ถ้านิยายที่ติดตามมานาน รีไรท์ด้วยการลบทั้งหมดแล้วลงใหม่/เปิดบทความแล้วลงใหม่ คุณจะรู้สึกยังไงครับ
ตั้งกระทู้ใหม่
ซึ่งการรีไรท์ที่คิดไว้ ส่วนใหญ่น่าจะเป็นการปรับคำพูด ปรับการบรรยาย ปรับบางจุดที่ดูไม่สมเหตุสมผลหรือไม่สอดคล้องกับเนื้อเรื่องโดยรวม แก้คำผิดถ้ามี และอาจจะปรับการตัดตอนจากเดิมที่ยาวให้แบ่งออกเป็นสองหรือสามส่วน แต่เนื้อเรื่องส่วนใหญ่ยังคงเดิม
มีสองทางที่กำลังคิดไว้ครับ คือแบบที่หนึ่ง ลบเนื้อหาทั้งหมดแล้วลงใหม่ตั้งแต่ตอนแรก กับไปเปิดหน้าบทความใหม่เลยแต่ใช้ชื่อเดิม ส่วนเรื่องเดิมก็เปลี่ยนชื่อบทความพอให้มันไม่ซ้ำแล้วปล่อยไว้แบบนั้น
ถ้านิยายที่คุณติดตามอ่านมานานทำสองทางเลือกนี้ จะรู้สึกยังไงครับ และในความคิดของคุณ แบบไหนน่าจะดีกว่ากัน
10 ความคิดเห็น
เรากำลังทำอยู่ค่ะ คือรีไรท์แบบลงในเรื่องเดิม ไม่เปิดเรื่องใหม่ เหตุผลคือเป็นนิยายที่แต่งมานานมากกเรื่องแรก คนตามเยอะ และจบลงไปนานแล้ว รู้สึกว่าถ้าลบค่อนข้างเสียดาย เพราะความทรงจำเยอะมาก TT ทั้งคอมเม้นทั้งอะไรที่ทำให้เรามีกำลังใจรีไรท์ให้ดีขึ้น ตอนนั้นแต่งตอนยังเด็กมากค่ะ และอยากให้คนที่เฟบได้รู้ความเคลื่อนไหวด้วยว่าถึงจะจบไปแล้วยังมีการรีไรท์นะ แต่มันอาจยุ่งยากกว่าเปิดเรื่องใหม่นิดหน่อยค่ะ
ไม่น่าจะมีปัญหามั้งครับ แจ้งผู้อ่านก่อนรีไรท์ซักพัก ค่อยเริ่มปฏิบัติการก็ดีนะครับ
โดนส่วนตัวราชอบเเบบรีไรทฺในบทความเดิมไปเลยอะค่ะ แจ้งคนอ่านก่อนล่วงหน้า และรีใหม่เลย
รีไรต์ในบทความเดิมอยู่ค่ะ ทยอยลงทีละสิบตอน อะไรแบบนั้น ส่วนตอนที่ยังไม่รีไรต์ก็ปิดการอ่านเอา
ของเรารีไรท์จากเรื่องเดิมค่ะ แต่มีแจ้งแฟนคลับรายเดิมว่าจะทำการรีไรท์ ปรับสำนวน ปรับพล็อต คิดว่าแฟนคลับเข้าใจ แฟนคลับบางท่านก็อ่านให้ทั้งก่อนรีไรท์และหลังรีไรท์ค่ะ
แต่ก็จะมีอีกเรื่องที่กำังรีไรท์ และคิดว่าจะเปิดบทความใหม่ เหตุผลคือเกรงใจแฟนคลับรายเดิมเพราะเวลาเราอัพ มันอาจจะเด้งเตือน
แต่ทำไมเรื่องบนไม่เปิดใหม่ เพราะ... เพิ่งคิดได้ 555 แต่ก็ยังไม่ถูกแฟนคลับตำหนิอะไรนะคะ
ของผมก็ลงบทความใหม่ และก็สมัครไอดีใหม่หมดเลย เพราะอยากจะให้มันกลับไปที่จุดเริ่มต้นหรืออะไรทำนองนี้5555
เปิดใหม่ครับ
ว่าแต่ว่าจะจบแล้วเหรอ
เห็นว่าวางแผนจะแบ่งตอนซอยย่อยเพื่อไม่ให้อ่านนานเกินใน 1 ตอน
นั่นแปลว่าถ้ารีไรท์ในบทความเดิมตอนจะไม่เท่าเดิม (เพิ่มขึ้น)
แบบนี้คือต้องลบทั้งหมดแล้วเริ่มลงใหม่
ซึ่งต้องรีไรท์เสร็จแล้วจึงค่อยทยอยลง
แต่ถ้าไปเปิดบทความใหม่ก็เหมือนเป็นโลกนิยายคู่ขนาน แบบเก่า กับแบบรีไรท์
แน่นอนฐานแฟนคลับเดิมอาจหายไปบางส่วน
แต่อาจได้ฐานแฟนคลับใหม่แทนที่
ถ้า... ทำกับบทความเดิมที่ฐานแฟนคลับเยอะ ลุงจะทำในบทความเดิม ล้างแล้วลงใหม่
(แต่ที่ลุงรีไรท์งานลุงเอง คือจำนวนตอนเท่าเดิมไม่เพิ่มไม่ลด เขียนตอนใหม่ กับ รีไรท์ตอนเก่าเลยทำคู่กันได้ไม่กระเทือนจำนวนตอน และพล็อตไม่ได้แก้ลำดับเหตุการณ์ แก้แต่สำนวนกับรูปประโยคและย่อหน้า)
แต่ถ้า บทความเดิมแฟนคลับน้อย แล้ว.. ที่เรารีไรท์ใหม่เรามั่นใจว่าเข้าถึงคนหน้าใหม่ๆง่ายขึ้น ก็น่าเสี่ยงดู เผื่อฐานแฟนคลับอาจมากกว่าบทความเดิมเป็นสิบเท่าเลย เพราะอ่านง่ายขึ้นมันน่าเสี่ยงเหมือนกัน อีกอย่าง บทความเก่าก็เหมือนปล่อยเข้าป่าช้าไปเพราะฐานแฟนคลับน้อย เข็นยากแม้ปรับเนื้อหาแล้ว .... ทั้งนี้ทั้งนั้น บทความใหม่จะต้องสร้างสิ่งแตกต่างจากบทความเดิมตั้งแต่ก่อนคลิกเข้าไปอ่านด้วย เช่น คำโปรยใหม่ รูป icon ใหม่ หรืออาจถึงขั้น ชื่อเรื่องใหม่ ถ้าทุกอย่างมันเหมือนบทความเดิมฐานแฟนคบับกับคนอ่านก็น่าจะยังไม่ต่างจากบทความเดิมเท่าไหร่
ทำไมไม่ทยอยรีไรท์ตอนเก่าในบทความเดิมไปทีละตอนล่ะคะ ตอนไหนรีไรท์แล้วก็แปะป้ายด้านหลังว่ารีไรท์นะ อะไรแบบนี้ ใครที่แวะมาอ่านหลังรีไรท์จะได้อ่านได้ยาวๆต่อเนื่องควบคู่กันไปด้วย
ไม่รู้สิ ซีไม่ค่อยเห็นด้วยกับลบทิ้งทั้งหมดหรือเปิดบทความใหม่น่ะค่ะ
รีไรท์ลงบทความเดิมเถอะค่ะ
น้องเม่ยขี้เกียจตามไปแอดเฟ็บเพิ่ม
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?