กลับมารีไรท์นิยายเก่า เหงามากแม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ไอดีนี้ทิ้งไว้ 10+ ปี แต่ยังมีนิยายที่สัญญากับนักอ่านไว้ว่าจะเขียนจนจบ
ตอนนี้อยากจะแก้ให้ดี อยากทำให้จบ
แต่แก้แล้วยังไม่กล้ากดอัพเดท
เศร้า เหงามากแม่ 55555+
มาขอเสียงคนกำลังแก้นิยายกันค่ะ
ปล. แก้ด้วยความรู้สึกว่า ตรูเขียนอะไรลงไป ทำไมมันบ้งมาก แต่มันก็สนุก งื้อออ แต่มันบ้งมากนะ ;-;
11 ความคิดเห็น
เคยอ่านโพสตฺแชร์จากเพจเด็กดีว่า สำหรับคนอ่านต่อให้รอเป็น 10 ปีก็ยังหวังว่าจะได้เห็นการแจ้งเตือนอยู่นะคะ
แนะนำว่าให้เปิดเป็นเรื่องใหม่เลยค่ะเพราะหน้าลงนิยายปัจจุบันโดนปรับปรุงไปมากแล้ว แล้วค่อยไปแจ้งในเรื่องเก่าทำลิงก์หน้านิยายใหม่ให้ตามมาอ่านค่ะ
ข้อเสียของการทิ้งไว้นานคือ บางทีคีพบรรยากาศ ความรีู้สึกเดิมได้ยากอยู่แต่ถ้าแก้ใหม่แต่ต้นก็น่าจะพอไหว
แฟนคลับในเพจเดิมยังมีอยู่ เสียดายเม้นเดิมด้วยค่ะ
แต่การเปิดเรื่องใหม่ก็เป็นตัวเลือกที่น่าสนใจเหมือนกัน
เหมือนระยะหลังจะมีบัฟเรื่องใหม่มาแรงใช่มั้ยคะ
เขียนตอน ม.ต้น กับเรียนจบมาสักพักแล้ว มันต่างแบบกู่ไม่กลับเลยค่ะ 5555
เพจของเด็กดีหรือของเฟซบุ๊ก ตอนนี้เฟซบุ๊กปรับลดการมองเห็นอย่างเลวร้ายมากเลยค่ะ ส่วนทวิตพอได้เจ้าของใหม่ก็ลูกผีลูกคน
หน้านิยายเก่าก็คงไว้ เปิดหน้านิยายใหม่ได้ค่ะ ใช้ชื่อเรื่องเดิมวงเล็บว่ารีไรต์ก็ได้แล้ว ใหม่มาแรงของ RAW ให้ผลดีกว่าค่ะไม่ต้องรอซื้อโฆษณาของเว็บ แค่มีคนเข้าไปอ่านเยอะ ๆ ก็จะเข้าไปอยู่หน้านี้แล้ว
เห็นในแอพของเด็กดี มีแนะนำนิยายใหม่มาแรงด้วยค่ะ
อ่อ เราไม่ค่อยใช้แอปเท่าไร ตอนนี้เด็กดีคนลดลงเยอะค่ะ เว็บอื่นคนอ่านเยอะกว่าคูณสิบ คูณร้อย
กำลังรีไรท์อยู่เช่นกันค่ะ
รู้สึกแบบ ฉันเขียนอะไรลงไปเนี่ย เขียนไปได้ไง อ่านไปก็อายตัวเองไป 55555 มันสนุกตรงไหนเนี่ย
สู้ ๆ ค่ะ กดอัพเดทไปเลย ต้องใจกว้าบวกหน้าหนาเล็กน้อย
กลัวแก้ได้ไม่เท่าไหร่ก็ทิ้งอีกค่ะ เดี๋ยวนักอ่านจะผิดหวังเอา งื้อ
เขียนให้จบก่อนค่อยลงค่ะ
ต้องใช้ความอดทนหนักมากจริงๆ แหะๆ
ไม่แน่ว่าแฟนพันธุ์แท้อาจยังรอคอยอยู่ก็ได้ ลองอัปเดตให้พวกเขาประหลาดใจเล่นสิครับ
อัพเสร็จแล้วถ้าต้องดองต่อ เขาอาจจะลุกฮือขึ้นมาด่าเอา แหะๆ
ผมคิดว่าน่าจะไม่ด่า แต่น่าจะเป็นเจ้าหนี้มากกว่า ทวงหาตอนต่อไปใหญ่ 555+
55555 ใจชื้นขึ้นมาเลยค่ะ อย่ายุนะ เดี๋ยวกดอัพจริง
ขอสัญญาด้วยกระทู้นี้
ถ้ายังแก้ไม่ถึง 10 ตอนจะไม่กด public !
