แต่งค่ะ

อีกอย่างเดิมทีเว็บนี้เปิดขึ้นไม่ใช่เพื่อให้นักอยากเขียนชาวไทยได้แสดงฝีมือในการแต่งนิยาย ขัดเกลาฝีมือและหาคนคอเดียวกันหรืออย่างไร แต่ทำไมตอนนี้กลายเป็นว่านิยายแต่งเองทั้งหลายถูกนิยายแปลซึ่งไปขโมยมันสมองของคนอื่นมาเบียดบังไปหมด?????

ในฐานะนักอยากเขียน เราพร้อมจะแข่งขัน พร้อมจะพัฒนาฝีมือร่วมกันกับเพื่อนๆ นักเขียนด้วยกันอย่างยุติธรรมด้วยสมองและสองมือที่สร้างเรื่องราวขึ้นมา ไม่ใช่ไปขโมยผลงานของคนอื่นมา เสร็จแล้วก็อ้างแบ่งปัน อยากแบ่งปันจริงก็ไม่จำป็นต้องขอสิ่งแลกเปลี่ยนค่ะ เมื่อใดมีสิ่งแลกเปลี่ยนมันก็ไม่ใช่การแบ่งปัน การแบ่งปันมันก็คือการเอาคำพูดสวยหรูมาบังหน้าเท่านั้น

ส่วนผลงานแปลที่ได้รับการอนุญาตจะลงในเว็บนี้เราก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่ไม่ควรนำมาปะปนกับนิยายแต่งค่ะ มันบ่งบอกอยู่แล้วว่าแต่งกับแปล สร้างสรรค์ผลงานตัวเอง กับแปลผลงานคนอื่น เรานับถือผู้แปลทุกคนที่ทำงานอยู่บนพื้นฐานความถูกต้อง ไม่ใช่หลับหูหลับตาชื่นชมโดยไม่ดูอะไรเลย

อีกอย่างหากบอกว่านักเขียนไทยอิจฉาผลงานแปล หากมาอย่างถูกต้องพูดได้เต็มปากว่าไม่เคยอิจฉา บางเรื่องชอบจนรีบตามไปสอยด้วยซ้ำ แต่ถ้ามาอย่างในเว็บนี้ บอกตามตรงว่าอิจฉาค่ะ ลงทุนน้อยนิดผลประโยชน์มหาศาล ต่างกับคนที่ทุ่มเทสร้างจนเลือดตาแทบกระเด็นกลับถูกเบียดบังจนตกขอบ เป็นใครจะไม่อิจฉา ไม่น้อยใจล่ะคะจริงไหม????

ของขโมยเค้ามาแจกจ่ายคนอื่น ต่อให้ลงแรงแค่ไหนแต่โจรก็คือโจร ผิดก็ยังคือผิด แต่แปลกที่มีคนยกย่องสนับสนุนโจร รับของโจรกันโดยไม่รู้สึกตะขิดตะขวงหรือละอายใจตัวเองแม้แต่น้อยมากขึ้นทุกวัน ก็ไม่รู้จะว่ายังไงนะคะ

ไม่เกี่ยวกันเลยครับ นี่ไม่ใช่เรื่อง "ไม่ควรสนับสนุนของต่างชาติ หรือ ต้องช่วยสนับสนุนของไทย"
มันคือเรื่องเว็บจะทำอย่างไร เมื่อมีคนเปิดรับโดเนทจากการแปลนิยาย
อ่านประเด็นในเข้าใจด้วยครับ

ได้รับอนุญาตแปลถูกต้อง นักเขียนต้นฉบับรับรู้ยินยอมและตกลงผลประโยชน์เรียบร้อย(ในกรณีเรียกรับจากนักอ่าน)
จะลงนิยายแปลในเว็บเด็กดีกี่เรื่องก็คงได้ เพราะไม่ได้เป็นการละเมิดสิทธิ์ผู้ใด

มือสมัครเอามาหัดแปลเล่นๆ ไม่จริงจังในเว็บก็ผิดครับ หากไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของ
แล้วยิ่งมาเรียกรับค่าตอบแทน คิดว่าถูกไหมละครับ

วางเรื่องเศรษฐศาสตร์ลงครับ ตอนนี้เป็นเรื่องกฏหมาย กฏกติกา
หากไม่เคลียร์เรื่องผิดถูกและมีมาตรการรับมือ เว็บเด็กดีมีโอกาสได้รับผลกระทบไปด้วยครับ
ไม่ต้องถึงขั้นโดนฟ้องร้อง ความน่าเชื่อถือจะไม่เหลือเพราะนิ่งดูดายเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์

ขอให้เข้าใจว่าประเด็นไม่เกี่ยวกับการกีดกันนิยายต่างชาติ ยังไงก็ห้ามไม่ได้อยู่แล้วครับ โลกเสรีใครใคร่เสพอะไรก็ได้
หากจะถกเถียงเรื่องเศรษฐศาสตร์ไว้หลังจากนี้จบเรื่องนี้ดีกว่าครับ มันคนละประเด็น
จับเนื้อหาในกระทู้ดีๆ ครับ ขณะนี้คือเรื่องเปิดรับเงินจากการแปล(ที่ไม่ทราบว่าเจ้าของผลงานตัวจริงรับรู้และอนุญาตหรือไม่)

ใครจะทานอะไรก็ตามใจ

จะอ่านอะไรก็เรื่องของท่าน

ตอนนี้ประเด็นมันอยู่ที่ ผลงานคนอื่น เอาเข้ามาเผยแพร่ แล้วขอโดเนท

โดยยกการแปลเป็นข้ออ้าง

มุมมองได้สองแง่ จะโจรก็ใช้ จะพ่อพระน่าสงสารก็ใช่

เลือกมองเอา แต่มองยังไงก็ไม่มีผลแล้วล่ะ คนขอโดเนทแม่งได้เงินแล้ว จบแล้ว จะดีจะร้าย เงินก็เข้ากระเป๋าไปแล้ว

เรื่อง KFC อะไรนั้น คนละเรื่องเลย และสมหมุดนะ ถ้าไม่มี KFC จริงๆ ป่านนี้คงเห็นร้าน ไก่หาดใหญ่ ขึ้นไปเปิดในห้างใหญ่ๆ แล้วละมั้ง

