Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

เทคนิค(และอาชีวะ) เกี่ยวกับการเปิดเรื่อง ::: เกริ่นนำการเปิดเรื่อง

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
การเปิดเรื่อง

ปัญหาใหญ่ครับพี่น้อง...การเปิดเรื่อง หลายคนคงจะคิดว่าแค่นี้ มดๆ จิ๊บๆ ขำๆ แต่สำหรับผมไม่ใช่อะไรง่ายๆ เลยนะ เพราะเราไม่เคยคิดเลยว่า...เราจะเปิดเรื่องขึ้นมาแล้วสามารถทำให้คนอ่านประทับตั้งแต่เปิดขึ้นมาเลย

มันยากนะที่เปิดเรื่องขึ้นมาแล้วทำให้คนสนใจ เพราะกว่าคนจะสนใจนิยายเอาได้ต้องมีองค์ประกอบใหญ่ๆ อยู่หลายประการเช่น นามปากกาเพราะมั้ย คนเขียนสวยเปล่าหล่อเปล่า เย่ย!ไม่ใช่ ล่อเล่นอ่ะคร่าบบบบ

มา...จะเข้ากรุงเทพก็อ้อมไปชลบุรีก่อนซะเรื่อยเลย เอาครับจะพูดเรื่องการเปิดเรื่องนะครับ
อันนี้เอามากจากหนังสือเรียนวิชาการพัฒนาทักษะการเขียนของมหาวิทยาลัยรามคำแหงนะครับ... + ตีไข่ใส่เข้าไปด้วยตามประสานายชนะสงคราม... ^_^

การเปิดเรื่อง
การเปิดเรื่องง่ายๆ เลยครับพี่น้องก็แค่ไขกุญแจแล้วก็หมุนลูกบิดก็เรียบร้อยแล้ว อ้าว!ไม่ใช่เลย เอาใหม่ คัตๆๆๆ

การเปิดเรื่องง่ายๆ ครับ ไม่มีอะไรต้องซีเรียสมาก...เพราะการเปิดเรื่องไม่มีรูปแบบตายตัว ใครจะเปิดยังไงก็ได้ ไม่มีกำนันที่ไหนแจ้งสารวัตรไปจับหรอก

การเปิดเรื่องนั้นสามารถแบ่งได้เป็นสองประเภทคือ
1.เปิดเรื่องขึ้นมาโดยที่เกิดปมๆ เล็กขึ้นมาหรือดำเนินเรื่องไปอย่างเรื่อยๆ แล้วดำเนินไปสู่การคลายปม + จุดสุดยอด(จะพูดภาษาอังกฎษการพูดไม่ถูก เค้าเรียกจุดไคลแม๊กซ็อะเปล่าครับ) แนวนี้เป็นการเปิดเรื่องแบบธรรมดา เห็นได้ประจำ เช่น ภาพยนตร์ก็เช่น รับน้องสยองขวัญ...เป็นต้น

2.เปิดเรื่องขึ้นมาแล้วให้จุดไคลแม๊กซ์ขึ้นมาก่อน...แล้วค่อยไปเล่าให้ฟังว่า...ทำไมจึงมาเป็นเช่นนี้ ยกตัวอย่าง เพื่อนสนิท คนเล่นของเป็นต้น... นิยายจำพวกนี้จะสามารถดึงดูดใจผู้ชมได้ค่อนข้างมาก เนื่องจาก...สร้างปมตั้งแต่เปิดเรื่อง ทำให้ผู้อ่านสงสัยและต้องการอยากรู้ว่า...ทำไมเรื่องราวจึงมาเป็นเช่นนี้

สองอย่างข้างต้นนั้นเป็นการเปิดเรื่องแบบ...นำเสนอจุดสนใจนะครับ ซึ่งความยากง่ายในการเขียนนั้นก็ขึ้นอยู่กับผู้เขียนว่าจะเปิดเรื่องมาให้ปมใหญ่มากหรือปมเล็กมากประการใดก็สุดแล้วแจ่คนเขียนจะพิจารณาครับ

