"ทุกข์ของชาวนา"

[JTR In the dark night]

ฉันได้พบบทกวีบทหนึ่ง ซึ่งได้พูดถึง “ทุกข์ของชาวนา” มันเป็นบทกวีที่ดีมากและฉันอยากให้เพื่อนๆได้อ่านจึงนำมันมาลงให้ได้ชม และดูในสิ่งที่คนบางคนอาจจะไม่มีโอกาสที่จะได้รู้สึกว่าการที่คนเราเป็นชาวนาเค้า...รู้สึกอย่างไร

 

เปิปข้าวทุกคราวคำ              จงสูจำเป็นอาจิณ

เหงื่อกูที่สูกิน                             จึงก่อเกิดมาเป็นคน

    ข้าวนี้น่ะมีรส                       ให้ชนชิมทุกชั้นชน

  เบื้องหลังสิทุกข์ทน                     และขมขื่นจนเขียวคาว

 จากแรงมาเป็นรวง              ระยะทางนั้นเหยียดยาว

จากรวงเป็นเม็ดพราว                   ล้วนทุกข์ยากลำเค็ญเข็ญ

                                เหงื่อหยดสักกี่หยาด               ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น

         ปูดโปนกี่เส้นเอ็น                        จึงแปรรวงมาเปิปกิน

                          น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง                 และน้ำแรงอันหลั่งริน

สายเลือดกูทั้งสิ้น                         ที่สูซดกำซาบฟัน

 

ดูจากสรรพนามที่ใช้ว่า “กู” ในบทกวีนี้ แสดงว่าผู้ที่พูดคือชาวนา ชวนให้คิดว่าเรื่องจริงๆนั้นชาวนาจะมีโอกาสไหมที่จะ “ลำเลิก” กับใครๆว่าถ้าไม่มีคนที่คอยเหนื่อยยากตรากตรำอย่างพวกเขา คนอื่นๆจะเอาอะไรกิน เราควรต้องรู้จักให้ความสำคัญกับสิ่งต่างๆถึงแม้มันอาจดูเป็นสิ่งที่มีค่าเล็กน้อย อย่างเช่น “ข้าว” แต่จงเชื่อว่าถึงแม้มันอาจจะเป็นสิ่งที่เมื่อดูด้วยตาเปล่าจะเป็นสิ่งที่ดูเล็กๆ แต่ถ้ามองดูให้ลึก มองแล้วคิดตามไปว่ากว่าจะเป็นข้าวที่มาอยู่ในจานข้าวนี้ที่เรากิน ใครบางคนซึ่งเราอาจไม่เคยสนใจไม่รับรู้ในสิ่งที่เขาทำนั้น เขาคนนั้นอาจจะต้องลำบากก้มๆเงยๆกี่ครั้งจนกว่าจะเป็นข้าวในจานนี้ที่เรากิน จึงอยากให้ทุกคนลองคิดถึงบุญคุณของคนที่ถึงแม้อาจจะไม่ใช่คนในบรรดาญาติมิตร พ่อแม่ หรือคนรู้จักก็ตาม แต่ก็อยากให้ทุกคนรู้จักบุญคุณของคนคนนั้น คนคนนั้นซึ่งเป็นชาวนา

 

---

PS.  ใครรัก...ใครชอบอ่านกาตูนร์ญี่ปุ่นเข้ามาเยอะๆน้า

Comments

[prestonpeem]

พระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี
เป็นของสูงนะครับ บทนี้ ให้เครดิตไว้หน่อยก็ดี

[จันจ๊า^-^]

อะนะ อ่านแล้วก้อคิดถึงญาติที่ต่างจังหวัด เค้าทำนา ขายข้าว เอาเงินมาให้เราไปต่างประเทศได้ ก้อขอบคุณ ไม่น่าเชื่อว่าชาวนาจะขยันกว่าเราอีก ขอบคุณค่ะ

[.......]

เอามาจากหนังสือเรียนเลยนี้

[shinichi1412]

ใช่ๆ คห.1 ของพระเทพอ่ะ
เครดิตหน่อยก็ดีนะ
พึ่งเรียนมาเหมือนกัน

---

PS.  รักชินอิจิยอดนักสืบ ม.ปลาย โคนันนักสืบรุ่นจิ๋ว คิดจอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ ไลท์พระเจ้าแห่งโลกใหม่ ลีชินเจ้าชายเย็นชาแห่งศตวรรษที่ 21 แจจุง..เทพเจ้าแห่งโลกตะวันออก ^____________________________^

[erty]

กลอนนี่ ใครแต่งหว่า จำไม่ได้แฮะ
อ่านแล้ว อึ้งเลย กลอนเค้าโดนใจมากๆ
รู้เลยว่าลำบากมาก

[ถ่านไฟเก่า]

อ่านแล้วซึ้งเลยแล้วต้องปฏิบัติตามด้วย 

[:_=หิวข้าวจัง\]

ก็จิง
ครอบครัวเราก็เป็นชาวนา
ก็เหนื่อย
กำไรแทบไม่มี
แถมยังติดหนี้อีก
ทำไมเราถึงไม่เลิก
คงเป็นเพราะบรรพบุรุษของเราเอง
จะขายที่นาทิ้ง
ก็รูสึกผิด
แต่เราก็มีความสุขดีนะ

---

PS.  ไมมีใคเปลี่ยนเราได้

[^*^Unnamed=ข่อยบ่มีชื่อดอก^*^]

เหมือนเคยสอบไป... - -"

---

PS.  Destiny is no matter of chance. It is a matter of choice. It is not a thing to be waited for, it is a thing to be achieved. // อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง...