ขอค้านเรื่องพ่อพระน่าสงสารครับท่าน! แรกๆ อาจใช่ แต่พอเปิดโดเนทก็ไม่เข้าข่ายโรบินฮูดแล้ว =3=
อันนี้เป็นโจรในคราบผู้ดีใจบุญต่างหาก เพราะบรรดานักแปลส่วนใหญ๋มักลงด้วยเหตุผลว่า ต้องการแบ่งปันด้วยใจ/ฝึกภาษา/หาเพื่อนคุย พอผ่านไปสักพักเริ่มรู้ว่ามันเหนื่อยฟรี ไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันกลับมา เผลอๆ เริ่มกระทบกับชีวิตประจำวัน อยากเลิกแล้วก็ไม่อยากเลิก เลยปิ๊งไอเดีย ได้ลู่ทางหาตังแล้วอ้างว่า ช่วยสนับสนุนนักแปลไง ง่ายจะตาย ...ครับ
มองโลกในแง่ดี๊ดี เขาอาจขอโดเนทเพื่อเตรียมพร้อมสู้คดีผิดลิขสิทธิ์ก็ได้นะครับ และไหนๆ ยังไงก็ผิดอยู่แล้ว เพิ่ม 'ดัดแปลงเพื่อใช้ในเชิงพาณิชย์' ไปพร้อมกันเลย //หนีความจริงสุดฤทธิ์

ปล. "สมมติ/สมมุติ" ไม่ใช่ สมหมุด

อ้อ เรื่องลิขสิทธิ์หรือความอิจฉาพวกหาตังค์ง่ายผมไม่ขอออกความเห็นครับ
เพียงแต่นึกว่าแต่ละท่านมีความคิดสนับสนุนนักแต่งไทยก็เลยแนะนำไปเช่นนั้น
ถ้าไม่ได้อยากสนับสนุนคนแต่งแต่ตั้งกระทู้เพราะกังวลว่าเว็บเด็กดีจะมีปัญหา
หรือแค่อยากกำจัดเห็บเหาที่รกตาก็เชิญตามสบายครับ ผมไม่ขอยุ่งด้วย

เพราะสำหรับผมการแต่งนิยายไม่ใช่เพื่อหาเงินครับ เลยพูดเฉพาะเรื่องจำนวนคนอ่าน
เรื่องใครขัดผลประโยชน์ใครผมขอไม่ยุ่ง
อยากทำไรเชิญตามสบาย ผมพลาดเองที่เสียเวลามาออกความเห็นในกระทู้นี้
บ๊ายบายครับ.

ก็แถไปเรื่อย เกี่ยวอะไรกับไม่สนับสนุนนักแต่งไทย เกี่ยวอะไรกับขัดผลประโยชน์ คุณไม่ได้พลาดที่เสียเวลาออกความคิดเห็นในกระทู้นี้หรอกครับ คุณแค่ไม่เข้าใจอะไรแล้วพลาดมาแสดงความคิดเห็นมากกว่า
บ๊ายบายครับ.

เราว่านายควรไปตีความใหม่ เพราะในนี้ไม่ได้พูดเรื่องความอิจฉานะ

พูดเรื่อง "กฏหมาย" น่ะ "กฏหมาย" พูดอยู่โต้งๆ ว่าการทำแบบนี้มันผิดกฏหมาย -ประเด็นนี้ต่างหากที่น่าพูด ไม่ใช่มาอะไรเรื่องความเป็นไทย ตื่นๆ

ออกตัวล้อฟรีเชียว

เกี่ยวกับการการโปรโมตนิยายไทยเหมือนไม่กี่วันก่อนจะเห็นผ่านตา
"เฮ้เพื่อนทำไมเราไม่ ลองแปลนิยายไทยเป็นอังกฤษลงเว็บดูล่ะ"

ผมนี่แอบคิดเลย เฮ้ หมอนี่เจ๋งว่ะ

และก็ไม่กี่วันก่อน (หรืออาจจะนานนมมาแล้วซ้ำไปซ้ำมา) ก็มีคนว่านิยายไทยน่ะมันพวกขี้ก๊อปแล้วอ้างว่าเป็นแรงบรรดาลใจ ต่างโลก ธีมยุโรป ชื่อตัวละครยังไม่ใช่ชื่อไทยด้วยซ้ำแล้วทำไมเราต้องมาดูของเลียนแบบล่ะ สู้ไปอ่านของต้นตำรับไม่ดีกว่าหรือ

ก็จริงของเขานะ

ผมเองก็ไม่มีฝีมือการแต่งมากพอจะออกความเห็นซะด้วย แต่ผมชอบนิยายที่นักเขียนไทยแต่งมากกว่านะ มันเหมือนกับ อืม ได้อ่านผลงานของเพื่อน คนคุ้นเคย ผมเองก็บรรยายไม่ถูกแต่อารมณ์มันไปประมาณนั้น

33-1 จริงดิ


แบบนี้ต้องบอก DIP พิจารณาเลยจ้า

ทำไมทีมงานทำเหมือนอนุญาติให้ผู้แปลเอานิยายคนอื่นมาหาเงินละเนี่ย
จริงๆแล้วทางเว็บควรจะออกกฏห้ามนำนิยายแปลมาหาเงินทุกกรณีนะครับ
ต่อให้เขาขออนุญาติอย่างถูกต้องก็เหอะ


ปล..มันจะมีผู้แต่งนิยายคนไหนใจดีให้คนอื่นหยิบผลงานตัวเองมาแปลเพื่อหาเงิน
ทั้งๆที่ตัวผู้แต่งนั้นไม่ได้ผลประโยชน์อะไรด้วย

แต่ใน จม. ไม่ได้บอกว่าเป็นเจ้าของนี่คะ พี่

33-1 มั่วครับ
นิยายที่แปลเอามาจากเว็บอิ้ง
ซึ่งทางเว็บอิ้งขออนุญาตผู้แต่งในการแปลและโดเนทอย่างถูกต้องครับ
ผู้แปลไทยก็ขออนุญาตเว็บอิ้งที่ได้รับการอนุญาติจากผู้แต่งแล้วในการแปลไทยและเปิดโดเนท
ยอดโดเนทที่ได้ส่วนหนึ่งก็นำไปโดเนทต่อให้ทางเว็บอิ้ง
นิยายเรื่องนั้นในทีมแปลมีผู้แปลหลายคน คนที่ถูกพาดพิงถึงพึ่งเข้ามาแปลได้ไม่กี่ตอนและผู้แปลก็มีงานหลักที่ไม่ใช่การแปลนิยายอยู่แล้ว เงินที่นำไปศัลยกรรมก็เป็นส่วนตัว
เพราะฉะนั้นอย่ามโน เพ้อเจ้อไปเรื่อยครับ

"ผู้แปลไทยก็ขออนุญาตเว็บอิ้งที่ได้รับการอนุญาติจากผู้แต่งแล้วในการแปลไทยและเปิดโดเนท"

แปลว่าไปขออนุญาตจาก "เว็บอิ๊ง" ซึ่ง "ไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิ์"
แล้วยังเอาเงินไปโดเนทให้คนที่ "ไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิ์"

แต่กล้าบอกว่าทำถูกต้อง???
ลักลั่นแค่ไหน ถามจัยดูวววว์


สอนให้นิดนึง เผื่อจะไม่เข้าใจคำว่าลิขสิทธิ์นะ

1. ผู้แต่ง = เจ้าของลิขสิทธิ์ที่แท้จริง
2. ผู้แปล = ไม่ได้เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ แต่ "ได้รับสิทธิ์ให้นำมาแปล"

เพราะฉะนั้น ถ้าจะขอ จงบากหน้าไปขอกับเจ้าของที่เป็น "คนจีน" ไม่ใช่ "คนฝรั่งที่ไปขอเค้ามาอีกที"


ถ้ามนุษย์เราสามารถขออนุญาตจากคนแปลเจ้าไหนก็ได้ แล้วเอามาใช้ทำมาหาเงินได้ แล้วโลกนี้จะมีนักเขียนไว้ทำซากอะไรไม่ทราบ??????