ต่อไปมาพูดถึง...การเริ่มเรื่องกันดีกว่า...การเริ่มเรื่องนั้นเป็นด้านกายภาพการเขียนนะครับ (การเปิดเรื่องเหมือนกับการวางพล็อตในความคิด) เราจะมาเริ่มเรื่องยังไงดีในการเขียนเรื่อง

เราจะเริ่มเรื่องได้หลายกรณีครับเช่น บรรยาย พรรณนา ปรารภ

เอาบรรยายก็นะครับ บรรยายนี่จะเป็นคล้ายๆ กับเกริ่นนำเป็นแนวอธิบายลักษณะตัวละคร (บรรยายโวหาร) ภาคแสดงของตัวละคร กิริยาท่าทางปูมหลังของตัวละครเป็นต้นไปนะครับ ซึ่งเรื่องแนวจะเริ่มเรื่องมาเชิงว่า

...นาย ก.เป็นคนมีนิสัยร่าเริง เขาเป็นคนที่ดูเป็นมิตรมากในสายตาของผองเพื่อน... (นิยายแนวร่วมสมัย ใช้สรรพนามบุรุษที่สามเริ่มเรื่อง : นักเขียนคือพระเจ้าผู้สอดรู้สอดเห็น)

...สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ ด.ญ.คำแหมบนะค่ะ เป็นสาวสวยประจำโรงเรียน... (นิยายแนวใหม่ ใช้สรรพนามบุรุษที่ 1 เริ่มเรื่อง : นักเขียนเป็นนักแสดง)

...หยิงสาววางแก้วกาแฟลงที่โต๊ะก่อนจะคว้ารีโมตโทรทัศน์ขึ้นมาแล้วเล็บงามก็จิกลงบนปุ่มสีแดงเพื่อเปิดโทรทัศน์

การบรรยายเช่นนี้เป็นการเริ่มเรื่องนั้นจะค่อนข้างสะดวกสำหรับนักเขียนเพราะจะทำให้รู้ว่าในเรื่องมีตัวละครแล้ว และตัวละครตัวนี้แหละ มีความน่าจะเป็นตัวละครหลักมากที่สุด

ดาวเรืองเกิดและเติบโตในยุคกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย เป็นหลานสาวที่คุณย่านิ่มรักและเอ็นดูที่สุดเพราะกำพร้าแม่ตั้งแต่ แรกเกิด หลวง สุวรรณราชาผู้เป็นบิดาเป็นช่างทองหลวง จึงให้ดาวเรืองอยู่ในความดูแลของคุณย่านิ่มตั้งแต่นั้นมา

ดาวเรืองมีพี่ชาย อีกหนึ่งคนชื่อหลวงเสนาสุรภาค และพี่สาวอีกคนหนึ่งชื่อลำดวน
พ.ศ. 2301 ดาวเรืองอายุได้ 10 ปี ลำดวนอายุ 20 ปี ตกลงปลงใจว่าจะแต่งงานกับหลวงเทพฤทธิ์อริศัตรูพ่าย ซึ่งเป็นพี่ชายร่วมสายโลหิตกับขุน ไกร ตำแหน่งกองทะลวงฟัน เป็นบุตจรชายของพระยาพิริยะแสนพลพ่ายกับ คุณหญิงศรีนวล หมื่นทิพเทศาบุตรชายโทนของพระวิชิตกับคุณหญิงปริกเป็น ทหารฝ่ายพระยา รัตนาธิเบศร์เป็น ผู้ชายมักมากในกาม มีเรื่องในเชิงชู้สาวกับผู้หญิงนับไม่ถ้วน อีกทั้งยังทำตัวเป็นนักเลงหัวไม้ แล้วยังบังคับ ให้ดาว เรืองช่วยแอบส่งเพลงยาวให้กับ แม่หญิงเยื้อนน้องสาวคนสุดท้องของขุนไกร แต่ดาวเรืองถูกขุนไกรจับได้ก่อน

