คุณดองนิยายนานที่สุดแค่ไหน และหายไปเพราะอะไร?

มีแต่เขียนจบไปแล้ว จากนั้นก็ไปลัลล้ากับอย่างอื่นจนไม่ได้เขียน อันที่ดองอยู่ยังเขียนไม่จบจะยังไม่เผยแพร่ ถ้าเผยแพร่แล้วต่อให้ช้าแค่ไหนก็พยายามเขียนให้จบ ไม่งั้นเราคิดว่าตัวเองจะดูไม่ดีและขาดความรับผิดชอบไปหน่อย

ไม่ดองค่ะ เททิ้งเลย จะย้อนกลับไปใหม่มันก็ไม่ใช่แล้ว

ดองไป 2 ปีเพราะว่า หมดไฟในการแต่งเรื่องนี้แล้ว พอเห็นคนอ่านมาตาม ถามหา ก็ไม่กล้าสู้หน้า จนสุดท้ายก็เข้ามาแต่งต่อ แต่คิดว่าคนอ่านคงจะมุปอรจากนิยายเราไปและ 55555

ทางนี้น่าจะเกือบเดือนละ หมดไฟ รอไฟติดอยู่

มองในแง่ดี พอเราจะลงตอนใหม่เราก็แกล้งเปลี่ยนภาพปกนิยาย ที่นี้นักอ่านไม่ว่าจะใหม่หรือเก่าก็จะคิดว่านี่คือนิยายใหม่แล้งแห่กันมาอ่านกัน ถือเป็นการเพิ่มยอมเข้าชม 5 5 5 5 //แปะภาพ Forever alone

ประมาณ 3 ปีได้ ตอนนั้น Hdd พัง ต้นฉบับที่เขียนเอาไว้รวมถึงข้อมูลหายเกลี้ยง เล่นเอาเฟลไปพักใหญ่ ก็พยายามเขียนใหม่อยู่หลายรอบนะ แต่สุดท้ายก็ลบทิ้งอยู่ดี(เพราะไม่ถูกใจ) เรียกว่าเป็นมหากาฬแห่งเวลาเลยก็ว่าได้ กว่าจะกลับมาตั้งหลักได้ก็ผ่านมาจะสามปีแล้ว ตอนนี้ก็ยังเขียนเขียนลบลบอยู่นะ แต่ส่วนไหนที่อัพไปแล้วก็จะไม่ไปแตะต้อง พยายามจะไม่หัวเสียกับมันมาก กะว่าจะเขียนให้ได้สักสองแสนคำอัพค่อยตัดจบแล้วไปภาคใหม่

เขียนไปสักพัก ความคิดดันไปตรงกับนักเขียนท่านอื่น เลยพักงานเขียนเพื่อปรับปรุงพล็อตใหม่ ไม่อยากมีข้อครหาว่าไปก็อปงานคนอื่น ส่วนงานเก่าดองไว้เพราะขี้เกียจครีเอทรายละเอียดยิบย่อย พยายามเดินเรื่องโดยไม่พึ่งพาระบบ

เรื่องที่ดองอยู่ก็ 5-6เดือนแล้วครับ

เหตุผลก็คือ ตัวละครในเรื่องมันแบน ก็เลยจะต้องรื้อดาต้าเบสส่วนนี้ทั้งหมด

เคยดองนานสุด 2 ปีค่ะ

เหตุผลข้อเดียวเลย คือ ขี้เกียจ 555

ไม่เชิงดองอ่ะ อย่างเรื่องที่ดองนานเลยก็มีนะ แบบดองแล้วไม่ลบทิ้งอ่ะ เป็นยอดวิวมันเยอะแล้วไม่กล้าลบทิ้ง เลยปล่อยให้ดองไว้แบบนั้น ส่วนเรื่องที่เหลือก็แบบนานทีอัป เพรายังคิดเนื้อหาตอนไม่ออกอ่ะ 5555

วางมือจากการเขียนไป 6 ปีกว่า นิยายดองเข้าปีที่ 10 ก็หลายเรื่อง สาเหตุติดงานประจำ+ป่วย พอกลับมาก็มีแพชชั่นกับเรื่องใหม่มากกว่า

