โดเรม่อน

[ความรักที่ไม่เคยจางหาย]

ตัวละคร โดเรม่อน โดเรม่อนเป็นแมวที่มาจากโลกอนาคตแห่งศตวรรษที่ 22 อาหารโปรดของเขา คือ แป้งทอด และแป้งขนมปังที่มีถั่วหวานโรยอยู่ วันเกิดของเขา คือวันที่ 3 กันยายน 2112 เขาหนัก 129.3 กิโลกรัม และสูง 129.3 เซนติเมตร เขากระโดดสูง 129.3 เซนติเมตร และสามารถวิ่งไ้ด้เร็ว 129.3 กิโลเมตร ต่อ ชั่วโมง เขาเกลียดหนู เพราะหูของเขาถูกหนูกิน เขามีกระเป๋า วิเศษซึ่งภายในกระเป๋านั้นจะมี ของวิเศษ โดเรม่อน ถูกส่งมาที่ศตวรรษที่ 20 เพราะหลานของโนบิตะไม่สามารถทนเห็นตาของเขาถูกทรมารดังนั้นเขาจึงส่งโดเรม่อนเพื่อมาช่วยเหลือกับความยุ่งยากของโนบิตะ โนบิตะ โนบิตะ โนบิ ถือเป็นตัวดำเนินเรื่องเลยครับ โนบิตะเป็นเด็กที่ไม่มีความรับผิดชอบ มักจะสอบได้ 0 คะแนนเสมอ ซึ่งสิ่งนี้ถือเป็นสาเหตุใหญ่ที่ทำให้ยากที่โนบิตะจะไปจีบชิซูกะ อย่างไรก็ตาม ในที่สุดแล้วโนบิตะก็ได้แต่งงานกับชิซูกะ เวลาที่โนบิตะมีปัญหา (มีปัญหาอยู่เสมอ) ก็จะต้องขอให้โดเรมอนช่วยทุกครั้งไป ชีวิตส่วนใหญ่ของโนบิตะ ตื่นไปโรงเรียนสาย มักจะถูกครูดุ. มักจะถูกแม่ดุ. มักจะถูกไจแอนท์แกล้ง มักทำให้ชิซูกะโกรธ ชอบนอนกลางวัน มักจะเป็นอย่างนี้เสมอต้น เสมอปลายดี (ไม่รู้ว่าชมหรือเปล่า) โดเรมี่ เป็นน้องสาวที่น่ารักของโดราเอมอน โดเรมีสามารถทำทุกอย่างที่โดเรมอนทำได้ เธอมีกระเป๋าวิเศษ โดเรมีเป็นแมวหุ่นยนต์ที่สุภาพ และ ไม่ขี้บ่นเหมือนโดราเอมอน โดเรมีไม่ได้อาศัยอยู่กับโนบิตะ และ โดราเอมอน แต่เธอมักจะมาช่วยในหลาย ๆ เหตุการณ์ หรือ ปัญหา ที่โดราเอมอนไม่สามารถแก้ไขได้. ชิซูกะ ถือได้ว่าเป็นนางเอกของเรื่องเลยครับ มีหนุ่มๆ ติดตรึม ซึ่งได้แก่ โนบิตะ ไจแอนท์ และ ซูเนโอะ แต่อย่างไรก็ตาม ตามโครงเรื่องแล้ว ในที่สุดชิซูกะ ก็จะต้องแต่งงานกับโนบิตะ ชิซูกะรักการอาบน้ำเป็นชีวิตจิตใจ ชิซูกะเป็นเด็กผู้หญิงใจดี และ มักจะให้อภัยและไม่ถือโกรธใคร ชิซูกะเป็นเด็กที่ขยัน และ จะทำคะแนนสอบได้ดีเสมอ (แต่สามีในอนาคตของเธอมักจะสอบได้ 0 คะแนน) ซูเนโอะ โฮเนะคาวะ ซูเนโอะ เป็นเด็กที่ขอบโกหก และ ขี้โกง แต่ก็ฉลาด เพราะฐานะทางบ้านที่ร่ำรวย ซูเนโอะจึงถูกตามใจตั้งแต่เด็ก และ ไม่ค่อยถูกลงโทษ ซูเนโอะอยากให้โดราเอมอนมาอยู่ด้วย เพราะต้องการของวิเศษออกมาจากกระเป๋าวิเศษของโดราเอมอน ซูเนโอะมักจะแกล้ง และ นำปัญหามาให้โนบิตะเสมอ ถึงแม้ว่าซูเนโอะจะเป็นเด็กขี้โม้ และ หัวสูง แต่ก็ยังมีนิสัยใจดีอยู่บ้าง ไจแอนท์ โกดะ ทาเคชิ หรือ ไจแอนท์ ถือเป็นอัธพาลประจำกลุ่มเลยครับ เป็นเด็กผู้ชายที่บึกบึน และแข็งแรง แต่ร้องเพลงได้แย่ที่สุด ไจแอนท์มักจะรวมหัวกับซูเนโอะเพื่อแกล้งโนบิตะ ไจแอนท์มักจะอิรฉาซูเนโอะ และ โนบิตะ ที่มักจะมีของเล่น และ ของแปลกเสมอ และ ไจแอนท์ก็จะแย่งสิ่งของเหล่านั้นจากโนบืตะ และ ซูเนโอะ นอกจากนี้ไจแอนท์ก็ยังชอบอ่านการ์ตูน และ ไจแอนท์มักจะทำคะแนนสอบได้ค่อนข้างแย่ แต่ก็ยังไม่แย่เท่าโนบิตะ เดคิซูกิ ถือเป็นเด็กที่เก่งไปหมดทุกอย่าง สอบได้คะแนนดีมาก เล่นกีฬาเก่ง และ จะเป็นที่ชื่นชอบของเพื่อนๆ เดคิซูกิเป็นเด็กที่มีนิสัยใจดีมาก ถ่อมตน และ ไม่พูดจาโอ้อวด โนบิตะมักจะพยายามหาวิธีให้เดคิซูกิทำการบ้านให้ เพื่อนของโดเรม่อน   โดรานิคอฟ : Doranikov ประเทศที่เกิด : รัสเซีย อาชีพ : นักแสดง จุดอ่อน : กลัวความหนาว จุดแข็ง: สามารถกลายเป็นหมาป่าเมื่อเห็นวัตถุทรงกลม เป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียง โดเรนิคอฟ เป็นแมวที่ช้ามากๆ ชอบความเป็นส่วนตัว เขามักจะไม่ค่อยพูดมาก เขามักจะเขียนสิ่งที่เขาต้องการพูดลงในเศษกระดาษเท่านั้น ดาราเหม็ดทรี : Doramed III ประเทศที่เกิด : อาหรับ อาชีพ : นักเวทย์มนต์ จุดอ่อน : ว่ายน้ำไม่เป็น จุดแข็ง: มีเวทย์มนต์ เป็นแมวที่รวยคนหนึ่งในอาหรับ เขารู้วิธีการใช้เวทย์มนต์ เมื่อเขาโกรธ เขาจะกลายเป็นยักษ์ เขากลัวน้ำมากที่สุด (มันก็คล้ายๆ กับโดเรม่อนที่กลัวหนูนั่นแหละ) วังโดรา : Wang Dora ประเทศที่เกิด : จีน อาชีพ : เลขานุการของโรงพยาบาล จุดอ่อน : ผู้หญิง จุดแข็ง: การเรียน กังฟู เป็นหมอที่ดี เขาเป็นแมวที่ฉลาด เป็นหมอที่ดีชอบช่วยเหลือผู้อื่น ความสามารถเฉพาะตัวเขาคือกังฟู แต่อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเห็นผู้หญิงเขามักจะเซ่อซ่า ทำอะไรไม่ถูก เอล-มาทาโดรา : El matadora ประเทศที่เกิด : สเปน อาชีพ : ทำงานในร้านอาหารฟาสฟูด จุดอ่อน : นอนมากเกินกว่าปกติ เมื่อเขาเหนื่อย จุดแข็ง: แข็งแรง มีกำลังมาก เขาเป็นแมวที่หล่อ เขาทำงานในร้านอาหารฟาสฟูด เพราะเขามีพลกำลังมากจึงทำจานแตกบ่อยๆ และเขาก็โดนเจ้าของร้านดุบ่อยๆ เช่นกัน เป็นนักสู้วัวกระทิง ชอบพิซซ่า และ อาหารสเปนเป็นที่สุด โดราเดอะคิด : Dora The Kid ประเทศที่เกิด : นิวยอร์ค อเมริกา อาชีพ : เป็นผู้ช่วยของบริษัท จุดอ่อน : กลัวความสูง จุดแข็ง: แม่นปืน โดราเดอะคิดมีประโยชน์ และเป็นแมวที่กล้าหาญมาก เขาช่วยให้อเมริกาพ้นจากความหายนะเป็นอย่างมาก เขาก็ทำงานในบริษัทในยุคศตวรรษที่ 21 โดรารินโฮ : Doraninho ประเทศที่เกิด : บราซิล อาชีพ : นักฟุตบอลมืออาชีพ จุดอ่อน : ด้านความจำ จุดแข็ง: วิ่งเร็ว เขาเป็นแมวที่เล่นฟุตบอลเก่งระดับมืออาชีพ และจะเล่นฟุตบอลเกือบทุกวันเขามีความหวังทางด้านความจำของเขา เขามักจะลืมสิ่งต่างๆ แล้วชอบหัวเราะในสิ่งที่คนอื่นๆไม่หัวเราะกันเขาวิ่งได้เร็วมาก สมกับที่เป็นนักฟุตบอลมืออาชีพ   เนื้อเพลงภาษาญี่ปุ่น คอนนะโคะโตะอิอินะ เดะคิตะระอิอินะ อันนะยูเมะคอนนะยูเมะ อิพพะอิอะรูเคะโด มินนะมินนะมินอินะ คะนะเอะเตะคุเระรุ ฟูชิงินะพกเก็ตโตะดะ คะนะอิเตะคูเระรู โซราจิยูนิ โทบิตะอินะ ฮาอิ ทาเคะคอปต้า อัง อัง อัง ตดเตะโมะดาอิซุคิ โดราเอ..มอนน... เนื้อเพลงแปลเป็นภาษาไทย เรื่องอย่างนี้ดีจังเลย ถ้าทำได้ละก็ยอดไปเลยนะ ความฝันเหล่านี้ เหล่านั้น มีตั้งเยอะตั้งแยะแน่ะ ทุกคนก็เป็นคนดี มาเติมฝันเหล่านั้นให้เต็ม ด้วยกระเป๋าวิเศษนี้ มาช่วยเติมฝัน อยากบินได้อย่างอิสระบนท้องฟ้าจังเลยนะ ไฮ้ { นี่ไง ( เสียงของโดเรม่อน ) } คอปเตอร์ไม้ไผ่ อัง อัง อัง ชอบมากๆ เลยล่ะ โดราเอม่อน.... Sad Ending!!  วันหนึ่ง ฉากในโรงพยาบาล โนบิตะตื่นขึ้นมา   และเจอพ่อกับแม่และเพื่อนๆ   ครบทุกคนยืนอยู่รอบเตียง แล้วโนบิตะก็ถามถึงโดเรมอน ทุกคนกลับปฎิเสธว่า   ไม่รู้จักและบอกโนบิตะว่าโนบิตะหลับมานานเป็นปีแล้ว เนื่องจากไม่สบาย และโนบิตะก็นึกย้อนถึงเรื่องราวเกี่ยวกับโดเรม่อน ทั้งการผจญภัยต่างๆ ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นเพียงความฝันเท่านั้นโดเรมอน เซวาสึ โดเรมี ล้วนเป็น   ความฝันของเขาทั้งสิ้นโนบิตะเป็นเด็กที่ไม่แข็งแรง และไม่มีเพื่อนรักที่ จะอยู่ด้วย เขาต้องนอนโรงพยาบาล ตลอดเวลาและเขาก็หลับไป ฉากต่อมา เริ่มที่พ่อแม่ และเพื่อนๆของโนบิตะร้องไห้กันอยู่ในงานศพของ   โนบิตะ..เขาจากไปก่อนวัยอันควร..และเรื่องราวทุกอย่าง ก็จบลง ที่โนบิตะฝันถึงโดเรมอนและอนาคตนั้นเป็นเพราะเขารู้ดีว่า เขาจะต้อง ตายในอีกไม่นานเขาจึงอยากที่ จะมีอนาคตมีเพื่อนรัก มีการผจญภัยสนุกสนาน แต่ฝันของเขาก็ไม่มีวันเป็นจริง... ตลอดไป......เศร้าใช่ไหมล่ะ คะ  แต่ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะนี่เป็นเพียง เรื่องที่แต่งขึ้นยังไม่ ตกลงว่าจะออกพิมพ์หรือทำเป็นภาพยนตร์การ์ตูน แต่อย่างใด คงไม่มีใครอยากให้จบแบบนี้สินะคะดังนั้นยังอีกนานที่เรื่องราวความสนุกจะปรากฏอยู่ต่อไป ยังมีตอนสนุกอีกเยอะเลยค่ะ ............................................................... Happy Ending!! บ่ายวันหนึ่ง ซึ่งก็เป็นวันธรรมดาเหมือนวันอื่นทั่วไป โนบิตะกลับมาจากโรงเรียน และวิ่งขึ้นชั้น 2 ไปที่ห้องของเขา โดเรมอนกำลังนอนอยู่ในห้อง ...