จาก...สายโลหิต ประพันธ์โดย... โสภาค สุวรรณ
ต่อมาก็มาพูดถึงพรรณนาบ้าง พรรณนานี่ก็เหมือนพรรณนาโวหารแหละครับ...เป็นบทบรรยายฉากในสภาพแถวๆ นั้น เช่น บ้านเรือน ทิวทัศน์ป่าเขาลำเนาไพรหรือสถานที่ในจินตนาการที่คนเขียนจะคิดขึ้นมาได้ เช่น ยานอวกาศ วิมาณบนกลีบเมฆ เรือนแพเป็นต้น

รูปแบบการพรรณนาจะเห็นว่านิยายสมัยใหม่ไม่ค่อยปรากฏให้เห็นนัก ซึ่ง...การพรรณนาแบบนี้แหละ จัดเป็นหัวใจสำคัญของนิยายเลย การพรรณนาจะทำให้ผู้อ่านสามารถจินตนาการไปถึงที่อยู่ของตัวละคร สถานที่ที่ตัวละครอยู่ สิ่งที่ตัวละครพบเห็นมา การพรรณนาที่ไพเราะมาก จะเห็นได้บ่อยๆ เช่นนิยายของคุณทมยันตี (รวมถึงลักษณะวดี โรสราเรนและกนกเรขาด้วย) ซึ่งบรรยายฉากได้สวยมากครับ เช่นเรื่องคู่กรรม (ผู้เขียนไม่สามารถยกบางฉากเริ่มเรื่องของคุณทมยันตีมาให้ชมได้ ขออภัยมานะที่นี้ด้วย) คุณทมยันตีจะบรรยายฉากเกี่ยวกับบ้านของอังศุมาลิน เรือกสวนรอบบ้านไม่สวยจับใจเทียว จนผู้อ่านได้จินตนาการไปเลยว่า ได้อยู่ในฉากนั้นเช่นเดียวกับที่อังศุมาลินอยู่

การบรรยายชนิดนี้เช่น... ช่อดอกดาวเรืองสีเหลืองแย้มกลีบรับอรุณ ส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปจนทั่วระเบียงบ้าน... เป็นต้น

ส่วนการเริ่มเรื่องสุดท้ายนี่เป็นการเริ่มเรื่องแบบปรารภ...ใช้คำพูดเริ่มเรื่องขึ้นมาครับ...เริ่มขึ้นต้องเป็นคำพูดที่น่าสนใจเอามากนะจ๊ะ ถึงจะโผล่ขึ้นมาพูดได้ อาจจะเป็นคำพูดที่จะชี้ชัดไปต่อถึงเนื้อเรื่องได้ เช่นคำพูดที่แสดงให้เห็นว่า...ตัวละครตัวนี้...มีนิสัยเป็นยังไร จะทำอะไร เป็นต้นนะครับ

ส่วนใหญ่เราจะเห็นว่าการเริ่มนั้นจะเป็นแนวนี้เป็นส่วนใหญ่ทำให้ค่อนข้างชินตา

เหนื่อยแล้ว เด๋วจะมาเพิ่มตอนต่อถ้ามีเวลานะครับ... ^-^
PS.   หัวโขยก โขกกำแพง แทงที่ปอด ฟาดด้วยนอต ตีด้วยชาม ตามด้วยไห สวนด้วยมีด ยิงด้วยปืน ลนด้วยไฟ ทำอย่างไร ก็ไม่หาย คิดถึงเธอ ชนะสงครามครับ

แสดงความคิดเห็น

>

25 ความคิดเห็น

Pippin 3 มี.ค. 49 เวลา 11:00 น. 2

ขอบคุณขอรับ สาระมากมาย

ปล. แล้วหันกลับไปมองเรื่องตัวเอง ^^

ปลล. โหวต ^^


PS.  The four elements สี่เทวา บัญชาเทพ >> http://my.dek-d.com/writer/story/view.php?id=130315
0
scanerby 3 มี.ค. 49 เวลา 11:04 น. 3

เปิดเรื่องไม่ต้องคิดอะไรมากครับ บรรยายบรรยากาศของสถานที่และก็ใช้ตัวละครประกอบสุก 2-3 ตัวก็พอแล้วครับ


