ประสบการณ์นักเรียนแลกเปลี่ยนกับประเทศในฝัน

[primmilada]

สวัสดีค่ะเราชื่อ พริม นะคะ เราจะมาเล่าประสบการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนของโครงการECEค่ะ ก่อนอื่นต้องขอบคุณครอบครัวที่คอยสนับสนุนและเพื่อนๆที่เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะและประเทศอังกฤษเป็นประเทศในฝันของเรามาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ ต้องบอกก่อนว่าเรายังไม่เคยไปเมืองนอกหรือประเทศไหนเลยค่ะเพราะเราอยากให้อังกฤษเป็นประเทศแรกที่ไปค่ะ คุณครูที่เราสนิทด้วยก็บอกให้เรามาลองสมัคสอบไปดู เราก็ไม่ใช่คนเก่งอะไรมากแต่เราตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะต้องติดใน100ของประเทศและทำให้ได้บวกกับเราได้แรงบันดาลใจจาก Dr.Popเค้าทำให้เรามองโลกกว้างขึ้นมีความมั่นใจมากขึ้นกล้าที่จะทำสิ่งแปลกใหม่ขอบคุณมากนะคะพี่ป๊อป และเราก็ไปสอบพอสอบเสร็จเราก็รอลุ้นวันที่ประกาศ ข้อสอบที่เราสอบจะมีเป็นPart1จะเป็นภาษาอังกฤษ100ข้อค่ะ Part2จะเป็นภาษาไทยเกี่ยวกับความรู้รอบตัวค่ะมี100ข้อค่ะ พอถึงวันนั้นครูก็โทมาบอกเราว่าเราสอบติด เราร้องไห้ดีใจมากและก็ไปดูผลว่าได้ที่เท่าไหร่ปรากฎว่าเราได้ที่84ของประเทศเราไปแลกเปลี่ยนระยะสั้นค่ะเราไป3สัปดาห์ค่ะ สำหรับบางคนมันอาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยแต่สำหรับเรามันเป็นความฝันอันยิ่งใหญ่ พอเราว่าเราได้ไปเราก็เตรียมความพร้อมโดยการ ฝึกภาษามากขึ้น อ่านวิถีการใช้ชีวิต วัฒนธรรมและวันเดินทางก็มาถึงเราตื่นเต้นมากและเราไปต่อเครื่องที่อาบูดาบีไปลงเครื่องที่สนามบินแมนเชสเตอร์และเราก็นั่งรถต่อไปที่เมืองScarboroughค่ะและเราก็ไปลงที่โรงเรียนเพราะว่าโฮสต์รอรับเราที่โรงเรียนค่ะและบ้านโฮสต์เรากับโรงเรียนใกล้กันมากเดินมา5นาทีก็ถึงแล้วค่ะ 
นี่คือรูปเรากับโฮสต์ค่ะ


 วันต่อมาเราก็มาเรียนค่ะ ช่วงเช้าเรียนค่ะ ส่วนช่วงบ่ายจะมีกิจกรรมค่ะเราก็เดินไปในเมืองกันค่ะไปสถานที่ต่างๆ
เมืองที่เราอยู่จะติดกับทะเลค่ะเดินลงมาเรื่อยๆก็จะเป็นชายหาดค่ะ 

พอทำกิจกรรมเสร็จเราก็มารอรับเราที่สถานีรถไฟค่ะ ที่บ้านโฮสต์เราจะทานข้าวตอน6โมงเย็นค่ะ ประมาน6โมงกว่าเราก็นัดกับเพื่อนๆออกมาเดินเล่นๆค่ะ เราก็ขอโฮสต์ก่อนนะคะ
นี่คือบรรยากาศกลางคืนค่ะ


วันพฤหัสค่ะเราไปเที่ยวลอนดอนกันออกจากScarboroughตอน6โมงเช้าค่ะ ใช้เวลาเดินทางประมาน5ชั่วโมงค่ะ เราตื่นเต้นมากที่จะได้ไปลอนดอนเพราะลอนดอนก็เป็นเมืองในฝันของเราเลยค่ะ 
LONDON EYE

BIGBEN
ตอนที่เราไปบิ๊กเบนเรารู้สึกดีใจมากและขอบคุณตัวเองที่ทำฝันเป็นจริงเพราะเราชอบบิ๊กเบนและอยากถ่ายรูปคู่กับบิ๊กเบน

 
Buckingham Palace

พิพิธภัณฑ์แห่งชาติ

สัปดาห์ที่สอง

วันจันทร์ก็เป็นวันหยุดค่ะเราก็เลยไม่ได้ไปโรงเรียน พอตอนเย็นๆโฮสต์เราชวนไปสวนสาธารณะค่ะ เป็นสวนออกแนวญี่ปุ่นค่ะ


