(ปรึกษา) ตัวละครที่เป็นสีขาวและสีดำสุดๆ ควรแต่งยังไงดีครับ

ไม่รู้ครับ เพราผมก็มีปัญหาก้านนี้เหมือนกัน T^T

อันตรายเลยแหละครับ เป็นลักษนะของตัวร้ายใหนหลายๆวรรณกรรมเลยนะ

การยึดมั่นกับสีขาวสีดำแบบสุดโต่งเนี่ย แต่ก็ไม่แน่เหมือนกัน เพราะบางครั้งคนเราก็มีสิ่งสำคัญที่ยึดมั่น แต่ถ้าไม่ยอมเจรจาแล้วฆ่าอย่างเดียวก็ผู้ร้ายละ

ไม่รู้ว่าเราเข้าใจถูกไหม คือหมายถึงตัวละครสองตัวที่ตัวนึงดีสุด ๆ กับอีกตัวเลวสุด ๆ น่ะเหรอคะ ถ้าผิดประเด็นก็ขอโทษด้วยแล้วกันค่ะ

เราพูดถึงสีดำละกัน ตัวละครแบบนี้หลัก ๆ คือยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางค่ะ ใครพูดอะไรไม่สน ไม่ฟัง ไม่สิ...อาจไม่ปล่อยให้ใครมาค้านด้วยซ้ำค่ะ ที่สำคัญต้องมีปม มีสาเหตุค่ะว่าทำไมเขาถึงกลายเป็นคนแบบนี้ ไม่งั้นมันจะแบน จริง ๆ ตัวละครสุดโต่งนี่จะเขียนให้ดีให้คนอ่านอินมันยากมากค่ะ เพราะเขาไม่ค่อยเหมือนคนปกติ เราต้องทำให้นักอ่านเข้าใจเขามากที่สุด ประมาณนี้มั้งคะ ตัวละครสีขาวก็เหมือนกันค่ะ ต้องมีปม มีเหตุมีผลว่าทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้ อาจเติบโตมากับสิ่งแวดล้อมที่ดี ถูกปลูกฝังมาดีอะไรก็ว่าไป

หากไม่ได้ช่วยอะไรเลยก็ขอโทษด้วยค่ะ T_T

ละครหลังข่าวคือตัวอย่างที่ดีครับ

ถ้างั้นลองยกถึงกรณีของด้านความเชื่อดูไหมครับ เเบบคนๆนั้นมีทางช่วยเหลือพวกคนระดับสูงหรือคนใกล้ตัว โดยเเลกกับชีวิตของพวกคนจนหรือคนไม่รู้จักอะไรพวกนี้ ทำให้คนๆนั้นดูเป็นคนดี เเม้การกระทำของเค้าจะเลวก็ตาม เเนะนำนะครับ ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วย

มีนักเขียนท่านนึงบอกเราว่า นิสัยตัวละครหรือการสร้างคาแรคเตอร์นั้นคือ ปม เพราะปมจะสร้างความคิด การกระทำและมุมมองของตัวละครนั้นออกมา อ้อ รวมถึงอารมณ์ความรู้สึกด้วยค่ะ (อันนี้ตามที่เราเข้าใจนะ)

เราว่าปมช่วยได้ค่ะ อย่างที่หลายๆ ความเห็นบอก

ถ้าลองออกแบบคิดเป็น mind map หรือภาพต้นไม้หนึ่งต้น สร้างปมในอดีตเป็นรากกับลำต้น แล้วแตกมุมมอง/ความเชื่อแบ่งเป็นสองกิ่งหลักคือขาว-ดำ แต่ละกิ่งก็แตกแขนงเป็นพฤติกรรมต่างๆ ที่แสดงด้านขาวหรือดำของตัวละคร เวลาเขียนจริงก็เลือกจังหวะแสดงแต่ละด้านออกมา แต่รวมแล้วควรแสดงในสัดส่วนเท่าๆ กัน

