เด็กต่างจังหวัดที่มาเรียนกรุงเทพ คุณมีความสุขมั้ย

มีความสุขครับ เดินทางสะดวก อาหารอร่อย หิวกลางดึกก็ลงไปนิดเดียวก็เจอเซเว่น ไม่ต้องขับรถออกไป ในกทม.มีขายทุกอย่าง

ช่วงปิดวันหยุดก็กลับบ้านที่ตจว. ไปกินร้านโปรดที่ไม่มีที่กทม. เจอครอบครัว

ก็มีบ้างครับ แต่ความสะดวกสะบายมีมากว่าครับ

เราแฮปปี้นะ คือมันเหมือนเราได้เจออะไรใหม่ๆ หัดขึ้นรถเมล์ รถไฟฟ้า จำเส้นทาง สอนให้เรารู้จักใช้เงินให้เป็น ค่าครองชีพแพงต้องบริหารเงินดีๆ สอนให้เราเป็นคนระวังตัวมากขึ้น ข้ามถนนตรงทางม้าลาย แบบตรงนั้นไม่มีสะพานลอยเลย ไม่มีปุ่มสัญญาณให้ข้าม เราจะระวังตัวมากขึ้น ได้กินของอร่อยที่ตามตจวไม่มี ถามว่าคิดถึงไหม ก็คิดถึงนะคะ ที่กทมอากาศมันร้อนกว่าตจวมาก รถก็เยอะ ไปไหนมาไหนต้องเผื่อเวลาต้องรีบไป จะร้องเพลงทีต้องเกรงใจห้องข้างๆ เดี๋ยวเขาด่า ถ้าเป็นที่บ้านนี่จะแหกปากร้องเท่าไหร่ก็ได้ไม่มีใครมาสนใจเลย 55555555555

555 ของเราเป็นม.เปิดนะ ปีที่แล้วติดทั้งแอดทั้ฃรับตรงแต่สละสิทธิมาตามหาฝัน

เอาจริงๆ ชีวิตในกทม.ไม่แฮปปี้เลย คือในกรุงเทพมันไม่ได้มีแค่รังสิต สามย่านไง ที่ช๊อบที่กินความสบายก็ไม่ขนาดนั้นอ่ะ ของเราคือต้องพักหอนอก ง่ายๆคือจัดการชีวิตเองมหาลัยไม่ยุ่ง เราไม่ชอบสภาพแวดล้อมในกทม.อ่ะ วุ่นวาย รถก็ติด เดินทางลำบาก หลายๆอย่างสะดวกสะบายก็จริง แต่ไม่ทุกอย่างอ่ะ นี่คือไม่มีเมทไง เหง้าเหงา ไม่รู้จะพูดกับใคร โทรไประราน ครอบครัว โทรระรานเพื่อน55

รู้สึกมีเวลาว่างเยอะ เหงาและคิดถึงบ้านมาก

คือมหาลัยเราสอบ100% ทีเดียว ว่างเยอะอยู่

นี่เริ่มจิตตกละ55

ด้วยสภาพการจราจรและความวุ่นวาย(อาจเพราะเราไม่ชอบความวุ่นวาย)มันทำให้เราอคติกับกรุงเทพมากอ่ะ การเรียนไม่มีปัญหานะ อาจจะเหนื่อยยากหน่อยแต่ก็โอเค

แต่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เราไม่ชอบมันก็อยุ่ลำบาก เพิ่งรู้ตัวว่าเป็นคนติดบ้านก็ครานี้ล่ะ นี่ก็จะแอดใหม่อยู่55

เหมือนเป็นกระทู้ถามแทนใจเราเลยอะ 555 อยากรู้เหมือนกันอีกไม่กี่เดือนต้องไปอยู่คนเดียวแล้ว แอบรู้สึกกลัวเมืองหลวงอะ

ของกินเยอะ สถาณที่เที่ยวเยอะ สถาณที่ทำงานเยอะ ส่วนตัวชอบที่นี่ กทม. แต่เรื่องรถเรื่องการเดินทางน่าเบื่อที่สุดแล้วถ้าอยู่ทีนี่

แล้วเด็ก กทม. ไปเรียน ตจว.นี้จะมาความสุขไหม ??

