รู้สึกยังไงกันบ้างหลังกลับจากเขาชนไก่

[ahimhaha]

สำหรับเรานะ ตอนแรกเหงามากเลยเพราะเลื่อนผลัดมาจากผลัด ๙ มาเป็น ผลัด ๑๑ อะ

แต่พอไปเรื่อยๆก็ค่อยยังชั่ว  มีคนมาคุยด้วยบ้าง

ถ้าตัดความเหงาออกไป เราว่าจริงๆแล้วมันก็นับเป็นสถานที่แห่งความทรงจำได้ดีทีเดียวนะ ทั้งการฝึกและอะไรต่างๆ   ครูฝึกทุกคนแม้จะมีออกแนวโหดๆบ้างบางครั้งแต่เขาก็ทำหน้าที่ของเขาอะนะ

วันแรก กับ วันที่สองแย่หน่อยแฮะ เพราะทั้งกองพัน เราไม่รู้จักใครเลย ได้แต่นั่งมองคนอื่นเขาคุยกัน หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน    ใจก็คิดถึงพวกเพื่อนๆขึ้นมาทันที(คือไม่น่าเชื่อว่าจะคิดถึงพวกมันได้มากขนาดนี้) น้ำตาก็จะไหลอะ แต่ไหลไม่ออก เพราะที่สนามยิงปืนฝุ่นเยอะมาก ร้องไห้จะทำให้หน้าชื้น ทรายจะมาเกาะ เลอะเทอะๆ ๕๕๕+

ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมแฮะ  ตอนอยู่ที่นั่นเวลาผ่านไปช้ามาก รู้สึกทรมานมากๆ อยากกลับตั้งแต่วันแรกเลย
แต่พอกลับมาถึงบ้าน "เขาชนไก่" กลับกลายเป็นสถานที่แห่งความทรงจำดีๆไปซะอย่างนั้น (อันนี้ต้องย้ำอีกรอบนะว่า ต้องตัดเรื่องความเหงา ความเปลี่ยวออกไป )  

อย่างไรก็ดี  ถ้าถามว่าอยากกลับไปฝึกอีก ๕ วันไหม

ขอตอบจากใจจริง
.
.
.
กูไม่เอาแล้ว  ๕๕๕+

ป.ล.๑     ยังจำความรู้สึกเหงาใจในครั้งนั้นได้ดี  
ป.ล.๒     ยังจำได้แม่นว่าเย็นวันที่ ๒๓ เพื่อนๆมาตะโกนหาที่กองพันแล้วลากไปร้านค้า   ดีใจมากเลยกอดมันตรงนั้นแหละ .....เกือบร้องไห้
ป.ล.๓     ขอโทษเพื่อนผลัด ๑๑  ด้วยถ้าทำพลาดไป

ป.ล.๔     ขอบคุณเพื่อนที่รู้จักกันที่นั่นมาก  ทั้งเด็กบดินทรฯ๑  วัดราชโอรส และรร.อื่นๆ 
ป.ล.๕     นักศึกษาวิชาทหาร คือ ลูกหลานของแผ่นดินไทย
              น.    น้ำหนึ่งใจเดียวกลมเกลียวสามัคคี
              ศ.    ศึกษาดีมีความรู้คู่คุณธรรม
              ท.   ทำความดีเพื่อนตอบแทนคุณแผ่นดิน


แล้วคนอื่นล่ะครับ  คิดอย่างไรกับเขาชนไก่

มาคุยกันนะครับ

จาก เด็กบดินทรฯสามที่ย้ายผลัดมา 



ทั้งนี้  ด้วยความเคารพ

ขอบพระคุณ



   

Comments

[โรงเรียนเดียวกัน]

พี่คือครัย

[คนเดียวกะคห.1]

เขาชนไก่คือหนังที่สนุกดี

[ahimhaha]

กรรม แล้วน้องล่ะคือใคร แอดมาสิ เดี๋ยวจะบอก

[อิอิ]

ถาดอาหาร สกปรกมาก เพราะเราไม่เคยล้างไห้มานเกลี้ยงเลย><

[เนอะ]

ผมผลัด 8 อ่ะ วัน1-2 น่ะ อยากกลับบ้านมาก  วันต่อๆมาก็พยายามปรับตัวให้ได้ พยายามเขี่ยความเครียดทิ้งออกไป ทำใจให้สบาย ครูฝึกสั่งอะไรก็ทำอ่ะครับ  แต่ก็เบื่อครูฝึกในบางทีนะ จู้จี้เกินไปง่ะ  แต่ก็เข้าใจ ว่าเรามาเข้าค่าย ไม่ได้มาเที่ยว ขอบคุณครูฝึก แล้วก้เพื่อนๆทุกคน ที่ทำให้เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว  ส่วนเรื่อง อาหาร ผมกินหมดแหละ  ทั้งหิว ทั้งเหนื่อย ถาดไม่สะอาดเท่าไหร่ แต่ก็ช่างมันเหอะ ผ่านไปแล้ววววว



ขอให้ผลัดต่อๆไป ทำใจให้สบายนะครับ การฝึกไม่มีอะไรมาก ขอให้อยู่ในระเบียบ อย่าฝืนกฎก็พอครับ จะเหนื่อยตรงเดินขึ้นเขาเนี่ยแหละ



สู้ๆสู้ตาย    ยิ้มเข้าไว้   แล้วก็คิดไว้ว่าเรา ไม่ได้อยู่คนเดียว เรายังมีเพื่อนๆอยู่  มีอะไรต้องช่วยเหลือกันได้แน่ๆ

[หุหุ]

วันแรก ท้อสุดๆแล้ว เหมือนยังไม่ชินแดด และฝุ่นก็เยอะ ง่วงก็ง่วง

พอวันหลังๆเริ่มมีอะไรฮาๆ มาบ้าง ก็ดีอะ หนุกดี โดยเฉพาะวันที่4 เข้าตีมันส์สุดแล้ว

ไปแล้วคุ้มนะ ได้เจออะไรๆเยอะดี ได้เป็นมิตรกับ ร.ร. อื่น มีอะไรก็ช่วยเหลือกัน หุหุ