บางทีก็คิดนะ ว่าจิตสำนึกคนเราต่ำลง หรือความรู้กันแน่ที่มันลดลง???

ยุคนี้อินเตอร์เน็ตมีทุกอย่างนะ เสิร์ชสองสามคำก็เจอ ก่อนจะมาว่าเราเพ้อเจ้อ ควรไปศึกษาเรื่องลิขสิทธิ์ "ที่คุณกำลังดีเฟ้นส์ว่านักแปลเถื่อนทำถูกแล้ว" มาบ้าง

อย่ามาแถงี่เง่า รมณ์เสีย เราไม่ชอบเถียงกับคนไม่ศึกษา

เพราะไม่ได้ทำให้สมองเราได้ทำงานเลย

ผมคงพิมพ์ไม่ละเอียดเอง
ผู้แปลอิ้งได้ขออนุญาตผู้แต่งแล้วทั้งการแปลและการโดเนท ยอดโดเนทส่วนหนึ่งก็นำไปให้ผู้แต่งจีน
หวังว่าคงจะเข้าใจแล้วนะครับ

ทางนั้นได้ขออนุญาตแปลและเปิดโดเนทเหมือนกับเว็บอิ้งกับทางจีนแล้วค่ะ ซึ่งฝั่งทางจีนเองก็ได้รับรู้และอนุญาต ส่วนที่ไม่ส่งสำนักพิมพ์ เพราะไม่ได้ติดต่อขอซื้อลิขสิทธิ์มา แต่ขออนุญาตแปลและโดเนทเหมือนที่กล่างข้างบน ส่วนค่าโดเนทก็ส่งต่อกันเป็นทอดๆค่ะ เป็นการสนับสนุนกันทางอ้อมค่ะ ซึ่งทางจีนก็ได้เงิน แถมได้โปรโมทนิยายตัวเอง คงไม่ออกมาฟ้องร้องหรอกนะคะ

รู้ได้ไงครับ
ว่า "คนที่โดเนท" เขาบ่นว่านิยายเล่มล่ะ200-300แพง

เอิ่ม... อ่านแล้วได้แต่ยิ้มอ่อนแล้วเอ่ยว่า "จ่ะ"
ถึงกับใช้คำว่า "อุตส่าห์แปลมาให้อ่าน" อื้อหือออออ งั้นนักเขียนคนอื่นๆ ต้องใช้คำว่า "อุตส่าห์เขียนมาให้อ่าน" ด้วยหรือไม่?

อนึ่ง ผมไม่เห็นด้วยกับคุณอัจฉราโสภิต (หลังจากนี้ขออนุญาตเรียกคุณอัจนะครับ) ที่ว่า การแปลเป็นทักษะที่ง่าย ใครๆ ก็ทำได้ ผมเองทุกวันนี้ก็จมอยู่กับนิยายอิ๊ง จดหมาย และเอกสารการเรียน/งานวิจัยต่างประเทศเช่นกัน ต้องบอกว่า การแปลโดยที่ยังคงความหมายเดิมของต้นทางไว้นั้น ผมว่ายากมากครับ นอกจากผู้แปลจะต้องมีคลังศัพท์ที่เพียงพอแล้ว ยังต้องมีทักษะในการเรียบเรียงเช่นเดียวกันกับการเขียนเองด้วย ผมคิดว่าภาษาไทยเป็นภาษาที่ดิ้นได้เยอะมาก การจะแปลให้คงใจความดั้งเดิมนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ความแตกต่างระหว่างเขียนเองกับแปล คือความเข้าใจในตัวเรื่องครับ เขียนเองคือคุณมีความเข้าใจในเรื่องอยู่แล้วจึงเขียนอธิบาย/บรรยายออกมา ส่วนการแปล คือต้องทำความเข้าใจในสิ่งที่คนอื่นเขียนแล้วเรียบเรียงด้วยภาษาแม่ของนักแปลอีกที ดังนั้น จุดนี้ผมจึงมีมุมมองเห็นต่างและไม่เห็นด้วยครับ แต่ผมชอบที่คุณอัจเขียนอธิบายเหตุผลไว้นะ อ่านเพลินและได้เห็นในอีกมุมมองดี

อสอง คุณ minarilia คุณกำลังเข้าใจอะไรๆ ผิดไปเยอะครับ ขอแยกเป็นข้อๆ แล้วกัน
1. "นักเขียนบางคนก็แต่งดีสำนวนดีก็ขึ้นท็อปไปเราก็ว่าเหมาะสม แต่ตอนนี้นิยายแปลจีนคนแต่งเค้าก็เขียนดีถ้าคนแปลแปลดีๆมันก็ขึ้นท็อปไงคะ" : ระบบการขึ้นท๊อปของเด็กดี คือการนับจำนวนคลิ๊กครับ (โดยมีเงื่อนไขการนับคลิ๊กยังไงก็ว่ากันอีกเรื่อง ซึ่งเป็นวิธีพื้นฐานของทุกเว็บ) ฉะนั้นการขึ้นท็อปของเด็กดี ไม่ใช่ตัวการันดีว่านิยายเรื่องนั้นจะดีตามไปด้วย หรือนิยายเรื่องนั้นจะแปลดีอะไรเลย มันก็แค่ "กระแสนิยม" เท่านั้นเอง

2. "คือถ้าคุณพูดว่าแค่เอาไปใส่โปรแกรมทรานสเลตแล้วก็ได้เงินเลยนี่มันก็ไม่ใช่นะคะ เพราะคนแปละก็ต้องใช้ความรู้ความสามารถด้านภาษา รับคำติชมต่างๆกว่าจะพัฒนามาจนขึ้นท็อปได้ ถ้าคนที่แปลชุ่ยๆแล้วมาเอาเงินน่ะ นักอ่านก็ด่านะคะ" : ถูกต้องครับที่งานแปลต้องใช้ความรู้ความสามารถ ไม่เถียง แต่ประเด็นไม่ใช่เรื่องของ 'แปลไม่ดีแล้วเรียกโดเนท' แต่เป็น 'แปลนิยายผิดสิขสิทธิ์ แล้วยังมีหน้ากล้ามาขอตังอีก' เป็นทางการหน่อยก็ 'ดัดแปลงแก้ไขเพื่อใช้งานในเชิงพาณิชย์' ผิดกฎหมายนะจ๊าาาาา (ผมแอบมึนๆ เล็กน้อยที่อยู่ๆ คุยก็เปลี่ยนเรื่องฉับ... ผมใช้ความพยายามมากในการทำความเข้าใจบรรทัดนี้ของคุณ ถ้าผิดก็ขออภัยด้วย) //คนมีความรู้ความสามารถทางภาษาหลายคน เลือกใช้เวลาว่างจากงานหลักมารับงานแปลถูกกฎหมาย/ลิขสิทธิ์ (ต่อไปขอย่อว่า ลข.) เป็นงานอดิเรกครับ