[s_micky]

ค่ะ ไม่เหลือๆ

[KonunK]

จิต ภูมิศักดิ ์แต่งหรือเปล่า
คนเดียวกับที่เขียนเรื่อง โองการแช่งน้ำ และข้อคิดใหม่ในประวัติศาตรแถบลุ่มน้ำเจ้าพระยา

---

PS.  http://my.dek-d.com/konunk/story/view.php?id=287540 http://my.dek-d.com/konunk/story/view.php?id=263060 Pentiklakal Onganhangrag Fiction maha maha ho ho ho! Trinumpu Konunk Badakin You know Hoh Hoh

[KonunK]

คห. 10 ที่จิตแต่ง หมายถึงตัวบทร้อยกรองนะครับ

---

PS.  http://my.dek-d.com/konunk/story/view.php?id=287540 http://my.dek-d.com/konunk/story/view.php?id=263060 Pentiklakal Onganhangrag Fiction maha maha ho ho ho! Trinumpu Konunk Badakin You know Hoh Hoh

[Kross_Andonis]

(พราก)T^T

---

PS.  วันคืนและวันวานย่อมผ่านพ้น... หลายชีวิตย่อมตายจาก... แต่ยังคงไว้ซึ่งความทรงจำ...(รู้ไหมในรูปนั่นนะข้าน้อยเองล่ะ เหอๆ)

[ตัวเล็ก...^.^...]

บ้านเราก็เคยทำนานะ  รู้เลยอ่ะ  ว่าเค้าลำบากกันขนาดไหน

กินข้าวหมดทุกเม็ดแล้วอ่ะ  เด๋วนี้

---

PS.  I'm a girl with an easy heart โอกาสที่เราเจอกันคงมีน้อยแล้วสินะ

[เทราสเฟียร์ เอล เซราฟีเตอร์]

บทความเป็นพระราชนิพนธ์ของสมเด็จพระเทพฯ แต่กวีเป็นของจิตร ภูมิศักดิ์ ครับ
ที่แปลกคือ กวีบทนี้ จิตร ภูมิศักดิ์ เขียนเพื่อประชด กระทบกระเทียบนักหนังสือพิมพ์และสื่อที่รับใช้เผด็จการ ว่าเสียดายข้าวที่ชาวนาลำบากตรากตรำทำนาเลี้ยงชีวิต แต่กลับใช้สื่อกดขี่ข่มเหงและด่าชาวนาว่าโง่เง่าต้อยต่ำ เป็นเหยื่อของนักการเมืองและคอมมิวนิสต์
เดิมบทความนี้ลงในหนังสือเรียน วรรณสารวิจักษณ์ ชั้นม.๕ ไม่ทราบว่าสมัยนี้ยังเรียนกันอยู่หรือไม่

พระเทพฯ ท่านทรงศึกษาระดับมหาวิทยาลัย ในช่วงที่สายลมการเมืองภาคประชาชน หลัง ๑๔ ตุลายังพัดแรงกล้า
แนวพระดำริหลายอย่าง สอดคล้องกับแนวคิดศิลปเพื่อประชาชน

พระองค์จึงทรงเป็นเจ้าหญิงในดวงใจของเหล่านักคิดนักเขียนตลอดมา

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

[repentant]

ครับ มาสนับสนุนท่านเทราสว่าบทความเป็นของสมเด็จพระเทพ แต่กลอนเขียนโดย จิตร ภูมิศักดิ์ นั่นเอง

ประเทศคือประชาชนทุกคน ขอพระองค์ทรงพระเจริญครับ

---

PS.  "You who go where others dare not; Will you be my God? The architect of my house?"

[น้ำฝน]

ช่าย เราอยู่ค่ายอาสาพัฒนา ต้องร้องเพลงนี้ก่อนกินข้าวทุกครั้งเรยล่ะ
ร้องแร้วน้ำตาจะไหล ต้องกินให้หมดกันเรยทีเดียว

[~๐สุดสายป่าน_มะขามเปียก๐~]

อ่า...เจ้าค่ะ ^^ ...

หนูนึกถึงเสมอแหละชาวนา ... ^^

ถ้ากินข้าวอธิษฐาน (นานๆถึงทำ แย่มากๆ) ... ก็จะขอบคุณชาวนาด้วย ... ^^

---

PS.  จะผูกอสรพิษท่านให้ผูกด้วยมนตรา ผูกไอยราท่านให้ผูกด้วยสายบาศ แต่ถ้าจะผูกคนท่านให้ผูกด้วยสายใยแห่งไมตรีจิต ด้วยไม่มีความเหนียวแน่นใดๆจะทรงพลังเท่า ...

[กาซิก ฮือๆ]

T^T   ซึ้งหลายๆ
โหวดๆ

[mooro-jang]

ยังไม่เคยเรียนอ่าค่า

แต่กีฬาสีสีข้าพเจ้าเขาเอากลอนนี้มาร้อง

เราอยู่สีเขียวคอนเซ็ปปีนั้นเป็นชาวนา

เราเลยได้ร้อง...

[artsmemories]

อ่าๆ เคยเรียนอ่ะ
อ่านแล้ว สงสารชาวนาจัง