PS.  ประเทศชาติโดนกินมามากแล้ว... 2 เมษายน อนาคตของประเทศ ต้องหยุดกิน ณ บัดนั้น
0
zato 3 มี.ค. 49 เวลา 11:08 น. 4

ชอบเริ่มตอนด้วยคำพูด = = ไม่รู้สิ

แต่ขอบคุณสำหรับสาระนะคะ^^


PS.  การถอยไม่ใช่เรื่องผิด ถ้าเป็นการถอยเพื่อกลับสู่จุดเริ่มต้นไม่ใช่ถอยเพื่อล้มเลิกความตั้งใจ...ซาโต๋ =_="
0
Sirisobhakya 3 มี.ค. 49 เวลา 11:09 น. 5

ส่วนใหญ่ผมชอบเปิดเรื่องให้คนเดาเรื่องไม่ออกครับ

อย่างเรื่องปัจจุบัน แนวแฟนตาซี+นินจา

เปิดขึ้นมา

"หอบังคับการสนามบินลอสแองเจลิส เจแปนแอร์ 3762 กำลังจะลงที่รันเวย์...."

อย่างนี้แหละครับ ให้คนสงสัย เอ๊ะ ชื่อเรื่องเกี่ยวกับนินจา ไหงมาเป็นเครื่องบิน


PS.  โบอิ้ง 747-4D7 GE CF6-80C2B1F การบินไทย ทะเบียน HS-TGX นามพระราชทาน "สิริโสภาคย์" (Sirisobhakya)
0
ฟาร์มเฮาส์ 3 มี.ค. 49 เวลา 11:15 น. 6

อืม...สาระ! แต่ฟาร์มเปิดเรื่องมาเป็นบทพูดซะส่วนใหญ่เช่น

“อลิซ!!! แกมานี่เดี๋ยวนี้นะ” พี่บุญธรรมของฉันตวาดเรียกฉันที่กำลังวุ่นอยู่กับการทำกับข้าว

“ค่ะ พี่” ฉันแจ้นออกไปตามคำสั่งของพี่สาว

อลิซกับยัยสามแม่ครัวหัวเน่า ((โฆษณาซะงั้น))


PS.  ใครคือทายาทคนต่อไป!? [นั่นสิใครจะเป็นนายกคนต่อไป] ข้าพเจ้าเลือกอาจารย์ซากุระงิ เคนจิ โย่วๆๆๆๆ (สายเลือดดรากอนกำลังก่อเกิด)
0
zato 3 มี.ค. 49 เวลา 11:26 น. 7
ฟาร์ม...แก...=_="(เดี๋ยวแปะมั่งซะนี่)
PS.  การถอยไม่ใช่เรื่องผิด ถ้าเป็นการถอยเพื่อกลับสู่จุดเริ่มต้นไม่ใช่ถอยเพื่อล้มเลิกความตั้งใจ...ซาโต๋ =_="
0
SOEii 3 มี.ค. 49 เวลา 11:43 น. 8

- -+ โซเปิดธรรมดาอ่ะ เพราะทั้งเรื่องโซก้ตื่นเต้นอยู่แล้ว 55+


PS.  -`[A]|ba |2oSa.. SOEii... ~* My.id ของโซยินดีต้อนรับทุกคนนะคะ แล้วจะไปเยี่ยมคืนค่า
0
SOEii 3 มี.ค. 49 เวลา 11:43 น. 9

- -+ โซเปิดธรรมดาอ่ะ เพราะทั้งเรื่องโซก้ตื่นเต้นอยู่แล้ว 55+


PS.  -`[A]|ba |2oSa.. SOEii... ~* My.id ของโซยินดีต้อนรับทุกคนนะคะ แล้วจะไปเยี่ยมคืนค่า
0
จิตราจารณ์ 3 มี.ค. 49 เวลา 12:09 น. 10

ขอบคุณนะครับสำหรับสาระเหล่านี้


PS.  ...มองให้เห็นลำนำที่ไหลวนในใจ...ฟังให้ได้ยินเสียงกระซิบของธารความคิด...
0
Sandal Vitreous.[รองเท้าแก้ว] 3 มี.ค. 49 เวลา 13:22 น. 12

ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆ ค่ะ

เปิดเรื่องสำหรับเราแล้วมันง่ายนะ ^^" (หุหุ สงสัยได้อ่านหนังสือเล่มเดียวกันเหงๆ เราก็ไปคุ้ยๆที่ห้องสมุดรามฯ บ่อย)

แต่การที่จะทำให้มันน่าดึงดูดและน่าสนใจนี่สิยากกว่า

สำหรับเรานะ ควรจะหาวิธีการเปิดเรื่องที่น่าตื่นเต้นและชวนสงสัยขึ้นก่อนเลย เพราะธรรมดามนุษย์เราก็มีความอยากรู้อยากเห็นอยู่ในตัวมันเองอยู่แล้ว แต่บางทีการเปิดประโยคด้วยประโยคสนทนา มักจะไม่ใช้ เพราะว่ามันทำให้มองไม่เห็นภาพรวมละมั้ง -_- มันเหมือนกับเรื่องที่เปิดมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยแต่พบมาคิดดูดีๆ แล้วเนี่ย มันก็ชวนให้น่าสงสัยน่าติดตามเหมือนกัน (เอ๊ะยังไงฉัน -_-ll)


PS.  รองเท้าแก้ววาววับ........หากโลกนี้ปราศจากความบ้า ข้านี่แหละจะสร้างมันขึ้นมาเอง!!!
0
TReaSurE 3 มี.ค. 49 เวลา 14:15 น. 14

ลีลาจังท่าน อ้อมซ่ะ -__- ขอบคุณสำหรับสาระค่ะ


PS.  ~~::.//ไทยรักไทยหัวใจคือ...ประชาชน//.::~~*
0
Black_Witch 3 มี.ค. 49 เวลา 14:28 น. 15

ขอบคุณ สำหรับความรู้


PS.  ฝากเรื่องด้วยนะคะโปรดจงช่วยมาอ่าน บุตรแห่งความมืด และ เรื่องยุ่งๆขององค์หญิงกับนักฆ่า แล้วก็ฝาแฝดต่างภพของเฟริน จะพยายามแต่งต่อไปและพัฒนาขึ้นคะ
0
Mr_Wu 3 มี.ค. 49 เวลา 14:30 น. 16

แล้วตอนปิดเรื่องล่ะครับมีปัญหากันมั่งมั้ย


PS.  ผมชอบ โจว ซิง ฉือ...ผมคือ ไพธูร แซ่อู๋
0
นายชา 3 มี.ค. 49 เวลา 17:17 น. 18

เป็นสาระที่กำลังต้องการอยู่พอดี ขอบคุณมากครับที่เอามาแบ่งให้อ่านกัน


PS.  แม้ Blue Mountain จะไม่ใช่ราชาแห่งชา แต่รสสัมผัสที่นุ่มลึกก็บ่งบอกถึงความเป็นยอดชาจากหิมาลัย
0
whitehamster the dentist 3 มี.ค. 49 เวลา 20:22 น. 19

อืม..แล้วมีใครเปิดเรื่องแบบกระชากอารมณ์ก่อน แล้วค่อยดึงเข้าจุดสุดยอดทีเดียว แล้วพอจะปิดเรื่องก็มีจุดสุดยอดอีกที2ครั้งซ้อนมั้ยอ่ะครับ - -"

(สปอยล์FIND ซะแหล่ว...)

สาระครับ - -+ หึหึ จะว่าไปวิธีเขียนแบบเอาคำพูดขึ้นก่อน ไม่ค่อยมีจริงๆ ด้วยสิ...


PS.  ถอนฟันฟรีสักซี่ไหมครับ หึหึหึหึหึ~~~
0
*python* 3 มี.ค. 49 เวลา 22:35 น. 20

มีประโยชน์มาก.....ขอบคุณนะค่ะ

<สาระ  ความรู้  คู่คุณธรรม>


PS.   เมื่อยามเป็นทั่ง จงรับให้มั่น เมื่อยามเป็นค้อน จงตีเหล็กให้เต็มที่ โย้วว!!!
0