ตอนมาอยู่ปีแรกๆก็คิดถึงที่บ้าน คิดถึงกับข้าวแม่ คิดถึงร้านอาหารอร่อยๆแถวบ้าน แต่อยู่กทม.ก็ดีน้า ได้เปิดหูเปิดตา รู้จักอะไรมากขึ้น ได้หัดดูแลตัวเอง ที่เที่ยวเยอะ อยู่กทม.ไม่ค่อยเบื่อ ยิ่งถ้ามีเพื่อนเที่ยวนี่สนุกเลย ของอร่อยๆก็เยอะ ชอปปิ้งสนุก แต่ต้องรู้จักหักห้ามใจไม่ใช้เงินเพลิน พี่อยู่มาสี่ปีละ ปีนี้ไม่กลับบ้านเลย ติดกทม.ซะแล้วว สู้ๆนะน้องๆ มาอยู่แปปเดียวก็ปรับตัวได้เอง กรุงเทพไม่น่ากลัวจ้ะ

มีมากกว่าเด็กตจว.มาเรียนกรุงเทพนะ. เพราะวุ่นวายน้อยกว่า. อาหารสดอร่อยถูกกว่า. คนมัน้ำใจกว่า. ระแวงมิจฉาชีพน้อยกว่า. ความรู้เทคโนโลยีก็สะดวกแล้ว

ตั้งแต่อนุบาลจนจบมอปลายเราเรียนโรงเรียนเดิมใกล้บ้านตลอด เราอยู่ตจว เรียกได้ว่าค่อนข้างบ้านนอกเลยแหละ 5555 เพิ่งมาเรียนกรุงเทพได้ 1 ปี ไม่เคยอยู่กรุงเทพมาก่อนเลย พอมาใหม่ๆก็ปรับตัวได้เร็วนะ อาจเป็นเพราะย่านมหาลัยของเราน่าอยู่ แต่พอหลังๆไปเที่ยวที่อื่นบ้างเราไม่ชอบเลย กรุงเทพเดินทางลำบาก รถติดมาก ทุกที่เรารู้สึกถึงมลภาวะและความสกปรกอ่ะ ทางเท้าไม่เหมาะกับคนเดินเลย ทั้งสกปรกทั้งชำรุด สิ่งที่เราเกลียดที่สุดของกรุงเทพคือความแออัดและสกปรกนี่แหละ (เรายอมรับแหละว่าเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ประชากรในกรุงเทพเพิ่มขึ้น) แต่มีข้อดีคือ หาซื้ออะไรง่ายมาก อยู่บ้านนอกเราต้องสั่งออนไลน์ตลอด TT เราคิดถึงความเรียบง่าย ความสะอาดตามที่ต่างๆ อากาศบริสุทธิ์ ของบ้านเกิดเรามาก แต่เพราะเรารักมหาลัยที่เรียนอยู่ตอนนี้มากเลยไม่คิดจะไปเรียนมหาลัยจังหวัด มหาลัยคือสิ่งเดียวที่ยึดเหนี่ยวไม่ให้เราหนีกลับบ้านนอกจริงๆอ่ะ แต่ถ้าเรียนจบก็คงกลับไปอยู่บ้าน คิดถึงภูเขา แม่น้ำ

ไม่เบื่อรถ

ยุคเศรษฐกิจแบบนี้ทำงานเรียนหนังสือใกล้ๆครอบครัวดีที่สุดครับ อบอุ่นดีด้วยอยู่กับครอบครัวดีที่สุดครับ

