Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

เคยไม่อยากกลับบ้านมั้ย

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
เราเป็นเด็กมีปัญหาคนหนึ่งที่ไม่อยากกลับบ้าน เพราะเราเป็นเด็กบ้านเกือบแตกคนหนึ่ง ที่เวลากลับบ้านไปก็เห็นแต่พ่อแม่ทะเลาะกัน ทะเลาะกันยังไม่พอ บางครั้งเราทำอะไรให้พ่อหรือแม่ไม่พอใจพ่อหรือแม่ก็จะด่าเราแรงมาก(เช่น อีชิบหาย อีลูกเ-้ย อีควาย ฯลฯ) บางครั้งก็โดนทำร้าย(เช่นเคยโดนตีด้วยสายไฟจนเป็นแผลเต็มขา เคยโดนกระทืบ ตบหัว ฯลฯ) ซึ่งเรื่องที่เราทำให้พ่อแม่ไม่พอใจคือเรื่องที่เรามีโลกส่วนตัวสูงจนไม่ค่อยออกจากห้อง และเหตุผลเล็กๆน้อยๆอีกมากมาย(เช่นทำน้ำหก)
ตอนนี้เราอายุ16แล้ว สิ่งที่ทำให้เรามีความสุขได้คือการเขียนนิยาย ซึ่งเมื่อก่อนเราเคยคิดฆ่าตัวตายถึง8ครั้ง(มีคนห้ามตลอด) พบจิตแพทย์(กินยาคลายเครียด และยานอนหลับจนจะดื้อยาละ)
พ่อเรามีเมียน้อย(สนใจเมียน้อยมากกว่าเรา)
แม่เราเป็นคนที่อารมณ์รุนแรง
เลยอยากรู้ว่าชีวิตใครรันทดแบบเราหรือมากกว่าเราบ้างคะ และมีวิธีการใช้ชีวิตอย่างไร(ถึงเราจะมีปัญหาแต่เราก็ไม่ทำตัวเหลวไหลนะ)


เรียงลำดับเหตุการณ์แปลกนิดนึงเพราะเราเจอเรื่องแบบนี้มา8ปี เลยไม่รู้จะอธิบายยังไง วันนี้เลยมาระบายดูบ้าง(หลังจากเก็บทุกอย่างไว้เป็นเวลา8ปี)เผื่ออะไรๆจะดีขึ้นบ้าง(รึเปล่า?)

แสดงความคิดเห็น

>

2 ความคิดเห็น

10297 27 ก.พ. 60 เวลา 01:08 น. 1

กำลังเจอสถานการณ์เดียวกันเลยค่ะ :) แต่เราไม่ได้โดนทำร้ายร่างกาย พ่อแม่เราทะเลาะกันต่อหน้าเรามาตั้งแต่เราอยู่ป3 เเล้วค่ะ นี่แปดเก้าปีแล้ว พ่อเราเกลียดแม่มากค่ะ แต่คุณแม่เป็นคนยอมคน ส่วนคุณพ่อไม่มีเหตุผล อะไรก็จะลงที่แม่เราตลอด เตือนไม่ได้ พูดไม่ได้เลย ส่วนตัวเราสนิทกับแม่มาก สงสารท่าน พอเจอครอบครัวเป็นแบบนี้ก็เป็นปมในใจมาตั้งแต่เด็ก


ที่เครียดที่สุดไม่ใช่แค่เรื่องทะเลาะกันค่ะ แต่เวลาไม่พอใจกัน เขาจะไม่คุยกันซึ่งๆหน้าแต่จะเลือกด่ากันผ่านเราแทน คือเรียกเราไปนั่งฟังเป็นชั่วโมง แล้วอารมณ์ประมาณว่าฝากบอกต่อให้ด้วย


ซึ่งการฟังที่คนที่เรารักที่สุดทั้งสองคนด่ากันเนี่ย แม่ งโคตรอึดอีดเลยค่ะ แล้วคำด่าแต่ละอย่าง แบบ อี ด อ ก ทอง เงี้ย เราแอบสงสัยเหมือนกันว่ามันสมควรพูดให้ลูกฟังรึเปล่า?


