วรรณกรรมที่ดี ต้องเป็นแบบนี้
ตั้งกระทู้ใหม่
ภาษาสวย
มีข้อคิด ปรัชญา
เน้นความจริง อิงประวัติศาสตร์
วางแนวเรื่อง ให้เป็นไปตามที่ตนเองตั้งไว้
เปิดเผยความลับให้ถึงลูกถึงคน
ไม่ลอกเลียนของใคร
พศวัต
12 ส.ค. 50 เวลา 06:55 น.
1,402
views
32 ความคิดเห็น
เห็นด้วยครับ ^ ^
PS. สันติภาพ...V
วรรณกรรมที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องประวัติศาสตร์ ต้องอิงประวัติศาสตร์ด้วยหรอ?
เน้นความจริง ความเหตุการณ์ วรรณกรรมบางเรื่องอาจจะย้อนยุคไปสมัยไหนก็ได้ อาจจะอิงประวัติศาสตร์อย่างเนี่ย
ของอันภาษาไม่ค่อยจะสวย...ถ้าอ่านจากคำว่าภาษาสวย อืม ว่าไงดีล่ะ แนวๆ สำนวนแปลอ่ะค่ะ อันคิดว่า เรื่องภาษาสวยนี่เขียนให้กระจ่างไปเลยดีกว่ามั้ยคะว่าเป็นแบบไหน ประมาณว่า เป็นภาษาที่อ่านง่าย เข้าใจง่าย รวบรัดหรือภาษาที่บรรยายเพริศพริ้ง เพราะใช้แค่คำว่าภาษาสวย ก็ไม่รู้สิคะว่าต้องสวยแบบไหน
อันนี้แค่ในมุมมองของอันนะ ^^"
PS. Anz. "โลกของสีขาว...ที่สีดำเข้าไม่ถึง" Aiz. "โลกของสีดำ...ที่สีขาวเข้าไม่ถึง"
อืมมมมมม
อย่างนั้น นิยายในฝันเลยแหะ
เห็นด้วย !
PS. http://my.dek-d.com/writer/story/view.php?id=296721
มีความสมเหตุ สมผล
ภาษาสวย << ฟังเหมือนยาก แต่ถ้าใช้เวลาฝึกเขียน ก็ทำได้
มีข้อคิด ปรัชญา
เน้นความจริง อิงประวัติศาสตร์ << ไม่จำเป็นเสมอไป
ให้ความรู้แก่ผู้อ่าน << ไม่จำเป็น ถ้าเป็นหนังสือประเภทอ่านเล่น แต่มีได้ก็ดี (วรรณกรรมที่ดีควรเป็นเพื่อนกับผู้อ่าน ไม่ใช่เป็นพ่อแม่ของผู้อ่าน)
วางแนวเรื่อง ให้เป็นไปตามที่ตนเองตั้งไว้
เปิดเผยความลับให้ถึงลูกถึงคน << แต่ต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป
ไม่ลอกเลียนของใคร << สำคัญที่สุด (แต่ก็เซ็งเป็ดเหมือนกันนะ เขียนมาแทบตาย ดันไปซ้ำกับที่คนอื่นทำไว้ก่อนแล้ว)
PS. ปลงกับสังคมออนไลน์ไปนานแล้ว
เห็นด้วยค่ะ แต่บางเรื่องไม่จำเป็นต้องอิงประวัติศาสตร์ ขอแค่ตั้งอยู่บนพื้นฐานความเป็นจริงก็พอ
PS. รักแฟน ห่วงชู้ เอ็นดูกิ๊ก=รักบอมๆ ห่วงคยูกี้ เอ็นดูซุงมิน รักนะ...จ๊วบๆ >3
ก็มีบางข้อเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยค่ะ
แต่ที่เห็นด้วยแบบแน่นอนที่สุดเลยนะ คือ ไม่ลอกเลียนแบบคนอื่น
ผมว่าก็พอเพียงแล้วครับ
PS. "ก็ผมป่วยทางจิตอยู่นี่ครับ..จะเอาอะไรมากมายกับผู้ชายบ้าๆคนหนึ่ง"
เห็นด้วยทุกข้อยกเว้นข้ออิงประวัติศาตร์มันจำเป็นด้วยหรือครับ
PS. ฝากเรื่องDeath! Devil Island ยมทูตล่าวิญญาณ ภาคเกาะพิศวงด้วยขอรับhttp://my.dek-d.com/Writer/story/view.php?id=314888
วรรณกรรมจึงเป็นผลงานที่เกี่ยวกับหนังสือที่มีรูปแบบต่าง ๆ มีภาษาและเนื้อหาสาระเหมาะกับวัยที่ศึกษาจุดประสงค์ก็เพื่อให้ผู้อ่านได้ฝึกทักษะในการอ่าน ได้แนวคิดในการประพฤติปฏิบัติและได้รับความเพลิดเพลินจากการอ่าน
วรรณกรรมสำหรับเด็กแต่เดิมเรามักเรียก “ คติชาวบ้าน ” ซึ่งหมายถึงแนวทางในการดำเนินชีวิตประจำวันของชาวบ้านที่นิยมปฏิบัติสืบทอดกันมาหลายชั่วคน ภาษาที่ใช้เหมาะกับวัยของเด็ก เมื่อเด็กสนใจแล้วก็จะค้นหามาอ่านเอง หรือมิฉะนั้นก็อ่านโดยการจูงใจของครู ผู้ปกครอง
