Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

พ่อแม่รักลูกเท่ากันจริงๆหรอ?

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
บ้านเรามีกัน 4 คนค่ะ พ่อ แม่ พี่ชายแล้วก็เราค่ะ (พี่ชายห่างจากกับเรา 4 ปีค่ะ) ตอนเด็กๆรู้สึกค่ะว่าพ่อแม่รักเราไม่เท่ากัน เราได้เรียนโรงเรียนดีกว่าพี่ทุกอย่าง เรียนพิเศษที่ดีๆ แต่พ่อแม่ไม่เคยชมเราเลยค่ะ แล้วตอนเราอยู่ประถมเราเครียดมากค่ะ เราเจอครูที่สอนพี่ชายเราตั้งแต่ ป.5-6 ครูที่ประจำชั้นห้องเราไปพูดกับแม่เราว่า " ทำไมลูกสาวไม่เหมือนลูกชายเลย ลูกชายน่ารัก " แถมยังบอกพี่เราอีกว่าเราไม่มีความรับผิดชอบ (คือเราเป็นบรรณรักษ์ห้องสมุดค่ะ แล้ววันนั้นเป็นเวรเรากับเพื่อนทิ้งขยะ แต่เราบอกเพื่อนไปแล้วว่าไม่ว่าง ฝากหน่อยแต่เพื่อนก็ไม่ได้ทำและเรากลับเป็นคนเดียวที่โดนครูว่าด้วย!!) เราก็ทนมาจนจบค่ะ จนเราเข้าม.1 เราสอบได้ห้องธรรมดาคู่ขนานห้องโครงการ เราเลยขอแม่ซื้อโทรศัพท์ค่ะ แม่บอกว่า " ถ้าซื้อก็ต้องซื้อให้พี่ด้วย " เรายอมค่ะ พอเราให้เขาตรวจการบ้านให้เขาก็จะบอกว่า ถูกแล้วๆ แบบส่งๆไปอะค่ะ (ในระหว่างtimelineที่ว่างนี้ก็มีได้เครื่องใหม่บ้างค่ะแต่มันก็รุ่นไม่ค่อยดีเท่าไร55) พอตอนม.4 เราอยากได้โน๊ตบุ๊คค่ะ มันสะดวกต่อการที่เราจะเอาไปทำงานโครงงาน (เราติดห้องโครงการก็ไม่มีญาติหรือพ่อแม่มาชื่นชมเลยค่ะ) พี่ก็ไปบอกแม่ค่ะประมาณว่า จะเอาไปทำไมเรายังเด็กเกินที่จะใช้ แต่ก็ยังดีที่เขาเห็นใจเราค่ะ เขาก็ซื้อให้ ส่วนพี่ก็ได้โทรศัพท์ใหม่ แล้วพี่เราเล่นเกมส์หนักมากค่ะ เล่นทั้งวันเลยค่ะแต่แม่ไม่ว่าเลย ส่วนเราที่นั้นฟังเพลง พอแม่เรียกใช้งานเราก็ทำ ใครเรียกพี่แต่พี่ใช้เรา เราก็ยอมทำค่ะ เรายอมเค้ามากไปใช่ไหมคะ?หรือว่าที่เราทำแบบนี้มันไม่ดี? เราสับสนมากๆค่ะ เราเคยได้รางวัลที่คิดว่าพ่อแม่ต้องชมเราแน่ๆ แต่เขากลับพูดว่า "ถ้าพี่-ไป พี่-ก็ติด" คือเราเงีบยเลยค่ะ แล้วมันมีอยู่ช่วงหนึ่งที่โทรศัพท์พี่ชายหน้าจอมันกระเด็งออกมาจากมุมอะค่ะ พี่เขาก็ไปขอแม่ว่าอยากได้โทรศัพท์ใหม่ แม่ก็ซื้อให้เลยค่ะ แบบขอวันนี้ พน.ก็ไปซื้อเลยค่ะ เเล้วเหมือนพี่ก็จะอวดเราอ่ะค่ะว่า เนี้ย กูได้โทรศัพท์ใหม่ไรงี้ ยืนเลือกเป็นชั่วโมงเลยค่ะแม่ไม่บ่น ก็บเราที่ยืนดูหนังสือเรียน 10 นาทีแม่ก็บ่นแล้วค่ะ แล้วแม่จะเป็นแบบนี้เสมอเลยค่ะ ต้องรอพี่ทุกๆอย่าง จะไปเที่ยว ไปซื้อของ ต้องรอพี่ในช่วงวันที่เขาไม่มีเรียนที่มหาลัย เราน้อยใจมากๆเลยค่ะ แล้วยิ่งช่วงที่พี่ชายเราปิดเทอมกลับบ้าน วันๆไม่ทำอะไรเลยค่ะ เอาแต่เล่นเกมทั้งวัน ในขณะที่เราไปเรียนพิเศษ มีบางวันเราไม่สบาย เราอยากกลับแต่เราก็ไม่อยากกลับบ้านเลยค่ะ เราไม่มีอิสระ เราไม่เคยเรียนรู้โลกเลยค่ะว่ามันเป็นยังไง เพื่อนเคยพูดกับเราว่า " ถ้าไม่เจอเราที่บ้าน ก็เจอเราที่เรียนพิเศษ " มันคือเรื่องจริงค่ะ เราอยู่แค่สองที่นี้ เราแทบจะไม่ได้เที่ยวเลย พอเที่ยวกับเพื่อนก็จะมีพ่อแม่ตามไปเสมอ เราอึดอัดค่ะ ตอนนี้เราปิดเทอมเตรียมเข้ามหาลัย เราทำงานที่เราจะได้เงินจะมากจะน้อยเราไม่เกี่ยงค่ะ ขอแค่ได้ทำ แต่พี่เราไม่ทำอะไรเลย พ่อแม่กลับบอกว่าให้ดูพี่เป็นตัวอย่าง เราคิดในใจนะ ว่าคนแบบนี้เหรอควรเอาเป็นตัวอย่าง กลับมาที่บ้านทีไร งานทุกอย่างที่แม่ใช้พี่ เขาก็จะเอามาลงที่เราหมด เราก็ยอมเพียงเพราะเขาเป็นพี่ชายเรา นอนตื่น 11 โมง ยังไม่มีใครว่า กลับมาบอกเราว่า นานๆเขาจะมาซักที ทีตอนเขาอยู่หอเที่ยงนู้นแหละค่ะถึงตื่น ในขณะที่เราตื่น 8 โมงก็โดนว่าแล้ว วันไหนที่เราทะเลาะกับแม่เราจะมาแอบร้องไห้คนเดียวค่ะ บางทีก็เอาหนังสือหนาๆมาตีที่หัว ตบหน้าตัวเอง เอาเล็บขวนตัวเอง คือเราไม่รู้จะระบายกับใครเลยค่ะ เราไม่รู้ว่าแบบนี้มันเป็นโรงจิตหรือเปล่านะคะ แต่ทุกครั้งที่เราร้องไห้เพราะเรื่องนี้ เราจะทำมันทุกครั้ง และพูดว่า " ไม่มีใครรัก-หรอก อีโง่ กูมันไม่ใช่...(ชื่อพี่ชายเรา) " " ทำไมกูไม่เกิดเป็น...(ชื่อพี่ชายเรา) "