วันอังคารเราก็ไปเรียนร่วมกับนักเรียนฝรั่งค่ะ ไปถึงโรงเรียนบัดดี้ก็มาพาเราไปห้องเรียนค่ะ คาบแรกที่เรียนคือฝรั่งเศสค่ะ
ดีที่เราก็เรียนสายศิลป์ฝรั่งเศสค่ะเราเลยเรียนรู้เรื่อง555เราไปเรียนกับม.3ซึ่งเป็นรุ่นน้องเพราะเราจะขึ้นม.6แล้ว
นี่บัดดี้เราเอง


บัดดี้และเพื่อนบัดดี้เราก็น่ารักนิสัยดี ซึ่งเวลาเราไปเรียนเค้าก็จะคอยอธิบายให้เราฟังว่าต้องทำอะไรบ้าง ที่นี่เรียนวันล่ะ3คาบ คาบล่ะ1ชั่วโมงครึ่งค่ะ พอเรียนฝรั่งเศสเสร็จเราก็พักและก็ไปเรียนกีฬาต่อค่ะ คาบบ่ายเราเรียนทำขนมค่ะ ซึ่งเรากับบัดดี้ชอบทำขนมเหมือนกันเลย ในคาบcookingพวกเราทำเค้กกันค่ะ
เราเรียนที่นี่3วันค่ะเป็น3วันที่มีความสุขและสนุกมากค่ะ
นี่คือเค้กที่พวกเราทำค่ะ

วันศุกร์เราไป่town hallเพื่อไปพบMayorค่ะและพอพบเสร็จเราก็ทานข้าวที่สวนสาธารณะค่ะ วันเสาร์เราก็ไปYorkค่ะ เดินทางไปโดยรถไฟค่ะ เราก็ไปนั่งตุ๊ก ตุ๊กชมรอบเมืองค่ะ


เที่ยวชมรอบเมืองเสร็จเราก็ไปShoppingค่ะได้ของมากมายทั้งของฝากทั้งของตัวเอง5555 วันอาทิตย์เราก็ไปเที่ยวปราสาทในScarboroughโฮสเราไปส่งที่สถานีรถไฟและเรากับเพื่อนๆก็เดินไปกันค่ะ



สัปดาห์สุดท้าย
วันจันทร์ก็ไปเรียนปกติช่วงบ่ายก็ไปเล่นโบว์ลิ่งค่ะ วันอังคารเราก็แสดงให้โฮสต์ดูค่ะ มีการรำสี่ภาค บอดี้ การละเล่นไทย

วันพฤหัสเราก็ไปเมือง Harry Potter กันวันนี้อาหารเที่ยงของเราคืออาหารเราขอโฮสต์ทำอาหารไทยเพราะเรากับเพื่อนๆอยากทานอาหารไทยเราก็เลยขอโฮสต์ โฮสต์ก็ให้ทำ


วันศุกร์วันสุดท้ายแล้วเราก็ไปเรียนและรับเกียรติบัตรกัน ช่วงบ่ายก็ไม่ทำอะไรเราก็ไปเที่ยวในเมืองและ เราก็กลับไปกินข้าวกับโฮสต์และก็ขอโฮสต์ออกมาเดินเล่นและออกมาถ่ายภาพเก็บเป็นความทรงจำเราจะไปซื้อดอกไม้ให้โฮสต์แทนคำขอบคุณ


เรากลับบ้านไปเราก็เอาดอกกุหลาบที่เราซื้อมาไปให้โฮสต์เราแทนคำขอบคุณ ก็เศร้าน่ะที่เราจะได้กลับเพราะเราก็ผูกพันกับโฮสต์เรามากโฮสต์เราใจดีมากเลย วันที่ต้องเดินทางกลับความรู้สึกตอนนั้นใจหายมากเลยโฮสต์มาส่งเราโฮสต์กอดเราตอนนั้นเราก็ร้องไห้เพราะกลั้นไม่อยู่แล้ว  
สิ่งที่ได้จากการไปแลกเปลี่ยนกับECE
1.ได้เรียนรู้การใช้ชีวิตของฝรั่ง
2.ได้ประสบการณ์ของชีวิต
3.ได้พูดภาษาอังกฤษ ได้ฝึกภาษามากขึ้นและอีกมากมาย
สำหรับใครที่มีความฝันเราเป็นกำลังใจให้นะคะ ความฝันอยู่ไม่ไกลแค่เราลงมือทำความฝันก็เป็นจริงแล้ว เราล้มได้ก็ลุกได้เอาความผิดพลาดมาเป็นบทเรียนและความผิดพลาดพวกนั้นก็จะทำให้เราเข้มแข็งขึ้น อย่าย้อมแพ้กับสิ่งที่ทำผิดพลาดและบอกตัวเองว่าฉันทำได้ พิมพ์ผิดก็ขออภัยด้วยนะคะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