3. "ไม่ใช่ว่าพวกคุณจะมาด่าเหมารวมกันทุกเรื่องแบบนี้ได้" : ใครด่าครับ ด่าเหมารวมตรงไหน

4. "แล้วที่ว่านิยายจีนมีตอนเยอะๆแล้วจะได้เงินเยอะเนี่ย คิดกันบ้างไหมคะว่าที่มันมีหลายร้อยตอนเนี่ยมันก็เป็นเรื่องยากมากๆเลยที่จะแปลมากันจนจบค่ะ ที่มีคนมาว่าเนี่ยไม่ทราบว่าเคยลองแปลเองรึยังคะ ถ้ายังก็ไปลองก่อนมาด่านะคะ" :
4.1 ไม่ใช่นิยายจีนมีตอนเยอะๆ แล้วได้เงิน แต่เขายกมาเป็นตัวอย่างว่า สมมติเปิดขอโดเนทตอนละสิบบาท ถ้าเป็นนิยายจีนที่รีลีสเป็นร้อยๆ พันๆ ตอน จะได้เงินขนาดไหน เขาแค่ยกมาเทียบให้ดูเฉยๆ ครับ สมมติมีร้อยตอน ตอนละสิบบาท ก็ได้เนอะๆ ง่ายๆ พันนึงละ งานตัวเองก็ไม่ใช่ ไปขโมยมาใช้หาตังโดยไม่ขออีก ง่อวววววว
4.2 ทำไมพอเห็นต่าง แสดงความไม่เห็นด้วยแล้วต้องเหมาว่า ถูกด่าถูกว่า ฮูกไม่เข้าใจ... เอาเป็นว่า อย่างที่ผมกล่าวไปตอนต้นแล้วว่าผมเข้าใจว่างานแปลไม่ใช่เรื่องง่าย และใช้สกิลแปลภาษาทำงานด้วยครับ ดังนั้นผมจึงอยากถามกลับว่า คุณจะรู้สึกอย่างไร หรือเคยมั้ยที่สร้างอะไรบางอย่างขึ้นมาได้สำเร็จ มีมูลค่า ขายได้ เป็นความภาคภูมิใจของตัวเอง แล้ววันหนึ่งมีใครไม่รู้มาหยิบไปแก้ไข เผยแพร่ และเรียกเก็บเงิน โดยที่คุณไม่ได้รู้สี่รู้ห้าอะไรด้วยเลย

5. "แล้วคนที่เริ่มเนี่ยเราก็สงสัยเหมือนกันว่ามีนักเขียนที่อิจฉาอยากขึ้นท็อปปนมาด้วยรึเปล่าถ้าคุณเป็นนักเขียนที่อิจฉานิยายแปลเเล้วมาเนียนเป็นนักอ่านเข้ามาด่าแบบนี้ก็ขอให้เอาเวลาไปพัฒนาตัวเองก่อนดีกว่านะคะ " : ผิดตรงไหนที่เขาจะรู้สึกอิจฉานักแปลงานผิดลข.? อันนี้ย้อนกลับไปอ่านย่อหน้าท้ายของคุณอัจนะครับ เขาพูดได้ตรงประเด็นแล้ว

ผมเป็นคนหนึ่งที่ติดตามอ่านนิยายแปลไทยในเด็กดี ทั้งที่รู้ว่ามันผิดลข.แต่ก็หลับตาข้างหลับตาข้าง เพราะมันก็คล้ายๆ การเขียนแฟนฟิค แฟนฟิคที่เขียนๆ กันนี่ก็ผิดนะจ๊ะ ถือว่าเป็นการดัดแปลงงานรูปแบบหนึ่ง ดูอย่างเพชรพระอุมาได้ ส่วนเรื่องอื่นๆ ที่นักเขียนยอมเพราะจำต้องยอมจ่ะ หรือกรณีโดจินก็เช่นกัน ที่ขายได้เพราะไม่มีเจ้าทุกข์มาร้องจ่ะ (เข้าข่ายนักเขียนยอมและอนุญาต)
แต่ที่เป็นเรื่องเป็นราวนี้ มันเกิดขึ้นเพราะ 1) งานแปล ผิดลข. อยู่แล้ว 2) ร้องขอการสนับสนุนนักแปลงานผิดลข. ในรูปแบบตัวเงิน ดังนั้น จึงเป็นสิ่งที่เกินกว่าจะยอมหลับตาข้างลืมตาข้างได้แล้วครับ ไม่อย่างนั้น มันจะกลายเป้นเรื่องลุกลามให้คนมาฉวยโอกาสสร้างธุรกิจต้นทุน 'ไม่จำเป็นต้องมี' ได้
//ขอโทษครับ ยาวอีกแล้ว เดี๋ยวจะพยายามตัดคำให้กระชับกว่านี้นะครับ

ก็คิดซะแบบเนี้ย
ผ่างๆๆ

คนแต่งตายกันพอดี ใช้เวลาเขียนเป็นปีๆ ทั้งปวดหัว เครียด บางทีก็เหมือนคนบ้า
แต่พอเขียนออกมา ใครก็ไม่รู้ "อุตส่าห์แปลมาให้อ่าน" บางที่ก็ขอโดเนด ถ้าเจ้าของเรื่องรู้คงชอกช้ำระกำใจ
น่าดูเลยเนอะ

ความเห็นของคุณ ถ้าเป็นความเห็นส่วนใหญ่ของนักอ่าน ผมคงต้องขอร้องไห้ล่ะครับ..ก็จริง เอาเวลาอิจฉาไปพัฒนางานเขียนให้ดีกว่าจะดีกว่า ผมไม่เถียง เเต่ว่า..มันบีบคั้นหัวใจนะครับ คนที่ต้องเครียดสะสมเเละโดนคำด่าคำวิจารณ์จากทั้งภาษา เนื้อหา การใช้คำ กับคนที่เเค่หยิบมาเเปล โดนหนักๆหน่อยก็เเค่การใช้คำกับความหมายเอง..มันเจ็บปวดนะครับกับคำว่าอุส่าห์เเปลมาให้อ่าน

ขออภัย ใส่รูปไม่เป็น https://www.pinterest.com/pin/507288345502126469/
แต่ภาพหน้าปกคุ้นๆ จัง