ตัวอย่างที่เคยเห็นก็ Rorschach (จากหนังและ graphic novel เรื่อง Watchmen) เป็นตัวละครที่มองโลกแบบขาวดำ ไม่มีเทา อาชญากรทุกคนสมควรถูกลงโทษด้วยวิธีของอาชญากร (ทรมาน หรือฆ่าทิ้ง) ไม่มีการใกล่เกลี่ยผ่อนผัน สีขาวคืออุดมการณ์ที่อยากสร้างความสงบสุขให้สังคม สีดำคือวิธีการที่นำมาซึ่งความสงบสุขนั้น (จริงๆ ยังมีด้านขาว-ดำอีกเยอะ)

ในหนังเล่าปมอดีตนิดหน่อย คือปัญหาความรุนแรงในครอบครัว การถูกกลั่นแกล้งในวัยเด็ก ทำให้เห็นใจตัวละครมากขึ้น แต่ก็ยังไม่เข้าใจเต็มร้อยนะ

เราเคยดูซีรี่ส์เรื่องนึงพระเอกเป็นคนตรงมาก ถูกก็ว่าถูก ผิดก็ว่าผิดไปตามเนื้อผ้า แต่ตัวละครแบบนี้มีข้อเสียอยู่หลายอย่างค่ะ ตอนท้ายของเรื่องนี้นางเอกทำความผิดอะไรสักอย่าง ก่อความวุ่นวายแก่อาณาจักรพระเอก(แต่ที่นางทำไปเพราะปกป้องฮีนั่นแหละ) ละพระเอกต้องฆ่านาง โมเม้นนั้นเราก็หวังนะ ขอให้พระเอกพานางเอกหนีไปจากอาณาจักรบ้าบอนี่ไกลๆ ไปใช้ชีวิต แต่งงานด้วยกัน มีลูก ใช้ชีวิตมีตวามสุขแบบคนทั่วๆไป สุดท้ายแม้พระเอกจะรักนางเอกมากกกก(ก.ไก่ล้านตัว)แต่เขาก็ต้องฆ่าเธออยู่ดี ด้วยอุดมคติความถูกผิดไงคะเขาถึงต้องทำจนมันเหมือนเป็นการทรมานตัวเอง ระหว่างความถูกผิดที่ยึดมั่น กับความรัก สุดท้ายเขาก็เลือกความถูกต้อง ตอนจบนี่หน่วงมาก นางเอกน่าสงสารมาก T^T

ดังนั้นการเขียนตัวละครที่เป็นสีขาวและดำแบบสุดๆไม่ยากหรอกค่ะ คุณนักเขียนแค่ต้องสร้างปมที่น่าสนใจ และบรรยายออกมาอย่างเหมาะสม ไม่ใช่อยู่ๆจะดำก็ดำ จะขาวก็ขาวแบบไม่มีเหตุมีผล จากเท่าที่เห็นเม้นบนๆเขาแนะนำกันมาเยอะละ ขอไม่พูดอะไรมากละกันค่ะ แต่แค่อยากมาแชร์ซีรี่ส์ที่เคยดูก็แนวๆนี้

ถ้าขาวแบบหมดจด ก็คงจะเป็น โรเชร์ช จากหนังเรื่องWatchmen มั้งครับ

เขาเป็นคนที่ตัดสินความถูกต้องแบบตามเนื้อผ้าจริงๆ ผิดก็ลงโทษตามสิ่งที่เขาเห็นว่ามันเหมาะสม โดยไม่สนใจวิธีการอะไรๆ

ที่สำคัญคือหัวใจของการรักความถูกต้อง ถึงขนาดที่ต่อให้ต้องตายก็ไม่กลัว

แนะนำนะคะ ให้วาดตัวละครที่ดีก็คือทำแต่ความดีไปเลยคะและตัวดีควรเน้นสีสว่างๆหรือขาวไปเลยค่ะ เช่นผมสีขาว ตาสีฟ้า ส่วนตัวละครที่แย่ก็แบบทำแต่ความชั่ว ฆ่าคน เป็นฆาตกรโรคจิต หรือไม่ก็ ขโมยของไม่ทำความดีเลยคะ และควรใช้สี ดำเป็นหลักไม่ควรใช้สีสว่างๆใช้สีน้ำเงินก็ได้คะ//แค่คำแนะนำจากนักเขียนไร้ตัวตน