กล่าวกันว่ายุคทองของวรรณกรรมเด็กนั้นเริ่มตั้งแต่ พ.ศ. 2501 – 2515 หลังจากนั้นก็หยุดชะงักลง เพราะเราหานักเขียนอาชีพทางนี้ได้ยาก เพราะระบบเศรษฐกิจและสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป
ในยุคปัจจุบันเราจึงมุ่งที่จะรวมพลังความคิดหาทางที่จะส่งเสริมงานวรรณกรรม งานส่งเสริมภาษา เช่น สมาคมส่งเสริมภาษาและหนังสือเด็กแห่งประเทศไทยตั้งขึ้นเพื่อความเข้าใจอันดี เกี่ยวกับวรรณกรรมเด็กและวรรณกรรมผู้ใหญ่ แต่อย่างไรก็ตาม ผลงานบางเรื่อง เด็กก็อ่านได้ผู้ใหญ่ก็อ่านดี เป็นวรรณกรรมที่เหมาะทั้ง 2 วัย เช่น หนังสือชุดสามเกลอของ ป. อินทรปาลิต เป็นต้นวรรณกรรมสำหรับเด็กโดยทั่วไป มักมุ่งสอนเด็กให้แนวคิดต่าง ๆ ทั้งทางตรงและทางอ้อม มุ่งปลูกฝังแนวประพฤติปฏิบัติ เช่น
1. บทกล่อมเด็ก บทปลอมเด็กและบทเด็กเล่น
เด็กจะเคยได้ยินได้ฟังมาตั้งแต่ทารกโดยไม่รู้ความหมาย แต่ท่วงจังหวะทำนองทำให้เด็กได้รับความเพลิดเพลิน เป็นลักษณะร้อยกรองง่าย ๆ ที่ว่ากันจนคล่องปากและถือว่าเป็นประเพณีอันดีงาม ในด้านการให้ความอบอุ่นแก่เด็ก และผลพลอยได้ก็คือ ได้รับความรัก เกิดความนิยมในร้อยกรองโดยไม่รู้ตัวบทกล่อมเด็กในแต่ละท้องถิ่นจะไม่เหมือนกัน แต่ใจความเนื้อหาสาระแสดงให้เห็นถึงความรัก ความอบอุ่นที่ได้จากผู้ใหญ่ พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย เป็นอย่างมาก
2. นิทานชาวบ้าน
นิทานชาวบ้าน เป็นเรื่องที่เล่าถ่ายทอดมาช้านาน ต่อมาได้มีการเขียนตามเรื่องราวที่เล่ากันมา ซึ่งอาจแบ่งตามลักษณะนิทานชาวบ้าน ได้หลายประการคือ
- นิทานปรัมปรา เป็นนิยายเกี่ยวกับอิทธิฤทธิ์ที่แฝงคุณธรรม บางเรื่องก็ยืดยาว สลับซับซ้อน มักไม่มีแหล่งที่มา เช่น เรื่องนางสิบสอง เจ้าหญิงนิทรา ปลาบู่ทอง ฯลฯ
- นิทานประจำถิ่น เป็นเรื่องเล่าที่แฝงความเชื่อเกี่ยวกับกำเนิดของสัตว์ ธรรมชาติ และประวัติวีรบุรุษ เช่น เรื่องดาวลูกไก่ ท้าวแสนปม ขอมดำดิน ผีสางนางไม้ เจ้าพ่อเจ้าแม่ ปู่โสมเฝ้าทรัพย์ ฯลฯ
- เทพนิยาย เป็นนิทานเกี่ยวกับเทพเจ้า นางฟ้า ผู้คุ้มครองโลก
- นิทานชวนเพ้อฝัน สัตว์ ต้นไม้ หรือสภาพแวดล้อมทั้งหลายพูดได้ เช่น นิทานอิสป
- นิทานชวนขัน เป็นนิทานที่ดูแล้วไม่ค่อยจะเป็นเรื่องเป็นราวไม่น่าเป็นไปได้เช่นตาบอดกับหูหนวก หัวล้านนอกครูชายขี้ลืม เป็นต้น
นิทานพื้นบ้าน นอกจากจะเป็นตำนานและมีประโยชน์ต่อผู้อ่านแล้ว ยังเป็นประโยชน์ทางประวัติศาสตร์อย่างมาก เช่น ตำนานเขาวงพระจันทร์ ตำนานพระพุทธชินกร ไกรทอง พญาวงพญาทาน เป็นต้น
เครดิต http://www.thaigoodview.com/library/teachershow/bangkok/pajongjit_t/nitarn/sec02p01.html
PS. http://my.dek-d.com/writer/story/view.php?id=296721
เหนือสิ่งอื่นใด คนเขียนต้องมีหัวคิด กรั๊กๆๆๆ
PS. who say i can't
อิงประวัติศาสตร์นี่ทำไม่ค่อยได้แฮ่ะ= =" เพราะมันเป็นเหตุการณ์ในอนาคต มันต้องอิงอะไรล่ะ?