คนแต่งคนเดียวกันนิ

เรื่องนี้เป็นนิยายแต่ง แต่งดีอยู่ ก่อนจะหยิบเรื่องอะไรมามา ศึกษามาก่อนซักเล็กน้อยนะ มันมีข้อมูลให้กรองเสมอ

คำที่เอามาสื่อออกมา มันบอกเลย อย่าพลาดนะครับ ไม่งั้นจะจมดิน

ขอขอบคุณทุกท่านนะครับที่มาตอบคำถาม จากตอนแรกที่ผมดูชื่อนักเขียนที่ขายในเว็บและในเด็กดี มันไม่เหมือนกัน อีกอย่างผมก็แปลกใจ หากเขาขายในเว็บแล้ว ทำไมต้องมาให้อ่านฟรีอีก เพราะตามปกตินักเขียนที่ขายแล้วจะไม่ให้อ่านฟรี เขาจะปิดตอนไปเลย หรือว่าขายในเว็บนี้ต่อ แล้วก็ลองสังเกตตรงวันที่วางขายในเว็บ meb ดูได้เลย มันขายในวันที่ 1 ธันวา แต่ตัวนักเขียนยังเอามาลงให้อ่านฟรีอีก ซึ่งผมก็แปลกใจ

ในเมื่อเป็นเจ้าของผลงานตัวจริง ผมต้องขออภัยที่ทำให้ทุกคนเข้าใจผิดไปเช่นนั้น จากที่ได้ลองอ่านดูแล้ว เนื้อหามันเหมือนเจ้าของประเทศมาเองเลย เขาเขียนดีจริงๆ นั่นแหละ ไหนๆ ก็เอาลิงก์ทางเว็บที่มาขายแล้ว ยังไงก็เป็นแทนคำขอโทษจากผมที่ทำให้เกิดกระแสเหมือนคำกล่าวหาในทำนองอย่างที่เจ้าของความคิดที่ 40-4 และ 40-5 เตือนมา ผมขอโปรโมตนิยายขายของเขาแทนคำขอโทษจากใจจริง ผมขอยอมรับผิดที่ทำให้เกิดกระแสเช่นนั้น ผมขอโทษครับ

นิยายบางเรื่องแต่งเอง ออกขายก็ไม่ปิดครับ ดูอย่างเพนเจียออนไลสิครับ เกือบ 20 เล่ม ก็เปิดให้อ่านทุกตอน หรือ ยุธทภพออนไล ตอนนี้ 22 เล่มไปแล้ว แต่ก็ปิดแค่บางช่วง ครับ มันแล้วแต่ผู้แต่ง อย่ามอนเตอร์โซลก็เหมือนกัน

อ๋อ อย่างนี้นี่เอง แต่-ข้างบนเราพูดรวมๆถึงคนที่ไปเอาของเค้ามาเลยน่ะค่ะ ไม่ได้หมายถึงกรณีนี้น่อ

นิยายแปลเกือบทั้งหมดในเว็บนี้ แปลจากเว็บภาษาอังกฤษซึ่งไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิ์

นั่นหมายความว่า ผู้แปลเหล่านั้น ไม่ได้ "ขออนุญาต" จากนักเขียนผู้เป็นเจ้าของเรื่อง

ไม่พอ ยังหารายได้เข้ากระเป๋าโดยเจตนา ทั้งที่ไม่ใช่เจ้าของผลงาน และไม่ได้ขอซื้อลิขสิทธิ์มาอย่างถูกต้องอีกต่างหาก

ถ้ามีการขออนุญาตจากเจ้าของผลงานอย่างถูกต้อง ก็แค่แสดงหลักฐานที่ว่าออกมาเท่านั้น ซึ่งคนที่ออกมาโวยวายส่วนใหญ่คงจะไม่มีของที่ว่า...

edit...
ปล. เรียนเว็บมาสเตอร์ที่เคารพ เว็บภาษาอังกฤษ ไม่ใช่เจ้าของเรื่อง ฉะนั้น การขออนุญาตจากเว็บภาษาอังกฤษไม่ถือว่าเป็นการขออนุญาตจากผู้แต่งครับ

ตอบ43-2
นิยายที่แปลเอามาจากเว็บอิ้ง
ซึ่งทางเว็บอิ้งขออนุญาตผู้แต่งในการแปลและโดเนทอย่างถูกต้องครับ
ผู้แปลไทยก็ขออนุญาตเว็บอิ้งที่ได้รับการอนุญาติจากผู้แต่งแล้วในการแปลไทยและเปิดโดเนท
ยอดโดเนทที่ได้ส่วนหนึ่งก็นำไปโดเนทต่อให้ทางเว็บอิ้ง

ก็อีเว็บอิ๊งมันไม่ใช่เจ้าของ แล้วเงินมันจะเข้านักเขียนมั้ย????

คนแปลไทยมันขอจากทางเว็บอิ๊ง แล้วคิดว่าทางเว็บอิ๊งจะช่วยประสานให้แต่แรกมั้ย???

ดูจากคำพูด แสดงว่าไม่ = คนแปลเอางานชาวบ้านเค้ามาแปลโดยที่ "นักเขียน" ไม่รู้เรื่อง แล้วยังรับโดเนทแบบเปิดเผยอีก

แล้วเงินที่โดเนทไป : เว็บอิ๊งโดเนทส่วนนึงให้ผู้แต่ง > ไทยโดเนทส่วนหนึ่งให้เว็บอิ๊ง

คนเขียนมันจะได้เท่าไหร่???? ทำไมไทยไม่ขอจากฝั่งจีนโดยตรง แล้วโดเนทโดยตรงให้จีน???

ไร้ความจริงใจโคตรๆ

แสบสีข้างไหมครับ ผมส่งยาแดงให้

ถึงไม่แน่ใจว่าหมายถึงใครแต่แจ่มว่ะ

43-4
ผลงานที่นำมาแปลไทย
นำมาจากแปลอิ้งครับ

44-1 แสดงให้เห็นว่าคนไทยส่วนหนึ่งไม่สนใจเรื่องลิขสิทธิ์อย่างจริงจัง อาจจะเป็นเพราะว่าละเมิดลิขสิทธิ์กันจนกลายเป็นเรื่องปกติในสังคมไปแล้วก็ได้ อนุญาตก็คืออนุญาต ก็ต้องถามต่อค่ะว่าใครล่ะที่เป็นคนอนุญาตใช่เจ้าของหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่ก็ถือว่าผิดค่ะ

ผมพึ่งเคยเห็นปลิงด่าคนอื่นปลิงก็วันนี้แหล่ะครับ

อ่ะเห็นเข้าพอดี เอาหน่อย

คห.45 เขาอาจจะประชดรึเปล่าคะ ไม่แน่ใจนะ เดาเอา

สงสัยนิดนึงครับว่า ข้อความไหนที่บอกว่าเว็บภาษาอังกฤษขอลิขสิทธิ์มาอย่างถูกต้องแล้ว