ดองไว้ประมาณสี่ห้าปีแหละ กลับมาอีกครั้งก็รู้สึกผิดต่อผู้อ่านมาก จึงลบนิยายไป มาถึงตอนนี้โคตรเสียดาย ไม่น่าลบเลย แต่ก็คิดว่าจะเขียนใหม่อีกครั้ง เนื้อหาที่เคยเขียนเอาไว้เกือบแสนคำ ว่าจะเขียนเพิ่มเติมเสริมให้สมบูรณ์ขึ้น แล้วเอาลงในเว็ปเด็กดีอีกครั้ง

3 ปีค่ะ ครบพอดีเลย ตอนนี้กำลังนั่งรื้อโครงเรื่องใหม่เพื่อเขียนอีกครั้ง แต่เป็นเรื่อที่เปิดไว้เมื่อ 2 ปีที่แล้วนะคะ ส่วนเรื่องที่ว่า 3 ปี น่าจะเป็นกลางปีนี้ค่อยรื้อแทน สาเหตุเพราะทำงานประจำค่ะ งานหนักมากเพราะเป็นงานบัญชี ยิ่งตั้งแต่มีโควิดมายิ่งหนัก เพราะบริษัทลดพนักงานในส่วนของ Shop พนักงานที่สำนักงานใหญ่ก็เลยหัวหมุน บาวันตี 3 พึ่งถึงห้อง นอนตี 5 ตื่น 8 โมงไปทำงานต่อก็มีค่ะ ช่วงหลังยิ่งบ่อย เงินเดือนก็ลดอีก ปัจจุบันเลยลาออกจากงานประจำค่ะ

ไม่เคยดองครับ แต่หลัง ๆ กลายเป็นเขียนช้ามาก ๆ เพราะไม่ยอมปล่อยงานที่คิดว่ามันยังดีได้มากกว่านี้ ผลที่ตามมาเลยทำให้นิยายกลายเป็นรายปีเรียบร้อยครับ ตอนละปีนั่นเอง

น่าจะดองนิยายไว้ 5-7 ปีมั้งคะ ตอนนี้กลับมาแต่งต่อแล้วค่ะ จนใกล้เล่ม 3 แล้ว

ที่หายไปเรียนค่ะ เรียนเจ็ดวันและเรียนภาษาด้วย ทำงานห้าวัน ทำงานสองที่ สุดท้ายเหลืองานที่เดียว เลยมีเวลากลับมาเขียนนิยายค่ะ ตอนนี้เขียนมาได้ 4 ปีแล้วค่ะ

ทางนี้ก็สองปีครับ เพราะตอนนั้นมองเนื้อเรื่องมันไปไม่ได้แล้วเลยไปเปิดเริ่มใหม่แทน(ฮา) แต่สุดท้ายก็กลับมาเพราะอยากล้วนๆครับ(ฮา)

คนไม่อ่านครับ

เคยดองมาสามปี บอกนักอ่านเมื่อวันก่อนว่าจะมานะคะ ตอนนี้ก็ยังไม่มาเลยค่ะ

น่าจะประมาณสามถึงห้าปีได้ ช่วงนั้นติดเรียน เลยไม่ว่าง+ขี้เกียจและสำนวนยังไม่ค่อยดี เลยพิมพ์ๆลบๆ แต่ตอนนี้เริ่มกลับมาจูนเส้นทางนี้ได้ โดยแต่งให้ได้ทุกวันพอ กะจะเอาให้จบแล้วลงขาย แล้วแต่งต่อเพราะพล็อตงอกทุกวัน55

กำลังจะครบ10ปี สาเหตุจากความรู้สึกหมดใจ เจอแต่ความผิดหวังบ่อยๆ ถึงอยู่หรือไปก็ไม่มีใครสนอยู่แล้ว แถมไม่มีไรท์มาทวงด้วยก็เลยไม่รู้สึกผิด ถึงทวงก็ไม่สนใจเท่าไหร่ อาจจะเปลี่ยนนามปากกาไปเรื่อยๆ ยอดอ่านไม่ถึงเป้าก็เท จบ (รู้ว่าเป็นความคิดที่แย่แต่ถ้าไม่คิดแบบนี้เราก็จะดำดิ่งกับความเฟลจนmove on ไม่ได้)

