ใครเครียดๆลองกดมาอ่านดูจิ ฮาขี้เล็ด

[คุงมิวจัง]

ข้าพเจ้ารักการผายลม
การผายลมนับเป็นศาสตร์และศิลป อย่างหนึ่ง...
ข้าพเจ้าเรียนรู้มันมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กตัวเล็กๆ 

สิ่งที่ทำให้ข้าพเจ้าหันมาสนใจมันอย่างจริงจังก็คือ.. 
ลุงของข้าพเจ้าเอง...  

ข้าพเจ้าจำได้ดี ตอนอยู่ประมาณประถมสี่...
ลุงของข้าพเจ้าได้ทำการผายลมอันน่าทึ่ง..  
ท่านได้แบ่งลมออกเป็น 3 ช่วง 3 จังหวะ...
และปล่อยมันออกมา ในท่า ต่างๆกัน.. 
 
เหตุการณ์วันนั้นยังติดตาตรึงใจข้าพเจ้ามาจนทุกวันนี้...   

ตั้งแต่นั้นมา ข้าพเจ้าศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับการผายลม
ทั้งจากการอ่าน และการลองกระทำ...
ข้าพเจ้าศึกษาจนได้ค้นพบว่า
ในพื้นผิวต่างกัน และองศาของตูด..
มีผลทำให้เสียงที่ออกมา ทุ้ม แหลม ต่างกัน ในระดับองศาใด.. และพื้นผิวแบบไหน.. 
 
กลิ่น ก็สำคัญ...
ข้าพเจ้าศึกษาจนค้นพบว่า กินอะไรเข้าไป กลิ่นจะออกมาให้ความรุนแรงในระดับไหน.. 
  
ข้าพเจ้าชอบผายลมในลิฟท์ 
เนื่องด้วยมันเป็นที่อับ และมีคนแปลกหน้ามากมาย..
ข้าพเจ้าชอบมองสีหน้าของคนเหล่านั้น
ยามเมื่อพวกเขาได้กลิ่นรัญจวนที่ออกมาจากตูดของข้าพเจ้า..
น่าแปลก ทั้งทั้งที่มันโคตรจะเหม็น.
แต่กลับไม่เคยมีใครปริปากพูดเลยซักคน ว่า มันเหม็น
ข้าพเจ้ารู้สึกได้ถึงความเกรงอกเกรงใจกันในที่แคบๆแห่งนี้ 

ทุกวัน ก่อนจะเริ่มเข้างาน ลิฟท์ที่ออฟฟิศข้าพเจ้าจะมีคนเยอะมากๆ
ข้าพเจ้าแอบแฝงเข้าไปในลิฟท์
ก่อนที่จะกระทำการ "ตดสุ่ย" ออกมา
*ตดสุ่ย คือการตดแบบเบาๆ แทบจะไม่มีเสียง เสียงที่ออกมาถ้าเงี่ยหูฟังจะดัง สุ่ย เบาๆ ต้องมือโปรเท่านั้นจึงจะทำได้*

ในบางครั้ง ขณะที่คนกำลังพูดคุยกันอยู่ในลิฟท์
เมื่อข้าพเจ้าตดไปแล้วเสียงคุยจะเงียบลงทันที...
สีหน้าทุกคนจะเปลี่ยน.. แต่ไม่มีใครถามว่าใครตด...

เวลาผ่านไป...
ผู้คนเริ่มพูดถึงเรื่องกลิ่นแปลกๆในลิฟท์
ข้าพเจ้ารู้สึกภูมิใจเหลือเกินที่ไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของผู้ปล่อยกลิ่นนั้น...
เหมือนฮีโร่ที่แอบทำความดีโดยมีหน้ากากปิดบังหน้าตาที่แท้จริง...  

จนกระทั่ง...
เช้าวันนี้ข้าพเจ้าแฝงตัวเข้าไปในลิฟท์ตามปรกติ...
ในขณะที่ข้าพเจ้ากำลังจะทำการตดสุ่ยนั้นเอง.. 
ข้าพเจ้าก็ได้กลิ่น.. เป็นกลิ่นเหม็นเน่ามากๆ..
ใครนะ มันบังอาจ ตดตัดหน้าฉัน!! 
กลิ่นมันโคตรเหม็นอ่ะ..
แว่นคนนั้น.. อ้วนคนนั้น.. หรือหนึ่งในพวกผู้หญิงขี้เมาท์กลุ่มนั่น... 
ข้าพเจ้าได้แต่เก็บความแค้นไว้...
มันทำให้ข้าพเจ้านอนไม่หลับ... 
 