กำลังจะเริ่มกลับมาเขียนเช่นกันค่ะ แล้วก็กำลังจะเปิดเรื่องใหม่ด้วย กลับมาอ่านนิยายตัวเอง เรากลับรู้สึกว่า เห้ย สนุกจังเลย ว่าแต่ไหนตอนต่อไปอ่า 55555 ลืมตัวเลยว่าเรานี่แหละคนเขียน
ถ้าเหงาหรือว่ารู้สึกว่าเขียนอยู่ลำพัง มาพูดคุยกันได้นะคะ เพราะว่าเราก็เหงาเหมือนกัน แงๆ
ปล. ขอส่งกำลังใจแบบใหญ่เบิ้มๆๆ ให้ค่ะ เย้
เหงาไม่กล้าอัพค่ะ //กัดผ้าเช็ดหน้า
มาอยู่เป็นเพื่อนกันค่า
ของเราเว้นไป 3 ปีแหนะค่ะ 5555555 นานม้ากกกกกกกก
กลัวว่าแบบนักอ่านจะลืมไปแล้วซะด้วยซ้ำ ;w;
ของเราทิ้งไว้ 12 ปีกว่าเพิ่งกลับมา 55555
เรื่องของเรื่องก็คือไปบ้าจี้สัญญากับนักอ่านไว้ว่าเรื่องนี้ไม่ทิ้งแน่วิ (สมัยนั้นนักเขียนหายตัวกันเยอะเลยคิดว่าตัวเองจะไม่เป็นแบบนั้น)
แต่สุดท้ายแล้วเราก็หายตัวเข้ากลิบเมฆ ทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น นักอ่านก็คงจะไม่รอกันแล้วเพราะว่าเนื้อเรื่องมีแค่บทนำ
แต่ความจริงก็คือเรื่องนั้นวางแผนจบไปแล้วแหละ มีสามภาคด้วย วางโครงวางเนื้อเรื่องอะไรจบแล้ว
ติดอย่างเดียวคือเขียนไม่ออก และเอาแต่คิดว่าฝีมือตัวเองไม่คู่ควรกับนิยายเรื่องนี้
แต่รอให้ตัวเองเก่งก็คงแค่ฝันไป
สรุปดอง
เป็นกำลังใจให้จขกทลงนิยายนะคะ ต้องมีคนรออ่านอยู่แน่ๆ
เหมือนกันเลย ทั้งสัญญาไว้ ทั้งแพลนไว้ แค่ยังไม่ได้มาเขียนจนจบแค่นั้นเอง
ปุ่มเผยแพร่อยู่แค่ปลายนิ้วใจกรอบสี่เหลี่ยมเปล่งแสง แต่ทำไมรู้สึกไกลแสนไกลนะ อ้อ นักอ่านที่รักทุกคน เราจะมอบสิ่งเหล่านี้ให้นักอ่านได้บันเทิงใจแล้วนะ แต่ช้าก่อน ปุ่มเผยแพร่อยู่แค่ในกรอบหน้าจอแต่ทำไมมันไกลจังเลย หลับตา สูดหายใจเต็มปอด แล้วกดมันซะ
.
เขียนนิยายสนุกดีนะ กดเลยครับ กดเผยแพร่เลย กดด้วยความเมามัน ผมรู้สึกมีความสุขทุกครั้งเมื่อได้กดปุ่มเผยแพร่
อดทนไว้! เราจะต้องทนได้ 5555
แก้ให้ได้เยอะอีกนิดค่อยกดอัพทีเดียว ฮึ้บบบบบ
ข้อเสียของการทิ้งไปนานๆ ที่ทำให้แฟนๆไม่กลับไปอ่านต่อ คือพวกเขา"ลืม" เนื้อเรื่องในตอนแรกๆไปแล้วครับ นี่คือข้อเสียสำคัญเลย ถ้าจะเริ่มเขียนใหม่ การมีสรุปเนื้อเรื่องเก่าๆในตอนใหม่จะช่วยได้เยอะ แต่คงต้องหาวิธีว่าจะ"ยัด" สรุปที่ว่าลงไปยังไงในตอน หรืออาจจะทำเป็นตอนแยกไปเลยแบบที่พวกอนิเมะบางค่ายชอบทำก็ได้นะ ที่มันชอบเอาพวกตอนเก่าๆมาสรุปนั่นแหละ
ไม่ได้เขียนต่อแบบนั้นค่ะ แต่คือแก้ใหม่ทั้งหมดเลย
ตั้งแต่ตัวอักษรแรกเลยค่ะ ;-;
เพราะรับสไตล์การเขียนเดิมของตัวเองไม่ได้แล้ว
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ เค้ากลับมาเขียน มาอ่านใหม่ อ่านไปเขิลตัวจะแตก แต่หายไม่ถึง 10 ปีนะคะ ประมาณ 6-7 ปีเท่านั้นเอง 55 ถ้าว่าง ๆ มาลองอ่านได้นะคะ
คือมันสนุกค่ะ 5555 แต่ไปต่อไม่ได้ ก็เลยรีไรท์ใหม่หมดเลย
ระยะเวลาไล่ๆ กันเลย ไว้ค่อยแวะไปเยี่ยมเยียนนะคะ
เหงายิ่งกว่าตอนที่ไม่เหลือใครจริง ๆ ค่ะ แถมยังเปลี่ยนไอดีใหม่ทีนี้ยิ่งเงียบเป็นป่าช้าเลยค่ะ XD
นี่ก็อยากกลับไปรีไรต์เรื่องเก่าที่เขียนไว้เมื่อเกือบสิบปีที่แล้วใหม่เหมือนกันอยู่ค่ะ อารมณ์เหมือนคุณเลยว่าเขียนอะไรลงไปเนี้ย แต่ตอนนี้คงทำได้แค่เก็บรวบรวมข้อมูลและแก้พล็อตรอไปพลาง ๆ เพราะต้องเขียนเรื่องที่เขียนอยู่ตอนนี้ให้จบก่อนค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?