~เรื่องของรักแท้~*~ของแมลงปอ**คุณมีแมลงปอเกาะที่ไหล่รึเปล่า
ตั้งกระทู้ใหม่
มีคู่รักคู่หนึ่งที่รักกันมาก
ทุกวันพวกเขาจะพากันไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ชายหาด
และไปส่งพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าที่ชายหาดตอนโพล้เพล้
ทุกคนที่เคยพบเจอพวกเขา จะมองด้วยสายตาอิจฉา
ในความรักของคนคู่นี้เสมอ
แต่แล้ววันหนึ่งเกิดอุบัติเหตุรถชนขึ้น หญิงสาวผู้โชคร้าย
ได้รับบาดเจ็บสาหัส เธอนอนเงียบๆ อยู่บนเตียงของโรงพยาบาล
วันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่า เธอก็ยังคงไม่ฟื้นขึ้นมา
ตอนกลางวัน... ชายหนุ่มจะมาเฝ้าอยู่ที่หน้าเตียง
ร้องเรียกคนรักของเขาเสมอ ทั้งๆที่เธอไม่เคยตอบสนองแต่อย่างใด เลย
ตกกลางคืน... ชายหนุ่มจะไปสวดภาวนาอ้อนวอน
ต่อพระผู้เป็นเจ้าที่โบสถ์นอกเมือง
เขาร้องไห้จนน้ำตาเหือดแห้ง จนไม่มีจะไหลออกมาอีกแล้ว
ผ่านไป 1 เดือน
หญิงสาวยังคงหลับใหลไม่ฟื้นเหมือนเดิม
ส่วนชายหนุ่มก็ดูจะซูบเซียวลงทุกวัน
แต่ก็ยังคงสวดอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าอยู้เสมอ
ไม่เคยหยุด
แต่แล้ววันหนึ่ง
พระผู้เป็นเจ้าก็เกิดเห็นใจในรักของชายหนุ่ม
และตกลงที่จะประทานพรให้แก่เขา
พระผู้เป็นเจ้าได้ถามชายหนุ่มว่า
"เจ้ายอมที่จะแลกพรนี้ ด้วยชีวิตของเจ้าไหม"
ชายหนุ่มตอบโดยไม่ลังเลว่า "ผมยอมครับ"
พระผู้เป็นเจ้าพูดว่า "งั้นดี ข้าจะให้คนรักของเจ้าฟื้นขึ้นมา
แต่ต้องแลกกับการที่เจ้าต้องกลายเป็นแมลงปอเป็นเวลา 3 ปี
ชายหนุ่มได้ฟังดังนั้น ก็ยังคงยืนยันคำตอบเดิม "ผมยอมครับ"
ฟ้าสางแล้ว
ชายหนุ่มได้กลายเป็นแมลงปอสวยงามตัวหนึ่ง
เขาบอกลาพระผู้เป็นเจ้า แล้วรีบบินกลับไปที่โรงพยาบาล
หญิงสาวฟื้นขึ้นมาแล้วจริงๆ มีนายแพทย์หนุ่มยืนอยู่ข้างๆเธอ
คุยเรื่องอะไรกันสักอย่างหนึ่ง
แต่ช่างเสียดายที่เขาไม่สามารถที่จะได้ยิน
หลายวันผ่านไป
หญิงสาวแข็งแรงพอที่จะออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว
แต่เธอดูไม่มีความสุขเลย เธอออกตระเวนหาข่าวคราวของชายหนุ่ม
แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าชายหนุ่มหายไปอยู่ที่ไหน
หญิงสาวยังไม่ละความพยายามที่จะตามหาชายคนรักของเธอ
ชายหนุ่มซึ่งอยู่ในร่างของแมลงปอ
ได้แต่บินวนเวียนอยู่รอบตัวหญิงสาวไม่ห่าง
ทว่าเขาไม่สามารถส่งเสียง ไม่สามารถโอบกอดเธอ
เขาทำได้แค่เพียง...เฝ้ามองดูหญิงสาวไม่ให้คลาดสายตาเท่านั้น
ฤดูร้อนผ่านไปแล้ว
ลมฤดูใบไม่ร่วงพัดใบไม้ปลิวร่วงหล่นจากต้นไม่ใหญ่
เจ้าแมลงปอจำต้องจากที่นี่ไปแล้ว
นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้บินมาเกาะที่บ่าของหญิงสาว
เขาอยากใช้ปีกของเขาลูบใบหน้าของหญิงสาว อยากใช้ปากเล็กๆ
จูบที่หน้าผาก
แต่อย่างไรก็ดี ร่างเล็กบอบบางในคราบของแมลงปอก็ไม่สามาถเรียกร้อง