วันรุ่งขึ้น... เวลาเดิม..
ข้าพเจ้าเดินเข้าไปในลิฟท์พร้อมคนกลุ่มเดิม
ถึงแม้จะมีคนอื่นเข้ามาปะปนบ้าง..
แต่กลิ่นนั้นมันก็มาอีก.. กลิ่นเหม็นเน่าแบบเดิม... 
ได้เลย กูรับคำท้า!!
ข้าพเจ้าคิดในใจ พร้อมกับปล่อย "ตดหัวขี้" ออกไป!!
*ตดหัวขี้ คือการตดเบียดอึ การตดโดยมีอึคาตูด กลิ่นเหม็นจะทวีความรุนแรงเป็น 2 เท่า!! *
ในลิฟท์ตอนนี้ กลิ่นตดของข้าพเจ้าและของบุคคลนิรนาม ตีกันตลบอบอวล อยู่ภายใน..
มันทำให้ผู้อื่นที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ถึงกับพาลจะอ๊วกแตกออกมา... 
 
และในที่สุด!! 

ข้าพเจ้าก็เป็นฝ่ายแพ้... 
กลิ่นของบุคคลนิรนามนั่นรุนแรงกว่า.. และอยู่นานกว่ากลิ่นของข้าพเจ้า... 
น้ำตาของข้าพเจ้าไหล... 
พรุ่งนี้.. กูจะแก้ตัว... 

เช้าวันนี้ข้าพเจ้ามาพร้อมกับความมุ่งมั่นที่จะเอาชนะ...
ที่เก่า.. เวลาเดิม.. คนกลุ่มเดิม..
หัวใจข้าพเจ้าเต้นระส่ำในขณะก้าวเท้าเข้าไปในลิฟท์...  
กลิ่นเดิมมาอีกแล้ว... 
ข้าพเจ้าตัดสินใจใช้ท่าไม้ตาย!! 
................
..........
......  

"โหย จอม มันมากเลย แม่งขี้ในลิฟท์อ่ะ"
"จอม แม่งขี้แตกคาลิฟท์ โคตรเหม็นเลย"
เสียงบ่นก่นด่าของคนในออฟฟิศยังคงเป็นไปอย่างต่อเนื่องยาวนานแม้เวลาจะผ่านเลยไปนานแล้ว 
 
แต่ข้าพเจ้าไม่สนใจหรอก...  

เพราะข้าพเจ้าเป็นผู้ชนะ... 
 
ว่าฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ  (กูชนะแล้ว)


จาก เมลน่ะ

---

PS.  ฉันจะรักใครไม่ต้องสน รู้แค่ว่าเธอต้องรักฉันก็พอ หุหุ ร้ายนะร้าย ^O^

Comments

[เค้าผิดเอง]

เฉย เฉย แต่มันอาจจะผิดที่เราก้อได้นะเพราะตอนนี้เราเครียดอยู่มากๆเลยด้วย เลยรุสึกขำไม่ออกอ่ะ

[§ Angle §]

เหอะๆๆๆ ระดับความแก้เครียด เรายังเครียดอยู่ แต่แอบ งง
เราหัวเราะไม่ออกหรอก อาจจะเป็นเพราะเราเครียดมากๆๆๆของมากๆ
อ่ะนะ ขอโทษด้วยละกัน

---

PS.  ในวันนี้ท่านย้ำถึงการใช้พลังของชีวิต ไปในทางที่ถูกที่ควร เป็นผู้ให้แก่โลก โลกก็จะให้ตอบแทนกลับมาอย่างคุ้มค่า อย่าทะนงตนว่าที่ทำไปในวันนี้ดีที่สุดแล้ว ยังหรอก นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น

[emptyjeffy*]

ไม่ขำ -*-

---

PS.  ~หวั่นไหว~ เวลา รอ รอ รอ 555+ i love everyone

[คนไม่มีหัวใจ]

ขำไม่ออกครับอกหัก

[Angiizex]

อกหักด้วยค่ะ T_T

[159]

ขำแป้กๆ แต่ก้อหัวเราะให้นะ 555+

[เซงเลย]

ไม่ขำ เพราะ เราอ่ะโปร(เทชั่น)

[กร๊าก]

ไม่ขำนะ จำตรง ตดสุ่ย 5555555555+ มีเสียง  สุ่ย  55555555555555555555555+