เคยไม่อยากกลับบ้านมั้ย
ตั้งกระทู้ใหม่
ตอนนี้เราอายุ16แล้ว สิ่งที่ทำให้เรามีความสุขได้คือการเขียนนิยาย ซึ่งเมื่อก่อนเราเคยคิดฆ่าตัวตายถึง8ครั้ง(มีคนห้ามตลอด) พบจิตแพทย์(กินยาคลายเครียด และยานอนหลับจนจะดื้อยาละ)
พ่อเรามีเมียน้อย(สนใจเมียน้อยมากกว่าเรา)
แม่เราเป็นคนที่อารมณ์รุนแรง
เลยอยากรู้ว่าชีวิตใครรันทดแบบเราหรือมากกว่าเราบ้างคะ และมีวิธีการใช้ชีวิตอย่างไร(ถึงเราจะมีปัญหาแต่เราก็ไม่ทำตัวเหลวไหลนะ)
เรียงลำดับเหตุการณ์แปลกนิดนึงเพราะเราเจอเรื่องแบบนี้มา8ปี เลยไม่รู้จะอธิบายยังไง วันนี้เลยมาระบายดูบ้าง(หลังจากเก็บทุกอย่างไว้เป็นเวลา8ปี)เผื่ออะไรๆจะดีขึ้นบ้าง(รึเปล่า?)
2 ความคิดเห็น
กำลังเจอสถานการณ์เดียวกันเลยค่ะ :) แต่เราไม่ได้โดนทำร้ายร่างกาย พ่อแม่เราทะเลาะกันต่อหน้าเรามาตั้งแต่เราอยู่ป3 เเล้วค่ะ นี่แปดเก้าปีแล้ว พ่อเราเกลียดแม่มากค่ะ แต่คุณแม่เป็นคนยอมคน ส่วนคุณพ่อไม่มีเหตุผล อะไรก็จะลงที่แม่เราตลอด เตือนไม่ได้ พูดไม่ได้เลย ส่วนตัวเราสนิทกับแม่มาก สงสารท่าน พอเจอครอบครัวเป็นแบบนี้ก็เป็นปมในใจมาตั้งแต่เด็ก
ที่เครียดที่สุดไม่ใช่แค่เรื่องทะเลาะกันค่ะ แต่เวลาไม่พอใจกัน เขาจะไม่คุยกันซึ่งๆหน้าแต่จะเลือกด่ากันผ่านเราแทน คือเรียกเราไปนั่งฟังเป็นชั่วโมง แล้วอารมณ์ประมาณว่าฝากบอกต่อให้ด้วย
ซึ่งการฟังที่คนที่เรารักที่สุดทั้งสองคนด่ากันเนี่ย แม่ งโคตรอึดอีดเลยค่ะ แล้วคำด่าแต่ละอย่าง แบบ อี ด อ ก ทอง เงี้ย เราแอบสงสัยเหมือนกันว่ามันสมควรพูดให้ลูกฟังรึเปล่า?
ทุกวันต้องนั่งหาข่าวเปิดดูว่าที่โต๊ะอาหารวันนี้จะพูดอะไรดี เวลาที่รร.มีเรื่องฉาว เรื่องแย่ หรือเรื่องอะไรพิเศษๆจะดีใจมากค่ะ ประมาณว่า มีเรื่องไปคุยตอนเย็นแล้ว รอดแล้วอะไรประมาณนั้น
เมื่อวานล่าสุดก็ทะเลาะกันเรื่องเงินค่ะ ตอนนี้ก็เครียดๆอยู่
วิธีการใช้ชีวิตของเราที่สำคัญที่สุดเลยคือช่วงไหนที่มีความสุขต้องมีความสุขให้ถึงที่สุดค่ะ อย่าเอาเรื่องทุกข์ใจของที่บ้านพกไปรร. เพราะความสุขอยู่กับเราไม่นานเสมอ ถ้าตอนไหนไปรร.เราจะเลิกคิดเรื่องที่บ้านพยายามชวนคนนู้นคนนี้คุย จนรู้สึกตัวอีกที่ก็แทบไม่ได้คิดเรื่องพวกนั้นไปเลยค่ะ
เราคิดเสมอว่าวันที่แย่ที่สุดในชีวิต ยังไงก็มีแค่24ชั่วโมง ปล่อยให้มันผ่านไปแล้วซักวันมันจะดีขึ้นซึ่งมันเป็นจริงๆค่ะ ช่วงที่เขาทะเลาะกัน เราจะเครียดกับชีวิต ประมาณว่าจะเอายังไงต่อกับชีวิตดี ทำเหมือนกับว่าโลกจะแตกตรงนั้นอะไรอย่างงี้ ซึ่งพอมาตอนนี้ลองย้อนกลับไปมองช่วงเวลาพวกนั้นก็ทำให้รู้สึกว่า ถ้าครั้งนั้นเราผ่านมันมาได้ ครั้งนี้เราก็ผ่านมันไปได้เหมือนกัน
ปัญหาทุกอย่างจะเล็กลงเมื่อเราผ่านมันไปแล้ว ปัญหาที่เราเผชิญอยู่ก็เหมือนกันค่ะ สักวันนึงมันจะเป็นแค่ประสบการณ์ เมื่อเวลาผ่านไปแล้วเราอาจจะเจอเรื่องที่มันหนักกว่านี้ แต่ปัญหานี้ยังไงมันก็ต้องจบลง ปัญหาทุกอย่างมันจะมีทางจบในรูปแบบของมันเสมอ อาจจะดีหรือร้ายยังไงก็จบค่ะ
การเผชิญหน้ากับปัญหาครอบครัวที่แก้ไขไม่ได้ ง่ายที่สุดคือต้องแก้ไขใจตัวเอง ถ้าเราอยู่กับมันได้ เราจะไม่ร้องไห้ให้มันอีก เราเชื่ออย่างนั้นค่ะ
แต่เรื่องการทำร้ายร่างกายเป็นปัญหาหนักมากนะคะ ส่วนตัวเราว่าถ้าเราเป็นคุณแล้วไม่ชอบพ่อแม่เป็นทุนเดิมเราอาจจะแจ้งครูที่รรหรือผู้ใหญ่สักคนให้ดำเนินเรื่องเอาผิดให้ แต่ถ้าคุณรักเขาก็ต้องหาทางหลีกมันให้ได้แหละ
เป็นกำลังใจให้นะคะ ซักวันเราจะโตขึ้นแล้วสร้างความสุขได้ด้วยตัวเอง
มีปัญหาอะไรคุยกันได้นะ
ขอบคุณค่ะ
นึกว่าจะไม่มีคนที่ประสบการณ์คล้ายกันซะแล้ว
ยินดีค่า สุ้ๆนะคะ
สู้ๆๆนะครับ เป็นกำลังใจไห้
ขอบคุณค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?