ความสนใจจากหญิงสาวได้
แค่พริบตา ฤดูใบไม่ผลิก็มาเยือน
เจ้าแมลงปอรีบบินกลับมาหาคนรักของเขา เพื่อที่จะพบว่า
ร่างอันคุ้นตานนั้น
บัดนี้ได้ยืนเคียงคู่อยู่กับชายรูปร่างสันทัดคนหนึ่ง
ภาพๆ นั้นทำให้เจ้าแมลงปอเกือบจะบินตกลงมาจากอากาศเลยทีเดียว
ชาวบ้านต่างกล่าวขานถึงเรื่องอุบัติเหตุที่ทำให้หญิงสาวได้รับบาดเจ็บสาหัส
ทำให้ได้พบกับแพทย์หนุ่มที่น่ารักและใจดีคนนั้น
และยังกล่าวถึงความรักของคนทั้งคู่
ที่เหมือนถูกกำหนดมาอย่างไรอย่างนั้น
แน่นอน พวกเขายังคงพูดถึงหญิงสาว
ที่สดใสร่าเริงขึ้นกว่าเมื่อก่อนมากมายนัก
เจ้าแมลงปอรู้สึกเจ็บปวดยิ่งนัก
หลังจากนั้นไม่กี่วัน
แมลงปอก็เห็นแพทย์หนุ่มผู้นั้น พาคนรักของตนไปชายทะเล
เพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้น
พลบค่ำก็อยู่ที่ชายหาด เพื่อดูพระอาทิตย์ตก
แต่สำหรับเขาแล้ว
นอกจากบินมาเกาะที่บ่าของหญิงสาว เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย
หน้าร้อนของปีนี้ช่างยาวนานนัก
เจ้าแมลงปอบินต่ำลงๆ ทุกวัน ด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวด
เขาไม่มีเรี่ยวแรงพอ ที่จะบินเข้าใกล้หญิงอันเป็นที่รัก
ท่าทางการพูดคุยกันอย่างสนิทสนมของคนทั้งคู่
เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของทั้งคู่
ทำให้เขารู้สึกโดดเดี่ยวยิ่งนัก
ย่างเข้าฤดูร้อนของปีที่ 3
เจ้าแมลงปอไม่ได้ไปเฝ้าดูคนรักของเขาแล้ว
บ่าของเธอบัดนี้ ถูกโอบกอดด้วยมือของแพทย์หนุ่ม
ใบหน้าถูกประทับจูบอย่างเบาๆ จากเขาผู้นั้น
ดูท่าทางแล้ว
ไม่มีทางเลยที่หญิงสาวจะมีเวลาไปคิดถึงแมลงปอที่เจ็บปวดตัวหนึ่ง
และยิ่งไม่มีทางที่จะไปคิดถึงอดีตที่ผ่านไป
วันครบรอบปีที่ 3 ที่พระผู้เป็นเจ้ากำหนดไว้ใกล้มาถึงแล้ว
คนรักของเจ้าแมลงปอกับนายแพทย์หนุ่ม
ได้จัดพิธีแต่งงานขึ้นในวันสุดท้ายนั่นเอง
เจ้าแมลงปอค่อยๆ บินเข้าไปในโบสถ์ และไปเกาะที่บ่าของพระผู้เป็นเจ้า
เขาได้ยินเสียงคนรักที่ดังมาจากข้างล่าง
ตอบรับคำสาบานของพระผู้เป็นเจ้า
ว่า "ฉันยอมรับ" เขาเห็นแพทย์หนุ่มคนนั้นสวมแหวนให้คนรักของเขา
ตามด้วย...จุมพิตที่แสนหวานของคนทั้งคู่
เจ้าแมลงปอปล่อยให้น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลออกมา
พระผู้เป็นเจ้าถามแมลงปอว่า "เจ้ารู้สึกเสียใจไหม"
เจ้าแมลงปอเช็ดน้ำตาแล้วตอบว่า "เปล่า"
พระผู้เป็นเจ้าถอนหายใจแล้วพูดต่อว่า
"งั้นพรุ่งนี้เจ้าก็ได้กลับเป็นเจ้าคนเดิมแล้ว"
เจ้าแมลงปอส่ายหน้าอย่างช้าๆ ก่อนตอบว่า
"ขอผมเป็นแมลงปออย่างนี้ไปตลอดชีวิตเถอะครับ"
บางบุพเพ...ถูกกำหนดมาเพื่อที่ต้องสูญเสียไป
บางบุพเพ...ตอนจบไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด
รักคนคนหนึ่ง...ไม่จำเป็นต้องได้รับรักตอบ
แต่เมื่อได้รับรักจากใครคนหนึ่ง...เราต้องดูแลรักษามันไว้อย่างดี
...บนบ่าของคุณมีแมลงปอไหม...???