อยู่มาเป็นปีที่2แล้วค่ะ ส่วนตัวรู้สึกมีความสุข ถ้าไม่รวมกับปัญหาอื่นๆในชีวิต 555555555555 ชอบตรงที่เราได้นั่งรถเมล์ นั่งรถไฟฟ้าไปไหนเองได้ ในราคาถูกๆ(เมล์) กลับดึกก็ได้ เพราะมันไม่ค่อยเปลี่ยวเหมือนตจว. ตจว.แค่ทุ่มนึงก็ไม่ควรเดินไปไหนละ เงียบมาก มืดมาก ขนาดอยู่ในเมือง 55555555 // แต่ก็โคตรคิดถึงบ้านนะ

ส่วนตัวกำลังจะเข้ามหาลัยปีนี้ แต่เคยไปอยู่กรุงเทพมาหลายเดือนช่วงซัมเมอร์ จริงๆก็ไปเกือบทุกปี ไปเรียนพิเศษง่ะ จริงๆเราชอบนะ มันสะดวกกว่า เดินทางง่าย ทุกอย่างในกทม.ค้นหาได้ด้วยกูเกิ้ล หลายคนบอกว่ากรุงเทพมันวุ่นวายรถติดบลาๆ จริงๆก็เห็นด้วย เหนื่อยมากเวลานั่งรถเมล์แล้วรถติดทำให้เสียเวลา แต่เราเป็นพวกไม่ค่อยแคร์ไม่ค่อยสนชีวิตชาวบ้านอยู่ละ รถติดหรอ อะรอบหน้าก็เผื่อเวลา ออกเร็วกว่านี้ ลัคกี้โชคดีไม่ติดก็ถึงเร็วหน่อยไปหาที่นั่งที่กินรอ

ด้วยความที่กทม.ประชากรเยอะ เพราะงั้นคนไม่ค่อยสนหรอกว่าใครเป็นใครใครทำอะไร ต่างกับต่างจังหวัดที่คนนู้นรู้จักคนนี้คนนี้รู้จักคนนั้นต่อๆกันไป รู้จักกันเกือบทั้งนั้น อย่างน้อยๆก็เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อน ทำอะไรก็ต้องระวังสายตาชาวบ้าน อยู่นี่เราอิสระ เราจะกินอะไร จะไปไหนคนเดียว แต่งตัวยังไงไม่มีใครสนใจเรา เราเลยแฮปปี้กว่า เรื่องอาหารการกินก็หากินง่าย มีทุกซอกทุกมุม หิวก็เดินนิดเดียวเจอของกิน ในขณะที่อยู่ตจว.บ้านเราค่อนข้างออกมานอกเมืองนิดนึง ทุ่มนึงก็เงียบละ ถ้าอยากกินก็ต้องเข้าเมืองไปหาเอา อยู่นี่ห้าทุ่มเที่ยงคืนก็ยังไม่เงียบ

จริงๆมันอยู่ที่สภาพแวดล้อมที่เราอยู่ด้วยนะ คนที่ใกล้ชิดเรา ห้องพักที่เราอยู่ คณะที่เราเรียน บลาๆ

สภาพแวดล้อมเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเราที่ก่อให้เกิด homesick ง่ายมาก

ปกติเรามาเราก็จะอยู่กับเพื่อนแก๊งสนิทหรืออยู่คนเดียว เราอยู่กันได้ โอเคไม่มีปัญหา ก็คิดถึงบ้านบ้างแต่เดี๋ยวเดียวก็หาย

แต่เราเคยมาอยู่กับคนที่ก็สนิทแหละ แต่ไลฟ์สไตล์แตกต่างโดยสิ้นเชิง เราเครียดมาก homesick ตลอด อยากกลับบ้าน คิดถึงบ้าน ท้อแท้ตลอด