ณ ตอนนี้เราก็ยังเสียใจอยู่นะที่แบบเราไม่เคยได้รับความรักเลย อาจจะได้รับบ้างแต่มันก็เบาจนแทบไม่รู้สึก ในขณะที่พี่เราได้รับความรักจากทุกคนอยากได้อะไรก็ได้ ไม่เคยจะต้องทำอะไร นอนรอ นั่งเล่นเกมรอไปวันๆ บางครั้งที่เราไปซื้อของเราจะถามพี่เราเสมอว่ากินอะไรไหม? ถ้าเขากินเราก็ซื้อให้ค่ะ แต่ถ้าไม่กินเราก็ไม่ซื้อแต่เขากลับมาแย่งเราแทน ในขณะที่เราขอเขา เขาก็ตะวาดเราว่า " ทำไมไม่ไปซื้อ-เอง " ทีตัวเองยังไม่เคยขอเลยค่ะ เราก็เลยอยากถามค่ะ ว่าที่เขาบอกเรามันจริงไหมคะ? ที่เขารักเรากับพี่เราเท่ากัน

แสดงความคิดเห็น

>

2 ความคิดเห็น

m13ss 20 พ.ค. 61 เวลา 20:57 น. 1

ไม่มีวันที่เราจะรักอะไรเท่ากันหรอกครับ ถ้าเท่าเทียมจริงมันไม่มีคำว่าที่ 1 กับที่ 2 หรอกครับ

สู้ๆนะครับคุณจขก. หากว่างก็ลองค้นหาเบอร์ติดต่อเกี่ยวปัญหาวัยรุ่นดูครับ เอาใจช่วยครับ


ปล.ถ่าครอบครัวคนจีนจะเอาลูกชายไว้ก่อนเพราะสืบตระกูล

1
นู้ปปี้ 7 มิ.ย. 61 เวลา 13:06 น. 2

ชีวิตก็แบบนี้แหละ พ่อแม่รักไม่เท่ากัน เราก็ต้องมีชีวิตต่อไป อย่าคิดมาก ยิ่งเครียดยิ่งกดดัน ปัญหาก็มีมากขึ้น สู้เราเป็นตัวของตัวเอง เรื่องครอบครัวถึงจะเป็นเรื่องพื้นฐาน แต่ชีวิตเรายังต้องเจออะไรอีกมาก ปัญหาอุปสรรคต่างๆ ถ้าเราผ่านตรงนี้ไปได้ เราจะเข้มแข็งขึ้น เข้มแข็งและยืนหยัดให้พ่อ แม่ พี่ เห็นว่าเราอ่ะดูแลตัวเองได้ เพราะวันนึงชีวิตก็ต้องเป็นของเรา สู้ๆนะ :) เป็นกำลังใจให้ ผ่านมันไปให้ได้นะ

1