คือถ้ามองว่าเจ้าของเมลที่ตอบคือเจ้าของลิขสิทธิ์ต้นทาง ก็สามารถแปลได้ว่าเว็บอังกฤษขอแล้ว และถือว่าเจ้าของลิขสิทธิ์ใจดีถึงขั้นแม่พระพ่อพระเลย

แต่ถ้าเจ้าของเมลไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิ์ แต่เป็นแค่เจ้าของเว็บภาษาอังกฤษ นี่ยิ่งแล้วใหญ่เลยนะครับ เพราะไม่มีข้อความไหนบอกเลยว่าเขาได้รับลิขสิทธิ์มาแล้ว มีแค่บอกว่า "อ้างถึงฉบับแปลอังกฤษของเราบ้างนะ" และ "จะรับบริจาคเราไม่มีปัญหา เพราะคุณแปลเป็นภาษาไทย มันเป็นเว็บของคุณ" เท่านั้น แปลว่านอกจากผู้แปลไทยจะผิด ผู้แปลอังกฤษก็อาจจะผิดด้วย ในกรณีที่ไม่ได้ถือลิขสิทธิ์จริง หรือถือ แต่สัญญาในลิขสิทธิ์บอกว่าห้ามขายหรือมอบสิทธิ์ให้คนอื่นต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากทางต้นสังกัด (ซึ่งเป็นปกติของสัญญาลิขสิทธิ์)

(จริงๆผมว่าเขาเข้าใจผิดด้วยว่าทางผู้แปลไทยทำเว็บเอง ปกติที่เว็บมักจะเปิดรับบริจาคเพราะเขามีค่าเซิร์ฟเวอร์ ค่าบำรุงรักษา ค่าโน่นค่านี่ แต่นี่เอามาแปะเว็บสาธารณะ รับบริจาคเป็นค่าแปลล้วนๆ)

ขอบคุณที่ติงมาค่ะคุณเครื่องบิน ซึ่งเรายอมรับว่าอ่านพลาดเองค่ะ

พอดีเราอ่านตรงทางทีมแปลเว็บภาษาอังกฤษ แต่อ่านต่อจนถึงคำว่า >>>เบื้องต้นผู้แปลได้ส่งข้อมูลหลักฐานการได้รับอนุญาตให้แปลและอนุญาตให้เปิดระบบบริจาคให้ทางเด็กดีตามที่ได้รับการติดต่อมาเรียบร้อยแล้ว<<< เลยเข้าใจว่า ทีมแปลที่ว่า เป็นทีมแปลภาษาอังกฤษที่ได้ส่งหลักฐานการได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์มาให้ทางเด็กดีแล้ว

ส่วนอีเมล์ เราคิดเหมือนคุณจากที่อ่าน แต่เพราะเว็บมาสไม่ได้แจ้งว่าใครเป็นเจ้าของอีเมล์ นี่ก็อาจจะต้องรอแถลงอีกที

อย่างไรเราก็ยังยึดประเด็นเดิมว่า "ทีมแปลไทย ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์โดยตรงมาหรือยัง"

เรายังมองหาความถูกต้องตรงนี้มากกว่าที่สำคัญที่สุด และอยากให้เว็บพิจารณาให้ดี ควรคิดถึงความถูกต้องตามกฏหมายมากกว่าสิ่งอื่น

ตอนแรกผมก็อ่านพลาดครับ คิดว่าเอ้ย ใจดีจัง นักเขียน/สำนักพิมพ์ไม่คิดเผื่อขยายตลาดมาไทยเลยรึไง

อ่านอีกรอบ เอ มันดูพิกลๆอยู่นะ มีอะไรแปลกๆ

ho ho ho อันนั้นแน่นอน ออกปากบอกของซื้อขาย พวกกินฟรีก็ต้องรีบแจวซิค้าาาาา

แปลด้วยความบันเทิง อาจไม่ผิดกฎหมายแต่อาจผิดหรือไม่ผิดต่อเจ้าของผลงานถ้าเขาไมไ่ด้ขออนุญาต (มาเพิ่ม เจ้าของผลงานบางคนอาจรุ้สึกแย่ที่เอามาไมไ่ด้ขอ เจ้าของบางคนอาจรุ้สึกดี ที่มีคนช่วยแปลให้คนต่างประเทศได้รุ้จักผลงานของเขา แต่ถ้าขอก่อนจะดีมากกว่า)

แปลเชิงพาณิชย์ หารายได้เข้ากระเป๋า โดยที่ไมไ่ด้ซื้อลิขสิทธิ์ ไมไ่ด้ขอ นี่เรียกโจร ผิดกฎหมายไม่ใช่หรือ

ทุกอย่างอยู่ที่สามัญสำนึกล้วนๆเลยค่ะ

ครับ ..

สงคราม? สมครามระหว่างนิยายแปลกับนิยายแต่งหน่ะมันจบไปนานแล้วครับ และผู้ชนะคือนิยายแปล หากจากบอกว่าเป็นสงคราม มันคือสงครามระหว่างโจรกับกฏที่บิดเบี้ยวของทัศนคติคนบางคนมากกว่า

ผมไม่รู้ว่าโยงมาได้ยังไง นิยายแปลกับนิยายแต่งเนี่ยอ่ะนะ?

ครับ ..

บอกตรงๆ นะครับ ผมไม่เคยอิจฉา พาลจะสมเพชด้วยซ้ำ เนื้อเรื่องหลักสนุกนั่นเป็นเรื่องของผู้แต่งฝั่งนู้น แต่ที่มาพูดคุยเนี่ย เพราะมันผิดลิขสิทธิ์ตั้งแต่ตอนขโมยมาแล้ว ที่บอกว่าพอซื้อลิขสิทธิ์ก็เลิกแปล มันไม่เกี่ยวเลยครับ ถ้า จขคห. เป็นผู้บริโภคที่ไม่สนใจว่านิยายที่่อ่านจะถูกลิขสิทธิ์หรือไม่ คุณกำลังสนับสนุนโจรอยู่นะครับ

อะไรดลใจให้เห็นโจรเป็นพระเจ้าผู้ไถ่บาปครับ? หรือได้รับการสั่งสอนที่ทำให้เชื่อค่านิยมเช่นนั้นมา??

