***10 เหตุผลที่ควรเลิกบุหรี่***

ในบุหรี่มีสารพิษอะไรบ้าง

          ในบุหรี่ 1 มวน เมื่อเกิดการเผาไหม้ จะทำให้เกิดสารเคมี มากกว่า 4,000 ชนิด สารหลายร้อยชนิดมีผลต่อการทำงานของอวัยวะต่างๆ ในร่างกาย และมี 42 ชนิด ที่เป็นสารก่อมะเร็ง

สารพิษที่สำคัญในควันบุหรี่นอกจากสารก่อมะเร็ง คือ

          1. นิโคติน ( Nicotine ) เป็นสารที่มีลักษณะคล้ายน้ำมันไม่มีสี เป็นสารที่ทำให้เกิดการเสพติด และทำให้เกิดโรคหัวใจ นิโคตินส่วนใหญ่ จะไปจับอยู่ที่ปอด และบางส่วนถูกดูดซึมเข้ากระแสเลือด
          2. ทาร์ ( Tar) ประกอบด้วยสารหลายชนิด เป็นละอองเหลวเหนียว สีน้ำตาลคล้ายน้ำมันดินร้อยละ 50 ของทาร์จะจับอยู่ที่ปอด ทำให้เยื้อบุหลอดลมไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ตามปกติ
          3. คาร์บอนมอนอกไซด์ ( Carbon monoxide ) ซึ่งเป็นก๊าซชนิดเดียวกับที่พ่นออกจากท่อไอเสียรถยนต์ ก๊าซนี้จะขัดขวาง การลำเลียงออกซิเจนของเม็ดเลือดแดงทำให้ผู้สูบบุหรี่ได้รับออกซิเจนน้อยลงไม่ต่ำกว่าร้อยละ 10 – 15 หัวใจต้องเต้นเร็วขึ้นและทำงานมากขึ้น
          4. ไฮโดรเจนไดออกไซด์ ( Hydrogen dioxide ) เป็นก๊าซพิษที่ใช้ในสงคราม ก่อให้เกิดอาการไอ มีเสมหะหลอดลมอักเสบเรื้อรัง
          5. ไนโตรเจนไดออกไซด์ ( Nitrogen dioxide ) เป็นสาเหตุของโรคถุงลมปอดโป่งพอง เพราะไปทำลายเยื่อบุ หลอดลมอักส่วนปลาย และถุงลม
          6. แอมโมเนีย ( Ammonia ) มีฤทธิ์ระคายเคืองเนื้อเยื่อ ทำให้แสบตา แสบจมูก หลอดลมอักเสบ
          7. ไซยาไนด์ ( Cyanide ) ซึ่งปกติเป็นยาเบื่อหนู ก็พบในบุหรี่ด้วยเช่นกัน

          2. นิโคตินกระตุ้นการหลั่งของสารโดปามีน (บริเวณสีแดง) ซึ่งมีผลทำให้เกิดอารมณ์แห่งความสุข

 

          3. นิโคตินยังมีผลเพิ่มการหลั่งสารนอร์อีพิเนฟฟริน (บริเวณสีเหลือง) ซึ่งมีผลทำให้เกิดการตื่นตัว และมีพลัง

          5. เพื่อที่จะบรรเทาอาการถอนยานี้ และเพื่อให้เกิดสภาวะอารมณ์แห่งความสุขต่อไป จึงต้องสูบบุหรี่มวนต่อไปเรื่อย ๆ เมื่อเป็นเช่นนี้สมองจึงเกิดความเคยชินจากการได้รับสารนิโคติน และเกิดการเสพย์ติดในที่สุด

เมื่อคุณหยุดสูบบุหรี่

           หลังจากที่คุณหยุดสูบบุหรี่มวนสุดท้ายเพียง 20 นาที จะมีการเปลี่ยนแปลงที่เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพอย่างต่อเนื่อง ในร่างกายของคุณ

           20 นาที ความดันโลหิตเริ่มลดลง และกลับเข้าสู่ปกติ อุณหภูมิของมือ และเท้าสูงขึ้น และกลับเข้าสู่ปกติ
           8 ชั่วโมง ระดับของคาร์บอนมอนนอกไซด์ในเลือดต่ำลง และเข้าสู่ระดับปกติ ระดับของออกซิเจน ในเลือด สูงขึ้น และกลับเข้าสู่ระดับปกติ
           24 ชั่วโมง ความเสี่ยงของการเกิดโรคหัวใจวายเฉียบพลันลดลง
           48 ชั่วโมง ปลายประสาทเริ่มเจริญเติบโตใหม่อีกครั้ง
           2 สัปดาห์ - 3 เดือน การไหลเวียนของโลหิตเริ่มดีขึ้น การทำหน้าที่ของปอดดีขึ้นถึง 30%
           1 - 9 เดือน อาการไอ อาการบวมของโรคไซนัส เมื่อยล้า และอาการหายใจขัดลดลง มีการเกิดขึ้นใหม่ของขน cilia ในปอด ซึ่งทำให้ ประสิทธิภาพการทำความสะอาดปอดเพิ่มขึ้น และลดสภาวะการติดเชื้อ