ซึ่งก็เป็นเหมือนปกติทุก ๆ วัน "เฮ้!! โดเรมอนตื่นเถอะแล้วไปเล่นด้วยกัน" โนบิตะชวน แต่โดเรมอนก็ยังไม่ตื่น โนบิตะคิดว่า โดเรมอนคงจะเหนื่อย ปล่อยให้นอนต่อไปดีกว่า ดังนั้นเขาจึงวิ่งออกไปเล่นข้างนอนกับชิซูกะและเพื่อนคนอื่นๆ 2-3 ชั่วโมงต่อมา เมื่อโนบิตะกลับถึงบ้าน เขาพบว่าโดเรมอนยังนอนอยู่นิ่งที่เดิม โนบิตะเริ่มรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่แปลกไป "ปกติโดเรมอนไม่นอนนานอย่างนี้นี่นา " เขาพยายามจะปลุกโดเรมอน แต่ก็ไม่มีการตอบสนองใดๆ โนบิตะเริ่มรู้สึกกลัวและพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะปลุกโดเรมอน แต่ไม่ว่าโนบิตะจะพยายามแค่ไหน ก็ทำให้โดเรมอนตื่นขึ้นมาไม่ได้ ถึงตอนนี้โนบิตะรู้ชัดเจนแล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติ โดเรมอนไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน.. โนบิตะเริ่มร้องไห้ แต่แม้จะร้องไห้หรือตะโกนเรียกอย่างไร.. เจ้าหุ่นยนต์แมวตัวอ้วนก็ไม่เคลื่อนไหว แล้วโนบิตะก็เกิดความคิดขึ! ้นมา!! เขากระโดดลงไปในลิ้นชักโต๊ะ.. ใช่แล้ว! ไทม์แมชชีนนั่นเอง โนบิตะใช้ ไทม์แมชชีนไปในอนาคต ไปหา โดเรมี น้องสาวของโดเรมอน โนบิตะไปขอความช่วยเหลือจากโดเรมี และพาเธอกลับมากับเขา กลับมาในปี 1998 หลังจากนั่ง ไทม์แมชชีน กลับมายัง ปี 1998 โดเรมีก็เริ่มตรวจระบบต่างๆ เพื่อดูว่ามีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นกับพี่ชายของเธอ หลังจากนั้นไม่นาน โดเรมีก็บอกว่า.. "แบตเตอรี่ของโดเรมอนหมด" โนบิตะได้ยินดังนั้นก็โล่งใจ และบอกกับโดเรมีว่า "แบตเตอรี่หรือ?? โดเรมอนไม่ได้เสียหายอย่างอื่นใช่ไหม งั้นจะรีรออะไรอยู่ล่ะ รีบเปลี่ยนแบตเตอรี่ใหม่ให้เขา และทำให้โดเรมอนตื่นกลับมาเหมือนเดิมทีสิ" แต่ ..โดเรมีส่ายหน้าและพูดขึ้นว่า "โนบิตะซัง ฉันควรทำอย่างนั้นเหรอ??" "อะ... อะไรนะ โดเรมี เธอหมายความว่ายังไง???" โดเรมีตอบว่า.. "ก็ แบตเตอรี่หลักของ โดเรมอนอยู่ตรงนี้ ใกล้กับกระเป๋าหน้าของเขา และไฟมันหมดแล้ว ซึ่งแต่เดิมโดเรมอนจะมีแบตเตอรี่สำรองอยู่ที่หู แต่ก็อย่างที่รู้ ๆ กันล่ะว่า หูของโดเรมอนถูกหนูแทะกินไปเมื่อหลายปีมาแล้ว ดังนั้น! ตอนนี้โดเรมอนก็เลยไม่มีแบตเตอรี่สำรอง" "แล้วมันหมายความว่ายังไ งล่ะ" โนบิตะสงสัย "ก็หมายความว่า ถ้าฉันเปลี่ยนแบตเตอรี่ให้โดเรมอน