สิ่งเดียวที่เราโหยหาที่สุดตอนอยู่กทม.ไม่ใช่แม่ ไม่ใช่อาหาร ไม่ใช่หมาที่บ้าน แต่คืออากาศบริสุทธิ์และท้องฟ้าใสๆที่กทม.ไม่มีให้เราอะ 5555555 คิดถึงแม่โทรหาได้ คิดถึงหมาก็อะถ่ายรูปถ่ายคลิป คิดถึงอาหารก็แม่ส่งมาให้ แต่อากาศที่นี่มีแต่ควันดำๆลอยเต็มท้องฟ้า เงยหน้ามองแล้วไม่สดใสเล๊ย

ปล.บ่นยาวจัง ยังไงก็สู้ๆนะคะ คิดซะว่าเพื่ออนาคตที่ดีกว่าที่รออยู่

มีความสุขดีค่ะ ตอนนี้จบแล้ว กลับบ้านแล้ว

คิดถึงที่นั่นค่ะ

ทุกอย่างสะดวกสบาย อยากกินอะไรก็ได้กิน

ไปไหนก็ไปง่าย อยากช้อปอะไรก็ได้ช้อป

ยิ่งมีงานเซล งานอีเว้นท์ นี่ดีมากก ไม่พลาดสิ่งใด

มันขึ้นว่าเราอยู่กับสังคมแบบไหนอะค่ะ ถ้าเราอยู่กับสังคมที่มันไม่ใช่ตัวเรา มันก็อึดอัดอะค่ะ แล้วก็จะคิดถึงบ้านบ่อยๆไม่อยากมาเรียน แต่ด้วยรวมๆคิดถึงบ้านค่ะ ไม่มีที่ไหนอบอุ่นกว่าที่ที่เราอยู่แล้วมีความสุข มีคนสองคนที่รักเราอยู่ที่บ้านอะค่ะ แค่เห็นหน้าเขาสองคนที่หายเหนื่อยแล้วค่ะ

ปล สังคมกรุงเทพก็เหมือนกับสังคมต่างจังหวัดหละค่ะแต่ที่นี้เขาแข่งขันกันสูง บ้างครั้งก็ใส่หน้ากากเขาหากัน นินทาลับหลัง อวดรวย บ้าของแบรน แต่เราก็เชื่อนะว่ามันก็มีอีกสังคมที่น่าจะคอยช่วยเหลือกัน และจริงใจกัน มันขึ้นอยู่กับว่าคุณบนแบบไหนถ้าคุณรวย ชอบแบรนเนมหน่อยมันก็หาไม่ยากหลอกค่ะ แต่ถ้าคุณเป็นคนใช่ชีวิตติดดินบ้านๆ กลางๆก็หายากหน่อยนะค่ะ สู้ๆนะค่ะเพราะเพื่อนก็ทำให้เรารู้สึกท้อได้มากๆเหมือนกัน ขอให้คุณเจอสังคมในแบบที่เป็นตัวคุณนะค่ะ

มีค่ะแต่ไม่มากเท่าอยู่ที่บ้าน

กรุงเทพเหมือนตอบสนองเราแค่ความสุขทางกายอะค่ะ

ได้ชอปปิ้งซื้อของ กินนู่นนี่ ไปเที่ยวห้าง เที่ยวได้ทั้งวันทั้งคืนอะค่ะ

แต่ก็มีความรำคาญอยู่นะ การเดินทางนี่ตัวดีเลย จะไปไหนคือต้องเผื่อเวลามากๆๆๆๆ

ยิ่งตอนกลางวันถ้าไม่ติดรฟฟก็ต้องเผื่อล่วงหน้าสองสามชมอะค่ะถ้าเป็นที่ไกลๆ

มันโคตรจะวุ่นวายเลย

มาเรียนม.ปลายที่กทม. อึดอัดมากๆค่ะ สังคมการเรียนที่่นี่คือต่างจากตจว.มากๆ ทำให้รู้สึกกดดันเลย คิดถึงพ่อแม่มากๆด้วย อยู่กับครอบครัวที่ตจว.อบอุ่นกว่า สบายใจกว่า