ทุกวันต้องนั่งหาข่าวเปิดดูว่าที่โต๊ะอาหารวันนี้จะพูดอะไรดี เวลาที่รร.มีเรื่องฉาว เรื่องแย่ หรือเรื่องอะไรพิเศษๆจะดีใจมากค่ะ ประมาณว่า มีเรื่องไปคุยตอนเย็นแล้ว รอดแล้วอะไรประมาณนั้น


เมื่อวานล่าสุดก็ทะเลาะกันเรื่องเงินค่ะ ตอนนี้ก็เครียดๆอยู่


วิธีการใช้ชีวิตของเราที่สำคัญที่สุดเลยคือช่วงไหนที่มีความสุขต้องมีความสุขให้ถึงที่สุดค่ะ อย่าเอาเรื่องทุกข์ใจของที่บ้านพกไปรร. เพราะความสุขอยู่กับเราไม่นานเสมอ ถ้าตอนไหนไปรร.เราจะเลิกคิดเรื่องที่บ้านพยายามชวนคนนู้นคนนี้คุย จนรู้สึกตัวอีกที่ก็แทบไม่ได้คิดเรื่องพวกนั้นไปเลยค่ะ


เราคิดเสมอว่าวันที่แย่ที่สุดในชีวิต ยังไงก็มีแค่24ชั่วโมง ปล่อยให้มันผ่านไปแล้วซักวันมันจะดีขึ้นซึ่งมันเป็นจริงๆค่ะ ช่วงที่เขาทะเลาะกัน เราจะเครียดกับชีวิต ประมาณว่าจะเอายังไงต่อกับชีวิตดี ทำเหมือนกับว่าโลกจะแตกตรงนั้นอะไรอย่างงี้ ซึ่งพอมาตอนนี้ลองย้อนกลับไปมองช่วงเวลาพวกนั้นก็ทำให้รู้สึกว่า ถ้าครั้งนั้นเราผ่านมันมาได้ ครั้งนี้เราก็ผ่านมันไปได้เหมือนกัน


ปัญหาทุกอย่างจะเล็กลงเมื่อเราผ่านมันไปแล้ว ปัญหาที่เราเผชิญอยู่ก็เหมือนกันค่ะ สักวันนึงมันจะเป็นแค่ประสบการณ์ เมื่อเวลาผ่านไปแล้วเราอาจจะเจอเรื่องที่มันหนักกว่านี้ แต่ปัญหานี้ยังไงมันก็ต้องจบลง ปัญหาทุกอย่างมันจะมีทางจบในรูปแบบของมันเสมอ อาจจะดีหรือร้ายยังไงก็จบค่ะ


การเผชิญหน้ากับปัญหาครอบครัวที่แก้ไขไม่ได้ ง่ายที่สุดคือต้องแก้ไขใจตัวเอง ถ้าเราอยู่กับมันได้ เราจะไม่ร้องไห้ให้มันอีก เราเชื่ออย่างนั้นค่ะ


แต่เรื่องการทำร้ายร่างกายเป็นปัญหาหนักมากนะคะ ส่วนตัวเราว่าถ้าเราเป็นคุณแล้วไม่ชอบพ่อแม่เป็นทุนเดิมเราอาจจะแจ้งครูที่รรหรือผู้ใหญ่สักคนให้ดำเนินเรื่องเอาผิดให้ แต่ถ้าคุณรักเขาก็ต้องหาทางหลีกมันให้ได้แหละ


เป็นกำลังใจให้นะคะ ซักวันเราจะโตขึ้นแล้วสร้างความสุขได้ด้วยตัวเอง


มีปัญหาอะไรคุยกันได้นะ



2
Miss Francella 28 ก.พ. 60 เวลา 09:57 น. 1-1

ขอบคุณค่ะ

นึกว่าจะไม่มีคนที่ประสบการณ์คล้ายกันซะแล้ว

0