ความทรงจำทุกอย่างของโดเรมอนก็จะหายไปจากส่วนของหน่วยความจำนะสิ" "อะไรนะ?????? " "แล้วเธฮยังจะให้ฉันเปลี่ยนแบตเตอรี่ให้อย่างนั้นหรือ" โนบิตะหลับตาแล้วร้องไห้.... แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็หยุดร้อง และบอกโดเรมีจังว่า.. "โดเรมี ขอบคุณนะที่อุตส่าห์มา ฉันจะดูแลโดเรมอนเอง เธอกลับไปอนาคตเถอะ" โดเรมีจังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเพื่อช่วยโนบิตะดี เธอเข้าไปกอดโนบิตะเพื่อปลอบใจ และก็กลับไปอนาคต หลังจากโดเรมีกลับไป โนบิตะอุ้มโดเรมอนไปนอนในตู้ของโดเรมอนตามเดิม วัน-เวลาผ่านไป........... ปี ค.ศ.2010 โนบิตะโตขึ้น ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เขาก็เปลี่ยนไป เขาทุ่มเทเรียนอย่างหนัก ไม่มีการร้องไห้อีกต่อไป และเขาก็มีชีวิตอยู่โดยที่ไม่มีโดเรมอน เขาบอกชิซูกะและทุก ๆ คนว่า โดเรมอนได้กลับไปสู่อนาคตของเขาแล้ว และจะไม่สามารถได้พบกับโดเรมอนได้อีกต่อไป ชิซูกะรู้สึกประทับใจในท่าทางที่เปลี่ยนไปอย่างเหลือเชื่อของโนบิตะ ซึ่งแตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิง พวกเ! ขาตกหลุมรักซึ่งกันและกัน และในที่สุดก็ได้แต่งงานกัน... โนบิตะเติบโตเป็นนักวิทยาศาสตร์ เขาได้สร้างห้องของเขาให้กลายเป็นห้องทดลอง และทุ่มเทศึกษาอย่างหนักในงานของเขาตลอดทั้งวัน เขาได้บอกชิซูกะว่าไม่ให้เข้ามาในห้องทดลองของเขา เพราะมีสิ่งที่เป็นอันตรายอยู่มากมาย แต่แล้ววันหนึ่งเขากลับเรียกชิซูกะให้เข้าไปในห้องของเขา ห้องทดลองซึ่งเขาเคยบอกว่าเต็มไปด้วยอันตราย นั่นเป็นครั้งแรกที่ชิซูกะได้เข้าไปในห้องของสามีเธอ และเมื่อชิซูกะเข้าไป เธอถึงกับตกใจจนพูดไม่ออก.... เพราะสิ่งที่เธอเห็น- -เพื่อนเก่าของเธอ.. ผู้ที่เธอเคยเล่นด้วยในวันเด็ก "โดเรมอน" โดเรมอนไม่ได้เคลื่อนไหว ดูเหมือนว่าเขากำลังหลับ "ดูนะชิซูกะ ฉันจะเสียบปลั๊กเดี๋ยวนี้แหละ.." โนบิตะเปิดสวิตช์หลักของโดเรมอน โดเรมอน ลืมตาขึ้นมาอย่างรวดเร็ว..... ที่โนบิตะเรียนอย่างหนัก และทุ่มเท ก็เพื่อที่จะได้พบ ได้คุยกับเพื่อนเก่าของ! เขาอีกครั้งหนึ่ง จนถึงขณะนี้.. โนบิตะก็ทำให้โดเรมอนฟื้นข ึ้นมา อีกครั้งหนึ่ง โนบิตะและชิซูกะ ร้องไห้เบา ๆ ด้วยความยินดี.... ขณะที่โดเรมอนลืมตาขึ้นมา... มองไปรอบ ๆ และในที่สุดก็พูดขึ้นว่า อย่างเสียดังว่า "โนบิตะ นายทำการบ้านเสร็จรึยัง?" เมฆสีขาวบริสุทธิ์ยังคงลอยล่องอยู่บนท้องฟ้าเหมือนดังวันก่อน วันเวลาที่พวกเขาได้ร่วมใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน.... ...............................................................