ตัดคำว่าอิจฉา บลาๆอะไรนั้นทิ้งไปแล้วถามใจตัวเองดูว่าผิดหรือไม่(คงจะไม่ต้องไปมองกฏหมาย เพราะมันผิดเต็มๆ)

อ่านแล้วรู้สึก อื่ม
ถามจริงเอาส่วนประกอบไหนของสมองคิดค่ะ ว่าเขาแปลหารายได้หาเงินเองโดยที่ไม่ต้องขออนุญาตแล้วเป็นเรื่องที่ถูกต้อง ถ้าเกิดว่าเราเอานิยายของคุณมาแปลเป็นภาษาอื่นแล้วขายโดยไม่บอกคุณ ถามว่าคุณจะรู้สึกยังไง

เอ่อ สั้นๆนะครับ

มันผิดลิขสิทธิ์ เพราะงั้นควรจะไปขอเจ้าของให้ถูกก่อนที่จะแปลและรับเงิน ถ้าขอมาแล้วจะไม่มีใครว่าเลย

ใช่ เขาแปลมีรายได้ก็เรื่องของเขา แต่ถ้าไม่ขออนุญาตมันจะไม่ใช่แค่เรื่องของเขาแล้ว

ไม่อิจฉาโจรค่ะ

หารายได้จากการละเมิดกฎหมายไม่ต่างจากโจร เนี่ยหรอที่เราควรสนับสนุน?
งานเขียน สิ่งพิมพ์ ทุกอย่างที่เจ้าของผลงานสร้างสรรค์ขึ้นถือเป็นลิขสิทธิ์ส่วนบุคคล
อย่าเอาตรรกะว่าอิจฉาไปใช้กับทุกทาง ผิดก็ว่าตามผิดไป ไม่งั้นจะมีกฎหมายลิขสิทธิ์มาทำไม

แล้วแน่ใจหรอคะ ว่านักอ่าน 100% จะสนับสนุนของลิขสิทธิ์

มันผิดลิขสิทธิ์อิควายยยยยย
ทำไมเอะอะอะไรต้องบอกว่าอิจฉาอ่ะ โตมาสมองต้องกลมขนาดไหนถึงจะคิดได้แบบนี้?

สรุปว่าคุณจะโดเนทเพราะชอบผลงานแปลนั้นๆ โดยไม่สนใจว่ามันผิดกฏหมายจริงๆ สินะครับ ขอแค่ให้ได้อ่านก็พอ โลกเรามันเปลี่ยนไปมากจริงๆ การใช้ตรรกะ ถูกใจมาก่อนถูกต้อง แบบนี้เป็นอะไรที่ผมไม่เข้าใจเลยครับ

คนไทยบางคนละเมิดลิขสิทธิ์เป็นสันดานอยู่แล้ว (เพลงเอย หนังเอย บลาๆๆ)
ไม่แปลกจะมีคนคิดแบบนี้ แต่นี่ เว็บเด็กดี ก็เป็นไปด้วย มันไม่โอเคไงคะ
จะโดเนทไม่โดเนทอะเรื่องของคุณ แต่ประเด็นคือ คุณโดเนท แล้วแน่ใจ
100% มั้ยว่าเงินถึงเจ้าของเรื่องที่เขียนมาให้คุณอ่าน คุณแน่ใจเหรอ
ในฐานะคนเขียน จะเป็นไทย จีน อังกฤษ ใครก็ไม่โอทั้งนั้น ถ้านิยายถูกเอาไปหาเงินโดยคนอื่น
ต่อให้คุณออกไปทำเว็บเองแต่ไปเอางานเขามาแบบผิดๆ หลักฐานไม่โปร่งใส
มันก็ผิดอยู่ดี อ่านนิยยายได้ แต่ไม่มีปัญญาอ่านหนังสือกฏหมายเหรอว่ามันผิด
ถ้าไม่ผิด มีหลักฐานจากเจ้าของเรื่องมาว่าโอเค ให้เอามาหาเงินได้ แปะตรงหน้าแรกนิยาย
มันก็ไม่มีใครอิจฉาหรอก แต่นี่ไปเจอแต่คำว่า รอทางนั้น รอทางนั้นๆๆๆ มันไม่โปร่งใสไง
ถึงได้บอกว่าอิจฉาถ้าคนนั้นเป็นโจร -นิยายแปลจริงๆ เราก็อ่าน ชอบด้วยซ้ำ แต่ซื้อกับ
สนพ.มากกว่า เพราะมันถูกลิขสิทธิ์ ถูกกฏหมาย เข้าใจนะ

คำถาม

สรุปว่าคุณจะโดเนทเพราะชอบผลงานแปลนั้นๆ โดยไม่สนใจว่ามันผิดกฏหมายจริงๆ สินะครับ ขอแค่ให้ได้อ่านก็พอ

คำตอบ ใช่

ตราบใดที่คนเอามาแปลไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้กับทางผู้แต่ง ไม่ได้เอามีดไปจี้ให้ได้ต้นฉบับมาแปล แล้วเรียกเก็บเงินหรือขโมยมาแปลแล้วทางผู้แต่งจะล้มละลาย ถ้าทางผู้แต่งเดือดร้อนจริงๆ ต่อให้ไกลสุดขอบโลก เค้าก็จะหาทางมาทวงความเป็นธรรมจนได้

ดีนะคะ คุณก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งในคนที่สนับสนุนเขาอีกคนหนึ่ง ถ้าเกิดเจ้าของเขามาทวงขอความเป็นธรรม อย่าลืมช่วยหาทางออกให้กับคนแปลด้วยนะคะ เพราะอีกไม่นาน เรื่องนี้อาจจะไปถึงหูของเจ้าของตัวจริงแล้วก็ได้ ถถถ แล้วก้อย่าลืมมากางปีกปกป้องด้วยนะ ถ้าเกิดเรื่องขึ้นมาจริงๆ คุณจะยังยืนหยัดอยู่ตรงนี้แล้วทำแบบนี้มั้ย

ffff

มีคำถามครับ

ทำไมผมต้องช่วยหาทางออก? ทำไมผมต้องกางปีกปกป้อง? ผู้แปลไม่ได้เป็นผู้ให้กำเนิดผมและไม่ได้มีพระคุณกับผม เหตุผลอะไรที่ต้องผมจะต้องทำอย่างนั้น

ตัวผมถูกใจอะไรสักอย่าง ถ้าเงินซื้อได้และไม่ได้ทำอะไรให้ใครเดือดร้อน ผมก็จะใช้เงินซื้อ ผู้แปลขอค่าโดเนท ก็ไม่มีปัญหานิ ถ้าผมจะจ่ายเพื่อให้ผู้แปล แปลให้อ่านอีกตอนเพื่อความสุขของผมเอง ตราบใดที่ผู้แต่งต้นฉบับ ไม่ได้จะเสียชีวิตหรือล้มละลายจากการที่ผมจะจ่ายค่าโดเนทนั้น ถ้าเค้าเดือดร้อนจริงๆก็บอกมา ผมก็จะไม่จ่าย ก็เท่านั้น

ผมจ่ายค่าโดเนท แลกกับการอ่าน แล้วยังต้องกางปีกปกป้องอีกหรอ?