นี่คือเทเหมือนกันครับ5555 ด้วยหลายๆเหตุผลเลยแบบพักก่อนดีกว่า ดีกว่าให้คนอ่านงงเนื้อเรื่องตามเรา ยิ่งผ่านไปนานๆแล้วเค้าโครงเดิมจะไม่เหลือแล้วด้วย ขอแอบขายหน่อย กำลังเขียนฟิครีบอร์นอยู่แหะๆ FANFIC : Katekyō HITMAN REBORN! The Last Game ฝากแวะเวียนไปรับชมแบบปล่อยใจได้ค้าบ

3ปีอ่ะ555 เป็นเพราะเคยโดนรี๊ดวีนนิยายเราแรงมากเลยหมดกำลังใจ แต่ตอนนี้ก็กลับมามีไฟละแต่งได้เรื่อยๆรู้สึกเข้มแข็งขึ้น

ดองนานขนาดไหนก็ตามนี้ พิมพ์เล่ม 1 ครั้งแรกปี 51 ตอนนี้ก็ยังเขียนไม่จบ

ถ้าเป็นเรื่องที่เก่าที่สุดที่คิดว่ายังจะเขียนต่อ (ในอนาคต) เป็นเรื่องตั้งแต่ปี 2014 - 2015 ค่ะ ส่วนเรื่องก่อนหน้านั้นที่ดองไว้คงไม่เขียนต่อแล้ว ส่วนเหตุผลก็...เมื่อก่อนวางพล็อตไม่เป็นค่ะ สายด้นสด แล้วไม่รอด... ก็เลยเทนิยาย เริ่มกลับมาเขียนจริงจังก็ปี 2019 ค่ะ

ของเราน่าจะนานกว่านะ ไม่แน่ใจว่ากี่ปี แต่ตั้งแต่สมัยดงบัง สาเหตุที่แต่งต่อไม่ได้ก็เพราะดงบังอีกนั่นแหละ

แต่ก็ยังอยากให้จบนะ กำลังคิดอยู่ว่าจะทำอะไรได้บ้าง ความตลกคือ ภาคแรกยังไม่จบ แต่ภาคต่อมาที่เป็นตัวละครอื่นจบไปแล้ว แต่โพสไม่ได้เพราะภาคแรกไม่จบ

ของเรา...จะ 13 ปีแล้วค่ะ

สาเหตุก็...เราเขียนขึ้นในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต

พอต้องเตรียมตัวสอบปุ๊บ เลยต้องวางไว้ก่อน

พอสอบเสร็จก็ต้องปรับตัวให้เข้ามหาลัย เลยต้องวางไว้ก่อน

พอปรับตัวได้ก็ต้องทุ่มกับการเรียนเพราะมันเรียนยาก เลยต้องวางไว้ก่อน

รู้ตัวอีกที ก็วางมันไว้นานมากจนไม่กล้าเขียนต่อ

เพราะกลัวต่อไม่ติด กลัวตัวละครมันตำหนิเราที่ทิ้งพวกเค้าไว้นานจนไม่รู้จักพวกเค้าอีกต่อไปแล้ว

เลยเลือกวางทิ้งไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์ ให้ตัวละครคงเดิม ดีกว่าเขียนต่อแล้วเพี้ยนไป เราคงทำใจไม่ได้

เพราะเป็นหนึ่งในตัวละครที่เราคิดว่าเค้าทรงเสน่ห์และรักมากๆ

เรื่องอื่นที่ดองนอกจากเรื่องนี้

คือขี้เกียจเป็นส่วนใหญ่ค่ะ //เอานิ้วเขี่ยพื้น

ก็เป็นปีค่ะ เจอเม้นแรงๆ ไรงี้เขียนไม่ออก

เขียนๆ ลบๆ เขียนๆ อ่านแล้วไม่เมคเซ้นเพราะเขียนไม่ต่อเนื่อง เว้นช่วงมากไปบวกกับหมดไฟ+ขี้เกียจ สตอรี่ในหัวยังอยู่ไม่ได้ไปไหน มันเหมือนกับ มันนีความอยากสานต่อเรื่องราวนะ แต่รู้สึกไม่อยากจะเขียน ส่วนนึงคือน่าจะเพราะเขียนคนเดียวด้วยมั้ง ไม่มีแรงผลักดันเพียงพอทำให้หยุดนิ่ง