14 ความคิดเห็น
อาจจะยาวไปหน่อยนะแต่อยากให้อ่าน
เราคิดว่ามันซึ้งมากๆเรยอ่ะค่ะ
อ่านให้จบกานด้วยน้า
เศร้าจังเลย
ทำไมผู้หญิงใจร้ายเยี่ยงนี้
T^T
goOd stOrY na!!!
โหยยยยยยยยย น่าสงสารอ่ะ
โห ตั้งแต่บอร์ดเก่าแหละ
PS. รักเดกดี เปนเดกดี โพสเดกดี ~เปนคนขี้เหงาเข้าจัยบ้างเซะ! ก็ใจมันซนคนเรยซน ไม่ได้มาทำเจ้าชู้ อูว์ อูว์ อูว์ อยากให้เข้าใจ ช่วยกันได้มั้ย ช่วยทำให้ใจมันหายซน
คอมเม้น
PS. รักเดกดี เปนเดกดี โพสเดกดี ~เปนคนขี้เหงาเข้าจัยบ้างเซะ! ก็ใจมันซนคนเรยซน ไม่ได้มาทำเจ้าชู้ อูว์ อูว์ อูว์ อยากให้เข้าใจ ช่วยกันได้มั้ย ช่วยทำให้ใจมันหายซน
พอดีหลงเข้ามา
PS. รักเดกดี เปนเดกดี โพสเดกดี ~เปนคนขี้เหงาเข้าจัยบ้างเซะ! ก็ใจมันซนคนเรยซน ไม่ได้มาทำเจ้าชู้ อูว์ อูว์ อูว์ อยากให้เข้าใจ ช่วยกันได้มั้ย ช่วยทำให้ใจมันหายซน
พอดีหลงเข้ามา
PS. รักเดกดี เปนเดกดี โพสเดกดี ~เปนคนขี้เหงาเข้าจัยบ้างเซะ! ก็ใจมันซนคนเรยซน ไม่ได้มาทำเจ้าชู้ อูว์ อูว์ อูว์ อยากให้เข้าใจ ช่วยกันได้มั้ย ช่วยทำให้ใจมันหายซน
ซะง้าน
PS. รักเดกดี เปนเดกดี โพสเดกดี ~เปนคนขี้เหงาเข้าจัยบ้างเซะ! ก็ใจมันซนคนเรยซน ไม่ได้มาทำเจ้าชู้ อูว์ อูว์ อูว์ อยากให้เข้าใจ ช่วยกันได้มั้ย ช่วยทำให้ใจมันหายซน
เหอเหอ
PS. รักเดกดี เปนเดกดี โพสเดกดี ~เปนคนขี้เหงาเข้าจัยบ้างเซะ! ก็ใจมันซนคนเรยซน ไม่ได้มาทำเจ้าชู้ อูว์ อูว์ อูว์ อยากให้เข้าใจ ช่วยกันได้มั้ย ช่วยทำให้ใจมันหายซน
จะปัยละ
เอิ๊กๆ
PS. รักเดกดี เปนเดกดี โพสเดกดี ~เปนคนขี้เหงาเข้าจัยบ้างเซะ! ก็ใจมันซนคนเรยซน ไม่ได้มาทำเจ้าชู้ อูว์ อูว์ อูว์ อยากให้เข้าใจ ช่วยกันได้มั้ย ช่วยทำให้ใจมันหายซน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?