PS. จิตใจมนุษย์ยากที่จะหยั่งถึง แม้แต่จิตใจของตัวเอง คำตอบของมันหายากราวกับงมเข็มในมหาสมุทรและง่ายดั่งหาซากกระดูกในทะเลทราย
เห็นด้วยกับข้อสุดท้ายที่สุด
PS. ถ้าคนพูดไม่เห็นความสำคัญ คำพูดนั้นก็เป็นเพียง "ลมปาก"
ที่สำคัญที่สุด คงเห็นจะเป็น "ไม่ลอกเลียนของใคร"
นอกนั้นมันอยู่ที่ฝีมือ และใจจริงของผู้เขียนว่าอยากจะสื่ออะไรให้ผู้อ่าน
ถ้า เขียนออกมาแล้วสร้างสรรค์สังคม นี่แหล่ะ ที่เรียกว่าวรรณกรรมดีๆที่แท้จริง
PS. หากเรายังเดินตามรอยเท้าของคนอื่น แล้วเมื่อไรจะมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง
เข้าไปอ่านได้เลย ว่าพอมีส่วนไหนที่ตรงกับหลักการบ้าง
เอ้า! ชู๊ด!
เล่นโฆษณานิยายกันหน้าด้านๆแบบนี้เลยเรอะ ท่าน! 0[]0
แหม ที่อย่างอื่นยังทำกันได้ แค่นี้ เล็กๆ เนอะ (พูดเองเออเองนะคนเรา)
โหวตหนึ่งจึ่ก
PS. ลมหายใจของเอลฟ์ หยาดเลือดของมนุษย์ ความตายของเทพ วิญญาณของยักษ์ และมนตร์จากโอษฐ์ของผู้ไร้ชีวิต คือกุญแจปลดปล่อยให้ข้าเป็นอิสระ :-มันตราธนาการ-:
ภาษาสวย
คำว่า สวย แปลออกมาทีละพยางค์สิ
อิงประวัติศาสตร์ มีก็ได้ ไม่มีก็ได้ แล้วแต่สิ ใครจะเขียนแนวไหน
ให้ความรู้ ส่วนสำคัญ แม้แต่เพื่อนก็ยังให้ความรู้แก่เพื่อน เป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
อืมดีครับ
แต่บางครั้งออกนอกกรอบบ้างก็ได้
ที่สำคัญหากเขียนด้วยใจ แม้จะออกมาไม่ดี ก็ไม่เป็นไร
แค่พยายามต่อไปเท่านั้น
PS. มีคนเคยบอกว่าจินตนาการ เป็นได้เพียงแค่ความฝันที่ไม่อาจเป็นจริง แต่ข้าคือผู้สร้างความจริงให้กลายเป็นจินตนาการอันยิ่งใหญ่ที่พวกเจ้าไม่อาจเชื่อ
เน้นความจริง อิงประวัติศาสตร์ บางพวกที่เสกขึ้นมาทั้งเรื่องจะทำอย่างไร
PS.
การเก็บเรื่องบางเรื่องเป็นความลับ แล้วให้ผู้อ่านได้เก็บไปคิด...บางทีก็เป็นเสน่ห์ของงานเขียนเหมือนกันนะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?