Comments

[เลอมาน]

มีตอนจบสิเจ้าคะ ก่อนตายเค้าเขียนไว้ แต่เค้าว่ามันโหดร้ายสำหรับเด็กๆ เกินไป

เลยแต่งขึ้นมาใหม่เป็นแบบนี้อ่ะนะ ไอ่ตอน Happy Ending นั้นน่ะ

ส่วนเรื่องเพลง มันมียาวกว่านี้ก็จริง แต่ร้องได้แค่นี้ก็บุญโขแล้ว  - -" เพราะมันงงมาก

---

PS.  นิยามของข้าพเจ้าก็คือ ไม่เม้นไม่โหวต ไม่อัพพพพ~!!!

[Asid]

ไอตอนจบนั้นมันแค่ โดจินไม่ใช่หรอครับ...ยังไม่มีตอนจบหรอกครับ เพราะฟูจิโอะ เอฟ ฟูจิโกะ เสียชีวิต

ไปตั้งนานแล้ว

---

PS.  การที่เราแพ้แล้วลุกขึ้นสู้...มีคุณค่ามากกว่าการที่เราสู้โดยไม่ยอมแพ้

[ร.เรือ]

ความจริงเพลงมันยาวกว่านี้

---

PS.  ข้าพเจ้าอยากเห็นสุดขอบฟ้า

[sweet_baby]

CreDit มีรึเปล่าค่ะ

---

PS.  ๛•`*๏')•’^สำนักหมวยจีฮ้อ^’•('๏*`•๛i/\!"เซียนแฟงจังฝ่ายซ็าย"i/\ [[•`๏’๛นู๋แฟง-]]

[^*^Unnamed=ข่อยบ่มีชื่อดอก^*^]

ขึ้นตั้ง 6 กระทู้แน่ะ

---

PS.  แหนม // กฏมีไว้แหก แต่แหนมมีไว้ป่วน

[apple]

เห็นด้วยนะ เจ้าหญิงน้อยน่ารัก

[เดะ4คิงส์]

โอยๆๆ ชอบมักๆๆเยย ค้าบ ปายเยี่ยมไอดีเราบ้างน๊า อิอิ ชอบโดเรม่อนเหมือนกันเยย

[พิมพ์]

ชอบมากเเต่ว่าไม่ค่อยได้ดู5