หมดไฟ ทำยังไงก็ไม่สามารถดึงคนอ่านมาได้ พอเห็นแบบนั้นก็เคยคิดว่า เราลองไปทำเรื่อยอื่นที่สามารถดึงความสนใจจากคนอ่านมาได้ดีไหม จากนั้นก็ทิ้งเรื่องนั้นแล้วมาเริ่มเรื่องใหม่ ไม่ได้อยากจะทิ้ง แต่ถ้ายังจะฝืนเขียนต่อไป มันก็ไม่สามารถทำให้ตัวเรามีความสุขกับการเห็นรีแอชชั่นของผู้อ่านได้เลย มีแต่จะเสียความรู้สึกของตัวเองเรื่อยๆว่า ตัวเราไม่สามารถดึงคนเข้ามาอ่านได้ (เหมือนตัวเรายังเขียนได้ไม่ดีพอ) T_T

เลิกแต่งเพราะไปอินแต่งฟิคมากกว่าค่ะ มาตอนนี้เลิกแต่งฟิคไปหลายปีมากๆ แบบไม่แตะงานเขียนเลย กลับมาแต่งนิยายเหมือนต้องทำทุกอย่างใหม่หมด เพราะคลังศัพท์หาย ทุกอย่างหาย สำนวนเดิมที่เคยเขียนหาย หายหม๊ด T_T

เศร้าสุดคือคลังศัพท์หาย เหมือนคนไม่มีลูกเล่นในการเขียน เศร้ามากค่ะ

ดองเข้าเดือนที่ 4 แล้วค่ะ (เป็นนิยายFanFic)

เพราะเนื้อหาตอนที่ยังแต่งคาไว้มันเป็นตอนที่ต้องย้อนเล่าเรื่องอดีตของนางเอกทั้งหมดโดยผ่านมุมมองของนางเอกค่ะ ซึ่งมันข้อนข้างจะบรรยายยากและเป็นเรื่องที่ท้าทายอย่างมากเนื่องจากเราไม่มีความชำนาญในการเล่าในส่วนนี้มากนัก เนื้อหาส่วนเล่าอดีตก็ยาวด้วย ไหนจะมีงานที่ต้องทำอีกทำให้หมดพลังไวพอสมควรเลยค่ะ

จะให้บรรยายสรุปสั้นๆก็ไม่ได้อีก เพราะทั้งปมของนางเองและต้นเริ่มจะต้องคลี่คลายให้หมดในส่วนของการย้อนอดีต

นี่เคยหายไปประมาณสี่ห้าเดือน ตอนนั้นติดเรียน ไหนจะเรื่องซิ่ว หมดไฟ วางพล็อตมาไม่ดีด้วย ไม่รู้จะไปต่อยังไง ผลเสียที่ตามมาคือคนอ่านหายไปเยอะมาก เจ้าประจำที่ชอบมาเมนต์บ่อยๆหาย ที่กลับมาเขียนต่อได้เพราะเมนต์ล้วนๆเลย

นานสุด2 3เดิอนค่ะตอนนี้ เพราะกำลังไล่ดูไล่ตามเขียนให้ทันจบ ภายในปีนี้เลยค่ะ ตอนนี้ก้กำลังมีเรื่องที่กำลังจบอยู่เช่นกัน และกำลังได้ปกนิยายเรื่องนั้นอย่างสวยๆเลยค่ะ ใกล้ตอนจบมาทุกทีแล้วค่ะ

ไม่ทราบค่ะ เพราะปัจจุบันก็ยังดองอยู่

แม้แต่ไอดีนี้ก็ดองเหมือนกันค่ะ ฮิฮิ

ผมหายมาปีนึงละ เพิ่งกลับเข้ามา นิยายกำลังสนุกเชียวแต่ผมดันเปลี่ยนงานและย้ายที่อยู่บรรยากาศที่คุ้นเคยก็หายไปต้องปรับตัวกับที่ทำงานบริบทการอยู่กินแบบใหม่เลยวางมือจากนิยายไปซะนานเลย55

นิยายเรื่องแรกของเราคิดจบแล้ว แต่เขียนไม่จบ เรียกดองได้ไหม รู้สึกว่าฝีมือไม่ถึง ขอเวลาฝึกฝน จนสิบปีผ่านมาแล้วก็ยังไม่ได้เขียนต่อ ส่วนที่นัดกับนักอ่านไว้ไม่มีคนรอเลยสบายใจได้ ก็ห้าปีมาละ ฮา