ผมใช้ "มือ" พิมพ์นะ ไม่ใช่ "กีบเท้า"

ก็เพราะคุณ สนับสนุนเขาให้ทำผิดนี่ รึว่าไม่จริง เอ๊ะ รึว่าต้องให้แปลไทยเป็นคำพูดอื่นพูดคุณถึงจะเข้าใจ

ffff

ผมสนับสนุนให้ทำผิด จึงต้องปกป้องหรอ แล้วหยังงั้นผมจะจ่ายเงินไปเพื่ออะไร รอคนอื่นจ่าย แล้วผมค่อยอ่านไม่ดีกว่าหรอ

สำหรับคุณ จ่ายเงิน คือ สนับสนุน แต่ผม มันคือ การแลกเปลี่ยน สำหรับผม

โจร ขโมยทอง เจ้าของร้านเดือดร้อน ผมไม่ซื้อ
โจร ขโมยชีวิต เจ้าของชีวิตเดือดร้อน ผมไม่ซื้อ
โจร ขโมยผลงาน เจ้าของผลงานเดือดร้อน ผมไม่ซื้อ

โจร ขโมยผลงาน เจ้าของผลงานไม่เดือดร้อน "ผมซื้อ"

โจร ก็คือ โจร ผมไม่เถียง แต่ถ้า

โจรวิ่งราวทอง เจ้าของวิ่งตามมา ผมจะขัดขา แต่ถ้า
โจรวิ่งราวทอง เจ้าของยืนดูเฉยๆ ผมก็ไม่รู้ว่าจะช่วยไปทำไม

มีด้วยเหรอเจ้าทุกข์ที่ไม่เดือดร้อน

ตย. > เป็นโจรหรอ มาเอาทองฉันไปสิ ฉันให้ ฉันไม่เดือดร้อน ฉันรวย #วางถุงกาวแล้วตั้งสติ

เงิบบบบบบ กะคห. 60-8

อย่าเงิบค่ะ ถถถ แค่คนหาคำพูดไม่ออกแล้วยังแถ หาทางไปอย่าคิดมากอย่าใส่ใจ ถถถถ เขากวาดล้างกันแค่ไหน ถ้าวันหนึ่งมีคนเขาเอาของปลอมแล้วมาหลอกขายว่าของจริง อย่าเชียวนะ อย่าแจ้งความเพราะคุณเต็มใจซื้อมาเอง

คิดได้

เจ้าทุกข์ มันต้องเดือดร้อนซิ

แล้ว-หลักฐานที่แสดงความเดือดร้อนน่ะ มันอยู่ที่ไหน ผู้แต่งต้นฉบับเรื่องไหนบ้าง ที่ออกมาโวยวายว่า มีคนเอาผลงานของฉัน มาหาเงินเข้ากระเป๋า

ถ้ามี ผมก็ไม่จ่าย
ถ้าไม่ แล้วผมต้องเรียกร้องสิทะิ์แทนผู้แต่งหรอ

อุ้ยคุณ เอานิยายเต้ามาแปล ผู้แต่งรู้มั้ย ให้เงินเค้าหรือเปล่า หน้าที่ผมต้องทำตรงนี้หรอ ต้องจัดแจงหาคนแต่งต้นฉบับแล้ว แจ้งเค้า เอ้อ คุณครับมีคนเอานิยายคุณมาแปลนะครับ คุณจะไม่ดำเนินการยังไงหน่อยหรอ ให้ผมฟ้องแทนคุณมั้ย

ffff

ถ้าคุณคิดว่า เหตุผลคุณถูก เหตุผลตรงข้ามคุณ มันก็ "แถ" หมดแหละครับ ซึ่งในทางกลับกัน
สำหรับผม คุณก็ "ถลอก" ไม่แพ้กัน

ผมว่ายกตัวอย่างผิดข้อเท็จจริงไปนะ

ส่วนใหญ่แล้วการถูกเอาผลงานไปแปลขาย มันจะออกมาในเชิงเจ้าของไม่รู้ตัวมากกว่า

ฉะนั้นถ้าจะยกตัวอย่างต้องบอกว่า 'โจรปล้นทอง แต่แอบฉกไปโดยเจ้าของร้านไม่รู้' มากกว่า

มีผลทางกฎหมายอย่างมากเลย เพราะมันสะท้อนว่าเจ้าของไม่ได้ละเจตนาถือครอง
มันก็เหมือนเขาวางทองไว้หน้าบ้าน แล้วไปกินข้าวหลังบ้าน ซึ่งคนนอกก็ไม่มีสิทธิมาขโมยไปโดยอ้างว่าไม่รู้ว่ามีเจ้าของ หรือเจ้าของไม่ว่าแต่อย่างใด

ตามมารยาทจริงๆแล้ว ถ้าเป็นผลงานคนอื่น เอามาใช้โดยไม่ขอมันก็น่าเกลียดอยู่แล้ว
ส่วนจะละเมิดหรือไม่อยู่ที่เจ้าของจะโวยไหม

แต่ก่อนที่จะโวยน่ะ ต้องถามก่อนว่าเจ้าของเขารู้หรือยัง?
แล้วค่อยมาว่ากันว่ารู้แล้วยังไงต่อ เพราะมันก็มีกรณีรู้แล้วไม่เอาเรื่องเพราะเสียเวลา

แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าทำได้เพราะไม่ผิดนะครับ


ส่วนเรื่องโดเนทก็แล้วแต่ละกัน มันตีความได้เยอะ
แต่ไม่เห็นด้วยจะยกประเด็นว่า 'เจ้าของไม่โวยคือทำได้' ครับ

ที่ควรเป็นคือ 'เพราะเจ้าของอนุญาตเลยทำได้' ต่างหาก

สมมุติว่าประเทศไทยมีคนคิดแบบคุณ(เจ้าของเม้นหลัก)สักล้านคน โอ้...ไม่แปลกใจเลยที่สังคมเราเละเทะแบบนี้ ความคิดมักง่ายเอาความสุขเข้าว่าไม่สนถูกผิดไม่สนส่วนรวมไม่สนใจผลกระทบต่อผู้อื่นเป็นอะไรที่น่ากลัวมากและที่น่ากลัวกว่าคือเขาไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังทำผิด ส่งเสริมให้ผู้อื่นกระทำผิดถือว่ามีความผิดเช่นกันนะคะ อ้อ แล้วที่ว่าเจ้าของไม่เดือดร้อนน่ะรู้ได้ยังไงคะ หรือเพราะไม่มีใครออกมาโวยวาย? แค่ยังไม่มีใครออกมาทวงติงไม่ได้แปลว่าเขาไม่เดือดร้อนหรอกนะคะบางคนเขาอาจจะยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับเขา

ตุลาไง ตีพิมด้วย ยังไม่จบหายไปเฉย จำขึ้นใจเลย ซื้อมา 6 เล่มดีนะไม่ซื้อต่อ เพราะคนเขียนหายบ่อยแบบไม่บอก พอออก 8 เล่ม หายไปเลย หลายปีละ